Suicide Commando

Να τολμήσω να κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση ή θα με πάρει κι εμένα η μπάλα φίλε Ioannis84;;;
 
Είμαι 32 χρονών (σχεδόν συνομήλικοι είμαστε), έχω κοντά στα 13 χρόνια στον κλάδο και με μεγάλη ακρίβεια έχω δικό μου γραφείο ακριβώς 10 χρόνια τώρα.
Δεν με βοήθησε κανείς, δεν είχα ποτέ μου κανένα βύσμα, ούτε και γνωριμίες κλπ κλπ κλπ.
 
Τέλειωσα δημόσιο ΙΕΚ το 2001, έκανα την πρακτική μου σε λογιστικό γραφείο επί 6 μήνες απλήρωτη και με απαίτηση του αφεντικού να πηγαίνουμε στη δουλειά ντυμένες και βαμμένες στην τρίχα (εγώ και η έτερη συμφοιτήτρια που έτυχε να πάμε μαζί), χωρίς να εισπράττουμε ούτε καν τα εισιτήρια του λεωφορείου μας. Επί 6 μήνες δεν είχαμε κάτσει σε γραφείο, παρά μόνο τρέχαμε για θεωρήσεις, ΦΠΑ κ.α., τις χρυσές εκείνες εποχές που δεν γινόταν τίποτα ηλεκτρονικά. Περιττό δε να πω, ότι φυσικά και δεν μας έδειξε ποτέ κανείς τίποτα. Έμαθα τη δουλειά μόνη μου, ψάχνοντας τα χειρόγραφα βιβλία και τα παραστατικά και ρωτώντας έναν παππού λογιστή που ερχόταν και έκλεινε το Συγκεντρωτικό Ημερολόγιο και Γενικό Καθολικό. Ο ζήλος που έδειξα και η ταχύτητα που μάθαινα, σε συνδυασμό με τους καλούς μου τρόπους μου έδωσαν δουλειά με μισθό κατώτερο του κατώτερου σαν αρχή. Σύντομα έγινα προϊσταμένη 8 ατόμων και δούλευα 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
 
Ξεκίνησα το δικό μου γραφείο Γενάρη του 2003, με την υπογραφή ενός φίλου, ο οποίος ουδέποτε ασχολήθηκε ελλείψει χρόνου (λογιστής σε μεγάλη Α.Ε. και γονιός γαρ). Έφτυσα αίμα τα πρώτα χρόνια, καθώς δεν έβγαιναν ούτε καν τα στοιχειώδη έξοδα, ενώ παρακολουθούσα πάντα σεμινάρια, τελείωσα το πτυχίο και όπου να'ναι παίρνω και το μεταπτυχιακό μου, φυσικά με πάρα πολλές στερήσεις σε προσωπικό επίπεδο, καθώς υποστήριξη δεν είχα από πουθενά. Ωστόσο, πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα μόνη μου αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά μου (την οποία λατρεύω παρά το ζόρι που τραβάω!!!), παρόλη την κρίση αναπτύσσω συνεχώς το πελατολόγιό μου, γιατί ο κόσμος εκτιμά τις γνώσεις μου αλλά και τον χαρακτήρα μου και συνεχώς με στηρίζει. Ο καλός λογιστής πρέπει να είναι κι άλλα πράγματα πέρα από αυτό και ο μόνιμος στόχος μου είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο τι χρειάζεται ο πελάτης!
 
Όσον αφορά τους μη πτυχιούχους, να πω επιπλέον ότι η βοηθός μου είναι πτυχιούχος φιλόλογος! Την είχα πάρει το 2004 για γραμματέα και κοντεύει να μάθει τη δουλειά καλύτερα από εμένα, ενώ παρόλο το γεγονός ότι έχει 2 μικρά παιδιά, με δική μου παρότρυνση και βοήθεια, τέλειωσε επίσης δημόσιο ΙΕΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αντίθετα, όταν κάποτε έφυγε (με μόνιμη προοπτική) και πήρα έναν πτυχιούχο ΤΕΙ ο οποίος μου τα είχε πει όλα καταπληκτικά σχετικά με το πόσο θέλει ν'ασχοληθεί με το επάγγελμα, μέσα στο δίμηνο που τον κράτησα έχασα πάσα ιδέα. Μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλά θα περιοριστώ μόνο στα παράπονα που μου έκαναν οι πελάτες και οι εφοριακοί για το ότι δεν ήξερε ούτε να μιλήσει ούτε να συμπεριφερθεί σωστά.
 
Τέλος, όσον αφορά την εκπαίδευση, όσο καλή διάθεση και να έχεις, αν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να αναλάβεις ένα τέτοιο βάρος. Σε μία περίπτωση που το δοκιμάσαμε, μας κατανάλωνε τόσο πολύ χρόνο που έμεναν όλες οι υποχρεώσεις πίσω και είμαι ένας άνθρωπος που έχω φοβερή διάθεση να βοηθήσω τους άλλους, καθώς το έχω ζήσει και γνωρίζω πως είναι το να μην έχεις κανέναν να σε καθοδηγήσει. Ωστόσο, μιας και η κρίση και οι συνεχείς υποχρεώσεις με αναγκάζουν να δουλεύω 12-15 ώρες την ημέρα ασταμάτητα (ναι, και Σαββατοκύριακα), δεν υπάρχει δυστυχώς η πολυτέλεια του χρόνου!
 
Ξέχασα να πω ότι η αρχειοθέτηση και οι καταχωρήσεις δεν είναι αγγαρεία. Δεν μου φάνηκε σαν τέτοια ούτε στα 19 μου που πήγα αμμισθί να δουλέψω σε μια Α.Ε. ούτε και τώρα που είμαι το "αφεντικό". Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας και μάλιστα πολύ σημαντικό! Αν ζήσεις έλεγχο από Σ.Δ.Ο.Ε. (που δεν στο εύχομαι!) θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
Φιλικά
 
Ναταλία

Να τολμήσω να κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση ή θα με πάρει κι εμένα η μπάλα φίλε Ioannis84;;;
 
Είμαι 32 χρονών (σχεδόν συνομήλικοι είμαστε), έχω κοντά στα 13 χρόνια στον κλάδο και με μεγάλη ακρίβεια έχω δικό μου γραφείο ακριβώς 10 χρόνια τώρα.
Δεν με βοήθησε κανείς, δεν είχα ποτέ μου κανένα βύσμα, ούτε και γνωριμίες κλπ κλπ κλπ.
 
Τέλειωσα δημόσιο ΙΕΚ το 2001, έκανα την πρακτική μου σε λογιστικό γραφείο επί 6 μήνες απλήρωτη και με απαίτηση του αφεντικού να πηγαίνουμε στη δουλειά ντυμένες και βαμμένες στην τρίχα (εγώ και η έτερη συμφοιτήτρια που έτυχε να πάμε μαζί), χωρίς να εισπράττουμε ούτε καν τα εισιτήρια του λεωφορείου μας. Επί 6 μήνες δεν είχαμε κάτσει σε γραφείο, παρά μόνο τρέχαμε για θεωρήσεις, ΦΠΑ κ.α., τις χρυσές εκείνες εποχές που δεν γινόταν τίποτα ηλεκτρονικά. Περιττό δε να πω, ότι φυσικά και δεν μας έδειξε ποτέ κανείς τίποτα. Έμαθα τη δουλειά μόνη μου, ψάχνοντας τα χειρόγραφα βιβλία και τα παραστατικά και ρωτώντας έναν παππού λογιστή που ερχόταν και έκλεινε το Συγκεντρωτικό Ημερολόγιο και Γενικό Καθολικό. Ο ζήλος που έδειξα και η ταχύτητα που μάθαινα, σε συνδυασμό με τους καλούς μου τρόπους μου έδωσαν δουλειά με μισθό κατώτερο του κατώτερου σαν αρχή. Σύντομα έγινα προϊσταμένη 8 ατόμων και δούλευα 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
 
Ξεκίνησα το δικό μου γραφείο Γενάρη του 2003, με την υπογραφή ενός φίλου, ο οποίος ουδέποτε ασχολήθηκε ελλείψει χρόνου (λογιστής σε μεγάλη Α.Ε. και γονιός γαρ). Έφτυσα αίμα τα πρώτα χρόνια, καθώς δεν έβγαιναν ούτε καν τα στοιχειώδη έξοδα, ενώ παρακολουθούσα πάντα σεμινάρια, τελείωσα το πτυχίο και όπου να'ναι παίρνω και το μεταπτυχιακό μου, φυσικά με πάρα πολλές στερήσεις σε προσωπικό επίπεδο, καθώς υποστήριξη δεν είχα από πουθενά. Ωστόσο, πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα μόνη μου αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά μου (την οποία λατρεύω παρά το ζόρι που τραβάω!!!), παρόλη την κρίση αναπτύσσω συνεχώς το πελατολόγιό μου, γιατί ο κόσμος εκτιμά τις γνώσεις μου αλλά και τον χαρακτήρα μου και συνεχώς με στηρίζει. Ο καλός λογιστής πρέπει να είναι κι άλλα πράγματα πέρα από αυτό και ο μόνιμος στόχος μου είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο τι χρειάζεται ο πελάτης!
 
Όσον αφορά τους μη πτυχιούχους, να πω επιπλέον ότι η βοηθός μου είναι πτυχιούχος φιλόλογος! Την είχα πάρει το 2004 για γραμματέα και κοντεύει να μάθει τη δουλειά καλύτερα από εμένα, ενώ παρόλο το γεγονός ότι έχει 2 μικρά παιδιά, με δική μου παρότρυνση και βοήθεια, τέλειωσε επίσης δημόσιο ΙΕΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αντίθετα, όταν κάποτε έφυγε (με μόνιμη προοπτική) και πήρα έναν πτυχιούχο ΤΕΙ ο οποίος μου τα είχε πει όλα καταπληκτικά σχετικά με το πόσο θέλει ν'ασχοληθεί με το επάγγελμα, μέσα στο δίμηνο που τον κράτησα έχασα πάσα ιδέα. Μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλά θα περιοριστώ μόνο στα παράπονα που μου έκαναν οι πελάτες και οι εφοριακοί για το ότι δεν ήξερε ούτε να μιλήσει ούτε να συμπεριφερθεί σωστά.
 
Τέλος, όσον αφορά την εκπαίδευση, όσο καλή διάθεση και να έχεις, αν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να αναλάβεις ένα τέτοιο βάρος. Σε μία περίπτωση που το δοκιμάσαμε, μας κατανάλωνε τόσο πολύ χρόνο που έμεναν όλες οι υποχρεώσεις πίσω και είμαι ένας άνθρωπος που έχω φοβερή διάθεση να βοηθήσω τους άλλους, καθώς το έχω ζήσει και γνωρίζω πως είναι το να μην έχεις κανέναν να σε καθοδηγήσει. Ωστόσο, μιας και η κρίση και οι συνεχείς υποχρεώσεις με αναγκάζουν να δουλεύω 12-15 ώρες την ημέρα ασταμάτητα (ναι, και Σαββατοκύριακα), δεν υπάρχει δυστυχώς η πολυτέλεια του χρόνου!
 
Ξέχασα να πω ότι η αρχειοθέτηση και οι καταχωρήσεις δεν είναι αγγαρεία. Δεν μου φάνηκε σαν τέτοια ούτε στα 19 μου που πήγα αμμισθί να δουλέψω σε μια Α.Ε. ούτε και τώρα που είμαι το "αφεντικό". Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας και μάλιστα πολύ σημαντικό! Αν ζήσεις έλεγχο από Σ.Δ.Ο.Ε. (που δεν στο εύχομαι!) θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
Φιλικά
 
Ναταλία

Να τολμήσω να κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση ή θα με πάρει κι εμένα η μπάλα φίλε Ioannis84;;;
 
Είμαι 32 χρονών (σχεδόν συνομήλικοι είμαστε), έχω κοντά στα 13 χρόνια στον κλάδο και με μεγάλη ακρίβεια έχω δικό μου γραφείο ακριβώς 10 χρόνια τώρα.
Δεν με βοήθησε κανείς, δεν είχα ποτέ μου κανένα βύσμα, ούτε και γνωριμίες κλπ κλπ κλπ.
 
Τέλειωσα δημόσιο ΙΕΚ το 2001, έκανα την πρακτική μου σε λογιστικό γραφείο επί 6 μήνες απλήρωτη και με απαίτηση του αφεντικού να πηγαίνουμε στη δουλειά ντυμένες και βαμμένες στην τρίχα (εγώ και η έτερη συμφοιτήτρια που έτυχε να πάμε μαζί), χωρίς να εισπράττουμε ούτε καν τα εισιτήρια του λεωφορείου μας. Επί 6 μήνες δεν είχαμε κάτσει σε γραφείο, παρά μόνο τρέχαμε για θεωρήσεις, ΦΠΑ κ.α., τις χρυσές εκείνες εποχές που δεν γινόταν τίποτα ηλεκτρονικά. Περιττό δε να πω, ότι φυσικά και δεν μας έδειξε ποτέ κανείς τίποτα. Έμαθα τη δουλειά μόνη μου, ψάχνοντας τα χειρόγραφα βιβλία και τα παραστατικά και ρωτώντας έναν παππού λογιστή που ερχόταν και έκλεινε το Συγκεντρωτικό Ημερολόγιο και Γενικό Καθολικό. Ο ζήλος που έδειξα και η ταχύτητα που μάθαινα, σε συνδυασμό με τους καλούς μου τρόπους μου έδωσαν δουλειά με μισθό κατώτερο του κατώτερου σαν αρχή. Σύντομα έγινα προϊσταμένη 8 ατόμων και δούλευα 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
 
Ξεκίνησα το δικό μου γραφείο Γενάρη του 2003, με την υπογραφή ενός φίλου, ο οποίος ουδέποτε ασχολήθηκε ελλείψει χρόνου (λογιστής σε μεγάλη Α.Ε. και γονιός γαρ). Έφτυσα αίμα τα πρώτα χρόνια, καθώς δεν έβγαιναν ούτε καν τα στοιχειώδη έξοδα, ενώ παρακολουθούσα πάντα σεμινάρια, τελείωσα το πτυχίο και όπου να'ναι παίρνω και το μεταπτυχιακό μου, φυσικά με πάρα πολλές στερήσεις σε προσωπικό επίπεδο, καθώς υποστήριξη δεν είχα από πουθενά. Ωστόσο, πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα μόνη μου αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά μου (την οποία λατρεύω παρά το ζόρι που τραβάω!!!), παρόλη την κρίση αναπτύσσω συνεχώς το πελατολόγιό μου, γιατί ο κόσμος εκτιμά τις γνώσεις μου αλλά και τον χαρακτήρα μου και συνεχώς με στηρίζει. Ο καλός λογιστής πρέπει να είναι κι άλλα πράγματα πέρα από αυτό και ο μόνιμος στόχος μου είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο τι χρειάζεται ο πελάτης!
 
Όσον αφορά τους μη πτυχιούχους, να πω επιπλέον ότι η βοηθός μου είναι πτυχιούχος φιλόλογος! Την είχα πάρει το 2004 για γραμματέα και κοντεύει να μάθει τη δουλειά καλύτερα από εμένα, ενώ παρόλο το γεγονός ότι έχει 2 μικρά παιδιά, με δική μου παρότρυνση και βοήθεια, τέλειωσε επίσης δημόσιο ΙΕΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αντίθετα, όταν κάποτε έφυγε (με μόνιμη προοπτική) και πήρα έναν πτυχιούχο ΤΕΙ ο οποίος μου τα είχε πει όλα καταπληκτικά σχετικά με το πόσο θέλει ν'ασχοληθεί με το επάγγελμα, μέσα στο δίμηνο που τον κράτησα έχασα πάσα ιδέα. Μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλά θα περιοριστώ μόνο στα παράπονα που μου έκαναν οι πελάτες και οι εφοριακοί για το ότι δεν ήξερε ούτε να μιλήσει ούτε να συμπεριφερθεί σωστά.
 
Τέλος, όσον αφορά την εκπαίδευση, όσο καλή διάθεση και να έχεις, αν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να αναλάβεις ένα τέτοιο βάρος. Σε μία περίπτωση που το δοκιμάσαμε, μας κατανάλωνε τόσο πολύ χρόνο που έμεναν όλες οι υποχρεώσεις πίσω και είμαι ένας άνθρωπος που έχω φοβερή διάθεση να βοηθήσω τους άλλους, καθώς το έχω ζήσει και γνωρίζω πως είναι το να μην έχεις κανέναν να σε καθοδηγήσει. Ωστόσο, μιας και η κρίση και οι συνεχείς υποχρεώσεις με αναγκάζουν να δουλεύω 12-15 ώρες την ημέρα ασταμάτητα (ναι, και Σαββατοκύριακα), δεν υπάρχει δυστυχώς η πολυτέλεια του χρόνου!
 
Ξέχασα να πω ότι η αρχειοθέτηση και οι καταχωρήσεις δεν είναι αγγαρεία. Δεν μου φάνηκε σαν τέτοια ούτε στα 19 μου που πήγα αμμισθί να δουλέψω σε μια Α.Ε. ούτε και τώρα που είμαι το "αφεντικό". Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας και μάλιστα πολύ σημαντικό! Αν ζήσεις έλεγχο από Σ.Δ.Ο.Ε. (που δεν στο εύχομαι!) θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
Φιλικά
 
Ναταλία

Να τολμήσω να κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση ή θα με πάρει κι εμένα η μπάλα φίλε Ioannis84;;;
 
Είμαι 32 χρονών (σχεδόν συνομήλικοι είμαστε), έχω κοντά στα 13 χρόνια στον κλάδο και με μεγάλη ακρίβεια έχω δικό μου γραφείο ακριβώς 10 χρόνια τώρα.
Δεν με βοήθησε κανείς, δεν είχα ποτέ μου κανένα βύσμα, ούτε και γνωριμίες κλπ κλπ κλπ.
 
Τέλειωσα δημόσιο ΙΕΚ το 2001, έκανα την πρακτική μου σε λογιστικό γραφείο επί 6 μήνες απλήρωτη και με απαίτηση του αφεντικού να πηγαίνουμε στη δουλειά ντυμένες και βαμμένες στην τρίχα (εγώ και η έτερη συμφοιτήτρια που έτυχε να πάμε μαζί), χωρίς να εισπράττουμε ούτε καν τα εισιτήρια του λεωφορείου μας. Επί 6 μήνες δεν είχαμε κάτσει σε γραφείο, παρά μόνο τρέχαμε για θεωρήσεις, ΦΠΑ κ.α., τις χρυσές εκείνες εποχές που δεν γινόταν τίποτα ηλεκτρονικά. Περιττό δε να πω, ότι φυσικά και δεν μας έδειξε ποτέ κανείς τίποτα. Έμαθα τη δουλειά μόνη μου, ψάχνοντας τα χειρόγραφα βιβλία και τα παραστατικά και ρωτώντας έναν παππού λογιστή που ερχόταν και έκλεινε το Συγκεντρωτικό Ημερολόγιο και Γενικό Καθολικό. Ο ζήλος που έδειξα και η ταχύτητα που μάθαινα, σε συνδυασμό με τους καλούς μου τρόπους μου έδωσαν δουλειά με μισθό κατώτερο του κατώτερου σαν αρχή. Σύντομα έγινα προϊσταμένη 8 ατόμων και δούλευα 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
 
Ξεκίνησα το δικό μου γραφείο Γενάρη του 2003, με την υπογραφή ενός φίλου, ο οποίος ουδέποτε ασχολήθηκε ελλείψει χρόνου (λογιστής σε μεγάλη Α.Ε. και γονιός γαρ). Έφτυσα αίμα τα πρώτα χρόνια, καθώς δεν έβγαιναν ούτε καν τα στοιχειώδη έξοδα, ενώ παρακολουθούσα πάντα σεμινάρια, τελείωσα το πτυχίο και όπου να'ναι παίρνω και το μεταπτυχιακό μου, φυσικά με πάρα πολλές στερήσεις σε προσωπικό επίπεδο, καθώς υποστήριξη δεν είχα από πουθενά. Ωστόσο, πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα μόνη μου αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά μου (την οποία λατρεύω παρά το ζόρι που τραβάω!!!), παρόλη την κρίση αναπτύσσω συνεχώς το πελατολόγιό μου, γιατί ο κόσμος εκτιμά τις γνώσεις μου αλλά και τον χαρακτήρα μου και συνεχώς με στηρίζει. Ο καλός λογιστής πρέπει να είναι κι άλλα πράγματα πέρα από αυτό και ο μόνιμος στόχος μου είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο τι χρειάζεται ο πελάτης!
 
Όσον αφορά τους μη πτυχιούχους, να πω επιπλέον ότι η βοηθός μου είναι πτυχιούχος φιλόλογος! Την είχα πάρει το 2004 για γραμματέα και κοντεύει να μάθει τη δουλειά καλύτερα από εμένα, ενώ παρόλο το γεγονός ότι έχει 2 μικρά παιδιά, με δική μου παρότρυνση και βοήθεια, τέλειωσε επίσης δημόσιο ΙΕΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αντίθετα, όταν κάποτε έφυγε (με μόνιμη προοπτική) και πήρα έναν πτυχιούχο ΤΕΙ ο οποίος μου τα είχε πει όλα καταπληκτικά σχετικά με το πόσο θέλει ν'ασχοληθεί με το επάγγελμα, μέσα στο δίμηνο που τον κράτησα έχασα πάσα ιδέα. Μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλά θα περιοριστώ μόνο στα παράπονα που μου έκαναν οι πελάτες και οι εφοριακοί για το ότι δεν ήξερε ούτε να μιλήσει ούτε να συμπεριφερθεί σωστά.
 
Τέλος, όσον αφορά την εκπαίδευση, όσο καλή διάθεση και να έχεις, αν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να αναλάβεις ένα τέτοιο βάρος. Σε μία περίπτωση που το δοκιμάσαμε, μας κατανάλωνε τόσο πολύ χρόνο που έμεναν όλες οι υποχρεώσεις πίσω και είμαι ένας άνθρωπος που έχω φοβερή διάθεση να βοηθήσω τους άλλους, καθώς το έχω ζήσει και γνωρίζω πως είναι το να μην έχεις κανέναν να σε καθοδηγήσει. Ωστόσο, μιας και η κρίση και οι συνεχείς υποχρεώσεις με αναγκάζουν να δουλεύω 12-15 ώρες την ημέρα ασταμάτητα (ναι, και Σαββατοκύριακα), δεν υπάρχει δυστυχώς η πολυτέλεια του χρόνου!
 
Ξέχασα να πω ότι η αρχειοθέτηση και οι καταχωρήσεις δεν είναι αγγαρεία. Δεν μου φάνηκε σαν τέτοια ούτε στα 19 μου που πήγα αμμισθί να δουλέψω σε μια Α.Ε. ούτε και τώρα που είμαι το "αφεντικό". Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας και μάλιστα πολύ σημαντικό! Αν ζήσεις έλεγχο από Σ.Δ.Ο.Ε. (που δεν στο εύχομαι!) θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
Φιλικά
 
Ναταλία

Να τολμήσω να κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση ή θα με πάρει κι εμένα η μπάλα φίλε Ioannis84;;;
 
Είμαι 32 χρονών (σχεδόν συνομήλικοι είμαστε), έχω κοντά στα 13 χρόνια στον κλάδο και με μεγάλη ακρίβεια έχω δικό μου γραφείο ακριβώς 10 χρόνια τώρα.
Δεν με βοήθησε κανείς, δεν είχα ποτέ μου κανένα βύσμα, ούτε και γνωριμίες κλπ κλπ κλπ.
 
Τέλειωσα δημόσιο ΙΕΚ το 2001, έκανα την πρακτική μου σε λογιστικό γραφείο επί 6 μήνες απλήρωτη και με απαίτηση του αφεντικού να πηγαίνουμε στη δουλειά ντυμένες και βαμμένες στην τρίχα (εγώ και η έτερη συμφοιτήτρια που έτυχε να πάμε μαζί), χωρίς να εισπράττουμε ούτε καν τα εισιτήρια του λεωφορείου μας. Επί 6 μήνες δεν είχαμε κάτσει σε γραφείο, παρά μόνο τρέχαμε για θεωρήσεις, ΦΠΑ κ.α., τις χρυσές εκείνες εποχές που δεν γινόταν τίποτα ηλεκτρονικά. Περιττό δε να πω, ότι φυσικά και δεν μας έδειξε ποτέ κανείς τίποτα. Έμαθα τη δουλειά μόνη μου, ψάχνοντας τα χειρόγραφα βιβλία και τα παραστατικά και ρωτώντας έναν παππού λογιστή που ερχόταν και έκλεινε το Συγκεντρωτικό Ημερολόγιο και Γενικό Καθολικό. Ο ζήλος που έδειξα και η ταχύτητα που μάθαινα, σε συνδυασμό με τους καλούς μου τρόπους μου έδωσαν δουλειά με μισθό κατώτερο του κατώτερου σαν αρχή. Σύντομα έγινα προϊσταμένη 8 ατόμων και δούλευα 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
 
Ξεκίνησα το δικό μου γραφείο Γενάρη του 2003, με την υπογραφή ενός φίλου, ο οποίος ουδέποτε ασχολήθηκε ελλείψει χρόνου (λογιστής σε μεγάλη Α.Ε. και γονιός γαρ). Έφτυσα αίμα τα πρώτα χρόνια, καθώς δεν έβγαιναν ούτε καν τα στοιχειώδη έξοδα, ενώ παρακολουθούσα πάντα σεμινάρια, τελείωσα το πτυχίο και όπου να'ναι παίρνω και το μεταπτυχιακό μου, φυσικά με πάρα πολλές στερήσεις σε προσωπικό επίπεδο, καθώς υποστήριξη δεν είχα από πουθενά. Ωστόσο, πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα μόνη μου αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά μου (την οποία λατρεύω παρά το ζόρι που τραβάω!!!), παρόλη την κρίση αναπτύσσω συνεχώς το πελατολόγιό μου, γιατί ο κόσμος εκτιμά τις γνώσεις μου αλλά και τον χαρακτήρα μου και συνεχώς με στηρίζει. Ο καλός λογιστής πρέπει να είναι κι άλλα πράγματα πέρα από αυτό και ο μόνιμος στόχος μου είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο τι χρειάζεται ο πελάτης!
 
Όσον αφορά τους μη πτυχιούχους, να πω επιπλέον ότι η βοηθός μου είναι πτυχιούχος φιλόλογος! Την είχα πάρει το 2004 για γραμματέα και κοντεύει να μάθει τη δουλειά καλύτερα από εμένα, ενώ παρόλο το γεγονός ότι έχει 2 μικρά παιδιά, με δική μου παρότρυνση και βοήθεια, τέλειωσε επίσης δημόσιο ΙΕΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αντίθετα, όταν κάποτε έφυγε (με μόνιμη προοπτική) και πήρα έναν πτυχιούχο ΤΕΙ ο οποίος μου τα είχε πει όλα καταπληκτικά σχετικά με το πόσο θέλει ν'ασχοληθεί με το επάγγελμα, μέσα στο δίμηνο που τον κράτησα έχασα πάσα ιδέα. Μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλά θα περιοριστώ μόνο στα παράπονα που μου έκαναν οι πελάτες και οι εφοριακοί για το ότι δεν ήξερε ούτε να μιλήσει ούτε να συμπεριφερθεί σωστά.
 
Τέλος, όσον αφορά την εκπαίδευση, όσο καλή διάθεση και να έχεις, αν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να αναλάβεις ένα τέτοιο βάρος. Σε μία περίπτωση που το δοκιμάσαμε, μας κατανάλωνε τόσο πολύ χρόνο που έμεναν όλες οι υποχρεώσεις πίσω και είμαι ένας άνθρωπος που έχω φοβερή διάθεση να βοηθήσω τους άλλους, καθώς το έχω ζήσει και γνωρίζω πως είναι το να μην έχεις κανέναν να σε καθοδηγήσει. Ωστόσο, μιας και η κρίση και οι συνεχείς υποχρεώσεις με αναγκάζουν να δουλεύω 12-15 ώρες την ημέρα ασταμάτητα (ναι, και Σαββατοκύριακα), δεν υπάρχει δυστυχώς η πολυτέλεια του χρόνου!
 
Ξέχασα να πω ότι η αρχειοθέτηση και οι καταχωρήσεις δεν είναι αγγαρεία. Δεν μου φάνηκε σαν τέτοια ούτε στα 19 μου που πήγα αμμισθί να δουλέψω σε μια Α.Ε. ούτε και τώρα που είμαι το "αφεντικό". Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας και μάλιστα πολύ σημαντικό! Αν ζήσεις έλεγχο από Σ.Δ.Ο.Ε. (που δεν στο εύχομαι!) θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
Φιλικά
 
Ναταλία

Να τολμήσω να κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση ή θα με πάρει κι εμένα η μπάλα φίλε Ioannis84;;;
 
Είμαι 32 χρονών (σχεδόν συνομήλικοι είμαστε), έχω κοντά στα 13 χρόνια στον κλάδο και με μεγάλη ακρίβεια έχω δικό μου γραφείο ακριβώς 10 χρόνια τώρα.
Δεν με βοήθησε κανείς, δεν είχα ποτέ μου κανένα βύσμα, ούτε και γνωριμίες κλπ κλπ κλπ.
 
Τέλειωσα δημόσιο ΙΕΚ το 2001, έκανα την πρακτική μου σε λογιστικό γραφείο επί 6 μήνες απλήρωτη και με απαίτηση του αφεντικού να πηγαίνουμε στη δουλειά ντυμένες και βαμμένες στην τρίχα (εγώ και η έτερη συμφοιτήτρια που έτυχε να πάμε μαζί), χωρίς να εισπράττουμε ούτε καν τα εισιτήρια του λεωφορείου μας. Επί 6 μήνες δεν είχαμε κάτσει σε γραφείο, παρά μόνο τρέχαμε για θεωρήσεις, ΦΠΑ κ.α., τις χρυσές εκείνες εποχές που δεν γινόταν τίποτα ηλεκτρονικά. Περιττό δε να πω, ότι φυσικά και δεν μας έδειξε ποτέ κανείς τίποτα. Έμαθα τη δουλειά μόνη μου, ψάχνοντας τα χειρόγραφα βιβλία και τα παραστατικά και ρωτώντας έναν παππού λογιστή που ερχόταν και έκλεινε το Συγκεντρωτικό Ημερολόγιο και Γενικό Καθολικό. Ο ζήλος που έδειξα και η ταχύτητα που μάθαινα, σε συνδυασμό με τους καλούς μου τρόπους μου έδωσαν δουλειά με μισθό κατώτερο του κατώτερου σαν αρχή. Σύντομα έγινα προϊσταμένη 8 ατόμων και δούλευα 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
 
Ξεκίνησα το δικό μου γραφείο Γενάρη του 2003, με την υπογραφή ενός φίλου, ο οποίος ουδέποτε ασχολήθηκε ελλείψει χρόνου (λογιστής σε μεγάλη Α.Ε. και γονιός γαρ). Έφτυσα αίμα τα πρώτα χρόνια, καθώς δεν έβγαιναν ούτε καν τα στοιχειώδη έξοδα, ενώ παρακολουθούσα πάντα σεμινάρια, τελείωσα το πτυχίο και όπου να'ναι παίρνω και το μεταπτυχιακό μου, φυσικά με πάρα πολλές στερήσεις σε προσωπικό επίπεδο, καθώς υποστήριξη δεν είχα από πουθενά. Ωστόσο, πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα μόνη μου αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά μου (την οποία λατρεύω παρά το ζόρι που τραβάω!!!), παρόλη την κρίση αναπτύσσω συνεχώς το πελατολόγιό μου, γιατί ο κόσμος εκτιμά τις γνώσεις μου αλλά και τον χαρακτήρα μου και συνεχώς με στηρίζει. Ο καλός λογιστής πρέπει να είναι κι άλλα πράγματα πέρα από αυτό και ο μόνιμος στόχος μου είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο τι χρειάζεται ο πελάτης!
 
Όσον αφορά τους μη πτυχιούχους, να πω επιπλέον ότι η βοηθός μου είναι πτυχιούχος φιλόλογος! Την είχα πάρει το 2004 για γραμματέα και κοντεύει να μάθει τη δουλειά καλύτερα από εμένα, ενώ παρόλο το γεγονός ότι έχει 2 μικρά παιδιά, με δική μου παρότρυνση και βοήθεια, τέλειωσε επίσης δημόσιο ΙΕΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αντίθετα, όταν κάποτε έφυγε (με μόνιμη προοπτική) και πήρα έναν πτυχιούχο ΤΕΙ ο οποίος μου τα είχε πει όλα καταπληκτικά σχετικά με το πόσο θέλει ν'ασχοληθεί με το επάγγελμα, μέσα στο δίμηνο που τον κράτησα έχασα πάσα ιδέα. Μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλά θα περιοριστώ μόνο στα παράπονα που μου έκαναν οι πελάτες και οι εφοριακοί για το ότι δεν ήξερε ούτε να μιλήσει ούτε να συμπεριφερθεί σωστά.
 
Τέλος, όσον αφορά την εκπαίδευση, όσο καλή διάθεση και να έχεις, αν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να αναλάβεις ένα τέτοιο βάρος. Σε μία περίπτωση που το δοκιμάσαμε, μας κατανάλωνε τόσο πολύ χρόνο που έμεναν όλες οι υποχρεώσεις πίσω και είμαι ένας άνθρωπος που έχω φοβερή διάθεση να βοηθήσω τους άλλους, καθώς το έχω ζήσει και γνωρίζω πως είναι το να μην έχεις κανέναν να σε καθοδηγήσει. Ωστόσο, μιας και η κρίση και οι συνεχείς υποχρεώσεις με αναγκάζουν να δουλεύω 12-15 ώρες την ημέρα ασταμάτητα (ναι, και Σαββατοκύριακα), δεν υπάρχει δυστυχώς η πολυτέλεια του χρόνου!
 
Ξέχασα να πω ότι η αρχειοθέτηση και οι καταχωρήσεις δεν είναι αγγαρεία. Δεν μου φάνηκε σαν τέτοια ούτε στα 19 μου που πήγα αμμισθί να δουλέψω σε μια Α.Ε. ούτε και τώρα που είμαι το "αφεντικό". Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας και μάλιστα πολύ σημαντικό! Αν ζήσεις έλεγχο από Σ.Δ.Ο.Ε. (που δεν στο εύχομαι!) θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
Φιλικά
 
Ναταλία

Να τολμήσω να κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση ή θα με πάρει κι εμένα η μπάλα φίλε Ioannis84;;;
 
Είμαι 32 χρονών (σχεδόν συνομήλικοι είμαστε), έχω κοντά στα 13 χρόνια στον κλάδο και με μεγάλη ακρίβεια έχω δικό μου γραφείο ακριβώς 10 χρόνια τώρα.
Δεν με βοήθησε κανείς, δεν είχα ποτέ μου κανένα βύσμα, ούτε και γνωριμίες κλπ κλπ κλπ.
 
Τέλειωσα δημόσιο ΙΕΚ το 2001, έκανα την πρακτική μου σε λογιστικό γραφείο επί 6 μήνες απλήρωτη και με απαίτηση του αφεντικού να πηγαίνουμε στη δουλειά ντυμένες και βαμμένες στην τρίχα (εγώ και η έτερη συμφοιτήτρια που έτυχε να πάμε μαζί), χωρίς να εισπράττουμε ούτε καν τα εισιτήρια του λεωφορείου μας. Επί 6 μήνες δεν είχαμε κάτσει σε γραφείο, παρά μόνο τρέχαμε για θεωρήσεις, ΦΠΑ κ.α., τις χρυσές εκείνες εποχές που δεν γινόταν τίποτα ηλεκτρονικά. Περιττό δε να πω, ότι φυσικά και δεν μας έδειξε ποτέ κανείς τίποτα. Έμαθα τη δουλειά μόνη μου, ψάχνοντας τα χειρόγραφα βιβλία και τα παραστατικά και ρωτώντας έναν παππού λογιστή που ερχόταν και έκλεινε το Συγκεντρωτικό Ημερολόγιο και Γενικό Καθολικό. Ο ζήλος που έδειξα και η ταχύτητα που μάθαινα, σε συνδυασμό με τους καλούς μου τρόπους μου έδωσαν δουλειά με μισθό κατώτερο του κατώτερου σαν αρχή. Σύντομα έγινα προϊσταμένη 8 ατόμων και δούλευα 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
 
Ξεκίνησα το δικό μου γραφείο Γενάρη του 2003, με την υπογραφή ενός φίλου, ο οποίος ουδέποτε ασχολήθηκε ελλείψει χρόνου (λογιστής σε μεγάλη Α.Ε. και γονιός γαρ). Έφτυσα αίμα τα πρώτα χρόνια, καθώς δεν έβγαιναν ούτε καν τα στοιχειώδη έξοδα, ενώ παρακολουθούσα πάντα σεμινάρια, τελείωσα το πτυχίο και όπου να'ναι παίρνω και το μεταπτυχιακό μου, φυσικά με πάρα πολλές στερήσεις σε προσωπικό επίπεδο, καθώς υποστήριξη δεν είχα από πουθενά. Ωστόσο, πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα μόνη μου αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά μου (την οποία λατρεύω παρά το ζόρι που τραβάω!!!), παρόλη την κρίση αναπτύσσω συνεχώς το πελατολόγιό μου, γιατί ο κόσμος εκτιμά τις γνώσεις μου αλλά και τον χαρακτήρα μου και συνεχώς με στηρίζει. Ο καλός λογιστής πρέπει να είναι κι άλλα πράγματα πέρα από αυτό και ο μόνιμος στόχος μου είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο τι χρειάζεται ο πελάτης!
 
Όσον αφορά τους μη πτυχιούχους, να πω επιπλέον ότι η βοηθός μου είναι πτυχιούχος φιλόλογος! Την είχα πάρει το 2004 για γραμματέα και κοντεύει να μάθει τη δουλειά καλύτερα από εμένα, ενώ παρόλο το γεγονός ότι έχει 2 μικρά παιδιά, με δική μου παρότρυνση και βοήθεια, τέλειωσε επίσης δημόσιο ΙΕΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αντίθετα, όταν κάποτε έφυγε (με μόνιμη προοπτική) και πήρα έναν πτυχιούχο ΤΕΙ ο οποίος μου τα είχε πει όλα καταπληκτικά σχετικά με το πόσο θέλει ν'ασχοληθεί με το επάγγελμα, μέσα στο δίμηνο που τον κράτησα έχασα πάσα ιδέα. Μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλά θα περιοριστώ μόνο στα παράπονα που μου έκαναν οι πελάτες και οι εφοριακοί για το ότι δεν ήξερε ούτε να μιλήσει ούτε να συμπεριφερθεί σωστά.
 
Τέλος, όσον αφορά την εκπαίδευση, όσο καλή διάθεση και να έχεις, αν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να αναλάβεις ένα τέτοιο βάρος. Σε μία περίπτωση που το δοκιμάσαμε, μας κατανάλωνε τόσο πολύ χρόνο που έμεναν όλες οι υποχρεώσεις πίσω και είμαι ένας άνθρωπος που έχω φοβερή διάθεση να βοηθήσω τους άλλους, καθώς το έχω ζήσει και γνωρίζω πως είναι το να μην έχεις κανέναν να σε καθοδηγήσει. Ωστόσο, μιας και η κρίση και οι συνεχείς υποχρεώσεις με αναγκάζουν να δουλεύω 12-15 ώρες την ημέρα ασταμάτητα (ναι, και Σαββατοκύριακα), δεν υπάρχει δυστυχώς η πολυτέλεια του χρόνου!
 
Ξέχασα να πω ότι η αρχειοθέτηση και οι καταχωρήσεις δεν είναι αγγαρεία. Δεν μου φάνηκε σαν τέτοια ούτε στα 19 μου που πήγα αμμισθί να δουλέψω σε μια Α.Ε. ούτε και τώρα που είμαι το "αφεντικό". Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας και μάλιστα πολύ σημαντικό! Αν ζήσεις έλεγχο από Σ.Δ.Ο.Ε. (που δεν στο εύχομαι!) θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
Φιλικά
 
Ναταλία

Να τολμήσω να κάνω κι εγώ μια τοποθέτηση ή θα με πάρει κι εμένα η μπάλα φίλε Ioannis84;;;
 
Είμαι 32 χρονών (σχεδόν συνομήλικοι είμαστε), έχω κοντά στα 13 χρόνια στον κλάδο και με μεγάλη ακρίβεια έχω δικό μου γραφείο ακριβώς 10 χρόνια τώρα.
Δεν με βοήθησε κανείς, δεν είχα ποτέ μου κανένα βύσμα, ούτε και γνωριμίες κλπ κλπ κλπ.
 
Τέλειωσα δημόσιο ΙΕΚ το 2001, έκανα την πρακτική μου σε λογιστικό γραφείο επί 6 μήνες απλήρωτη και με απαίτηση του αφεντικού να πηγαίνουμε στη δουλειά ντυμένες και βαμμένες στην τρίχα (εγώ και η έτερη συμφοιτήτρια που έτυχε να πάμε μαζί), χωρίς να εισπράττουμε ούτε καν τα εισιτήρια του λεωφορείου μας. Επί 6 μήνες δεν είχαμε κάτσει σε γραφείο, παρά μόνο τρέχαμε για θεωρήσεις, ΦΠΑ κ.α., τις χρυσές εκείνες εποχές που δεν γινόταν τίποτα ηλεκτρονικά. Περιττό δε να πω, ότι φυσικά και δεν μας έδειξε ποτέ κανείς τίποτα. Έμαθα τη δουλειά μόνη μου, ψάχνοντας τα χειρόγραφα βιβλία και τα παραστατικά και ρωτώντας έναν παππού λογιστή που ερχόταν και έκλεινε το Συγκεντρωτικό Ημερολόγιο και Γενικό Καθολικό. Ο ζήλος που έδειξα και η ταχύτητα που μάθαινα, σε συνδυασμό με τους καλούς μου τρόπους μου έδωσαν δουλειά με μισθό κατώτερο του κατώτερου σαν αρχή. Σύντομα έγινα προϊσταμένη 8 ατόμων και δούλευα 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
 
Ξεκίνησα το δικό μου γραφείο Γενάρη του 2003, με την υπογραφή ενός φίλου, ο οποίος ουδέποτε ασχολήθηκε ελλείψει χρόνου (λογιστής σε μεγάλη Α.Ε. και γονιός γαρ). Έφτυσα αίμα τα πρώτα χρόνια, καθώς δεν έβγαιναν ούτε καν τα στοιχειώδη έξοδα, ενώ παρακολουθούσα πάντα σεμινάρια, τελείωσα το πτυχίο και όπου να'ναι παίρνω και το μεταπτυχιακό μου, φυσικά με πάρα πολλές στερήσεις σε προσωπικό επίπεδο, καθώς υποστήριξη δεν είχα από πουθενά. Ωστόσο, πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα μόνη μου αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά μου (την οποία λατρεύω παρά το ζόρι που τραβάω!!!), παρόλη την κρίση αναπτύσσω συνεχώς το πελατολόγιό μου, γιατί ο κόσμος εκτιμά τις γνώσεις μου αλλά και τον χαρακτήρα μου και συνεχώς με στηρίζει. Ο καλός λογιστής πρέπει να είναι κι άλλα πράγματα πέρα από αυτό και ο μόνιμος στόχος μου είναι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο τι χρειάζεται ο πελάτης!
 
Όσον αφορά τους μη πτυχιούχους, να πω επιπλέον ότι η βοηθός μου είναι πτυχιούχος φιλόλογος! Την είχα πάρει το 2004 για γραμματέα και κοντεύει να μάθει τη δουλειά καλύτερα από εμένα, ενώ παρόλο το γεγονός ότι έχει 2 μικρά παιδιά, με δική μου παρότρυνση και βοήθεια, τέλειωσε επίσης δημόσιο ΙΕΚ μόλις πριν λίγο καιρό. Αντίθετα, όταν κάποτε έφυγε (με μόνιμη προοπτική) και πήρα έναν πτυχιούχο ΤΕΙ ο οποίος μου τα είχε πει όλα καταπληκτικά σχετικά με το πόσο θέλει ν'ασχοληθεί με το επάγγελμα, μέσα στο δίμηνο που τον κράτησα έχασα πάσα ιδέα. Μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλά θα περιοριστώ μόνο στα παράπονα που μου έκαναν οι πελάτες και οι εφοριακοί για το ότι δεν ήξερε ούτε να μιλήσει ούτε να συμπεριφερθεί σωστά.
 
Τέλος, όσον αφορά την εκπαίδευση, όσο καλή διάθεση και να έχεις, αν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να αναλάβεις ένα τέτοιο βάρος. Σε μία περίπτωση που το δοκιμάσαμε, μας κατανάλωνε τόσο πολύ χρόνο που έμεναν όλες οι υποχρεώσεις πίσω και είμαι ένας άνθρωπος που έχω φοβερή διάθεση να βοηθήσω τους άλλους, καθώς το έχω ζήσει και γνωρίζω πως είναι το να μην έχεις κανέναν να σε καθοδηγήσει. Ωστόσο, μιας και η κρίση και οι συνεχείς υποχρεώσεις με αναγκάζουν να δουλεύω 12-15 ώρες την ημέρα ασταμάτητα (ναι, και Σαββατοκύριακα), δεν υπάρχει δυστυχώς η πολυτέλεια του χρόνου!
 
Ξέχασα να πω ότι η αρχειοθέτηση και οι καταχωρήσεις δεν είναι αγγαρεία. Δεν μου φάνηκε σαν τέτοια ούτε στα 19 μου που πήγα αμμισθί να δουλέψω σε μια Α.Ε. ούτε και τώρα που είμαι το "αφεντικό". Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας και μάλιστα πολύ σημαντικό! Αν ζήσεις έλεγχο από Σ.Δ.Ο.Ε. (που δεν στο εύχομαι!) θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
Φιλικά
 
Ναταλία

Οι κεφαλαιακές εισφορές κανονικά όπως στις ΕΠΕ. Κατά τ' άλλα, περιμένουμε ακόμα την περίφημη απόφαση για το πως θα αποτιμώνται οι εξωκεφαλαιακές και εγγυητικές εισφορές.

Αν ακούσετε ότι μια τρελή πυρπόλησε το Υ.Ο. να ξέρετε προκαταβολικά ότι εγώ θα είμαι!!!
Κανένας σεβασμός στους άμμισθους φοροεισπράκτορες (κατά κόσμον λογιστές) πια;
Και σα να μην έφταναν όοοοοοολα τα υπόλοιπα, θα φορτωθούμε και το ΓΕΜΗ;
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!

Αν ακούσετε ότι μια τρελή πυρπόλησε το Υ.Ο. να ξέρετε προκαταβολικά ότι εγώ θα είμαι!!!
Κανένας σεβασμός στους άμμισθους φοροεισπράκτορες (κατά κόσμον λογιστές) πια;
Και σα να μην έφταναν όοοοοοολα τα υπόλοιπα, θα φορτωθούμε και το ΓΕΜΗ;
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!

Αν ακούσετε ότι μια τρελή πυρπόλησε το Υ.Ο. να ξέρετε προκαταβολικά ότι εγώ θα είμαι!!!
Κανένας σεβασμός στους άμμισθους φοροεισπράκτορες (κατά κόσμον λογιστές) πια;
Και σα να μην έφταναν όοοοοοολα τα υπόλοιπα, θα φορτωθούμε και το ΓΕΜΗ;
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!