POPPY.

Φαντάσου ότι υπάρχει μια τράπεζα, η οποία κάθε μέρα καταθέτει στον λογαριασμό σου το ποσό των 86.400. Αυτή η περίεργη τράπεζα, την ίδια στιγμή, δεν μεταφέρει τα λεφτά σου από τη μία μέρα στην άλλη: κάθε βράδυ σβήνει από το λογαριασμό αυτά που δεν έχεις ξοδέψει. Τι θα έκανες;...φαντάζομαι ότι θα έπαιρνες, κάθε μέρα τα λεφτά που δεν ξόδεψες. Έτσι; Λοιπόν, ο καθένας από μας έχει αυτήν την τράπεζα. Tο όνομά της είναι ΧΡΟΝΟΣ. Κάθε μέρα, αυτή η τράπεζα καταθέτει στον προσωπικό μας λογαριασμό 86.400 δευτερόλεπτα. Κάθε βράδυ αυτή η τράπεζα σβήνει από το λογαριασμό σου και θεωρεί χαμένη οποιαδήποτε ποσότητα του χρόνου την οποία δεν έχεις επενδύσει σε κάτι οφέλιμο. Αυτή η τράπεζα δεν μεταφέρει λογαριασμούς από τη μια μέρα στην άλλη. Κάθε μέρα σου ανοίγει καινούργιο λογαριασμό. Κάθε βράδυ σβήνει τις καταθέσεις της ημέρας. Αν δεν χρησιμοποιείς την κατάθεσή σου κατά τη διάρκεια της μέρας, εσύ είσαι αυτός που χάνει. Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω. Δεν υπάρχουν χρωστούμενα για την αυριανή μέρα. πρέπει να ζεις το σήμερα με την σημερινή κατάθεση. Για αυτό, μια καλή συμβουλή είναι ότι πρέπει να επενδύσεις τον χρόνο σου με τέτοιο τρόπο ώστε να βρεις το καλύτερο στην υγεία, την ευτυχία και την επιτυχία. Το ρολόι συνεχίζει την πορεία του..... χρησιμοποίησε το μέγιστο κάθε ημέρα. Για να καταλάβεις την αξία ενός χρόνου, ρώτα κάποιον μαθητή που επανέλαβε κάποια τάξη.... Για να καταλάβεις την αξία ενός μήνα, ρώτα μία μητέρα που μόλις έχει γεννήσει.... Για να καταλάβεις την αξία μιας εβδομάδας, ρώτα τον εκδότη ενός εβδομαδιαίου περιοδικού... Για να καταλάβεις την αξία μιας ώρας, ρώτα τους εραστές που περιμένουν για να συναντηθούν... Για να καταλάβεις την αξία ενός λεπτού, ρώτα έναν ταξιδιώτη που έχασε το τρένο... Για να καταλάβεις την αξία ενός δευτερολέπτου, ρώτα κάποιον που κόντεψε να πάθει ατύχημα... Για να καταλάβεις την αξία ενός δέκατου του δευτερολέπτου, ρώτα ένα αθλητή που κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους ολυμπιακούς αγώνες... Φύλαξε κάθε στιγμή που ζεις και αυτός ο θησαυρός θα έχει μεγαλύτερη αξία αν το μοιράζεσαι με κάποιο σημαντικό άτομο, τόσο σημαντικό ώστε να του αφιερώσεις τον χρόνο σου... Και θυμήσου ότι ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν. ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ

Είδα όνειρο ότι πήρα συνέντευξη από το Θεό. «Θες, λοιπόν, να σου δώσω συνέντευξη;» ρώτησε ο Θεός. «Αν σας περισσεύει χρόνος», απάντησα. Ο Θεός χαμογέλασε: «Έχω μια μέρα και μια αιωνιότητα. Τι ερωτήσεις σκέφτεσαι να μου υποβάλεις;» «Τι είναι αυτό που σας εκπλήσσει περισσότερο στους ανθρώπους;» Και ο Θεός απάντησε: Ότι ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ, και πεθαίνουν σαν να μην έχουν ζήσει καθόλου... Ότι χάνουν την υγεία τους προσπαθώντας να κερδίσουν λεφτά, κι ύστερα χάνουν τα λεφτά για να ξαναβρούν την υγειά τους. Ότι με το να αγχώνονται για το μέλλον τους, λησμονούν το παρόν τους, κι έτσι δεν ζουν ούτε στο μέλλον ούτε στο παρόν. Ότι βιάζονται να αποβάλουν την παιδικότητά τους: Θέλουν να μεγαλώσουν γρήγορα και ύστερα παρακαλούν να ξαναγίνουν παιδιά. Ο Θεός πήρε το χέρι μου στο δικό του, μείναμε για λίγο σιωπηλοί και μετά ρώτησα: «Σαν γονιός, ποια είναι τα μαθήματα ζωής που θα θέλατε να μάθουν τα παιδιά σας;» Ο Θεός απάντησε χαμογελώντας: Να μάθουν ότι δεν μπορούν να αναγκάσουν τους άλλους να τους αγαπήσουν. Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να γίνουν άξιοι να αγαπηθούν. Να μάθουν ότι δεν μετράνε περισσότερο τα πράγματα που έχουμε στη ζωή μας, αλλά οι άνθρωποι που έχουμε στη ζωή μας. Να μάθουν ότι δεν ωφελεί να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους άλλους. Να μάθουν ότι πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα, αλλά αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα. Να μάθουν ότι μέσα σε ελάχιστες στιγμές μπορείς ν’ ανοίξεις στον άλλο πληγές που μετά παίρνει χρόνια πολλά να τις γιατρέψεις. Να μάθουν τη συγχώρεση συγχωρώντας. Να μάθουν πως υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπούν πραγματικά, που όμως δεν ξέρουν πώς να δείξουν ή να εκφράσουν τα αισθήματά τους. Να μάθουν ότι τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν τα πάντα... εκτός από την ευτυχία! Να μάθουν ότι δύο άνθρωποι μπορεί να κοιτάζουν το ίδιο πράγμα αλλά να βλέπουν δύο διαφορετικά. Να μάθουν ότι δεν φτάνει πάντα να σε συγχωρούν οι άλλοι, πρέπει να μπορείς να συγχωρήσεις κι ο ίδιος τον εαυτό σου. " ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ "

Aπόσπασμα απο το ημερολόγιο μιάς "τρελής " "...και χρόνια τραγουδούσα κι έλεγα για τα φάρμακα που σκοτώνουνε , και τους γιατρούς που παραπλανούνε τους ανθρώπους σ όλη τη γή. Ελεγα για τα φάρμακα που σκοτώνουνε οι γιατροί μέσα και έξω στα νοσοκομεία το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου. Τόσα χρόνια το κάνατε ήρθε η ώρα όμως να το φωνάξω. Οι γιατροί σπουδάσατε την ανατομία του ανθρώπινου σώματος. Ο απλός άνθρωπος δεν ξέρει απο φάρμακα και ανατομία . Τα φάρμακα που μου δίνεται σκοτώνουν το σώμα και την ψυχή μου. Με θέλετε φτωχή γρηά επιληπτική , τρελή , παράλυτη παραμορφωμένη. Τό γέλιο απο το στόμα μου να μη βγαίνει. Αφού υπάρχουν φάρμακα που αχρηστεύουν τα νεύρα του ανθρώπου είναι λογικό μετά ο άνθρωπος να παθαίνει διάφορες αρρώστιες. Ακου γιατρέ . Μή με αχρηστεύεις με τα φάρμακα και τις ενεσεις . Μή με παραμορφώνεις. Μή με κανεις φυτό. Ηρθα στη ζωή και θέλω να ζησω όπως κι εσύ. Υπάρχουν φάρμακα που δίνουνε ζωή στόν άνθρωπο και άλλα που τον σκοτώνουν και τον αχρηστεύουν. Πόλεμος μεγάλος με τα φάρμακα. Δεν τον ακούς ? Δεν τον καταλαβαίνεις ? " Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα απο κείμενο μιας γυναίκας με διάγνωση σχιζοφρένειας. Η γυναίκα αυτή έχει νοσηλευτεί πολλές φορές σε ειδικά νοσοκομεία. Σήμερα ζει μόνη της και αυτοεξυπηρετείται ικανοποιητικά . Το πρόβλημα της είναι φανερό , ενδεχομένως είναι το αγκαθι στον καθωσπρεπισμό της μικρής κοινωνίας, αλλά στην πραγματικότητα η ίδια δεν ενοχλεί κανένα. Το μεταφέρω εδώ με ελαχιστότατες παρεμβάσεις σαν ένδειξη ΣΕΒΑΣΜΟΥ στους ανθρώπους αυτούς ...

Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις, αυτός που ξέρεις δεν είμαι μόνο αυτός που θα' πρεπε να μάθεις. Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου κάπου τη χρωστάω αν σ' αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου σ' αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι, αν σου μιλήσει μια λέξη μου σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι - Θ' αναγνωρίσεις τ' άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου; Θα βρείς τις πατημασιές μου μες σε μυριάδες χνάρια; Θα ξεχωρίσεις την κίνησή μου μες τη ροή του πλήθους; Είμαι κι ότι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι - τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες πράξεις, οι πεθαμένες σκέψεις γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου. Είμαι ο,τι δεν έχω γίνει ακόμα - μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος. Είμαι ό,τι πρέπει να γίνω- γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν. Μη με γυρέψεις αλλού μονάχα εδώ να με γυρέψεις μόνο σε μένα ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ

Μίλα . Πες κάτι , οτιδήποτε . Μόνο μη στέκεις σαν ατσάλινη απουσία . Διάλεξε έστω κάποια λέξη , που να σε δένει πιο σφιχτά με την αοριστία . Πες : "άδικα", "δέντρο", "γυμνό" . Πες : "θα δούμε", "αστάθμητο", "βάρος". Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου . Μίλα . Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας . Εκεί που τελειώνουμε εμείς αρχίζει η θάλασσα . Πες κάτι . Πες "κύμα" , που δεν στέκεται . ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ