Προς το περιεχόμενο

EFI_T

simple Members
  • Αριθμός μηνυμάτων

    169
  • ΜΕΛΟΣ

  • Τελευταία επίσκεψη

Blog Entries δημοσιευμένο από EFI_T

  1. EFI_T
    Σας το αφιερώνω:

    Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
    Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
    Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
    Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
    Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
    Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

    Pablo Neruda

  2. EFI_T
    Αφιερώστε 6 λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σας για να δείτε τη συγκινητική και
    σοκαριστική ταινία μικρού μήκους η οποία
    απλά απεικονίζει την ωμή και συγκλονιστική πραγματικότητα της κοινωνίας του
    21ου αιώνα.
    Βασισμένη σε πραγματικό γεγονός και βραβευμένη ως η καλύτερη μεταξύ 3600
    υποψηφιοτήτων στη
    θεαματική ενότητα «Φαγητό, Γεύση και Πείνα" (Food, Taste and Hunger)».
    >
    > http://www.cultureunplugged.com/play/1081/Chicken-a-la-Carte
    >
    Προβληματιστείτε και απλά βοηθήστε να αλλάξουν κάποια πράγματα στον κόσμο
    αυτό που ζούμε.
    Αξίζoυν τα 6 λεπτά. Δείτε την!!
  3. EFI_T
    4-3-2010
    Εξαιρετικό άρθρο εκπαιδευτικού, οικονομολόγου με στοιχεία για την αντίθεση των δυο κόσμων
    Τα πλούτη τους= Η φτώχεια μας" Εξαιρετικό άρθρο του Γιάννη Κυριακάκη, εκπαιδευτικού, οικονομολόγου από τα Χανιά με στοιχεία για την αντίθεση των δυο κόσμων
    ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ = Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ
    «ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
    κηρύχνουν τη λιτότητα.
    Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
    ζητάν θυσίες.
    Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
    για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν.»
    Μπέρτολτ Μπρέχτ
    “Επιτέλους”! Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια ! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση;
    Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
    Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα :
    • Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας – των εργαζομένων – εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
    • 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις € ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ‘ναι.
    • Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις € το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. €.
    • Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις € στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
    • Την τετραετία 2004 – 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
    • Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
    • Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις € από ΦΠΑ.
    • Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις € ετησίως.
    • Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις € στο δημόσιο.
    • Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις – καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
    • Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ. Ο Θοδ. και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα. Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ., του Κούστα 60 εκ., του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 € τη μέρα !
    • Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M.Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ., ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. € !
    • Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. € κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν’ αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. € και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
    • Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουϊτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
    • Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις € και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις €. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
    • Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις €, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
    Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις € της «Ακρόπολης» κλπ) γιατί είναι γνωστά. Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική …«δικαιοσύνη».
    Ούτε στα 28 δις € που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
    Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
    Από τη μια ο κόσμος μας: ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400€ , μισθοί των 700 €, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 €, ο 14ος μισθός που κόβεται , η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
    Κι απ’ την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member. Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
    Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία «αν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν τηνε φορτώνανε». Η επίθεση που δεχόμαστε από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ –ΕΕ και κεφαλαιοκράτες (διεθνείς και εθνικούς) δε θα σταματήσει ποτέ από μόνη της. Τώρα πρέπει να αναχαιτίσουμε την επίθεση, τώρα να διεκδικήσουμε αναδιανομή του πλούτου, έξοδο από τη ληστρική Ε.Ε. του κεφαλαίου. Για να επιστρέψει πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα που κάποτε πλανιόταν, όπως έλεγε ο Μαρξ. Για ν’ αρχίσουν πάλι να τρέμουν οι ξεσαλωμένες, σήμερα, κυρίαρχες τάξεις.
    Γιάννης Κυριακάκης
    Οικονομολόγος, εκπαιδευτικός
  4. EFI_T
    4-3-2010
    Εξαιρετικό άρθρο εκπαιδευτικού, οικονομολόγου με στοιχεία για την αντίθεση των δυο κόσμων
    Τα πλούτη τους= Η φτώχεια μας" Εξαιρετικό άρθρο του Γιάννη Κυριακάκη, εκπαιδευτικού, οικονομολόγου από τα Χανιά με στοιχεία για την αντίθεση των δυο κόσμων
    ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ = Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ
    «ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
    κηρύχνουν τη λιτότητα.
    Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
    ζητάν θυσίες.
    Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
    για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν.»
    Μπέρτολτ Μπρέχτ
    “Επιτέλους”! Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια ! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση;
    Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
    Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα :
    • Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας – των εργαζομένων – εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
    • 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις € ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ‘ναι.
    • Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις € το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. €.
    • Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις € στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
    • Την τετραετία 2004 – 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
    • Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
    • Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις € από ΦΠΑ.
    • Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις € ετησίως.
    • Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις € στο δημόσιο.
    • Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις – καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
    • Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ. Ο Θοδ. και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα. Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ., του Κούστα 60 εκ., του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 € τη μέρα !
    • Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M.Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ., ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. € !
    • Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. € κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν’ αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. € και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
    • Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουϊτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
    • Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις € και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις €. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
    • Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις €, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
    Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις € της «Ακρόπολης» κλπ) γιατί είναι γνωστά. Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική …«δικαιοσύνη».
    Ούτε στα 28 δις € που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
    Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
    Από τη μια ο κόσμος μας: ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400€ , μισθοί των 700 €, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 €, ο 14ος μισθός που κόβεται , η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
    Κι απ’ την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member. Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
    Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία «αν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν τηνε φορτώνανε». Η επίθεση που δεχόμαστε από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ –ΕΕ και κεφαλαιοκράτες (διεθνείς και εθνικούς) δε θα σταματήσει ποτέ από μόνη της. Τώρα πρέπει να αναχαιτίσουμε την επίθεση, τώρα να διεκδικήσουμε αναδιανομή του πλούτου, έξοδο από τη ληστρική Ε.Ε. του κεφαλαίου. Για να επιστρέψει πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα που κάποτε πλανιόταν, όπως έλεγε ο Μαρξ. Για ν’ αρχίσουν πάλι να τρέμουν οι ξεσαλωμένες, σήμερα, κυρίαρχες τάξεις.
    Γιάννης Κυριακάκης
    Οικονομολόγος, εκπαιδευτικός
  5. EFI_T
    Και τι δε θάδινα για να μπορώ να ονειρεύομαι...χωρίς όρια, χωρίς πρέπει....
    απλά να ονειρεύομαι...να κοιτάζω το φεγγάρι...και να ελπίζω πως κάπου....υπάρχει μια σκάλα που θα μας ανεβάσει όλους εκεί ψηλά....
    να κοιτάζω τη θάλασσα...και να μη σκέφτομαι τίποτα...να απολαμβάνω μόνο το απέραντο γαλάζιο της....
    να σηκώνω τα χέρια στον ουρανό...και να αγγίζω τα αστέρια....
    να περπατάω στη βροχή...να μυρίζω το βρεγμένο χώμα...και να ακούω μόνο τον άνεμο... να μου ψιθυρίζει όσα η ψυχή μου θέλει να μου πει...
    να βλέπω τα πουλιά που πετούν...και να γίνομαι κι εγώ ένα από αυτά...
    να παρατηρώ τα σύννεφα...και σαν μικρό παιδί ...να νοιώθω πως περπατάω πάνω τους...
    να προχωράω στο δρόμο...και δίπλα μου να βλέπω τους αγγέλους μου...όχι δυστυχισμένους και ξεχασμένους ανθρώπους....
    να κλείνω τα μάτια μου και να δακρύζω...όχι επειδή φοβάμαι...μα επειδή δεν χωρούν την ομορφιά του κόσμου...
    να παίρνω μια κιθάρα...και με τη μελωδία της ...να πλάθω εικόνες και να ξεδιπλώνω τα συναισθήματά μου...
    να κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια...και να βλέπω τις αλήθειες που κρύβουν μέσα τους...
    με κούρασε η ψευτιά σας...τα δήθεν "πρέπει" σας...με πονάει το ψεύτικο χαμόγελό σας, το ψεύτικο κλάμα σας.....οι ψεύτικες αγκαλιές σας, τα ψεύτικα φιλιά σας....
    εγώ ονειρευόμουν πάντα έναν κόσμο όμορφο, γεμάτο αλήθειες....γεμάτο αγάπη....γεμάτο ελευθερίες...
    εσείς μπορεί να θάψατε τα όνειρά σας....να ξεχάσατε...εγώ όμως όχι....γιαυτό και θα συνεχίσω να ονειρεύομαι....ο,τι κι αν μου λέτε εσείς....
  6. EFI_T
    Σε αναζητω...
    Σ΄αναζητώ σε κάθε σκέψη κάθε πόθο σιωπηλό
    και σου μιλώ χωρίς να στο πω ψυχή και μυαλό σε φέρνω εδώ
    κι αν δε στο δείχνω να το ξέρεις σ΄αγαπώ
    Σ΄αναζητώ σε καλοκαίρια σε αστέρια κι ουρανό
    και σε κρατώ σαν φως μυστικό ξανά στο κενό να μη χαθώ
    εσύ είσαι ό,τι έχω στη ζωή πια αληθινό
    Η καρδιά μου σπάει όταν σε ζητάει
    μακριά σου τίποτα πια δε με κρατάει
    Η ζωή κυλάει πίσω δε γυρνάει
    μια ψυχή σε θέλει ξανά μόνο εσένα ζητά
    Σ΄αναζητώ σε κάθε αλήθεια κάθε λόγο για να ζω και σ΄ακολουθώ
    στη καρδιά σου θα μπω στο δικό παλμό για να σε βρω
    κι αν δε με βλέπεις εγώ πάντα είμαι εδώ
    Σ΄αναζητώ σε κάθε θέλω κάθε όνειρο κρυφό
    και σ΄ευχαριστώ για το ταξίδι αυτό μικρό μα γλυκό μαγικό
    εσύ με έμαθες αληθινά να ζω
    Η καρδιά μου σπάει όταν σε ζητάει
    μακριά σου τίποτα πια δε με κρατάει
    Η ζωή κυλάει πίσω δε γυρνάει
    μια ψυχή σε θέλει ξανά μόνο εσένα ζητά
    Θα πέθαινα για σένα άκου με
    δωσ΄μου μια στιγμή μονάχα κράτα με
    μ΄ακούς αγάπα με
    είμαστε εμείς κι ο κόσμος όλος μετά
    σε θέλω πες μου τι θέλεις το φεγγάρι θα στο φέρω
    εγώ κι εσύ εσύ κι εγώ μωρό μου
    μη φεύγεις θυμήσου μου΄δωσες ζωή μη μου τη παίρνεις
    Σ΄αγάπησα θα σ΄αγαπώ κι αυτό για πάντα
    σταμάτα κράτα με περπάτα αγάπα με πάντα
    δεν ήσουν ψέμα δε μπορεί δεν ήσουν στίχος απλώς στο χαρτί εσύ
    εσύ δεν είσαι αυτή δεν είσαι εσύ γλυκιά μου
    κράτα για πάντα την καρδιά μου σφιχτά
    με παίρνει πάλι η νύχτα
    και φοβάμαι κοίτα είμαι ένας άντρας και νιώθω παιδί στον έρωτα
    νιώθω κοντά σου κράτα με
    πετώ μαζί σου κοίτα με μιλώ μαζί σου χάνομαι να κάνω έρωτα μαζί σου
    σ΄αγαπώ αισθάνομαι
    Η καρδιά μου σπάει όταν σε ζητάει
    μακριά σου τίποτα πια δε με κρατάει
    Η ζωή κυλάει πίσω δε γυρνάει
    μια ψυχή σε θέλει ξανά μόνο εσένα ζητά....
  7. EFI_T
    Στίχοι,Μουσική,Πρώτη εκτέλεση: Λουδοβίκος των Ανωγείων
    Ποιο το χρώμα της αγάπης
    ποιος θα μου το βρεί.
    Να 'ναι κόκκινο σαν ήλιος
    θα καίει σαν φωτιά.
    Κίτρινο σαν το φεγγάρι
    θα 'χει μοναξιά.
    Να 'χει τ' ουρανού το χρώμα
    θα 'ναι μακριά.
    Να 'ναι μαύρο σαν τη νύχτα
    θα ' πονηρή.
    Ποιο το χρώμα της αγάπης
    ποιος θα μου το βρει.
    Να 'ναι άσπρο συννεφάκι
    φεύγει και περνά.
    Να 'ναι άσπρο γιασεμάκι
    στον ανθό χαλά.
    Να 'ναι άσπρο γιασεμάκι
    στον ανθό χαλά.
    Να 'ναι το ουράνιο τόξο
    που δεν πιάνεται
    όλο φαίνεται πως φτάνω
    κι όλο χάνεται
    όλο φαίνεται πως φτάνω
    κι όλο χάνεται.
    Ποιο το χρώμα της αγάπης
    ποιος θα μου το βρεί.
  8. EFI_T
    ΝΑ ΓΙΑΤΙ H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ:
    "Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνηση τους δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης γραμματική, συντακτική
    και νοηματική συνέχεια, ανωτέρας συλλήψεως. Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα) ακούγονται και γράφονται ως εξής:
    ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-
    ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-
    ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.
    Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:
    ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.
    Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που
    παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής
    προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του φωτός.
    ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!
    ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ,
    ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ
    (ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ)
    ΠΥΡΟΣ (ΔΕ)
    ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ,
    Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).
    Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ:
    Αλ=Ο νοητός ήλιος
    Φα-ος=Το φως
    Βη=προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)
    Τα=Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την
    Γα=Γη (δωρικός τύπος)
    Αμα=(επιρρ.) συγχρόνως
    Έλ= ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος
    Έψ=ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος.
    Ιλών=Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός
    Στή=προστακτική ρήματος ίστημι.
    Ίγμα=καταστάλαγμα, απόσταγμα.
    Ζή=προστακτική ρήματος ζω.
    Η=υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι
    Θη=προστακτική ρήματος θέτω.
    Ιώτα=τα ίωγα, τα Εγώ.
    Παλάν=Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο
    παλλάς-πάλλουσι,περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλας Αθηνά).
    Δά=άλλος τύπος της Γα, Γης (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ,
    Δήμητρα=Μητέρα γη).
    Νύξ=νύκτα.
    Ο=το οποί! ο, που
    Φυ(οι)=ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).
    Κ.Ο.Κ.
    ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...(
    ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛ ΡΙΞΕ ΤΙΣ
    ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ
    ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού). ΑΣ ΓΙΝΕΙ
    ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (μία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ
    ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ. ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥ
    ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ
    ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ (να σβήση, να χαθεί) ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ
    ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ
    ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ
    ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ
    ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!


  9. EFI_T
    "Μαζί"
    Τι φταις αλήθεια. Κανείς δε σου μαθε το δρόμο για το "εμείς". Και το χειρότερο, κανένας δε σε εκπαίδευσε να επενδύεις στο "εγώ".
    Σαν επαίτης εκλιπαρείς μπροστά στην πόρτα του "εσείς".
    Έσπασες αμέτρητες φορές τα μούτρα σου, προσπαθώντας ανάμεσα σε σκοτάδια ν' ανακαλύψεις το "εσύ".
    Σ' έπιανε πάντα πανικός στη θέα και στη σκέψη του "αυτοί".
    Και στην απελπισία, στο χαμό σου, φώναξες "Αυτός! Αυτός!"
    Κι έπιασες ένα πιστόλι, να πολεμάς.
    Τι φταις!
    Αν κάποτε καθίσεις λίγο να ξαποστάσεις από τη μάχη σου, θυμήσου μια λεξούλα που σου ξέφυγε.
    Θα θελα να στην κρύψω ανάμεσα στις χούφτες σου (θυμάσαι το "δαχτυλιδάκι" που παίζαμε παιδιά; )
    "Μαζί". "Μαζί". Τη λένε τη λεξούλα μου τη μαγική.
    Και μη βιαστείς να την πετάξεις. Μπορεί μια μέρα να σου χρειαστεί.
    Αλκυόνη Παπαδάκη
  10. EFI_T
    Απουσία

    Στίχοι: Άγγελος Προβελέγγιος
    Μουσική: Λία Βίσση
    Πρώτη εκτέλεση: Λία Βίσση
    Απόψε πάλι ο άνεμος φέρνει
    τη μυρωδιά σου και με παιδεύει
    ο άνεμος απόψε ζητάει
    ότι έμεινε από μένα να πάρει
    Λουσμένη στον ιδρώτα παλεύω
    να ενώσω τα κομμάτια μου τρέμω
    η γεύση απ' τα χείλη σου απόψε
    φαρμάκι στο κορμί μου απόψε
    Απουσία γλυκιά μου
    φεύγεις κι έρχεσαι κοντά μου
    απουσία γλυκιά μου
    παράξενε ερωτά μου
    απουσία γλυκιά μου
    φεύγεις κι έρχεσαι κοντά μου
    τρυφερέ θάνατέ μου αργέ
    Απόψε πάλι ο άνεμος φέρνει
    τη μυρωδιά σου και με παιδεύει
    γυμνή μες στο σκοτάδι γυρνάω
    σαν την δαιμονισμένη σε ψάχνω
    Απουσία γλυκιά μου
    φεύγεις κι έρχεσαι κοντά μου
    απουσία γλυκιά μου
    παράξενε ερωτά μου
    απουσία γλυκιά μου
    φεύγεις κι έρχεσαι κοντά μου
    τρυφερέ θάνατέ μου αργέ
    Απουσία γλυκιά μου...
  11. EFI_T
    Το κείμενο που ακολουθεί αφορά μια ερώτηση που ήταν θέμα σε εξετάσεις
    Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης:



    «Να περιγράψετε πώς μπορούμε να μετρήσουμε το ύψος ενός ουρανοξύστη
    χρησιμοποιώντας ένα βαρόμετρο».
    Ένας φοιτητής απάντησε: «Δένετε ένα μακρύ σπάγγο στο λαιμό του
    βαρόμετρου και στη συνέχεια κατεβάζετε το βαρόμετρο από την ταράτσα μέχρι να αγγίζει
    το έδαφος. Το ύψος του κτιρίου θα ισούται με το μήκος του νήματος συν το
    μήκος του βαρόμετρου».
    Αυτή η πρωτότυπη απάντηση εξόργισε τόσο τον εξεταστή, ώστε αυτός έκοψε το
    φοιτητή στο συγκεκριμένο μάθημα. Ο φοιτητής προσέφυγε αμέσως στις αρχές
    του Πανεπιστημίου, ισχυριζόμενος ότι η απάντησή του ήταν αναμφίβολα σωστή
    και ότι αδίκως κόπηκε.
    Το Πανεπιστήμιο όρισε έναν άλλο ανεξάρτητο εξεταστή να διερευνήσει το
    θέμα και να αποφασίσει εάν έπρεπε να κοπεί ο φοιτητής ή όχι. Ο κριτής αυτός
    θεώρησε ότι η απάντηση που δόθηκε ήταν πράγματι σωστή, αλλά δεν φανέρωνε
    καμία αξιοσημείωτη γνώση Φυσικής.
    Για να διαλευκανθεί τελείως το θέμα, αποφασίστηκε να καλέσουν το φοιτητή
    και να του αφήσουν έξι λεπτά, μέσα στα οποία αυτός θα έπρεπε να δώσει μια
    προφορική απάντηση που να μην είναι τόσο απλοϊκή, αλλά να δείχνει κάποια
    εξοικείωση με τις βασικές αρχές της Φυσικής.
    Για πέντε λεπτά ο φοιτητής έμενε σιωπηλός, βαθιά απορροφημένος στις
    σκέψεις του. Ο εξεταστής του θύμισε ότι ο χρόνος τελειώνει και ο φοιτητής
    απάντησε ότι είχε στο μυαλό του μερικές ιδιαίτερα σχετικές απαντήσεις, αλλά δε
    μπορούσε να αποφασίσει ποια να χρησιμοποιήσει. Στην προτροπή να βιαστεί,
    απάντησε ως εξής:
    «Κατ' αρχήν, θα μπορούσαμε να ανεβάσουμε το βαρόμετρο στην ταράτσα του
    ουρανοξύστη, να το αφήσουμε να πέσει και να μετρήσουμε το χρόνο που κάνει
    μέχρι να φτάσει στο έδαφος.
    Το ύψος του κτιρίου μπορεί να υπολογιστεί
    τότε από τον τύπο: H=(gt 2)/2.
    Όμως Κύριε, αυτό δε θα το συνιστούσα γιατί θα ήταν κρίμα για το
    βαρόμετρο».
    «Μια άλλη εναλλακτική απάντηση» είπε ο φοιτητής «είναι η εξής:
    Εάν υπάρχει ηλιοφάνεια, θα μπορούσαμε να μετρήσουμε το ύψος του
    βαρόμετρου, να το στήσουμε όρθιο στο έδαφος και μετά να μετρήσουμε του μήκος της
    σκιάς του.
    Στη συνέχεια μετρούμε το μήκος της σκιάς του ουρανοξύστη, και με
    απλό τρόπο μπορούμε να υπολογίσουμε το πραγματικό ύψος του ουρανοξύστη με
    αριθμητική αναλογία».
    «Αλλά, Κύριε, εάν θα θέλατε να αντιμετωπίσετε το θέμα με ιδιαίτερα
    επιστημονικό τρόπο, θα μπορούσατε να δέσετε ένα μικρού μήκους νήμα στο
    βαρόμετρο και να το θέσετε σε ταλάντωση σαν εκκρεμές, πρώτα στο έδαφος
    και μετά στην ταράτσα του ουρανοξύστη. Το ύψος θα μπορούσε να βρεθεί
    μετρώντας και συγκρίνοντας τις δύο περιόδους, οι οποίες είναι αντιστρόφως ανάλογες
    των τετραγωνικών ριζών των επιταχύνσεων της βαρύτητας στο έδαφος και στο
    ύψος του ουρανοξύστη.
    Η επιτάχυνση της βαρύτητας εξαρτάται με τη σειρά της
    από το ύψος από την επιφάνεια της γης και συνεπώς γνωρίζοντας την
    επιτάχυνση της βαρύτητας στην ταράτσα βρίσκουμε το ζητούμενο ύψος».
    «Α! Κύριε, υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος, όχι κακός: Αν ο ουρανοξύστης
    διαθέτει εξωτερική σκάλα κινδύνου, θα ήταν ευκολότερο να ανεβεί κανείς τη
    σκάλα βάζοντας διαδοχικά σημάδια επαναλαμβάνοντας το μήκος του
    βαρόμετρου.
    Μετά θα ήταν εύκολο να υπολογίσει το ύψος του ουρανοξύστη προσθέτοντας
    όλα αυτά τα μήκη».
    «Αλλά, αν απλώς θα θέλατε να είστε ιδιαίτερα βαρετός δίνοντας μια ορθόδοξη
    απάντηση, θα μπορούσατε να μετρήσετε την ατμοσφαιρική πίεση στην ταράτσα
    και στο έδαφος και να μετατρέψετε τη διαφορά των millibars σε ανάλογη
    διαφορά σε μέτρα.»
    «Όμως, επειδή ως φοιτητές παροτρυνόμαστε συνέχεια να ασκούμε την
    ανεξαρτησία του μυαλού μας και να εφαρμόζουμε επιστημονικές μεθόδους,
    αναμφίβολα ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να χτυπήσουμε την πόρτα του θυρωρού και να του
    πούμε:
    Αν θα ήθελες να έχεις ένα ωραίο καινούριο βαρόμετρο, θα σου χαρίσω αυτό
    αν μου πεις το ύψος του ουρανοξύστη».
    Ο φοιτητής αυτός ήταν ο Niels Bohr, ο μόνος Δανός που τιμήθηκε με το
    βραβείο Νόμπελ Φυσικής...

  12. EFI_T
    Αν στέρηση είναι να μην έχεις αυτό που επιθυμείς,
    ανικανοποίητο είναι να έχεις μεν αυτό που επιθυμείς,
    αλλά να μη σου προσφέρει τη γεύση που περίμενες να σου προσφέρει.
    Η απόκτησή του να αποδεικνύεται απογοητευτική.
    Ο άνθρωπος σήμερα μαραίνεται μέσα στην εποχή του ανικανοποίητου.
    Κι αν, όταν στερείσαι, μπορείς να ονειρεύεσαι και να προσδοκάς,
    μέσα στην ανικανοποίητη καθημερινότητα και τις απανωτές απογοητεύσεις
    - όχι απ αυτά που δεν έχεις αλλά απ αυτά που έχεις -
    δεν ξέρεις πια τι ακριβώς να επιθυμήσεις.
    Από παντού ακούς χείλη πικρά να συμπεραίνουν
    πως δεν υπάρχει συναίσθημα,
    δεν υπάρχει φιλία,
    δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, αξίες, φιλότιμο.
    Οι άνθρωποι παραπονιούνται πως δεν τους αγαπούν.
    Είναι εξάρτηση να περιμένεις απο τους άλλους να σου χαρίσουν την αγάπη.
    Η αγάπη όντως είναι η μεγάλη πλήρωση της ύπαρξης, αλλά μόνο όταν πρόκειται για αγάπη που δίνεις.
    Οσο κι αν αγαπιέσαι, το ανικανοποίητο θα επιμένει ζοφώδες στην καρδιά, αν αυτή η καρδιά δεν μπορεί να αγαπήσει.
    Γεμίζουμε μονάχα από την αγάπη που εμείς δίνουμε, από την πίστη που ασκούμε, από όσα δικά μας χαρίζουμε. Ακόμη κι η ψυχή δια της απωλείας της κερδίζεται.
    Είναι μοίρα ή ελεύθερη επιλογή η ικανότητά μας στο συναίσθημα?
    Πρέπει να είναι ελεύθερη επιλογή, γιαυτό και η καρδιά είναι διαρκώς θυμωμένη με το μίζερο εαυτό μας που τη στενεύει.
    Κι αν είναι δύσκολο να βρίσκουμε αγάπες, είναι πολύ πιο δύσκολο να αγαπάμε, προυποθέτει μεταστροφή της εγωιστικά εκπαιδευμένης προσωπικότητάς μας κάτι τέτοιο.
    Οσο την αρνούμαστε τη μεταμόρφωση, η επιδημία της ανίας και της κατάθλιψης εξαπλώνεται, σαν φάντασμα στοιχειώνει τη ζωή μας.
    Λέγεται πως......Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη.....
    Αντιγράφοντας απο το καινουργιο βιβλιο της Μ.Βαμβουνάκη
  13. EFI_T
    Ολη τη νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου
    κοντά στη θάλασσα, στο νησί.
    άγρια και γλυκά ανάμεσα στην ηδονή και στον ύπνο
    ανάμεσα στη φωτιά και στο νερό.



    Ίσως πολύ αργά
    ενώθηκαν τα όνειρά μας,
    στα ψηλά ή στα βαθιά,
    στα ψηλά σαν κλαδιά που κουνάει ο ίδιος άνεμος,
    στα χαμηλά σαν κόκκινες ρίζες που αγγίζονται.



    Ίσως το όνειρό σου
    χωρίστηκε από το δικό μου
    και στη σκοτεινή θάλασσα
    με έψαχνε
    όπως πρώτα
    υπήρχες όταν δεν... ακόμα,
    όταν χωρίς να σε διακρίνω
    έπλεα στο πλάι σου,
    και τα μάτια σου έψαχναν
    αυτό που τώρα
    - ψωμί, κρασί, έρωτα και θυμό -
    σου δίνω με γεμάτα χέρια,
    γιατί εσύ είσαι το κύπελλο
    που περίμενε τα δώρα της ζωής μου.



    Κοιμήθηκα μαζί σου
    όλη τη νύχτα, ενώ
    η σκοτεινή γη γυρίζει
    με ζωντανούς και νεκρούς,
    και σαν ξύπνησα ξάφνου
    καταμεσής στη σκιά
    το μπράτσο σου τύλιγε τη μέση μου.
    Ούτε η νύχτα, ούτε ο ύπνος
    μπόρεσαν να μας χωρίσουν.



    Κοιμήθηκα μαζί σου
    και ξύπνησα με το στόμα σου
    βγαλμένο από τον ύπνο
    να μου δίνει τη γεύση από τη γη,
    από τη θάλασσα, από τα φύκια,
    από το βάθος της ζωής σου,
    και δέχτηκα το φιλί σου
    μουσκεμένο από την αυγή
    σαν να έφθανε
    από τη θάλασσα που μας περιβάλλει.



    να με προσέχεις..







    Πάμπλο Νερούδα

  14. EFI_T
    ΝΑ ΜΑΙ ΚΑΛΑ
    Αφού μπορώ και γελάω μ΄ αυτά που βλέπω
    αφού μπορώ και αντέχω την τρέλα μου
    αφού γυρίζω σελίδα
    δε ζητάω μερίδα
    δε στριμώχνομαι στην ουρά
    για δυο λόγια σου καθαρά
    Θα πει πως είναι το τιμόνι και τα φρένα μας γερά
    θα πει πως έχω αγαπηθεί κι απ' τον Θεό
    θα πει χαλάλι στο χαμό και πες το ακόμα μια φορά
    να 'μαι καλά να 'σαι καλά να σ΄ αγαπώ
    Αφού τα πάμε καλά με τη συγνώμη
    και καταθέτω τα όπλα μου στο γέλιο σου
    αφού μιλάμε ίδια γλώσσα
    μη ζητάς κι άλλα τόσα
    από αυτά που η καρδιά μπορεί
    να αγαπάει και να συγχωρεί
  15. EFI_T
    Ένα χαμόγελο δεν κοστίζει τίποτα και φέρνει πολλά...
    Πλουτίζει αυτούς που το δέχονται
    χωρις να στερεί αυτούς που το δίνουν.
    Διαρκεί μια μόνο στιγμή
    αλλά η ανάμνησή του είναι..... αιώνια.
    Κανείς δεν είναι τόσο πλούσιος για να το αποφύγει
    και κανείς τόσο φτωχός για να μην το αξίζει!
    Δημιουργεί ευτυχία στην οικογένεια
    και υποστήριξη στις δουλειές
    Είναι ένα ...ευαίσθητο σημάδι της φιλίας!!
    Ένα χαμόγελο δίνει ανάπαυση στον κουρασμένο,
    θάρρος στον απογοητευμένο,
    παρηγοριά στον λυπημένο.
    Και είναι αντίδοτο της φύσης
    για όλες τις στενοχώριες.
    Δεν αγοράζεται, ούτε νοικιάζεται, ούτε κλέβεται,
    γιατί είναι κάτι που δεν έχει αξία
    παρά μόνο από τη στιγμή που προσφέρεται!!
    Αν συναντάται ανθρώπους που αρνιούνται
    να σας δώσουν το χαμόγελο που αξίζετε,
    Φανείτε γενναιόδωροι δίνοντας τους ......το δικό σας!!!

  16. EFI_T
    " Τι κι εαν μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων,
    δεν έχω όμως αγάπη,
    έχω γίνει όμοιος με χαλκό που ηχεί ή με κύμβαλο που κάνει θόρυβο!
    Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα μυστήρια
    και κατέχω όλη τη γνώση των ανθρώπων
    και έχω κάθε βαθμό πίστης ώστε να μετακινώ και τα βουνά ακόμη,
    δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε.
    Η αγάπη έχει μεγαλοψυχία,
    γίνεται ευεργετική,
    η αγάπη δεν φθονεί,
    η αγάπη δεν ξιπάζεται,
    δε φουσκώνει από περηφάνεια.
    Δεν πράττει το άσχημο,
    δε ζητά τα δικά της συμφέροντα,
    δεν θυμώνει,
    δεν σκέπτεται το κακό,
    σκέπαζει όλες τις ατέλειες,
    πιστεύει,
    ελπίζει,
    υπομένει!!
    Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει"
    Εύχομαι κάποτε ο καθένας μας να βρει τον τρόπο και τη δύναμη να το εφαρμόσει στη ζωή του....

  17. EFI_T
    Μπορείς αν θέλεις να μην υποχωρήσεις.
    Να κρατήσεις τη γραμμή σου ανέπαφη.
    Μπορείς να μην κάμψεις το κεφάλι,
    να κοιτάξεις αγέρωχα τον ήλιο.
    Μπορείς να προχωρήσεις σταθερά
    χωρίς ν' απαρνηθείς τίποτα.
    Αρκεί να πιστεύεις σ' επιλογές
    που συστηματικά προετοίμασες.
    Μπορείς, ναι!!! μπορείς
    να σπείρεις, να καλλιεργήσεις, να θερίσεις
    με μανδύα τους φυσικούς κανόνες
    και τη σταθερή σου προετοιμασία.

  18. EFI_T
    Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο...
    Στίχοι - Μουσική : Φίλιππος Πλιάτσικας
    Άγονη πλήξη μιας ζωής, δίχως έρωτα
    της έρημιας μου τέρας, της πόλης μου θηρίο
    μη με φοβάσαι
    Αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν
    τον πρώτο σου έρωτα
    Οι πιό πολλοί αδιάφοροι κενοί, σε λυγίζουν
    όπου και να'σαι
    Στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε
    επικίνδυνα
    Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται
    πίσω απ'τη λήθη
    Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
    οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
    Μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
    που τρέμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
    Στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου
    Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
    στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
    Δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
    Κρυφτήκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων
    Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο
    Για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου
    κρύψου απο μένα
    Δεν ξέρω αν φεύγεις, ΤΩΡΑ!, για το λίγο μου
    ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
    πολύ για σένα, πολύ για σένα
    Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο

  19. EFI_T
    Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο,
    καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο,
    το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή.



    ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός,
    κάθε στιγμή πεθαίνουμε.
    Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.

    Μα ευθύς ως γεννηθούμε,
    αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε,
    να συνθέσουμε, να κάνουμε την ύλη ζωή,
    κάθε στιγμή γεννιόμαστε.
    Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.

    Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα, τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν:
    α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία.
    ) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο.

    Και τα δυο ρέματα πηγάζουν από τα έγκατα της αρχέγονης ουσίας.
    Στην αρχή η ζωή ξαφνιάζει, σαν παράνομη φαίνεται,
    σαν παρά φύση, σαν εφήμερη αντίδραση στις σκοτεινές αιώνιες πηγές,
    μα βαθύτερα νιώθουμε: η Ζωή είναι κι αυτή άναρχη, ακατάλυτη φόρα του σύμπαντος.

    Αλλιώς πούθε η περανθρώπινη δύναμη
    που μας σφεντονίζει
    από το αγέννητο στο γεννητό
    και μας εγκαρδιώνει -φυτά, ζώα, ανθρώπους- στον αγώνα;
    Και τα δυο αντίδρομα ρέματα είναι άγια.

    Χρέος μας λοιπόν να συλλάβουμε τ' όραμα
    που χωράει κι εναρμονίζει
    τις δυο τεράστιες τούτες άναρχες, ακατάλυτες ορμές,
    και με τ' όραμα τούτο να ρυθμίσουμε το στοχασμό μας και την πράξη.
    Ευθύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή,
  20. EFI_T
    Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
    τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
    που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
    και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα
    Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
    οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
    οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
    που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει
    Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
    η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
    μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
    η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
    Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
    ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
    σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
    το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει....


×
×
  • Δημιουργία νέου...