Υπόχρεοι ανάρτησης πινακίδας για pos

[broster 1,208]

Με αφορμή την ανακοίνωση των συμβολαιογράφων :  http://enotariat.gr/?p=2460 , ότι δεν χρειάζεται ανάρτηση πινακίδας από συμβολαιογράφους, αλλά και αρκετές ερωτήσειςκαι βέβαια με πρωταρχικό σκόπο να λύσω τις δικές μου απορίες είπα να το δω λιγάκι πιο βαθιά το θέμα της ανάρτησης ή όχι πινακίδας και από ποιούς . Καταρχήν , ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση επιβολής κανενός προστίμου έχεις δεν έχεις πινακίδα , θεωρώ τουλάχιστον βλακώδες (χώρια από τις όποιες τυχόν αντισυνταγματικές διατάξεις) να βγουν συνεργεία ελέγχου από μόνα τους (άσε που δεν υπάρχουν) και να τσεκάρουν αν έχεις ή όχι βάλει πινακιδάκι , αν γίνει καταγγελία από πολίτη πάλι θεωρώ ότι θα γίνει σύσταση . Από εκεί και πέρα το έχουμε επισημάνει σχεδόν όλοι οι Φοροτεχνικοί ότι, ΔΕΝ υφίσταται υποχρέωση εγκατάστασης pos από καμία επιχείρηση , τουλάχιστον προς το παρόν, χώρια ότι αρμόδιο για την όλη διαδικασία είναι η Διεύθυνση Θεσμικών Ρυθμίσεων και Εποπτείας Αγοράς Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή και τα Τμήματα Εμπορίου των Διευθύνσεων Ανάπτυξης των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας που τουλάχιστον παλαιότερα αφορούσε κυρίως (μη πω αποκλειστικά , μιας και εμπίπτει σε αγορανομικές διατάξεις) τις εμπορικές επιχειρήσεις και όχι τα ελευθέρια επαγγέλματα. ΟΜΩΣ (και εκεί ίσως περιπλέκεται το πράγμα) η μεγάλη διαφορά , πέραν του ότι με τα ΕΛΠ και σε συνδυασμό με τον ισχύον ΚΦΕ Ν.4172, είμαστε πλέον οντότητες όλοι χωρίς τις ουσιώδης διαφορές που προέκυπταν από τον παλιότερο ΚΦΕ Ν. 2238, είναι ότι πρόκειται για ενημέρωση καταναλωτή για το πως δικαιούται να πληρώσει και αυτό προκύπτει από την σημερινή απόφαση και όχι να τον ενημερώνεις αν έχεις ή δεν έχεις pos όπως είχαμε αντιληφθεί όλοι άλλωστε και σε αυτό σημείο επικεντρώνεται και η ανακοίνωση των συμβολαιογράφων ."Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ, ΧΡΕΩΣΤΙΚΗΣ Η’ ΠΡΟΠΛΗΡΩΜΈΝΗΣ ΚΑΡΤΑΣ" , λέει πλέον η απόφαση λοιπόν και εκεί είναι το κρίσιμο σημείο , αν μάλιστα δούμε ακριβώς τη λέει και ερμηνεύσουμε στενά γραμματικά, η παρ.1 του άρθρου 66 σε συνδυασμό με τη περ. γ του άρθρου 61 τότε ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπάρχει διαχωρισμός σε συμβολαιογράφους, εμπόρους , λογιστές , ιατρούς , ψιλικατζήδες κλπ . Άρθρο 66 παρ.1." Οι δικαιούχοι πληρωμής, οι οποίοι αποδέχονται κάρτες πληρωμών ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά με την αποδοχή καρτών και μέσων πληρωμής του συστήματος καρτών πληρωμής, με σαφή τρόπο που δεν επιδέχεται παρερμηνείας. Οι πληροφορίες αυτές πρέπει να αναγράφονται ευκρινώς στην είσοδο του καταστήματος και στο ταμείο." . Ποιοί είναι οι Δικαιούχοι πληρωμής? Άρθρο 61 περ. γ. "«δικαιούχος πληρωμής», το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι ο τελικός αποδέκτης των χρηματικών ποσών τα οποία αποτελούν αντικείμενο της πράξης πληρωμής, σύμφωνα με με την περίπτωση 13 του άρθρου 2 του Κανονισμού (ΕΕ) 2015/751." Θεωρητικά λοιπόν η πιο σωστή προσέγγιση είναι να έχεις τη παραπάνω πινακίδα και όσοι δεν έχουν pos να έχουν και δεύτερη που να ενημερώνουν ότι δεν έχουν pos !!!!Παράνοια ??? Βεβαίως και ναι , άλλωστε αυτό μας αρέσει να κάνουμε, να είμαστε σωστοί στους τύπους και από ουσία (και παραγωγή θα έλεγα) μηδέν ! Μόνο και μόνο ότι έχουμε χάσει τόσο χρόνο για να ασχολούμαστε με γραφειοκρατικά εμπόδια δείχνει για το που οδηγούμαστε . Να σημειώσω όμως ότι τα παραπάνω και γενικά το κομμάτι του νόμου που αφορά τις ηλεκτρονικές συναλλαγές είναι σχεδόν αυτούσιος κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου , η γραφειοκρατία λοιπόν δεν είναι μόνο Ελληνική ...                         http://www.hba.gr/2Tomeis/UplFiles/sistimata_pliromon/RegulationEU_2015_751_EL.pdf

 

[jordan85 49]

Συμφωνώ απόλυτα.

Επίσης το 1000ρικο σαν πρόστιμο είναι μεγάλο θέμα. Νομίζουν τα € είναι στραγάλια. Μία περιοδική ΦΠΑ δλδ είναι μικρότερης σημασίας από ένα χαρτάκι του κ@@@@.;

[HURRICANE33 397]

Πώς καταφέραμε πάλι και ασχολούμαστε με ένα ανύπαρκτο θέμα δεν το έχω καταλάβει!

[PROAKIS 1,123]

απόσπασμα από τον ανωτέρω κανονισμό του Σοβιέτ Ε.Ε.

 

Οι διατραπεζικές προμήθειες εφαρμόζονται συνήθως μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών αποδοχής κάρτας και των εκδοτών παρόχων υπηρεσιών πληρωμής με κάρτα που ανήκουν σε συγκεκριμένο σύστημα καρτών πληρωμής. Οι διατραπεζικές προμήθειες αποτελούν βασικό μέρος των προμηθειών που επιβάλλονται στους εμπόρους από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών αποδοχής κάρτας για κάθε πράξη πληρωμής με κάρτα.

Οι έμποροι, με τη σειρά τους, ενσωματώνουν το εν λόγω κόστος σχετικά με την κάρτα, όπως και κάθε άλλο κόστος για αυτούς, στις γενικές τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών.

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των συστημάτων καρτών πληρωμής προκειμένου να πειστούν οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών να εκδίδουν τις κάρτες τους οδηγεί σε υψηλότερες και όχι σε χαμηλότερες διατραπεζικές προμήθειες στην αγορά, σε αντίθεση με τη συνήθη ρυθμιστική επίδραση του ανταγωνισμού στις τιμές σε μια οικονομία της αγοράς. Παράλληλα με τη συνεπή εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού στις διατραπεζικές προμήθειες, η ρύθμιση των εν λόγω προμηθειών θα βελτιώσει τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και θα συμβάλει στη μείωση του κόστους συναλλαγών για τους καταναλωτές.

 Η υφιστάμενη μεγάλη ποικιλία διατραπεζικών προμηθειών και το επίπεδό τους εμποδίζει την εμφάνιση νέων πανενωσιακών παραγόντων με βάση επιχειρηματικά μοντέλα με χαμηλότερες ή μηδενικές διατραπεζικές προμήθειες, σε βάρος δυνητικών οικονομιών κλίμακας και φάσματος και της επακόλουθης βελτίωσης της αποδοτικότητας.

Αυτό έχει αρνητικές επιπτώσεις στους εμπόρους και στους καταναλωτές και εμποδίζει την καινοτομία.

Δεδομένου ότι οι πανενωσιακοί παράγοντες θα όφειλαν τουλάχιστον να προσφέρουν στις τράπεζες έκδοσης το υψηλότερο επίπεδο διατρα­ πεζικών προμηθειών που επικρατεί στην αγορά στην οποία επιθυμούν να εισέλθουν, αυτό έχει επίσης ως αποτέλεσμα το συνεχή κατακερματισμό της αγοράς.

Τα υφιστάμενα εγχώρια συστήματα με χαμηλότερες ή μηδενικές διατραπεζικές προμήθειες ενδέχεται επίσης να υποχρεωθούν να αποσυρθούν από την αγορά λόγω της πίεσης που υφίστανται από τις τράπεζες για την επίτευξη υψηλότερων εσόδων από τις διατραπεζικές προμήθειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετω­ πίζουν περιορισμένες επιλογές, υψηλότερες τιμές και χαμηλότερη ποιότητα υπηρεσιών πληρωμών οι καταναλωτές και οι έμποροι, ενώ η δυνατότητά τους να χρησιμοποιούν πανενωσιακές λύσεις πληρωμών είναι επίσης περιορισμένη.