ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΛΜ

Έχω απεριόριστο χρόνο μεταξύ 01:00-08:00 κάθε μέρα....
 
Αλλά τέτοιες βλακείες δεν γράφω. Όλοι όσοι συμμετέχουν στη διαδικασία έχουν δει και έχουν μάθει ότι θα τσουλήσει αυτή τη φορά για το ΟΕΕ δεν θέλει να του πυρπολήσουμε το κτίριο. Αλλά όχι να δίνουμε δημόσια και οδηγίες για το πως θα "ευκολύνουμε" τα πράγματα... Σοβαρέψου συνάδελφε και πρόσεχε τι γράφεις σε ένα εντελώς δημόσιο φόρουμ το οποίο μπορεί να διαβάσει ο καθένας. Το ΟΕΕ άλλο που δε θέλει να δεί τέτοια ανόητα σχόλια και με την πρόφαση αυτή να αλλάξει τη διαδικασία σε κανέναν χρόνο που θα έχει εξετάσεις πιστοποίησης. Και τότε σε βλέπω να ζητάς ιδιαίτερα μαθήματα...

Πάλι η διαιτησία δηλαδή φταίει ???
 
Η χειρότερη ομάδα του Παναθηναϊκού τα τελευταία πόσα χρόνια και έκανε πάλι πλάκα ..... 
 
Respect στον μεγαλύτερο παίχτη του Ελληνικού μπάσκετ (μετά τα ιερά τέρατα βέβαια) .... Δ Ι Α Μ Α Ν Τ Ι Δ Η Σ ........

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΤΕΘΩ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.
ΠΟΙΟ ΚΟΡΟΪΔΟ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ;

Δυστυχώς , ναι, Βασιλάκη...

Τι έγινε; Χάσαμε πάλι ;;  

Ένα υπέροχο κείμενο του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου από τον "Σύγχρονο Άνθρωπο" που ήταν και το κύριο θέμα στο μάθημα των Νέων Ελληνικών στις πανελλαδικές σήμερα.
Ένα κείμενο "όαση", ένα κείμενο "αλκυονίδα ημέρα" σε αυτόν τον πρωτόγνωρο χειμώνα που ζούμε αλλά κυρίως ένα κείμενο-απάντηση στον άθλιο και ανελλήνιστο χρυσαυγιτισμό που έχει εισβάλλει στην κοινωνία και στον κοινωνικό αυτοματισμό του "ο σώζων εαυτώ σωθήτω" που καλλιεργούν οι κυβερνώντες διαιρώντας την κοινωνία κατά το "διαίρει και βασίλευε".
 

 
"Η «ανθρωπιά» είναι μια λέξη του καιρού μας, ένας όρος κοινόχρηστος, ένα νόμισμα που κυκλοφορεί σ’ όλα τα χέρια,
γιατί συμβαίνει η ανταλλακτική του αξία να είναι πολύ μεγάλη. Και με την «ανθρωπιά» εννοούμε, φυσικά, τη συμπόνια, τη
συμμετοχή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στο πάθος του γείτονα. Και όχι μόνο του γείτονα. Του κάθε ανθρώπου.
Άλλοτε χρησιμοποιούσαν τον όρο «ανθρωπισμός». Έλεγαν: «αυτός είναι μεγάλος ανθρωπιστής» και με τούτο εσήμαιναν μια
προσωπικότητα που ξοδευόταν ολόκληρη για να κάμει το καλό. Ο Ντυνάν, για παράδειγμα, ο ιδρυτής του «Ερυθρού
Σταυρού», υπήρξε ένας τέτοιος ανθρωπιστής.
Πέρα απ’ ό,τι θα μπορούσε να ενδιαφέρει αποκλειστικά το άτομό του, εσυλλογίσθηκε τους ανθρώπους που έπασχαν,
έξω από διάκριση φυλής και θρησκείας, «εν πολέμω και εν ειρήνη».
 
Ο «ανθρωπιστής», ένας άνθρωπος με σπουδαίες ικανότητες, που αναλίσκεται με ειλικρίνεια, χωρίς υστεροβουλία,
ακόμη και χωρίς τη θεμιτή, επιτέλους, από πολλές απόψεις, επιθυμία της υστεροφημίας, υπήρξε, για πολλούς αιώνες, ένα
θαυμάσιο ιδανικό, που οι προγενέστεροι το επρόβαλλαν στους μεταγενέστερους. Ακόμη τότε η «ανθρωπιά», μολονότι δεν
έπαυε να είναι κοινή απαίτηση, δεν είχε καταντήσει κοινόχρηστος όρος. Ήταν η σπάνια, η υψηλή παρουσία, όπου μόνο
μερικές εκλεκτές φύσεις κατόρθωναν να φτάσουν. Και ακόμη, μια καθημερινή άσκηση που ο καθένας την επιθυμούσε για
τον εαυτό του, θεωρώντας την αυτονόητο χρέος του, χωρίς να συλλογίζεται ότι θα μπορούσε και διαφορετικά να την
αξιοποιήσει.
 
Το γεγονός ότι η απαίτηση της «ανθρωπιάς» έχει γίνει κοινός τόπος σήμερα δεν είναι χωρίς ιδιαίτερη σημασία.
Δείχνει πως η οικουμενική ψυχή αισθάνεται βαθύτερα την ταλαιπωρία του ανθρώπου και αναζητεί διέξοδο.
Περιττό να προστεθεί πως και η ανθρωπιά, καθώς κι ένα σωρό άλλοι όροι, έχει υποστεί τρομακτικές
διαστρεβλώσεις.
 
Όποιος είπε πως οι ιδέες είναι καθώς τα υγρά, που παίρνουν το σχήμα του μπουκαλιού τους, είχε, βέβαια,
πολύ δίκιο. Και με τους όρους το ίδιο συμβαίνει. Αλλάζουν νόημα, αλλάζουν απόχρωση, κατά τον τρόπο που τους
μεταχειρίζεται κανείς και κατά τον σκοπό που επιδιώκει χρησιμοποιώντας τους. Έτσι, μπορούμε να μιλούμε όλοι για
ανθρωπιά, αλλά να εννοούμε ολωσδιόλου διαφορετικό πράγμα ο καθένας.
 
Έπειτα, ένας όρος, μια λέξη, μια έκφραση, που βρίσκεται ολοένα στο στόμα μας, σιγά σιγά φτωχαίνει, αδειάζει,
αποστεώνεται, αυτοακυρώνεται. Φοβούμαι πως ίσια ίσια αυτό έχει συμβεί με την ανθρωπιά. Αρκεί μια ματιά ολόγυρά μας,
για να το νιώσουμε καλύτερα τούτο. Η καθημερινή ζωή ολοένα και περισσότερο χάνει τη θαλπωρή, τη γλυκιά ζεστασιά της.
Είναι ένας χειμώνας χωρίς αλκυονίδες. Η «καλημέρα», αυτό το χαρούμενο άνοιγμα παραθύρου προς τον αίθριο ουρανό,
μεταβάλλεται σιγά σιγά σε μορφασμό. Η ανθρώπινη λαιμαργία, η δίψα της ευζωίας δεν αφήνει τόπο για ευγενικά
αισθήματα. Κάτι περισσότερο: τα ευγενικά αισθήματα θεωρούνται ξεπερασμένα.
 
Λησμονούμε, ωστόσο, πως η ανθρωπιά είναι κυριότατα βούληση, δεν είναι γνώση, δεν είναι μόνο γνώση. Και δεν
είναι λόγος, είναι πράξη. Είναι ένας ολόκληρος εσωτερικός κόσμος, στην τελείωσή του, που ακτινοβολεί παντού. Η
ανθρωπιά αποκλείει τη μισαλλοδοξία, την καταφρόνηση του άλλου ανθρώπου· είναι επιεικής και ήπια. Περιέχει πολλή
συγκατάβαση και πολλή κατανόηση. Η ανθρωπιά είναι κυκλική παρουσία. Δεν βρίσκεται στραμμένη προς ένα μονάχα
σημείο του ορίζοντα. Εκείνος που είναι αληθινά ανθρώπινος δεν μπορεί παρά να είναι, σε κάθε περίσταση, ανθρώπινος.
 
Η ανθρωπιά δεν είναι επάγγελμα, δεν είναι όργανο αυτοπροβολής και επιτυχίας.
Είναι απάρνηση.
Πρέπει πολλά ν’ αρνηθείς,για να κερδίσεις τα ουσιωδέστερα.
Αλλά δεν είναι και παθητική κατάσταση.
Ολωσδιόλου αντίθετα, αποτελεί μορφή αδιάκοπης ενέργειας.
Είναι πολύ ευκολότερο να γίνεις «μέγας ανήρ» παρά να γίνεις «μεγάλος άνθρωπος». Η Ιστορία είναι
γεμάτη παραδείγματα μεγάλων ανδρών. Αλλά έχει πολύ λίγους «ανθρώπους» να παρουσιάσει.
 
I.Μ.Παναγιωτόπουλος, Ο Σύγχρονος Άνθρωπος. Οι Εκδόσεις των φίλων, Αθήνα 1988. 18η έκδοση (Διασκευή).
 
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231322743
 
 

Έλα κι εσύ βρε Τζιμάκο, αφού σου είπε το παιδί. Εψές, είχε πάει στον Μυστικό Δείπνο, δεν είδε τις αθλιότητες...
Τις προηγούμενες φορές ok, τις είχε δει...
 
Υ.Γ.
Ρε συ Κώστα, μπορείς όπως έρχεσαι σε παρακαλώ να μου πάρεις ένα τσουρέκι ; Και ένα καπνό Holdorn κίτρινο μεγάλο σε παρακαλώ.
Α, πάρε μου και χαρτάκια, ξέμεινα. Ευχαριστώ ρε φίλε.
Και που 'σαι, ξέρεις, όλα στο 212 λέμεεε
 
Υ.Γ.2
Εσύ φίλε με το iphone που έχεις πρόβλημα, ξέρεις εσύ ipetato λέμεεε  
 
Φιλιά πολλά σε όλους λέμεεεεεε

Τώρα πέτυχες άνθρωπο που ενδιαφέρεται και το 'χει έννοια.
Το μόνο που με νοιάζει από αυτούς τους αγώνες, είναι η ευκαιρία που μου δίνεται κάπου κάπου, να δω φιλαράκια μου που έρχονται γι' αυτούς από μακριά...
 
Καλό Πάσχα Δημήτρη.

Κάντε ό,τι θέλετε στις 26 Απριλίου. Εμείς το σκαλπ που θέλαμε να πάρουμε το πήραμε χθες στην Τούμπα...

Βρε συ, άσε την ιστορία και κατέβα Αθήνα όπως μου τάζεις εδώ και 5-6 χρόνια, γιατί τέτοιες ευκαιρίες δεν βρίσκεις συχνά...
Άντε βρε, σε περιμένω κι εσένα και τον Στέλιο.
Και μη μου βρεις καμία δικαιολογία αυτή τη φορά του στυλ δεν προλαβαίνω, έχω δουλειά, δεν μπορώ, φοβάμαι...
 
Και μη σε νοιάζει βρε...
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο.. ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ. ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΙΣ 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ!   
Καλό Πάσχα Τζιμάκο.
Καλό Πάσχα σε όλες και όλους.
Πράσινους, κόκκινους, κίτρινους, μπλε, με πουά, χωρίς πουά κλπ...
 
Υ.Γ.
Εκείνος ο φίλος σου ο Σκόρπιος που είναι βρε ;
Ξέρεις αν έχει κανένα πρόβλημα και δεν εμφανίζεται ;

Απλά ήταν η Ριζούπολη του Ολυμπιακού ..... Δανεικά που ξεπληρώθηκαν από άλλη ομάδα ..... Όποιος δεν περίμενε τέτοια ατμόσφαιρα στο γήπεδο μάλλον δουλεύει στο Υπουργείο Οικονομικών ....
 
Εννοείτε ότι ήταν ζούγκλα αλλά όταν τη κάνουν πχ στο Πειραία δεν τρέχει και τίποτα , στον Σισε πχ δίδαξε ήθος ο υποψήφιος Δ.σύμβούλος .... Αυτοί οι άνθρωποι διοικούν αυτό θα έιναι το θέαμα ....

Αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο φτιάξατε.
Το μενού είναι πλήρες. Περιλαμβάνει από γαύρους στον πάγκο της Τούμπας, μέχρι δροσιστική κόκα κόλα στο Καραϊσκάκη στο πρόσωπο του Αναστασίου. Απολαύστε το.
Και ξαφνικά όλοι έπεσαν πάλι από τα σύννεφα… Πρώτη φορά είδαν ρίψη καπνογόνων σε ελληνικό γήπεδο και «μπούκα» χούλιγκαν στον αγωνιστικό χώρο μετά την λήξη αγώνα, που παίρνουν στο κυνήγι αντιπάλους παίκτες.
Συνήθως μετά από τέτοια… ντέρμπι, με γεγονότα που δυσφημούν το ποδόσφαιρο, όλοι το παίζουμε μυξοπαρθένες και αρχίζουμε τις ηθικολογίες. Από πότε είναι ευρωπαϊκή και πολιτισμένη η ατμόσφαιρα στα ελληνικά γήπεδα και δεν το πήρα χαμπάρι; Σε παράλληλο σύμπαν ζω; Σε κανέναν δεν αρέσει αυτή η κατάσταση, αλλά υπάρχει εδώ και δεκαετίες στα περισσότερα ελληνικά γήπεδα και διαιωνίζεται.
 
 
και αφού πιάσαμε τα ιστορικά..για να μαθαίνουν οι νεότεροι..
 
Τετάρτη, 28 Δεκεμβρίου 1994. Στα πλαίσια της 13ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της σεζόν 1994-95, ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη..
 
Το παιχνίδι έμεινε στην ιστορία για άλλους λόγους. Ο πάγκος του ΠΑΟ βρέθηκε αλειμμένος με βαζελίνη, από κάποια παλιόπαιδα προφανώς, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Παναθηναϊκού να ψάχνουν πετσέτες για να τις απλώσουν και να καθίσουν. Μάλιστα κάποιες εφημερίδες κατέγραψαν συνάντηση στα αποδυτήρια του κυρίου Ρότσα, που ήταν προπονητής τότε στον ΠΑΟ, με τον τότε έφορα-γενικό αρχηγό-κουμανταδόρο του Ολυμπιακού κύριο Ποϊλα, όπου και έκανε παράπονα ο ''Μπουμπλής'' για τη βαζελίνη. Η απάντηση του Άρη του Ποϊλα ήταν στο πνεύμα των ημερών και πάντοτε με πρόθεση να καταλαγιάσουν τα οπαδικά πάθη. ''Αφού βαζέλια είστε, με τι θέλατε να σας αλείψουμε τον πάγκο;''.

Χθες ο Μαρινάκης και ο παραγκοκατασκευαστής προκάτοχός του θέρισαν αυτά που έσπειραν. 
Ο υπόκοσμος δεν καταλαβαίνει αλλιώς. Όταν κάνεις τον νταή και τον παληκαρά, ε κάποια στιγμή τις τρως κιόλας. Ε μετά μη το παίζεις και παρθένα. Γελάνε και τα τσιμέντα...

καλή αντάμωση !!!

 
 
καλημέρα..

Καλησπέρα,
 
Χρησιμοποιώ την Μισθοδοσία της Union αρκετά χρόνια και δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα με την υποστήριξή της.  Τα τηλέφωνα απαντούν πάντα και αρκετά γρήγορα και είναι άκρως κατατοπιστικά, ε τώρα αν κάποια φορά άργησαν ας σκεφτούμε το πόσο συχνές είναι οι αλλαγές τον τελευταίο καιρό και πόσοι συνάδελφοι ζητούν την βοήθειά τους …     

αυτη ειναι η απαντηση της Χρισαννας?
 
αν μου λεγατε και πρακτικα πως γινεται να τους παρει ο διαολος και μαλιστα κομψα. και τι θα εξυπηρετουσε αυτο , μπορει και να καταλαβαινα

Καλησπέρααααααα :)
 
Υ.Γ.

Συγχαρητήρια στο Παναθηναϊκό (σε πιο ποταπό σημείο φτάσαμε ....θεέ μου) για ο Θρίαμβο του ..... Επίσης κ σημαντικότερο .... μα είναι δυνατό να γίνονται τέτοια πράγματα σε ένα Γήπεδο....μα είναι Δυνατό ?! ... Ας φάμε 50 αγωνιστικές αποκλεισμό ας πάρουν το πρωτάθλημα...ο ΠΑΟΚ.... οι Πράσινοι...όποιος ναναι  (Τι λέω... τι λέω ?) ας σταματήσουν όμως πια αυτές οι Καφρίλες !!!!!!
 
Τα ίδια .... κάθε χρόνο....δε θ'αλλάξει τίποτε....Θυμάμαι είχα για χρόνια διαρκείας στο Μπάσκετ κ μόνο μια φορά είχα πάει σε Ντέρμπι με το ΠΑΟ  με το παιδί ..... μετά από κείνα τα Δακρυγόνα μέσα στο ΣΕΦ δεν τον ξαναπήγα .... αααα ούτε γω παω σε Ντερμπυ πια .... Μόνο σε κάνα Ευρωπαϊκό και παιχνίδια με Απόλλωνα ΠΑτρας κ ΚΑΟΔ !!!!

Σήμερα,λέω να φάω γαύρο και μάλιστα έως τρία κιλά...................
Καλή σαρακοστή.

Μπρρρρρρρ !!!!!!!!!!!!
... και κάνει ένα ψοφόκρυο.... ξεπαγιάσαμε... 

Τον ξεχασα   ..............!!!!
 
τωρα δεν θελει  ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ   ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙ  ΤΙ  ΜΥΡΙΖΕΙ...!!!!!!!!!!!!
Σάββας Θεοδωρίδης

φιλοι  μας    ..!!!!!!!!!!!!!!!
 
 
Α Π Ο Ψ Ε     Ε Ι Ν Α Ι     Η     Β Ρ Α Δ Υ Α   Μ Α Σ..........!!!!!
 
ΦΙΛΙΚΑ
 
ΓΙΑΝ + 5

ολεεεεεεεεεεεεεεεεε

Kωστάκη λεβέντη μου καλησπέρα,μήπως άκουσες πόσο πήγε το ματσάκι?γιατί δεν ξέρω..............