Καταγγελία σύμβασης με προειδοποίηση

[ATHV]

Συνάδελφοι, παρακαλώ για τα φώτα σας.

Η εργοδοσία στην εταιρεία που εργάζομαι "ανακάλυψε" τελικά το παραθυράκι της καταγγελίας σύμβασης με προειδοποίηση για να μπορεί να ψαλιδίζει και την ψωροαποζημίωση απόλυσης. Υπενθυμίζω ότι επιτρέπεται στον εργοδότη να πληρώσει τη μισή αποζημίωση απόλυσης εφόσον προειδοποιήσει εγγράφως τον μισθωτό για την απόλυσή του, τόσους μήνες πρίν την πραγματοποίησή της όσους δικαιούται να λάβει ως πλήρη αποζημίωση (αναλογικά με την προϋπηρεσία του) Ξέρει κανείς να μου πεί αν υπάρχει τουλάχιστον καμιά μέριμνα κατά της τυχόν πρόθεσης του εργοδότη να υποχρεώσει τον εργαζόμενο να λάβει την άδειά του στο ενδιάμεσο διάστημα της προειδοποίησης και της απόλυσης?

Ευχαριστώ

[doctor]

Συνάδελφοι, παρακαλώ για τα φώτα σας.

Η εργοδοσία στην εταιρεία που εργάζομαι "ανακάλυψε" τελικά το παραθυράκι της καταγγελίας σύμβασης με προειδοποίηση για να μπορεί να ψαλιδίζει και την ψωροαποζημίωση απόλυσης. Υπενθυμίζω ότι επιτρέπεται στον εργοδότη να πληρώσει τη μισή αποζημίωση απόλυσης εφόσον προειδοποιήσει εγγράφως τον μισθωτό για την απόλυσή του, τόσους μήνες πρίν την πραγματοποίησή της όσους δικαιούται να λάβει ως πλήρη αποζημίωση (αναλογικά με την προϋπηρεσία του) Ξέρει κανείς να μου πεί αν υπάρχει τουλάχιστον καμιά μέριμνα κατά της τυχόν πρόθεσης του εργοδότη να υποχρεώσει τον εργαζόμενο να λάβει την άδειά του στο ενδιάμεσο διάστημα της προειδοποίησης και της απόλυσης?

Ευχαριστώ

Καταρχήν αν ο υπό απόλυση εργαζόμενος γνωρίζει τους νόμους ή συμβουλευθεί κάποιον, τότε δικαιούται κατά τον χρόνο της προειδοποίησης να ζητάει συνεχώς άδειες για εξεύρεση άλλης εργασίας (μετά αποδοχών φυσικά), και το κυριότερο, μπορεί να δουλεύει ..... πάρα πολύ χαλαρά, μιας και το μόνο που μπορεί να του κάνει ο εργοδότης είναι να τον απολύσει αυτοστιγμεί και να του δώσει όλη την αποζημίωση μέχρι τη συμπλήρωση του χρόνου της προειδοποίησης (Α.Π.531/39).

Είναι δίκοπο μαχαίρι αυτό, δηλαδή να έχεις στην δούλεψή σου έναν εργαζόμενο για δύο μήνες π.χ. και αυτός γνωρίζοντας ότι θα απολυθεί, να μην δουλεύει κανονικά, αλλά να λουφάρει συστηματικά, όχι επιδεικτικά φυσικά μιας και κινδυνεύει να χάσει και την μισή αποζημίωση (Α.Π.230/78,Α.Π.1907/83). Είχαν και άλλοι εργοδότες αυτήν την φαεινή ιδέα αλλά την εγκατέλειψαν γρήγορα.

Όσον αφορά το να δοθεί η άδεια ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από τον εργοδότη στον μισθωτό αυτό είναι στην συγκεκριμένη περίπτωση άτοπο διότι η χορήγηση της άδειας ως σκοπό έχει την αναψυχή, την ξεκούραση και την ανάκτηση δυνάμεων του εργαζομένου και χορηγείται έπειτα από αίτηση του τελευταίου προς τον εργοδότη.

Τώρα ποιος από τους παραπάνω σκοπούς εξυπηρετείται στην περίπτωση της εξαναγκαστικής χορήγησης εκ μέρους του εργοδότη είναι ένα ερώτημα.

doctor

[ATHV]

Φίλτατε ντόκτορα, συμφωνώ με αυτά τα οποία γράφεις. Σου παραθέτω όμως το εξής σενάριο. Είσαι εργοδότης και απασχολείς εργαζόμενο με προϋπηρεσία σχεδόν 11 μήνες. Αποφασίζεις να τον ξαποστείλεις με το λιγότερο δυνατόν κόστος. Τον προειδοποιείς λοιπόν π.χ. την 1η Ιουλίου ότι την 2α Αυγούστου θα τον απολύσεις και ενδιάμεσα τον στέλνεις σε θερινή άδεια (νομιμότατο ακούγεται) ώστε να μην προλάβει να λουφάρει. Έτσι όμορφα κι ωραία τον ξεφορτώνεσαι με μισή αποζημίωση. Κέρδος: 7/12 μικτού μισθού μείον εργοδοτικές εισφορές αδείας. Ελπίζω να μην παρακολουθεί κανας πονηρός εργοδότης και παίρνει ιδέες. Ας το σβήσουν οι διαχειριστές σε κανα δεκάλεπτο.

[VCHAT]

Εγώ έχω συναντήσει το εξής :

Υπάλληλος με 6 χρόνια προϋπηρεσία, επιστρέφει στην εργασία της μετά την λήξη αδείας τοκετού ... αφού της ψήσουν το ψάρι στα χείλη για κάποιο διάστημα μπας και ξεκουμπιστεί από μόνη της, τελικά της κάνουν 6μηνη προειδοποίηση ότι μόλις λήξει η άδεια φροντίδας παιδιού απολύεται (αυτό το "βρήκε" ο λογιστής).

Η υπάλληλος τα "γράφει" όλα κανονικά και αφού τους σπάει τα νεύρα τελικά της είπαν να κάτσει σπίτι της μέχρι να την απολύσουν, μετ' αποδοχών φυσικά. Τώρα ποιός κέρδισε ποιός έχασε, δεν ξέρω. Το μωράκι πάντως σίγουρα κέρδισε ... τη μαμά του !!! και ο σύζυγος σίγουρα έχασε ... τον ύπνο του !!! Ε, με δύο δουλειές και νεογέννητο να κλαίει κάθε 2 ώρες, δεν προλαβαίνεις να κοιμηθείς και πολύ.

[επισκέπτη Guest]

Καταρχήν αν ο υπό απόλυση εργαζόμενος γνωρίζει τους νόμους ή συμβουλευθεί κάποιον, τότε δικαιούται κατά τον χρόνο της προειδοποίησης να ζητάει συνεχώς άδειες για εξεύρεση άλλης εργασίας (μετά αποδοχών φυσικά), και το κυριότερο, μπορεί να δουλεύει ..... πάρα πολύ χαλαρά, μιας και το μόνο που μπορεί να του κάνει ο εργοδότης είναι να τον απολύσει αυτοστιγμεί και να του δώσει όλη την αποζημίωση μέχρι τη συμπλήρωση του χρόνου της προειδοποίησης (Α.Π.531/39).

Είναι δίκοπο  μαχαίρι αυτό, δηλαδή να έχεις στην δούλεψή σου έναν εργαζόμενο για δύο μήνες π.χ. και αυτός γνωρίζοντας ότι θα απολυθεί, να μην δουλεύει κανονικά, αλλά να λουφάρει συστηματικά, όχι επιδεικτικά φυσικά μιας και κινδυνεύει να χάσει και την μισή αποζημίωση (Α.Π.230/78,Α.Π.1907/83). Είχαν και άλλοι εργοδότες αυτήν την φαεινή ιδέα αλλά την εγκατέλειψαν γρήγορα.

Όσον αφορά το να δοθεί η άδεια ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από τον εργοδότη στον μισθωτό αυτό είναι στην συγκεκριμένη περίπτωση άτοπο διότι η χορήγηση της άδειας ως σκοπό έχει την αναψυχή, την ξεκούραση και την ανάκτηση δυνάμεων του εργαζομένου και χορηγείται έπειτα από αίτηση του τελευταίου προς τον εργοδότη.

Τώρα ποιος από τους παραπάνω σκοπούς εξυπηρετείται στην περίπτωση της εξαναγκαστικής χορήγησης εκ μέρους του εργοδότη είναι ένα ερώτημα.

doctor

Φίλε doctor βρίσκω πολυ ενδιαφέροντα όσα αναφέρεις αλλά θέλω να ρωτήσω αν τα εχετε δει και στην πράξη...Συνήθως οι νόμοι καλύπτουν και τον εργοδότη...

Αν πχ ειδοποιησω εγώ τον εργοδότη μου οτι θα αποχωρήσω σε ενα δύο μήνες δικαιούμαι να λειπω τακτικά όπως αναφέρεις χωρίς κανένα προβλημα?

Εκτός αν αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση προσχεδιασμένης απόλυσης και όχι στην αποχώρηση. Εχω σύμβαση ορισμένου χρόνου που εχει σαν όρο να προειδοποιήσω έναν μήνα πριν την αποχώρησή μου...Αν λοιπόν κάνω την κίνηση τι πρέπει να προσέξω?

Αν και δεν πιστεύω ότι αν φύγω πριν το μήνα θα γίνει κάτι ..απλά για να είμαι καλυμμένη νομικά θα θελα να ξερω τις λεπτομέρειες.

Σε ευχαριστώ πολύ, μου ήταν πολυ χρησιμες οι πληροφορίες.

[doctor]

Φίλε  doctor  βρίσκω πολυ ενδιαφέροντα όσα αναφέρεις αλλά θέλω να ρωτήσω αν τα εχετε δει και στην πράξη...Συνήθως οι νόμοι καλύπτουν και τον εργοδότη...

Αν πχ ειδοποιησω εγώ τον εργοδότη μου οτι θα αποχωρήσω σε ενα δύο μήνες δικαιούμαι να λειπω τακτικά όπως αναφέρεις χωρίς κανένα προβλημα?

Εκτός αν αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση προσχεδιασμένης απόλυσης και όχι στην αποχώρηση. Εχω σύμβαση ορισμένου χρόνου που εχει σαν όρο να προειδοποιήσω έναν μήνα πριν την αποχώρησή μου...Αν λοιπόν κάνω την κίνηση τι πρέπει να προσέξω?

Αν και δεν πιστεύω ότι αν φύγω πριν το μήνα θα γίνει κάτι ..απλά για να είμαι καλυμμένη νομικά θα θελα να ξερω τις λεπτομέρειες.

Σε ευχαριστώ πολύ, μου ήταν πολυ χρησιμες οι πληροφορίες.

Ναι, η άδεια για εξεύρεση άλλης εργασίας έχει να κάνει μόνο με το χρονικό διάστημα της προειδοποίησης του εργοδότη για απόλυση.

Τώρα όσον αφορά το άλλο:

Ο Ν.2112/1920 και το Βασιλικό (!) Διάταγμα (Β.Δ.) 16/18.7.1920 προβλέπουν ότι σε κάθε περίπτωση ο εργαζόμενος μπορεί να λύσει τη σύμβαση εργασίας που τον συνδέει με τον εργοδότη του, με την προϋπόθεση ειδοποιήσεως του τελευταίου από τον πρώτο, αλλιώς ο εργαζόμενος υποχρεούται σε αποζημίωση του εργοδότη (άρθρα 4 Ν.2112/1920 και 7 Β.Δ.16/18.7.1920).

Στην πράξη οι διατάξεις αυτές έχουν ατονήσει. Δηλαδή, ο μισθωτός που καταγγέλλει την σύμβαση εργασίας και αποχωρεί (έστω και χωρίς προειδοποίηση) δεν καταβάλλει καμιά αποζημίωση στον εργοδότη του (Εργατικό Δίκαιο Μ.Λεοντάρη 2000, σελ.409).

Η επίμονη χρησιμοποίηση των παραπάνω διατάξεων στις ατομικές συμβάσεις εργασίας έχουν ως μόνο στόχο τον εκφοβισμό του εργαζομένου.

Όταν λέμε ότι η μία διάταξη έχει ατονήσει, εννοούμε ότι α)κατά βάσιν είναι παλιά, στην προκειμένη περίπτωση του 1920, β) η νομολογία δεν την δέχεται πλέον ως συστατικό στοιχείο στοιχειοθέτησης απόφασης.

Π.χ. οι διατάξεις περί αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο ο ασφαλισμένος ήταν στην Εθνική Αντίσταση έχουν ατονήσει επίσης μιας και κανένας αντιστασιακός δεν είναι σήμερα π.χ. 65 ετών, αλλά έχουν σχεδόν πεθάνει όλοι ή είναι υπέργηροι.

Αυτά όμως δεν καταργούνται δια νόμου, διότι πρέπει κάθε μέρα η βουλή να καταργεί ατονήσαντες νόμους και διατάξεις.

doctor

[doctor]

Φίλτατε ντόκτορα, συμφωνώ με αυτά τα οποία γράφεις. Σου παραθέτω όμως το εξής σενάριο. Είσαι εργοδότης και απασχολείς εργαζόμενο με προϋπηρεσία σχεδόν 11 μήνες. Αποφασίζεις να τον ξαποστείλεις με το λιγότερο δυνατόν κόστος. Τον προειδοποιείς λοιπόν π.χ. την 1η Ιουλίου ότι την 2α Αυγούστου θα τον απολύσεις και ενδιάμεσα τον στέλνεις σε θερινή άδεια (νομιμότατο ακούγεται) ώστε να μην προλάβει να λουφάρει. Έτσι όμορφα κι ωραία τον ξεφορτώνεσαι με μισή αποζημίωση. Κέρδος: 7/12 μικτού μισθού μείον εργοδοτικές εισφορές αδείας. Ελπίζω να μην παρακολουθεί κανας πονηρός εργοδότης και παίρνει ιδέες. Ας το σβήσουν οι διαχειριστές σε κανα δεκάλεπτο.

Χα,χα, όχι ας μην το σβήσουν οι διαχειριστές. Το παράδειγμα ακούγεται νομιμότατο όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.

Το γ' εδάφιο του άρθρου 4 παρ.1 Α.Ν.539/45 προσδιορίζει με σαφήνεια τη νομική σημασία της υποβολής αίτησης εκ μέρους του μισθωτού για την άσκηση του δικαιώματος στην ετήσια κανονική άδεια.

Ο εργοδότης υποχρεούται σε κάθε περίπτωση να χορηγήσει στον εργαζόμενο την ετήσια κανονική άδεια που δικαιούται ο τελευταίος, εντός της ετήσιας περιόδου αναφοράς για την άσκηση του δικαιώματος στην ετήσια κανονική άδεια, δηλαδή εντός του εκάστοτε ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ έτους, ακόμη και αν δεν έχει υποβληθεί αίτηση εκ μέρους του μισθωτού (Α.Π.113/87, Εφ.Θεσ/νίκης 117/90).

Στην απίθανη περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν επιθυμεί να λάβει την άδειά του, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να του τη χορηγήσει, απομακρύνοντάς τον από την εργασία καθ'όλη τη διάρκεια της ετήσιας κανονικής άδειας (Πρακτικός Οδηγός για τις άδειες των εργαζομένων του Τιμόθεου Σιγάλα, Δικηγόρου, σελ.127-129).

Πρακτικά, η μόνη περίπτωση να χορηγήσει ο εργοδότης μονομερώς την άδεια στον μισθωτό -μιας και αυτός δεν την ζητάει- είναι προς το τέλος του χρόνου, δηλ. π.χ. την 1η Δεκεμβρίου, και αυτό είναι νόμιμο γιατί έτσι ο εργοδότης μπορεί να θεωρήσει ότι ο εργαζόμενος τεχνηέντως δεν ζητάει την άδεια ώστε να παρέλθει η 31η Δεκεμβρίου και μόλις μπει το νέο έτος να ζητήσει εις χρήμα την μη χορηγειθείσα άδεια με προσαύξηση μάλιστα 100% (Α.Π.636/00).

Και από την νομολογία επίσης:

Αν ο μισθωτός δεν ζητήσει την άδειά του, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να του τη δώσει μέσα στο έτος που τη δικαιούται και όχι στο επόμενο (Υπ.Εργ.210/82, Α.Π.789/97).

Άρα η μονομερής χορήγηση άδειας στα διαστήματα που αναφέρατε είναι εντελώς παράνομη αν ο εργαζόμενος δεν την αποδεχτεί.

Αν ο εργαζόμενος συνεχίζει να προσέρχεται στην εργασία του και ο εργοδότης δεν αποδέχεται την παροχή της εργασίας θεωρώντας μονομερώς ότι ο εργαζόμενος βρίσκεται σε άδεια, τότε ο εργαζόμενος μπορεί να το θεωρήσει ως σιωπηρή καταγγελία εκ μέρους του εργοδότη και να αξιώσει όλη την αποζημίωση ή να θεωρηθεί ο εργοδότης υπερήμερος με ότι αυτό συνεπάγεται.

doctor

[επισκέπτη Guest]

Ναι, η άδεια για εξεύρεση άλλης εργασίας έχει να κάνει μόνο με το χρονικό διάστημα  της προειδοποίησης του εργοδότη για απόλυση.

Τώρα όσον αφορά το άλλο:

Ο Ν.2112/1920 και το Βασιλικό (!) Διάταγμα (Β.Δ.) 16/18.7.1920 προβλέπουν ότι σε κάθε περίπτωση ο εργαζόμενος μπορεί να λύσει τη σύμβαση εργασίας που τον συνδέει με τον εργοδότη του, με την προϋπόθεση ειδοποιήσεως του τελευταίου από τον πρώτο, αλλιώς ο εργαζόμενος υποχρεούται σε αποζημίωση του εργοδότη (άρθρα 4 Ν.2112/1920 και 7 Β.Δ.16/18.7.1920).

Στην πράξη οι διατάξεις αυτές έχουν ατονήσει. Δηλαδή, ο μισθωτός που καταγγέλλει την σύμβαση εργασίας και αποχωρεί (έστω και χωρίς προειδοποίηση) δεν καταβάλλει καμιά αποζημίωση στον εργοδότη του (Εργατικό Δίκαιο Μ.Λεοντάρη 2000, σελ.409).

Η επίμονη χρησιμοποίηση των παραπάνω διατάξεων στις ατομικές συμβάσεις εργασίας έχουν ως μόνο στόχο τον εκφοβισμό του εργαζομένου.

Όταν λέμε ότι η μία διάταξη έχει ατονήσει, εννοούμε ότι α)κατά βάσιν είναι παλιά, στην προκειμένη περίπτωση του 1920, β) η νομολογία δεν την δέχεται πλέον ως συστατικό στοιχείο στοιχειοθέτησης απόφασης.

Π.χ. οι διατάξεις περί αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο ο ασφαλισμένος ήταν στην Εθνική Αντίσταση έχουν ατονήσει επίσης μιας και κανένας αντιστασιακός δεν είναι σήμερα π.χ. 65 ετών, αλλά έχουν σχεδόν πεθάνει όλοι ή είναι υπέργηροι.

Αυτά όμως δεν καταργούνται δια νόμου, διότι πρέπει κάθε μέρα η βουλή να καταργεί ατονήσαντες νόμους και διατάξεις.

doctor

και πάλι σε ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια. ήσουν κατατοπιστικότατος.

Θα σώσω το αρχείο για να έχω και τους νόμους.

Αν και πιστεύω οτι ακόμα κι αν αποφασίσω να φύγω από τη δουλεια μου μπορεί και να μην έχω τοσο χρόνο για να τους προειδοποιήσω..Αν με δεχτεί κάποιος στην εργασία του και μου δώσει π.χ. δεκα μέρες περιθώριο τι θα κάνω? Δε θα πάω?

[doctor]

Επειδή πάλι αναφέρεσαι σε νομολογία αόριστα ,για την συκγεκριμένη περίπτωση γραψε σε παρακαλω τι  υπάρχει . Ο Νομος ασχετα πόσο παλιός είναι ισχύει . Διαβασε όλο τον 2112 γιατι αν δεν ισχύει όλος ο Νομος (επειδή ειναι παλιός???) δεν ισχυουν πολλα ακομα .

Και το ΒΔ 16 /1920 ειναι για την φορολογία καπνού , μαλλον κατι πληκτολόγησες λάθος . Στον Ν2112 πάντως δεν αναφέρει τπτ για αποζημίωση . Αυτό προκύπτει απο τον συνδυασμό άλλου νομου .

Αγαπητέ κύριε ΑΝΩΝΥΜΕ (ωραίο πράγμα η ανωνυμία ε?) που μάλλον είσαι εργοδότης (αν δεν είσαι αδυνατώ να κατανοήσω αυτήν την επίθεση):

1. Εγώ τον νόμο 2112/1920 τον έχω διαβάσει όλον, ναι, πολλές διατάξεις αλλά όχι όλος ο νόμος έχουν καταργηθεί. Σίγουρα όμως δεν τον διάβασες εσύ, διότι στο άρθρο 4 (Προειδοποίησις υπό υπαλλήλου) γράφει τα εξής:

Άρθρον 4.- Υπάλληλος προτιθέμενος να λύση την υπαλληλικήν σύμβασιν προς εργοδότην, οφείλει ωσαύτως να καταγγείλη ταύτην προ χρόνου ίσου προς το ήμισυ του εν άρθρω 1 δια τον εργοδότην ωρισμένου.

Ο χρόνος όμως ούτος εν ουδεμία περιπτώσει θέλει υπερβή τους τρείς μήνας, ουδ'η αποζημίωσις, εν περιπτώσει παραβάσεως της υποχρεώσεως προς καταγγελίαν, το αντιστοιχούν εις τρεις μήνας κατά το άρθρον 3 ποσόν.

Αυτά λέει το άρθρο 4, ή δεν το διάβασες ή δεν καταλαβαίνεις την καθαρεύουσα και μπερδεύτηκες, δεν πειράζει.

ΓΡΑΦΕΙΣ: Στον Ν2112 πάντως δεν αναφέρει τπτ για αποζημίωση . Αυτό προκύπτει απο τον συνδυασμό άλλου νομου.

Ποιος είναι αυτός ο άλλος νόμος και πως εσύ τον συνδύασες?

2. Το Βασιλικό Διάταγμα 16/18 Ιουλίου 1920 "περί επεκτάσεως του 2112 "περί καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας των ιδιωτικών υπαλλήλων και επί των εργατών, τεχνιτών και υπηρετών" (ΦΕΚ 158/Α'/18.7.1920) δεν έχει καμία σχέση με την φορολογία του καπνού.

Τώρα πως αντιστοίχισες εσύ το Β.Δ.16/18.7.1920 με την φορολογία του καπνού μόνο εσύ μπορείς να το απαντήσεις.

Λάθος πληκτρολόγησες εσύ την λέξη: πληκτολόγησες έγραψες φίλε μου.

3. Η καταγγελία της συμβάσεως εργασίας είναι μονομερής αναιτιώδης δικαιοπραξία που εκδηλώνεται με δήλωση του καταγγέλοντα (Α.Π. 618/88).

Φυσικά το δικαίωμα αυτό δεν είναι απεριόριστο αλλά υπόκειται στον περιορισμό που τάσσεται από το Άρθρο 281 του Α.Κ.

Η καταγγελία της σύμβασης διέπεται από το Άρθρο 672 του Α.Κ. : Καταγγελία για σπουδαίο λόγο.

Καθένα από τα μέρη έχει δικαίωμα σε κάθε περίπτωση να καταγγείλει ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ τη σύμβαση για σπουδαίο λόγο χωρίς να τηρήσει προθεσμία. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί με συμφωνία.

Ο μόνος λόγος που γίνεται αυτή η συζήτηση είναι γιατί κανένας από τους κατά καιρούς νομοθέτες δεν έχει καταργήσει την διάταξη περί αξίωσης αποζημίωσης εκ μέρους του εργοδότη.

ΒΡΕΣ ΜΟΥ ΕΣΥ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ -ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 20 ΕΤΩΝ- ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ.

Αν κάποιος εργαζόμενος που δουλεύει π.χ. 10 χρόνια και σε ενημερώσει 1 μήνα πριν, θα του ζητήσεις αποζημίωση γιατί δεν τήρησε ακριβώς τις προθεσμίες?

Ξέρεις, αν φύγει κάποιος και τον κυνηγήσεις δικαστικώς, θα χάσεις την δίκη πριν καν αυτή αρχίσει. Και ο εργαζόμενος δεν θα χρειαστεί δικηγόρο, ένας πρωτοετής φοιτητής της Νομικής αρκεί...

Πριν επιτεθείς ξανά, ανώνυμα φυσικά, (όσο για τα δικά μου στοιχεία μπορώ να τα αφήσω στη διάθεση των διαχειριστών του site ώστε να τα πληροφορηθείς), φρόντισε να διαβάσεις καλά αυτά που θα γράψεις.

doctor

[επισκέπτη Guest]

Αγαπητέ κύριε ΑΝΩΝΥΜΕ (ωραίο πράγμα η ανωνυμία ε?) που μάλλον είσαι εργοδότης (αν δεν είσαι αδυνατώ να κατανοήσω αυτήν την επίθεση):

1. Εγώ τον νόμο 2112/1920 τον έχω διαβάσει όλον, ναι, πολλές διατάξεις αλλά όχι όλος ο νόμος έχουν καταργηθεί. Σίγουρα όμως δεν τον διάβασες εσύ, διότι στο άρθρο 4 (Προειδοποίησις υπό υπαλλήλου) γράφει τα εξής:

Άρθρον 4.- Υπάλληλος προτιθέμενος να λύση την υπαλληλικήν σύμβασιν προς εργοδότην, οφείλει ωσαύτως να καταγγείλη ταύτην προ χρόνου ίσου προς το ήμισυ του εν άρθρω 1 δια τον εργοδότην ωρισμένου.

Ο χρόνος όμως ούτος εν ουδεμία περιπτώσει θέλει υπερβή τους τρείς μήνας, ουδ'η αποζημίωσις, εν περιπτώσει παραβάσεως της υποχρεώσεως προς καταγγελίαν, το αντιστοιχούν εις τρεις μήνας κατά το άρθρον 3 ποσόν.

Αυτά λέει το άρθρο 4, ή δεν το διάβασες ή  δεν καταλαβαίνεις την καθαρεύουσα και μπερδεύτηκες, δεν πειράζει.

ΓΡΑΦΕΙΣ: Στον Ν2112 πάντως δεν αναφέρει τπτ για αποζημίωση . Αυτό προκύπτει απο τον συνδυασμό άλλου νομου.

Ποιος είναι αυτός ο άλλος νόμος και πως εσύ τον συνδύασες?

2. Το Βασιλικό Διάταγμα 16/18 Ιουλίου 1920 "περί επεκτάσεως του 2112 "περί καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας των ιδιωτικών υπαλλήλων και επί των εργατών, τεχνιτών και υπηρετών" (ΦΕΚ 158/Α'/18.7.1920) δεν έχει καμία σχέση με την φορολογία του καπνού.

Τώρα πως αντιστοίχισες εσύ το Β.Δ.16/18.7.1920 με την φορολογία του καπνού μόνο εσύ μπορείς να το απαντήσεις.

Λάθος πληκτρολόγησες εσύ  την λέξη: πληκτολόγησες έγραψες φίλε μου.

3. Η καταγγελία της συμβάσεως εργασίας είναι μονομερής αναιτιώδης δικαιοπραξία που εκδηλώνεται με δήλωση του καταγγέλοντα (Α.Π. 618/88).

Φυσικά το δικαίωμα αυτό δεν είναι απεριόριστο αλλά υπόκειται στον περιορισμό που τάσσεται από το Άρθρο 281 του Α.Κ.

Η καταγγελία της σύμβασης διέπεται από το Άρθρο 672 του Α.Κ. : Καταγγελία για σπουδαίο λόγο.

Καθένα από τα μέρη έχει δικαίωμα σε κάθε περίπτωση να καταγγείλει ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ τη σύμβαση για σπουδαίο λόγο χωρίς να τηρήσει προθεσμία. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί με συμφωνία.

Ο μόνος λόγος που γίνεται αυτή η συζήτηση είναι γιατί κανένας από τους κατά καιρούς νομοθέτες δεν έχει καταργήσει την διάταξη περί αξίωσης αποζημίωσης εκ μέρους του εργοδότη.

ΒΡΕΣ ΜΟΥ ΕΣΥ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ -ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 20 ΕΤΩΝ- ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ.

Αν κάποιος εργαζόμενος που δουλεύει π.χ. 10 χρόνια και σε ενημερώσει 1 μήνα πριν, θα του ζητήσεις αποζημίωση γιατί δεν τήρησε ακριβώς τις προθεσμίες?

Ξέρεις, αν φύγει κάποιος και τον κυνηγήσεις δικαστικώς, θα χάσεις την δίκη πριν καν αυτή αρχίσει. Και ο εργαζόμενος δεν θα χρειαστεί δικηγόρο,  ένας πρωτοετής φοιτητής της Νομικής αρκεί...

Πριν επιτεθείς ξανά, ανώνυμα φυσικά, (όσο για τα δικά μου στοιχεία μπορώ να τα αφήσω στη διάθεση των διαχειριστών του site ώστε να τα πληροφορηθείς), φρόντισε να διαβάσεις καλά αυτά που θα γράψεις.

doctor

Εχεις δικιο κ. doctor , συγνωμη η δημοοσιευση μου θα διαγραφει .

[επισκέπτη Guest]

16. 3741/1984 ΜΠΡ ΑΘ (122713)

Μίσθωση εργασίας. Οικειοθελής αποχώρηση μισθωτού από την εργασία του, χωρίς να γνωστοποιήσει τούτο εγγράφως στον εργοδότη όπως ώφειλε από τη σύμβαση. Υποχρέωση του μισθωτού να αποζημιώσει τον εργοδότη. Μπόνους. Αποτελεί επίδομα αποδόσεως για το προηγούμενο έτος και όχι προκαταβολή του επιδόματος για μελλοντικό χρόνο.

Παραλιγο ...

[ATHV]

Με αρκετή καθυστέρηση ντόκτορα, θα ήθελα απλώς να παραθέσω την παρακάτω αναφορά από την "ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ" Μαρτίου 2005, ως εξής:

"Άλλος τρόπος χορήγησης της κανονικής αδείας είναι και εκείνος που εφαρμόζεται στα πλαίσια μιας επιχειρηματικής συνήθειας ή επιβάλλεται με βάση τις ανάγκες της επιχειρήσεως, η οποία διακόπτει τις εργασίες της σε συγκεκριμένο χρόνο. Στις περιπτώσεις αυτές πρόκειται για την "ομαδική" χορήγηση των αδειών στο προσωπικό."

Σε μία τέτοια περίπτωση δύσκολα θα δράσει ο εργαζόμενος καθώς ωραιότατα το έθεσες:

"Αν ο εργαζόμενος συνεχίζει να προσέρχεται στην εργασία του και ο εργοδότης δεν αποδέχεται την παροχή της εργασίας θεωρώντας μονομερώς ότι ο εργαζόμενος βρίσκεται σε άδεια, τότε ο εργαζόμενος μπορεί να το θεωρήσει ως σιωπηρή καταγγελία εκ μέρους του εργοδότη και να αξιώσει όλη την αποζημίωση ή να θεωρηθεί ο εργοδότης υπερήμερος με ότι αυτό συνεπάγεται."

Αυτό είχα και στο νου μου στο άνοιγμα του θέματος.

[επισκέπτη Guest]

ΒΡΕΣ ΜΟΥ ΕΣΥ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ -ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 20 ΕΤΩΝ- ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ.

Πριν επιτεθείς ξανά, ανώνυμα φυσικά, (όσο για τα δικά μου στοιχεία μπορώ να τα αφήσω στη διάθεση των διαχειριστών του site ώστε να τα πληροφορηθείς), φρόντισε να διαβάσεις καλά αυτά που θα γράψεις.

doctor

Την απόφαση σου την έδωσα ,αν και σε προηγουμενο θεμα που παλι ανεφερες νομολογία δεν μου εδωσες εσυ τιποτα . Τι λες τωρα ισχυει η απόφαση ή όχι ?

[doctor]

Την απόφαση σου την έδωσα ,αν και σε προηγουμενο θεμα που παλι ανεφερες νομολογία δεν μου εδωσες εσυ  τιποτα . Τι λες τωρα ισχυει η απόφαση ή όχι ?

Κύριε ανώνυμε δεν είμαι ούτε εγωιστής ούτε ξεροκέφαλος ώστε να εμμένω σε κάτι που πιθανόν να έχω λάθος.

Θα ήθελα όμως να διαβάσω την απόφαση, με ενδιαφέρει η ειδικότητα του εργαζόμενου, δεν πιστεύω να τύλιγε σουβλάκια, ή να ήταν καθαρίστρια. Πιθανολογώ να ήταν στέλεχος εταιρείας με όρο στη σύμβασή του.

Περιμένω...

doctor

Όταν σου έγραψα να μου βρεις απόφαση των τελευταίων 20 ετών ήξερα τι σου έγραφα, εσύ όμως μου στέλνεις απόφαση του 1984....

[επισκέπτη Guest]

Κύριε ανώνυμε δεν είμαι ούτε εγωιστής ούτε ξεροκέφαλος ώστε να εμμένω σε κάτι που πιθανόν να έχω λάθος.

Θα ήθελα όμως να διαβάσω την απόφαση, με ενδιαφέρει η ειδικότητα του εργαζόμενου, δεν πιστεύω να τύλιγε σουβλάκια, ή να ήταν καθαρίστρια. Πιθανολογώ να ήταν στέλεχος εταιρείας με όρο στη σύμβασή του.

  Περιμένω...

  doctor

Την αποφαση την εχω από βάση δεδομένων όπου πληκτολογουν λάθος και δεν μπορω να την ανεβάσω γιατί ίσως είναι λάθος .

Σιγουρα εγω που δεν ασχολουμαι με μισθοδοσίες δεν μπορώ να ξέρω περισσότερα απο τον Λεοντάρη ούτε απο σας . Φυσικά δεν εδωσα τυχαία αποφαση 21 χρονια πριν . Υπάρχουν κι άλλες . Αλλά όσες και να υπάρχουν πάντα κάποιος θα πει "εγω θελω απόφαση για τυλιχτή σουβλακίων-κεμπαπ ντονερ με απο ολα , αν δεν υπάρχει τετοια απόφαση ο νόμος έχει ατονίσει " .

Η απόφαση αν θυμάμαι καλα είναι για δ/ντή πωλησεων και υπήρχε ο όρος στην συμβαση του όπως πιθανολογείτε .

Δεν εχω νομικές γνώσεις οπότε σταματώ εδώ πιθανολογόντας ότι συμβουλεύεστε και το νομικό τμήμα της εταιρείας σας . Δεχομαι ότι εχετε γράψει αλλά όταν αναφέρεστε σε νομολογία καλό ειναι να γράφετε αποφάσεις για να μαθαίνουμε και οι υπόλοιποι . Άλλωστε γι αυτο σας παρακάλεσα στην πιο πάνω δημοσίευση .

[Lucky_Luke]

Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν.

Πάντως να πω κι εγώ ότι, παρότι οι τοποθετήσεις του ντόκτορα κατά τεκμήριο με βρίσκουν σύμφωνο, στην προκειμένη περίπτωση ξίνισα λίγο. Τι θα πει ο νόμος στην πράξη έχει ατονήσει; Κι αν μια στο εκατομμύριο βρεθεί εργοδότης που θα το προχωρήσει, τι θα πει ο δικαστής δλδ; Συγγνώμη, αλλά ο νόμος έχει ατονήσει;

[doctor]

Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν.

Πάντως να πω κι εγώ ότι, παρότι οι τοποθετήσεις του ντόκτορα κατά τεκμήριο με βρίσκουν σύμφωνο, στην προκειμένη περίπτωση ξίνισα λίγο. Τι θα πει ο νόμος στην πράξη έχει ατονήσει; Κι αν μια στο εκατομμύριο βρεθεί εργοδότης που θα το προχωρήσει, τι θα πει ο δικαστής δλδ; Συγγνώμη, αλλά ο νόμος έχει ατονήσει;

Αγαπητέ Δημήτρη (και συνονόματε) η έκφραση "ο νόμος έχει ατονήσει" για τις διατάξεις του συγκεριμένου νόμου (Ν.2112/20 και κατ'επέκτασιν και του Β.Δ.16/18.7.2000) ανήκει όχι σε μένα αλλά στον καθηγητή εργατικού δικαίου Μ.Λεοντάρη αλλά την έχω ακούσει και από τον πολύ καλό εργατολόγο Μητρόπουλο (με τον οποίο είχα την τύχη να γνωριστώ πρόσφατα).

Είναι κοινή λογική ότι αν παραιτηθεί η καθαρίστρια ή ένας υπάλληλος γραφείου ή ακόμη και ένα μεσαίο στέλεχος εταιρείας δεν μπορεί ο εργοδότης να δικαιωθεί δικαστικά.

Αν όμως αποχωρήσει κάποιο εξέχον στέλεχος ή διευθυντής τμήματος χωρίς να ενημερώσει, τότε υπάρχει η δυνατότητα στον εργοδότη να κινηθεί δικαστικά και να έχει τις πιθανότητες με το μέρος του.

Εγώ αυτό καταλαβαίνω. Ίσως έπρεπε να το αποσαφηνίσω εξ αρχής.

Δεν πειράζει, "γηράσκω αεί διδασκόμενος".

Χάρηκα πραγματικά για την ανταλλαγή απόψεων.

doctor