Καλησπέρα συνάδελφοι.
Δεν έκανα κριτική σε κανένα, όπως γράφετε, αντίθετο, δεν δημοσίευσα με κανενός είδους αυτοματισμό, καθώς και, ούτε απευθύνθηκα σε κανέναν σας προσωπικά.
Φυσικά, διατηρώ και το δικαίωμα να μην απολογούμαι σε κανέναν και να απαντώ όταν το θεωρώ σκόπιμο και όχι πάντα...
Όμως, μιας και κάνατε παράθεση στη δημοσίευσή μου, θα ήθελα να γράψω λίγα πράγματα.
Δέχομαι και σας το αναφέρω με απόλυτη ειλικρίνεια, όλες τις απόψεις και τις επιλογές του καθενός και ας είναι, "φανατικά" αντίθετες από τις δικές μου. Προσπάθησα και θα εξακολουθήσω να το πράττω, στην αποτροπή της λήθης, συμπεριλαμβανομένης ενδεχομένως και της δικής μου.
Λήθη, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του λαού μας -και όχι μόνο του δικού μας-, που καραδοκεί να μας πορθήσει καθημερινά, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.
Λήθη, που εντέχνως προσπαθούν να μας εμβολιάσουν και το πετυχαίνουν σε μεγάλο ποσοστό, η παραπληροφόρηση, ο κιτρινισμός, η σπέκουλα και η μαύρη προπαγάνδα των διαφόρων κέντρων εξουσίας.
Στη λήθη και το φόβο μας ποντάρουν και δυστυχώς, το πετυχαίνουν, μαζί με τους σκοπούς τους...
Σε συνέχεια λοιπόν των προηγούμενων αναρτήσεων μου, προσπαθώντας να συμβάλω έστω και ελάχιστα στην αποφυγή της, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω κανέναν για επιλεκτική μνήμη, χωρίς ίχνος αντιπαράθεσης ή οτιδήποτε άλλο, παραθέτω:
Θα μπορούσα να αναρτήσω κι άλλα πολλά, όπως και πολλοί άλλοι άλλωστε, αλλά δεν θα το πράξω αυτή τη στιγμή.
Επίσης θα ήθελα να προσθέσω, ότι πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, χύνοντας, πολλοί από τους ειδήμονες, κυρίως αυτοί που είναι πάντα έτοιμοι να απαντήσουν επί παντός επιστητού, κροκοδείλια δάκρυα για τους συνταξιούχους και τους χαμηλόμισθους, για τις λεγόμενες "ουρές στα ΑΤΜ", δίνοντας μάλιστα και "χρηστικές πληροφορίες" για την ανάληψη των χρημάτων τους. Εννοείται ότι αυτό που γίνεται είναι αποκρουστικό για όλους μας, για κάθε άνθρωπο που θεωρεί τον εαυτό του σκεπτόμενο. Κανείς μας θεωρώ πως, δεν ήθελε να συμβεί κάτι τέτοιο. Σε κανέναν άνθρωπο που έχει ανάγκη τη σύνταξή του ή τις μικρές οικονομίες του. Ούτε σ' εμένα τον ίδιο ή τον πατέρα μου, ούτε σ' εσάς και τον δικό σας ή όποιον άλλο.
Όμως, δεν είδα να γίνεται τόσο μεγάλη αναφορά -ή και μικρότερη-, το προηγούμενο μεγάλο διάστημα, τόση δημοσιότητα, τόση πληροφόρηση για τις άλλες "ουρές"...
Τις ουρές της απόλυτης εξαθλίωσης, τις ουρές της απόλυτης ντροπής, της απόλυτης φτώχειας και του απόλυτου ξεπεσμού της δημοκρατίας.
Τις ατέλειωτες ουρές των συσσιτίων συνανθρώπων μας.
Συνάνθρωποί μας που είναι παντού. Είναι γύρω μας. Είναι δίπλα μας. Είναι εκεί καθημερινά!
Ποιος τους οδήγησε εκεί και τι το προκάλεσε αυτό είναι το ερώτημα, καθώς και πολλά άλλα που δεν θα ήθελα να κουράσω περισσότερο με την αναφορά τους και που είναι γνωστά σε όλους.
Ας αναρωτηθούμε...
Τέλος, αναρωτιέμαι και μόνο για μένα, χωρίς να απαιτώ απαντήσεις από κανέναν.
Η προσπάθεια αντικειμενικής προσέγγισης των καταστάσεων με όλα τα δεδομένα, αποτελεί αποκλειστικότητα κάποιων και όχι δικαίωμα όλων ;
Το δικαίωμα στο ΟΧΙ, ανήκει αποκλειστικά στους οπαδούς του Σύριζα ή άλλων πρεσβευτών και υποστηρικτών του και σε κανέναν άλλον ;
Η κυβέρνηση διενεργεί δημοψήφισμα και την κατηγορούμε για αποποίηση ευθυνών και μετατόπισή τους σ' εμάς. Αν δεν το έπραττε θα την κατηγορούσαμε πως δεν μας ρώτησε, για ανικανότητα ή οτιδήποτε άλλο ;
Αν υπέγραφε τις προτάσεις -ξένες ή δικές της-, θα την κατηγορούσαμε για μια από τα ίδια με τους προηγούμενους και πως μας οδηγεί σε μεγαλύτερη κατρακύλα ;
Δεν υπέγραψε και την κατηγορούμε πως μας οδηγεί σε χρεωκοπία, επιστροφή στη δραχμή ή άλλες περιπέτειες ;
Ας αναρωτηθούμε ξανά...
Μήπως δεν θέλουμε να έχουμε καμία ευθύνη και απλά να μη συμμετέχουμε σε τίποτα, διατηρώντας την αποκλειστικότητα να κατηγορούμε τους υπόλοιπους για τα πάντα, προτάσσοντας τη μη συμμετοχή μας στα δρώμενα ;
Ή μήπως τελικά, ήρθε η ώρα να μεγαλώσουμε, να βγούμε από το κέλυφος της "εφηβείας" μας και να πάρουμε εμείς τις αποφάσεις και τις ευθύνες για το μέλλον μας;
Αποφάσεις και ευθύνες για το μέλλον, χωρίς να λησμονούμε το παρελθόν...
Ας προσπαθήσουμε είναι η άποψή μου.
Ας προσπαθήσουμε να μη ξεχνάμε.
Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει...
Εύχομαι ολόψυχα, καλή δύναμη σε όλες και όλους.
Υ.Γ.
Υ.Γ.2
Μην τους φοβάσαι. Στο φόβο σου ποντάρουν.
Γ.Ρίτσος
