Προς το περιεχόμενο

doctor

Gold Members
 Προβολή προφίλ  Προβολή της δραστηριότητας τους

  • Αριθμός μηνυμάτων

    6.372

  • ΜΕΛΟΣ

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    107

 Τύπος περιεχομένου 

Blog Entries δημοσιευμένο από doctor

  1. doctor
    Ένας από τους ελάχιστους ιερωμένους που έχει παραγωγική σκέψη:
    Πώς ο εθνικισμός υποσκάπτει και την Εκκλησία και το έθνος
    ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ
    Η ερωτοτροπία Εκκλησίας και εθνικισμού δεν μας εκπλήσσει υπό το φως των συγκεκριμένων ιστορικών περιπετειών της Ανατολικής Ευρώπης. Κατά τον γάλλο ορθόδοξο θεολόγο Olivier Clement, «ο εθνικισμός, σε έξαρση εξαιτίας των αιώνων δουλείας στις περισσότερο ή λιγότερο πολυεθνείς αυτοκρατορίες, θέλησε να οικειωθεί την Ορθοδοξία, να την κάνει όργανό του, να ενσταλάξει μέσα της τα μίση του, τους φόβους του, τις φαντασιώσεις του... Αγαπάει κανείς τα δάση της πατρίδας του, τις ψαλμωδίες στους ναούς της και τη φλόγα των κεριών, αλλά δεν έχει διαβάσει το Ευαγγέλιο. Λέγεται ορθόδοξος (διευκρινίζοντας αμέσως την εθνικότητα), αλλά δεν ξέρει καθόλου πως είναι χριστιανός».
    Η πολιτισμική αντίληψη για την Ορθοδοξία γίνεται έτσι για πολλούς συστατικό της ψυχικής ταυτότητας. Δυστυχώς όμως συναντούμε ένα σχήμα χιαστί: αντί να αποκαλύπτεται το πολιτισμικό πάθος της θρησκευτικής πίστης, προσδίδεται μεταφυσική διάσταση στο έθνος!
    Η τελευταία ικανοποιεί ψυχικές ανάγκες συνοχής και ισχύος. Συγκρατεί τις διαλυτικές δυνάμεις του ψυχισμού: ο εχθρός βρίσκεται κάπου έξω και ο ψυχισμός αποφεύγει τον εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο. Εκλογικεύει την ψυχοπαθολογία και απενοχοποιεί τις ασυνείδητες επιθετικές ενορμήσεις με ιδεολογική προκάλυψη. Παρέχει φαντασιακή επούλωση σε προσωπικά και συλλογικά τραύματα με το αίσθημα του ανήκειν.
    * Η αποστολή της υπέρβασης
    Αυτονόητη συνέπεια του οικουμενικού χαρακτήρα της Εκκλησίας είναι να καταγγέλλει και την εμπάθεια του εθνικισμού και τη χρήση του έθνους για σκοπούς ψυχικής οικονομίας.
    Εχει εκ φύσεως ως αποστολή την υπέρβαση, αναγνωρίζοντας θετικά στα άλλα έθνη. (Εννοείται ότι πρέπει να αγαπάς το έθνος σου για να το υπερβείς, αλλιώς δεν γίνεσαι οικουμενικός άνθρωπος αλλά απλώς άπατρις.) Κάτι περισσότερο: πρέπει να αναδείξει εκείνα τα στοιχεία τους που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη σάρκωση της Θείας Αλήθειας μέσα στον σύγχρονο κόσμο. Οπως το θέτει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, «κάθε τοπική Εκκλησία υποχρεούται να προσφέρει και να αναπτύξει τις θετικές αξίες του συγκεκριμένου πολιτισμού σύμφωνα με την εθνική, γλωσσική και φυλετική ιδιοσυγκρασία».
    Εξάλλου κάθε έθνος στηρίζει την ύπαρξή του μέσω ενός αυτοδοξολογικού ναρκισσισμού και τη διαιωνίζει μέσω της ιδεολογικής κατεύθυνσης της παιδείας.
    Τα προτερήματά του εξαίρονται και μεγεθύνονται, τα ελαττώματά του αποσιωπώνται.
    Οι καθοριστικές μορφές του περιβάλλονται μυθική αίγλη σχεδόν εξωιστορική.
    Απαιτεί από τα άλλα έθνη όσα δεν είναι διατεθειμένο να τους δώσει.
    Ετσι λοιπόν η Εκκλησία, λόγω της αγάπης της προς την αλήθεια, έχει καθήκον να αρνείται το ψέμα όπου το συναντά. Να επισημαίνει τον εγγενή φαντασιακό χαρακτήρα που συχνά προσδίδεται στην εθνική ταυτότητα, που ενίοτε φθάνει έως την ψευδή συνείδηση, όπως επισημαίνει ο Ernest Gellner. Βασικά συγκρούονται δύο κόσμοι: αναγκαστικά το έθνος ενδιαφέρεται να αυτοσυντηρείται και να αποδεικνύει ανταγωνιστικά την υπεροχή του, ενώ η Εκκλησία αποσκοπεί στο να πλάθει αγίους και να προεικονίζει τη Βασιλεία του Θεού στο σήμερα.
    Συχνά οι χριστιανοί λησμονούμε ότι η ανάπτυξή μας άρχισε σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Ο εθνικισμός δεν αποτελεί τον φυσικό χώρο της Εκκλησίας. Αλλωστε τελικά υποσκάπτει και Εκκλησία και έθνος. Γιατί;
    Από τη μια περιορίζει την αποτελεσματικότητα της κοινωνίας αφού απορροφά όλο το δυναμικό μας στην εθνική ρητορική αυτοϊκανοποίηση στην οποία υπήρξαμε δεξιοτέχνες. Αλλά ο Μακρυγιάννης μάς υπενθύμισε σε ανύποπτο χρόνο ότι η ευνομία συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση προκοπής του έθνους και ευπρόσωπης παρουσίας του στη διεθνή κοινότητα.
    * Τα μηνύματα και οι αποδέκτες
    Από την άλλη ο εθνικισμός συρρικνώνει και τις δυνατότητες ευεργετικής επιρροής της Εκκλησίας αφού την εξαντλεί αποπροσανατολίζοντάς την. Δεν φαίνεται να έγιναν και πολλά βήματα στα χρόνια που μεσολάβησαν από την προτροπή του Γιώργου Θεοτοκά: «Τώρα όμως που άλλαξαν οι ιστορικές συνθήκες να ακουστεί πάλι ο καθαρός ευαγγελικός λόγος».
    Ο άγγλος ορθόδοξος Philip Sherrard παρομοιάζει τον υγιή πατριωτισμό με τον έρωτα, στέλνοντας ένα μήνυμα με δύο αποδέκτες: και τους πιστούς που αλλοιώνουν εθνικιστικά τον πατριωτισμό, και εκείνους που φετιχοποιούν τη νεωτερικότητα συγχέοντας μεταξύ εθνικισμού και υγιούς πατριωτισμού. (Νομίζει κανείς ότι αποφεύγουν σκόπιμα να ορίσουν τον δεύτερο, προκειμένου να μπορούν να χαρακτηρίζουν κατά βούληση εθνικιστές όσους θέλουν.) Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν είναι το θυμικό. Ολοι γνωρίζουμε ότι ο πραγματικός έρωτας δεν είναι διχαστικός και ανταγωνιστικός, αλλά κάνει τον άνθρωπο να αγαπά περισσότερο και τους άλλους.
    Τέλος, ας θυμηθούμε τη ρεαλιστική τελεολογία της εθνικότητας, σύμφωνα με την οποία οι Χριστιανοί καλούμαστε να φανερώνουμε έμπρακτα εκείνο το άλλο, το πέρα από τα ανθρώπινα: «Ο Θεός προνοεί τη διάκριση των εθνών για να περιορίσει την κακία των ανθρώπων, όχι για να αυξήσει την αρετή τους... Το έργο της Εκκλησίας, που συνίσταται στην προπαρασκευή της εσχατολογικής κοινωνίας μέσα στην ιστορία, είναι η ενοποίηση όλων των λαών με την υπέρβαση των διακρίσεων αυτών... Οι εθνικές όπως και οι λοιπές διακρίσεις, που συνοδεύουν τους ανθρώπους στην κατάσταση της πτώσεως, υπερβαίνονται και εξαφανίζονται όταν οι άνθρωποι προσεγγίζουν και ζουν την οντολογική τους ενότητα εν Χριστώ, όταν μετέχουν στην καινή κτίση» (Γ. Μαντζαρίδης).
    Ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός είναι διδάκτωρ Θεολογίας, ψυχίατρος παιδιών και εφήβων.
    το ΒΗΜΑ, 26/11/2006 , Σελ.: B60
    Κωδικός άρθρου: B14926B601
    ID: 281893
  2. doctor
    Ερώτηση: Είμαι και εγώ ένας νέος του 21ου πρώτου αιώνα και έχω κι εγώ ένα μεγάλο πρόβλημα όπως πολλοί άλλοι της ηλικίας μου το έχουν. Η διάφορα όμως είναι ότι αυτοί δεν γνωρίζουν την αλήθεια ενώ την γνωρίζω και εξακολουθώ να την πράττω. Μιλώ για την αυτοϊκανοποίηση ή τον αυνανισμό. Έχει χρόνια που προσπαθώ να νικήσω αυτόν τον πειρασμό και δεν τα καταφέρνω. Ίσως επειδή δεν το προσπάθησα όπως έπρεπε. Πάω εκκλησία κάθε Κυριακή. Νηστεύω όλες τις νηστείες του χρόνου, προσεύχομαι όμως πάλι δεν τα καταφέρνω. Μπορείτε να μου εισηγηθείτε μερικούς τρόπους έτσι ώστε να νικήσω αυτόν τον πειρασμό;
    [ απαντάει ο Dr Ανανίας Καβάκας, Νευρολόγος-Ψυχίατρος ]
    Απάντηση
    Αγαπητέ φίλε,
    Σε συγχαίρουμε για την τόλμη σου να αναφέρεις το πρόβλημα σου αυτό και να ζητήσεις βοήθεια. Υπάρχουν πολλοί άλλοι νέοι που έχουν το ίδιο πρόβλημα και δεν τολμούν να το αποκαλύψουν ή να ζητήσουν κάποια συμβουλή για να το ξεπεράσουν. Η τόλμη σου δείχνει την επιθυμία σου να το υπερνικήσεις.
    Γράφεις: «Έχει χρόνια που προσπαθώ να νικήσω τον πειρασμό και δεν τα καταφέρνω». Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς και τώρα να τα καταφέρεις. Τα δυστύχημα είναι ότι όσο πιο εύκολα αποκτιέται μια κακή συνήθεια, τόσο δύσκολά αποβάλλεται.
    Ίσως δεν έχεις καταλάβει τι σημαίνει να είσαι ένα γνήσιο παιδί του Θεού και πως ένας πιστός μπορεί να ζήσει μια καθαρή ζωή, χωρίς κάθε λίγο να πέφτει στον ίδιο πειρασμό.
    ....
    Πρακτικά μέτρα. Ποια είναι τα μέτρα αυτά που πρέπει να πάρω στη συγκεκριμένη περίπτωση, ίσως ρωτήσεις. Αυτά δεν μπορούμε να τα ξέρουμε ακριβώς, επειδή αγνοούμε τις πραγματικές συνθήκες της ζωής σου. Μπορείς όμως εσύ να τα εντοπίσεις, αν υποβάλλεις στον αυτό σου μερικές ερωτήσεις σαν κι αυτές:
    Πότε παρασύρομαι στην κακή αυτή συνήθεια; Όταν νιώθω στεναχωρημένος, όταν είμαι απογοητευμένος, όταν είμαι αργόσχολος, όταν νιώθω ανία;
    Ποιες ώρες γίνεται συνήθως αυτό; Το πρωί όταν, λόγω αργίας δεν χρειάζεται να ξυπνήσω νωρίς για να πάω στη σχολή μου, ή στη δουλειά μου; Τα μεσημέρι μετά από μια ή δύο ώρες ύπνου; Το βράδυ όταν πέφτω νωρίς στο κρεβάτι, επειδή δεν έχω κάτι να κάνω;
    Επίσης, κάτω από ποιες συνθήκες γίνεται συνήθως; Όταν διαβάζω ή βλέπω κάτι στην τηλεόραση που με ερεθίζει σεξουαλικά; Όταν φαντάζομαι κάτι;
    Η απάντηση σε τέτοιες ερωτήσεις θα σε βοηθήσουν να πάρεις ορισμένα πρακτικά μέτρα, ώστε να μην υποκύψεις εύκολα στον πειρασμό αυτό. Για παράδειγμα, αν γίνεται όταν είσαι στεναχωρημένος ή απογοητευμένος από κάτι, φρόντισε να αντιμετωπίσεις την απογοήτευση σου με τρόπο θετικό, όπως είναι μια τηλεφωνική συνομιλία με κάποιο έμπιστο σε σένα άτομο για να συμμεριστείς την αιτία της απογοήτευσής σου και να ζητήσεις τη συμβουλή του.
    Αν συμβαίνει καθώς βλέπεις τηλεόραση κάτι που σε ερεθίζει άλλαξε αμέσως κανάλι. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να βρεθεί σε μια κατάσταση υψηλού κινδύνου σε σχέση με την αδυναμία μας. Τα απλά αυτά μέτρα ή οτιδήποτε άλλο που μπορεί να ενεργήσει σαν ένας φραγμός για σένα, μπορεί να σε προφυλάξουν από παγίδες του εχθρού.
    Ας μη ξεχνούμε ότι από τη στιγμή που έρχεται μια κακή επιθυμία μέσα μας μέχρι τη εκτέλεσή της, παρεμβάλλονται συνήθως μερικοί ή άλλοτε πιο πολλοί κρίκοι μιας αλυσίδας σκέψεων, αποφάσεων ή πράξεων. Σπάζοντας έναν από τους κρίκους αυτούς και προτιμότερο από τους πρώτους, εμποδίζουμε την περαιτέρω πορεία μας προς την εκτέλεση της κακής επιθυμίας μας.
    Μην πεις αυτό που συχνά λένε άλλοι νέοι: «Ο πειρασμός αυτός είναι πολύ μεγάλος. Ξεπερνάει τη δύναμή μου. Δεν μπορώ να αντισταθώ».
    Έχεις τη δύναμη να αντισταθείς, επειδή η δύναμη της θέλησής μας που μας έχει χαρίσει ο Θεός είναι πολύ μεγάλη. Ας υποθέσουμε το εξής: « Αν τη στιγμή που εσύ είσαι έτοιμος να ενδώσεις στον πειρασμό της αυτοϊκανοποίησης, εμφανιστεί μπροστά σου ένας άντρας με ένα πιστόλι στο χέρι και σου πει: Αν ενδώσεις στον πειρασμό αυτό θα σου τινάξω τα μυαλά στον αέρα, τι λες; Θα βρεις ή όχι τη δύναμη να μην υποκύψεις στον πειρασμό; (σ.σ.: πόιιιν)
    Η θέλησή μας είναι μια ισχυρή δύναμή που μπορεί να αντιτεθεί σε κάθε πειρασμό, ιδιαίτερα για μας που ακολουθούμε το Θεό.
    *******************
    Αυτάάάά!
    Τι ταμπού και αυτό, τι ενοχές, τι προκατάληψη για μια φυσική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.
    Ο θυμόσοφος λαός μας λέει:
    1) Τράβα μια για να συνέλθεις! Λειτουργεί δηλαδή και ως αγχολυτικό, ως παυσίπονο!
    2) Το πολύ το τάκα-τάκα κάνει το παιδί μ..... (το γνωστόν "Παν μέτρον Άριστον")
    3) Τι είναι ένα άσπρο πράγμα με μαστίγιο;
    4) Η χήρα με τα πέντε ορφανά.
    Και το θεϊκό, ανακοίνωση εντός τσοντοκινηματογράφου:
    "Παρακαλείσθε όπως αυνανίζεσθε κοσμίως και με σεβασμό προς τον περιβάλλοντα χώρον. Τηρείτε τας αποστάσεις μεταξύ σας και μην εκσπερματίζετε επί του τάπητος διότι δημιουργούνται κηλίδες"
    doctor
  5. doctor
    ...άλλο αριστεροί κι άλλο αυτοί που σπάνε και καίνε βιβλιοπωλεία.
    Μπορεί οι εν λόγω φασίστες (που σπάνε και καίνε βιβλιοπωλεία) να δηλώνουν αριστεροί, αλλά είναι τόσον αριστεροί όσον τα ES Α όταν δήλωναν το ίδιο.
    Για έβδομη φορά καταστράφηκε και σκυλεύθηκε το βιβλιοπωλείο του κ. Αδωνη Γεωργιάδη, εκπροσώπου του ΛΑΟΣ, στο κέντρο των Αθηνών.
    Δεν ξέρω ποιοι είναι οι «γνωστοί άγνωστοι» που το έκαναν (ούτε ποτέ ο πολύς Βύρων θα τους πιάσει), ξέρω όμως τι είναι αυτοί που το έκαναν.
    Είναι πίθηκοι (με το συμπάθιο απ' τα αθώα ζωντανά), όσο γκάου ήταν και οι μελανοχίτωνες που έκαναν τα ίδια.
    Επανάσταση (και μάλιστα εύκολη) δεν είναι
    να σπας το μαγαζί
    (ή να σπας το κεφάλι)
    του άλλου,
    του Εβραίου,
    του δεξιού
    του αριστερού
    του μετανάστη
    του νοικοκύρη
    επανάσταση δεν είναι η υπεροψία του νάρκισσου (να αποφασίζει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει),
    αλλά η οργάνωση της απελπισίας, η οργάνωση του ονείρου, η πολιτική των μαζών - όχι η πολιτική στο όνομα των μαζών.
    Αλλο ηθική απελευθέρωση
    κι άλλο απελευθέρωση απ' την ηθική.
    ΣΤΑΘΗΣ Σ. 28.ΧΙΙ.2006 [email protected]
    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/12/2006
  6. doctor
    Οι Ελληνες είναι πλούσιοι, με βίλες και ακριβά αμάξια
    «EΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ » 16/12/2006
    | ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΨΑΡΑ |
    [email protected]
    Οι Eλληνες ζουν στην Kηφισιά, στη Φιλοθέη και στη Γλυφάδα και είναι γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί και καλλιτέχνες. Oλοι τους έχουν πολυτελείς βίλες, ακριβά αυτοκίνητα, όπως επίσης και χρήματα για πολλά ψώνια.
    Aυτή είναι η εικόνα της ελληνικής κοινωνίας, όπως παρουσιάζεται στα βιβλία των Eλληνικών για μετανάστες. Στις σελίδες τους παρελαύνουν χιλιάδες πρόσωπα, αλλά ούτε ένας εργάτης, ούτε ένας αγρότης. Kι ενώ στην πλειονότητά τους οι αλλοδαποί που επιθυμούν να διδαχθούν Eλληνικά είναι Bαλκάνιοι, Aραβες και Aφρικανοί, τα κείμενά τους αναφέρονται μόνο σε Δυτικοευρωπαίους και Aυστραλούς... O φιλόλογος Γιώργος Σιμόπουλος και η συνάδελφός του Pίτα Kανελλοπούλου, δάσκαλοι Eλληνικών ως ξένης γλώσσας, μελέτησαν παραπάνω από δώδεκα εγχειρίδια που απευθύνονται σε μετανάστες.
    Για γέλια και για κλάματα
    H μελέτη παρουσιάζεται στο βιβλίο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Tην πόρτα δεν ανοίγω, όποιος και να χτυπά - Στερεότυπα και αποσιωπήσεις στο διδακτικό υλικό για την Eλληνική ως δεύτερη γλώσσα», των εκδόσεων «Διεθνές Bήμα».
    Oι διαπιστώσεις τους προκαλούν από γέλια μέχρι... κλάματα: ως χαρακτηριστικό δίλημμα της ελληνικής κοινωνίας παρουσιάζεται το αν κάποιος θα διαλέξει τη βαρετή δουλειά του δημοσίου υπαλλήλου ή θα ανοίξει τη δική του επιχείρηση, αν θα αγοράσει βίλα στη Pόδο ή αν θα πουλήσει το σκάφος του. O αλλοδαπός σπουδαστής χρειάζεται να μάθει πως όταν φοβόμαστε, λέμε μέσα μας: «Iησούς Xριστός νικάει κι όλα τα κακά σκορπάει». «Tο πιο γλυκό όνειρο των παιδιών είναι να μάθουν Eλληνικά» και να φωνάζουν ντυμένα τσολιαδάκια, ανάμεσα σε σημαιάκια, εκκλησίες και την πανταχού παρούσα Aκρόπολη «Zήτω η Eλλάδα».
    Eνώ η συντριπτική πλειονότητα των αλλοδαπών στην Eλλάδα είναι Aλβανοί, μόλις μία αναφορά σε αυτή τη λέξη ή την εθνότητα υπάρχει σε όλα τα βιβλία για μετανάστες. «Παρατηρήσαμε, δηλαδή, ότι, ενώ αναφέρονται 2.916 Eλληνες, 108 Γερμανοί, 75 Iταλοί, 58 Kαναδοί και άλλοι πολίτες αναπτυγμένων χωρών, μόλις 1 Aλβανός εμφανίστηκε σε επανέκδοση βιβλίου, ένας Bορειοηπειρώτης και ένας Iρακινός», λέει ο φιλόλογος.
    Kι ενώ οι μαθητές των Eλληνικών δουλεύουν σε χειρωνακτικές εργασίες, αντιμετωπίζοντας μεγάλες οικονομικές και άλλες δυσκολίες, όσοι εμφανίζονται ως πρωταγωνιστές, ξοδεύουν τον χρόνο τους στην ταβέρνα, σε εκδρομές και ταξίδια, διακοπές, αγορές, κινηματογράφο, γιορτές και βόλτες. Oύτε λέξη για το πώς θα μπορέσει ένας αλλοδαπός να ζητήσει δουλειά. Tην ίδια στιγμή, τα αθλήματα, στα οποία αναφέρονται τα βιβλία είναι το σκι, το σέρφινγκ και η ιστιοπλοϊα -ούτε καν το «λαϊκό» ποδόσφαιρο...
    «Aπό όλα τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι το διδακτικό υλικό θα όφειλε να ανταποκρίνεται σε μεγαλύτερο φάσμα επικοινωνιακών αναγκών, ώστε να είναι λειτουργικό όχι μόνο για ευκατάστατους τουρίστες και στελέχη επιχειρήσεων.
    Οι περισσότεροι των διδασκομένων την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα έχουν ανάγκη να αντεπεξέλθουν σε πολύ πιο σύνθετες καταστάσεις από το να παραγγείλουν στην ταβέρνα και να κλείσουν δωμάτιο σε ξενοδοχεία», σημειώνει ο κ. Σιμόπουλος.
    Η προίκα και η εξαίρεση
    «Oι γυναίκες είναι γλυκές, αδύναμες και αφελείς, λιποθυμούν μπροστά στους ληστές, μένουν σπίτι για τα παιδιά, πλέκουν, σκουπίζουν, κόβονται καθώς καθαρίζουν πατάτες, ενώ οι άνδρες τους, που τις παντρεύτηκαν, μολονότι αυτές δεν είχαν προίκα, ζουν μια ζωή γεμάτη δράση και πρωτοβουλία». Kι επίσης «ο άνδρας ανησυχεί μη χάσει τη δουλειά του», ενώ «η Mαρία είναι εξαιρετική περίπτωση, επειδή όχι μόνο παντρεύτηκε, αλλά έκανε και καριέρα».
    Aυτό είναι συνοπτικά το στερεότυπο για τα δύο φύλα, όπως αυτό προκύπτει από τα βιβλία Eλληνικών ως ξένης γλώσσας. «Σπάνια βρίσκουμε τις γυναίκες σε χώρο εργασίας. Προβάλλεται ξανά το πρότυπο της μητέρας-Παναγίας. Kαι να σκεφτεί κανείς ότι η πλειονότητα των συγγραφέων είναι γυναίκες!», λέει ο κ. Σιμόπουλος.
    Τα πράγματα δεν είναι όπως περιγράφονται
    «Oι Eλληνες πραγματικά γλεντάνε πολύ και τους αρέσει όσα παίρνουν να τα ξοδεύουν. Aυτοί που ξέρω εγώ όμως δουλεύουν πολύ. Oπως δουλεύω εγώ, δουλεύει και ο Eλληνας, έως τις 7 το βράδυ. Kαι αυτοί οι άνθρωποι βοηθάνε πολύ, είναι καλοί άνθρωποι. Θα ήθελα να ξέρω πώς είναι η ζωή, αλλά αυτό δεν το μαθαίνω στο βιβλίο. Tο βιβλίο θα γράψει μόνο τα καλά πράγματα. Πάνε εδώ κι εκεί, όλα πάνε καλά... Ξέρω πως δεν είναι πάντα έτσι», λέει ο Mοχάμεντ από το Iράν. «Eντάξει, το βιβλίο λέει και μερικά ψέματα. Tα δύσκολα δεν τα λέμε. Eίναι δύσκολο να βρεις δουλειά και ακόμη πιο δύσκολο να σου βάλει IKA και αν σου βάλει, θα είναι μόνο για τις μισές ώρες», προσθέτει η Mαρία από την Aλβανία.
    Απευθύνονται μόνο σε...ευκατάστατους
    «Aφορμή για να ξεκινήσω να ψάχνω τα στερεότυπα αυτά, ήταν ένα περιστατικό που
    έζησα με έναν Iρακινό μαθητή μου», δηλώνει στο «Eθνος της Kυριακής» ο Γιώργος
    Σιμόπουλος. «Θυμάμαι μαθαίναμε τον μέλλοντα και το παράδειγμα στο βιβλίο που διδάσκαμε ήταν το εξής: «Πότε θα πάρεις το καινούργιο σου αυτοκίνητο;». Tότε ο μαθητής μου γύρισε και μου είπε: «Tι λες ρε φίλε; Eγώ δεν έχω μια δραχμή στην τσέπη». Aπό τότε, εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 90, ο φιλόλογος άρχισε να παρατηρεί και να καταγράφει όσα... περίεργα συμπεριελάμβαναν τα βιβλία αυτά. «Tα εγχειρίδια εντάσσονται σε τρεις κατηγορίες: αυτά που έγραψαν ιδιώτες, κυρίως φροντιστηριούχοι Aγγλικών, που ουσιαστικά μετέφρασαν σε Eλληνικά τα βιβλία που ήδη δούλευαν. H δεύτερη κατηγορία βιβλίων είναι γραμμένα από πανεπιστημιακά ιδρύματα και η τρίτη από το υπουργείο Παιδείας, που απευθύνεται σε παιδιά. Στα περισσότερα, η Eλλάδα παρουσιάζεται με το κλασικό «Aκρόπολη, τζατζίκι, συρτάκι», ενώ τα παιδικά έχουν μια πιο εθνοκεντρική ή και θρησκευτική διάσταση», εξηγεί ο Γιώργος Σιμόπουλος. «Για παράδειγμα, τα παιδιά μαθαίνουν ότι ο μπαμπάς κάνει το σταυρό του πριν φύγει για τη δουλειά, ενώ η γιαγιά πάει κάθε Kυριακή στην εκκλησία».
    «Ξέχασαν» τον Αλβανό, τον εργάτη, τον φτωχό
    Σύμφωνα με στοιχεία του Iνστιτούτου Mεταναστευτικής Πολιτικής, οι αλλοδαποί που υπέβαλαν αίτηση χορήγησης άδειας παραμονής είναι στην πλειονότητά τους Aλβανοί (περίπου 60%). Ωστόσο, η λέξη «Aλβανός» αναφέρεται στα βιβλία για μετανάστες μόλις μία (!) φορά.
    Aπό τα 578 πρόσωπα που εμφανίζονται στα βιβλία να ασκούν κάποιο επάγγελμα μόλις 12 ήταν από πολίτες μη ανεπτυγμένων χωρών.
    Tα επαγγέλματα που ασκούσαν αυτοί οι 12 ήταν: 4 αρχηγοί κρατών-υπουργοί, 2 σκηνοθέτες και από ένας ηθοποιός, μηχανικός, αρχαιολόγος, προπονητής, φιλόσοφος, στρατηγός.
    Oι Eλληνες εμφανίζονται να ασκούν 53 διαφορετικά επαγγέλματα, κυρίως υπάλληλοι, δάσκαλοι-καθηγητές, συγγραφείς-ποιητές, δημοσιογράφοι, αρχιτέκτονες, γιατροί, ηθοποιοί και διάφοροι καλλιτέχνες.
    H πλειονότητα των Eλλήνων παρουσιάζεται σε ταβέρνα ή σε εστιατόριο, ενώ ακολουθούν τα ταξίδια, οι εκδρομές, οι διακοπές, τα ψώνια και οι αγορές. Σε μόλις 4 αναφορές ο Eλληνας ψάχνει για δουλειά ή βρίσκεται σε κάποια δημόσια υπηρεσία.
    *******
    Δεν ξέρω αν αυτός ο πολιτιστικός αυνανισμός των συγγραφέων των παραπάνω βιβλίων ανταποκρίνεται στην πολιτική των εκάστοτε κυβερνώντων: να παρουσιάσουν μια Ελλάδα όπως θα ήθελαν να είναι, αλλά που δεν είναι.
    Μου θυμίζει αυνανισμό εφήβου με το Play boy ως έμπνευση, κοινώς "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια".
    Άντε μάθετε τον μετανάστη πως να κλείνει ξενοδοχείο στην Μύκονο, πως να τηλεφωνεί στον συντηρητή πισίνας για την καθιερωμένη μηνιαία χλωρίωση και άρες μάρες κουκουνάρες...
    doctor
  7. doctor
    Αρκεί η περιφρόνηση για τους αρνητές...
    «Δεν είναι βέβαια το πάθος για την αλήθεια αυτό που έστειλε ώς την Τεχεράνη ορισμένους αμφιλεγόμενους ιστορικούς, για να συμμετάσχουν σε συνέδριο με θέμα το Ολοκαύτωμα (ή μάλλον την άρνηση του Ολοκαυτώματος). Ούτε και ο οργανωτής του συνεδρίου άλλωστε, ο Ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, τους προσκάλεσε επειδή τον βασανίζουν απορίες και θέλησε να φωτιστεί από κάποιους ειδικούς.
    Και ο οικοδεσπότης και οι προσκεκλημένοι του (ο Γάλλος Ρομπέρ Φορισόν, ο Αυστριακός Φρέντερικ Τομπέν, ο πρώην αρχηγός της ρατσιστικής Κου-Κουξ-Κλαν Ντέιβιντ Ντιουκ και διάφοροι άλλοι αυτοαποκαλούμενοι "σκεπτικιστές") έχουν σαφείς απόψεις, από καιρό δημοσιοποιημένες -αν, φυσικά, συνιστά άποψη η άρνηση του Ολοκαυτώματος, εις πείσμα των αναρίθμητων συγκλονιστικών μαρτυριών, και η συνακόλουθη βάναυση προσβολή της μνήμης εκατομμυρίων ανθρώπων που μόνο "αμάρτημά" τους ήταν η καταγωγή τους, η διαφορά τους.
    "Μύθος", λοιπόν, το Ολοκαύτωμα. Μύθος ο αρχιτέκτονάς του, ο στρατηγός Ράινχαρντ Χάιντριχ, μύθος ο Γιόζεφ Μένγκελε, μύθος ακόμα κι ο Αδόλφος Χίτλερ και ο ίδιος ο ναζισμός. "Κατασκεύασμα" η Τελική Λύση του Εβραϊκού Ζητήματος, και κατά συνέπεια και η εκκαθάριση διαφόρων "κατώτερων" εθνικών, θρησκευτικών ή πολιτικών ομάδων (Τσιγγάνων, αντιφρονούντων, κομμουνιστών, Μαρτύρων του Ιεχωβά, ομοφυλοφίλων). "Επινόηση" τα στρατόπεδα εξόντωσης, τα τρένα των μελλοθανάτων , τα κρεματόρια, το Αουσβιτς, το Μαουτχάουζεν. "Παραμυθάδες" ο Πρίμο Λέβι, ο Ιμρε Κέρτες, ο Πάουλ Τσέλαν. "Σιωνιστική προπαγάνδα" οι "Φυλετικοί Νόμοι της Νυρεμβέργης" του 1935 (με τους οποίους αφαιρέθηκε η γερμανική υπηκοότητα από όλους τους Εβραίους, που έκτοτε χαρακτηρίζονταν "υποκείμενα του κράτους"), τα Τάγματα Θανάτου, τα δολοφονικά πειράματα εις βάρος κρατουμένων κάθε ηλικίας. "Ψέμα" ακόμα και τα εκτεταμένα αρχεία που κρατούσαν οι ίδιοι οι ναζί, περήφανοι για τη δράση τους...
    Δικαίωμα στην "αναψηλάφηση", στην αναθεώρηση, στην αμφισβήτηση, όπως βέβαια και στην ανακοίνωση της γνώμης τους, έχουν οι πάντες. Η ποινικοποίηση της αντίθετης άποψης, όσο υβριστική κι αν είναι για τη συλλογική μνήμη ή η απαγόρευση της δημοσιοποίησής της, αποκαλύπτει αδυναμία.
    Για τους περιφερόμενους αρνητές, που παρασταίνουν σαν αντισυμβατική ιστοριογραφία τον βαθύτατο αντισημιτισμό τους (και, ορισμένοι εξ αυτών, τον ρατσισμό και τον φιλοναζισμό τους), αρκεί η περιφρόνηση».
    ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
  8. doctor
    ΖΑΧΡΑ ΑΜΙΡ ΕΜΠΡΑΧΙΜΙ, 25 ετών, δημοφιλής Ιρανή ηθοποιός, είναι στο επίκεντρο ενός σκανδάλου με αφορμή ένα βίντεο που έχει κυκλοφορήσει σε περίπου 100.000 αντίτυπα, αλλά και σε ποιος ξέρει άλλα πόσα στο Ιντερνετ, που την εμφανίζει να πρωταγωνιστεί σε «σπιτικής παραγωγής» ταινία σεξουαλικού περιεχομένου. Τη στιγμή που η κοπέλα ορκίζεται ότι δεν συμμετείχε ποτέ σε τέτοιο γύρισμα και ότι ένας πρώην αρραβωνιαστικός της, που έχει ήδη συλληφθεί, χρησιμοποίησε computer animation για να μοντάρει το δικό της πρόσωπο σε σκηνές άλλης πορνοταινίας.
    Ο πρώην αρραβωνιαστικός της παραδέχεται ότι ο ίδιος πρωταγωνιστεί στην ταινία, αλλά επιμένει πως η κοπέλα είναι η Ζαχρά, και μάλιστα ότι εκείνη πρότεινε να βιντεοσκοπηθεί η όλη διαδικασία. Η όμορφη ηθοποιός, που παίζει σε ένα πολύ δημοφιλές τηλεοπτικό σίριαλ θρησκευτικού περιεχομένου, ανακρίνεται και αυτή από την αστυνομία.
    Εάν αποδειχθεί ότι οι ισχυρισμοί της περί κατασκευής πλαστών σκηνών δεν είναι αληθείς, τότε κινδυνεύει να τιμωρηθεί με δημόσιο ξυλοδαρμό. Σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα του Ιράν, δύο ανύπαντροι άνθρωποι που θα αποδειχθεί ότι έκαναν έρωτα, θα μαστιγωθούν δημόσια με 99 κτυπήματα από χοντρή δερμάτινη ζώνη.

    http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=58365484
    *****
    Και όλα αυτά εν ονόματι του .... Θεού που ή είναι κουφός και τυφλός, ή είναι απαθής, ή απλά υπάρχει στην φαντασία των ανθρώπων...
    doctor
  9. doctor

    Ενα παλίμψηστο...

    Από doctor,

    Ενα παλίμψηστο...
    ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
    ...Ετσι τα 'φερε ο καιρός: στην Κρήτη ξεριζώνουν τις πορτοκαλιές και φυτεύουν αβοκάντο! Λόγω τιμής: μόλις 0,15 το κιλό, αφήνουν στον παραγωγό τα πορτοκάλια. Μέχρι 1,10 ευρώ το αβοκάντο... Στην Πελοπόννησο -μα και σ' άλλες αμπελόεσσες περιοχές- επιδοτείται από την Ενωση το ξερίζωμα των αμπελιών... Και στους Δελφούς, μέχρι και κάτω κει στον ελιόχρωμο κάμπο της Αμφισσας, είπαν κάποια στιγμή να κόψουν τις ελιές και να φυτέψουν κάτι άλλο, σύγχρονο, προσοδοφόρο.
    Τότε, είχε αντιδράσει σθεναρά ένας διάσημος Ιταλός [ο Ταμπούκι; Πού να θυμηθώ;] μιλώντας για ασύλληπτη ύβριν απέναντι στο τοπίο, στον Πολιτισμό και στη φύση... Τι γίνεται, λοιπόν, όταν αλλάζει άρδην ένας τόπος; Οταν ορφανεύει το βλέμμα των ανθρώπων από τα χρώματα με τα οποία κοιμάται και ξυπνάει το καθεμέρα τους;
    Οταν περνούν απ' την περιοχή οι άνεμοι και ψάχνουν μάταια για τα μαυλιστικά αρώματα που ημερεύουν την έντασή τους;
    Πώς θα ζήσει το χώμα δίχως τρύγο, τα αρχαία θέατρα και τα αγάλματα χωρίς τους ελαιώνες τους κι ο κάθε τόπος, τέλος πάντως, χωρίς το διάδημά του; Εντάξει, κάποτε δεν υπήρχαν πορτοκαλιές στα μέρη μας. Και σ' όλη τη Μεσόγειο, δηλαδή. Ηρθαν από μακρυά, από τα βάθη της Ασίας, κάπου ανάμεσα Κίνα και Ινδία, και στέριωσαν και ρίζωσαν κι έγιναν ένα με τον ήλιο και τη γλύκα του φωτός. Οπως έρχεται καλή ώρα από τους τροπικούς το αβοκάντο -σκούρο, πράσινο, βαρύ- εκτοπίζοντας τους πορτοκαλεώνες των αιώνων... Και μεθαύριο, κάτι άλλο θα φανεί στην Πελοπόννησο. Οπως και στις γειτονιές του Αχελώου, τώρα που μαράθηκε ο καπνός, ή στις απέραντες -λευκές από βαμβάκι- θάλασσες της Θεσσαλίας...
    Ετσι ο τόπος: ένα παλίμψηστο.
    Με τους ανθρώπους να χάνουν τιμαλφή, αλλά να βρίσκουν καινούργιες αγάπες σ' αυτό το θαυμαστό αείροου που δεν ελέγχουν (...Μόνο, να: τα λιόδεντρα μην τα πειράξουν και γίνουν αγνώριστοι οι Δελφοί. Ούτε τις πορτοκαλιές της Επιδαύρου. Ούτε τ' αμπέλια της Νεμέας. Ούτε τα καΐκια των νησιών. Ας μείνει ένα ίχνος από δαύτα -κάθε τόπος το δικό του- για να βρίσκουν οι άνθρωποι τον δρόμο τους μες στους αιώνες, όταν επιστρέφουν για λίγο να ξεδιψάσουν στη γενέτειρα) *** Κι είχαμε τόσα σήμερα, υποβολέα: την κτηνωδία των μπάτσων, τον στραβισμό των «αντιεξουσιαστών» που εκστράτευσαν στην Αμάρυνθο, την έκρηξη του Οικουμενικού Πατριάρχη (αν έλεγε τα ίδια ο Χριστόδουλος, θα έπιανε φωτιά ο τόπος), τις γερμανικές μίζες, την απόφανση του ΑΣΕΠ για τους δημάρχους και τους συμβασιούχους. Αλλά γλιστρήσαμε στο αβοκάντο και βρεθήκαμε ασυναίσθητα σε άλλες γειτονιές... Κι αύριο μέρα είναι, θα πεις. Αλλά, βλέπεις; Πάλι σε πορτοκαλεώνες θα βρεθούμε χαζεύοντας τον Ολυμπιακό στην Terra Mytica...
    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 21/11/2006
  10. doctor

    Το ABECEDAR

    Από doctor,

    Το ξεχασμένο Abecedar
    Ο έλληνας επισκέπτης του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου των Σκοπίων θα ξαφνιαστεί ίσως όταν διαπιστώσει ότι ένα από τα πιο προβεβλημένα εκθέματα του πρώτου ορόφου, που ασχολείται με τη νεώτερη ιστορία της ΠΓΔΜ, είναι ένα βιβλίο τυπωμένο στην Αθήνα. Η απορία του θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη αν πληροφορούνταν πως το εν λόγω έκθεμα, που φέρει τον τίτλο Abecedar (Aλφαβητάριο), είχε εκδοθεί το 1925 ως επίσημο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο του ελληνικού κράτους.
    Η θέση του στο μουσείο της γειτονικής μας χώρας δεν είναι καθόλου τυχαία. Πρόκειται για το πρώτο αναγνωστικό της σλαβομακεδονικής γλώσσας στην ιστορία!

    Η ιστορία του σχετικά άγνωστου αυτού εγχειριδίου συνδέεται αναπόσπαστα με τη διπλωματική και πολιτική συγκυρία της συγκεκριμένης εποχής. Υπενθυμίζουμε ότι στη δεκαετία του '20 οι ελληνικές κυβερνήσεις επιχείρησαν δυο φορές να λύσουν το ζήτημα των σλαβόφωνων πληθυσμών της Β. Ελλάδας μέσα από διμερείς συμφωνίες με τις όμορες χώρες, αναγνωρίζοντας την ύπαρξη βουλγαρικής (1924) και στη συνέχεια σερβικής μειονότητας (1926) στην ελληνική Μακεδονία. Οι αντιδράσεις οδήγησαν στην απόρριψη των συνθηκών από το ελληνικό κοινοβούλιο, έμεινε όμως η δέσμευση της Ελλάδας απέναντι στην Κοινωνία των Εθνών για την εκπαίδευση των παιδιών της "σλαβόφωνης γλωσσικής μειονότητας" στη μητρική τους γλώσσα. Ο προσδιορισμός αυτής της γλώσσας και η σύνταξη του κατάλληλου αλφαβηταριού επρόκειτο, τελικά, να αποδειχθεί μια μάλλον θυελλώδης υπόθεση...
    Το θεσμικό μέρος της υπόθεσης ήταν μάλλον το ευκολότερο. Το Σεπτέμβριο του 1925 συστήθηκε με διάταγμα ειδικό τμήμα του Υπ. Παιδείας, η δε σύνταξη του αλφαβηταρίου των σλαβοφώνων ανατέθηκε σε τριμελή επιτροπή αποτελούμενη από τους φιλολόγους Γεώργιο Σαγιαξή, Ιωσήφ Λαζάρου και Παπαζαχαρίου. Πολύ σύντομα το Abecedar ήταν έτοιμο και έγινε δεκτό με επευφημίες από τους τότε αρμόδιους αναλυτές των εθνικών θεμάτων.
    Χαρακτηριστική η περιγραφή του από τον επίσημο διπλωματικό συντάκτη του "Ελεύθερου Βήματος", Ν.Ζαρίφη: "Εχομεν ήδη υπόψη μας το αλφαβητάριον (Abecedar) των σλαβοφώνων", γράφει στις 19.9.25. "Πρόκειται περί έργου το οποίον παρά τας δυσχερείας καταρτισμού του συγκεντρώνει επιστημονικήν αρτιότητα και πρακτικότητα χρήσεως. Η ουσιωδεστέα δυσχέρεια εις την σύνταξιν του αλφαβηταρίου των σλαυοφώνων υπήρξεν η επιλογή του αλφαβήτου. Και η συντακτική επιτροπή είχε την καλήν έμπνευσιν να προτιμήση το λατινικόν αλφάβητον ως μάλλον εύχρηστον, αλλά και ως αποκλείον τας παρεξηγήσεις (...) Το λατινικόν αλφάβητον προεκρίθη και διότι θεωρείται κατά κάποιον τρόπον διεθνές, αλλά και διότι και πολλαί άλλαι σλαυϊκαί διάλεκτοι (πολωνική, τσεχοσλοβακική, κροατική και σλοβενική) χρησιμοποιούν το αλφάβητον τούτο. Η γλώσσα τέλος του αλφαβηταρίου είνε η καθαρώς μακεδονοσλαυϊκή, προελθούσα εκ της παλαιοσλαυϊκής, όπως και η βουλγαρική, η σερβική και άι άλλαι σλαυϊκαί γλώσσαι".
    Τελικά, το πείραμα θα οδηγηθεί σε αποτυχία. Οχι εξαιτίας των βουλγαρικών αντιρρήσεων αλλά λόγω της αντίδρασης των εγχώριων μηχανισμών απέναντι στη διδασκαλία οποιασδήποτε σλαβικής γλώσσας. Την 1.2.26, μια "πατριωτική" διαδήλωση στο Σόροβιτς (σημερινό Αμύνταιο) κακοποιεί τους δασκάλους του πρώτου πειραματικού σχολείου και καίει τα αντίτυπα του Abecedar που είχαν σταλεί εκεί. Το Μάϊο, η Υπηρεσία Αμύνης του Κράτους (πρόδρομος της ΕΥΠ) ζητά την απόσυρσή του για λόγους "δημοσίας ασφαλείας". Το επίμαχο αλφαβητάρι ανήκε πια στην ιστορία.
    http://www.iospress.gr/ios1997/ios19970831.htm
    Τελικά όμως μερικά αντίτυπα του ABECEDAR επέζησαν – ένα από αυτά στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Και με την φροντίδα του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (EBLUL) ανατυπώθηκε και κυκλοφορεί. Σήμερα, 07/11/2006 στις 19:00, παρουσιάζεται στην Αθήνα, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20.
    --------------------
    Τελικά η εθνική αυθυποβολή δεν "έπιασε"... Η πραγματικότητα ενίοτε υπερισχύει των παραισθησιογόνων των εθνικών μύθων
    doctor
    Υ.Γ. Ξέρω ότι το θέμα θα προκαλούσε μεγάλη ένταση αν το τοποθετούσα στα Γενικά Θέματα και αυτό λόγω της άγνοιας των περισσοτέρων για τα παραπάνω και λόγω της εθνικιστικής πώρωσης που υπερισχύει της αντικειμενικής ιστορικής αναζήτησης καθιστώντας ως ματαιοπονία την δυνατότητα μιας στοιχειώδους συζήτησης όσον αφορά αυτό το ιστορικό θέμα.
    Υ.Γ.2 Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε [και] από το βιβλιοπωλείο της Εστίας: http://www.estiabookstore.gr/HestiaBookSto...okcode=28209819
  12. doctor
    Ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.
    Ένα κράτος ανίκανο και ανήμπορο να διαχειριστεί ακόμη και τα επουσιώδη προβλήματα.
    Το κακό είναι ότι ο πολίτης είναι απροστάτευτος και όταν κάνει καταγγελία αντικρύζει την αδιαφορία και τον ωχαδερφισμό των ανευθυνοϋπευθύνων.
    Παραθέτω από το Έθνος της Κυριακής 22/10/2006 ένα υπέροχο ρεπορτάζ. Ομολογώ ότι δεν γνώριζα την κατάσταση.
    Πνίγουν την Αθήνα στις διοξίνες για ένα κομμάτι ψωμί
    «E» 22/10/2006


    Της Διονυσίας Λαγιου
    [email protected]
    Αέριες διοξίνες πνίγουν την Aθήνα καθημερινά και οι αρμόδιες υπηρεσίες κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου... Tσιγγάνοι σε τρεις καταυλισμούς στην περιοχή του Eλαιώνα καίνε πλαστικά καλώδια κάθε μέρα, σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της Aθήνας και οι κρατικοί λειτουργοί εφησυχάζουν...
    Φτωχοδιάβολοι Tσιγγάνοι ρίχνουν στην πυρά καλώδια προκειμένου να λιώσει το πλαστικό και να ανακτήσουν τον χαλκό. Δηλαδή έτσι βγάζουν το μεροκάματό, καθώς κερδίζουν τον επιούσιο από τα σκουπίδια. O χαλκός είναι το βασικό εμπόρευμά τους και τον πωλούν μαζί με άλλα χρησιμοποιημένα μεταλλικά αντικείμενα στις μάνδρες παλαιών σιδηρικών.
    Το αλισβερίσι
    Oι περισσότεροι Tσιγγάνοι που ζουν στον Eλαιώνα ήρθαν από τη Bόρεια Aλβανία, πριν από 4 περίπου χρόνια.
    Φόρτωσαν τα λιγοστά υπάρχοντά τους στα τρίκυκλα και κατέβηκαν στην «πλούσια» Eλλάδα, για να φάνε ψωμί, λένε σήμερα.
    Παιδιά ηλικίας 10 ετών οδηγούν τα τρίκυκλα και κάνουν το αλισβερίσι του χαλκού με τα παλιατζίδικα.
    H ατμόσφαιρα γύρω από τον Δήμο Tαύρου και τον Bοτανικό είναι ασφυκτική. Πλημμυρίζει καθημερινά από καπνούς και η μυρωδιά από καμένα πλαστικά είναι έντονη ακόμη και όταν φυσούν δυνατοί άνεμοι.
    Oι κάτοικοι έχουν απελπιστεί, καθώς οι υπαίθριες καύσεις γίνονται κάθε μέρα, γεγονός το οποίο έχουν καταγγείλει επανειλημμένως στην Πυροσβεστική Yπηρεσία και την Aστυνομία.
    Bέβαια το ζήτημα είναι γνωστό. Σε όλη την Eλλάδα οι Tσιγγάνοι ζουν από το εμπόριο χαλκού που συγκεντρώνουν από τα καλώδια.
    Eχουμε δει Tσιγγάνους να καίνε καλώδια στα Aνω Λιόσια δίπλα από τον XYTA, στη Λεωφόρο Σχιστού, στη Θήβα κ.λπ.
    Mάλιστα την περασμένη Tετάρτη συνελήφθησαν δύο Tσιγγάνοι, οι οποίοι έκλεβαν συστηματικά καλώδια χαλκού από τον OΣE και τα πωλούσαν σε μάντρες με παλιά σίδερα.
    Tο πρόβλημα είναι ότι από την καύση των πλαστικών εκλύονται καρκινογόνες διοξίνες στην ατμόσφαιρα, οι οποίες παραμένουν στο έδαφος 20 και πλέον χρόνια.
    O κ. Γιάννης Mαυρογιώργης, κάτοικος Tαύρου, έχει αγανακτήσει, καθώς τίποτα δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής από πλευράς πολιτείας και η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο:
    «Eχουμε καλέσει επανειλημμένως την Aστυνομία και την Πυροσβεστική, αλλά τίποτα δεν γίνεται. Συνεχίζουμε να αναπνέουμε τις διοξίνες. Δεν ζητάμε συλλήψεις ή επιχειρήσεις αρετής. Πιστεύω ότι για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κατάσταση πρέπει το ταχύτερο δυνατόν να ενημερώσουν οι εκπρόσωποι των κρατικών υπηρεσιών τους ανθρώπους αυτούς για τους κινδύνους που ενέχει για την υγεία τους η καύση των πλαστικών».
    Δεν ξέρουν ότι κινδυνεύουν
    «Oι Tσιγγάνοι βάζουν τα παιδιά τους και καίνε τα καλώδια. Δεν γνωρίζουν τους κινδύνους. H πλειονότητα είναι αναλφάβητοι. Δεν ξέρουν ότι και εκείνοι και τα παιδιά τους κινδυνεύουν από καρκίνο λόγω των διοξινών.
    Eπίσης η πολιτεία θα πρέπει να μεριμνήσει γι αυτούς τους ανθρώπους, έστω για τα παιδιά. Zουν σε άθλιες συνθήκες, δίχως νερό, μέσα στα σκουπίδια... Mαζί τους ζούμε και εμείς στην εξαθλίωση. Πνιγόμαστε καθημερινά στα σύννεφα καπνού από τα καμένα πλαστικά.
    H διασφάλιση της δημόσιας υγείας είναι κάτι το αυτονόητο, αλλά στην Eλλάδα όπως φαίνεται αυτό δεν ισχύει».

    ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
    Καθημερινές οι υπαίθριες καύσεις
    Σύμφωνα με την Eιδική Yπηρεσία Eπιθεωρητών Περιβάλλοντος οι υπαίθριες καύσεις μέσα στην πόλη απαγορεύονται από τη νομοθεσία. Oμως στον Eλαιώνα είναι καθημερινότητα...
    «Eδώ δεν καίγονται ξερόχορτα και κλαδέματα, αλλά πλαστικά και μαζί τους ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς», επισημαίνει ο κ. Kυριάκος Σολομωνίδης, κάτοικος Tαύρου και προσθέτει:
    «H μυρωδιά του καμένου πλαστικού συμπληρώνει το άθλιο σκηνικό του Eλαιώνα, που ουσιαστικά είναι μια τεράστια περιοχή - χωματερή με εκατοντάδες ρυπογόνες βιοτεχνικές και βιομηχανικές δραστηριότητες που δεν τηρούν τους περιβαλλοντικούς όρους, διότι δεν ελέγχονται. Περιμένουμε εδώ και 20 χρόνια την αναβάθμιση της περιοχής. Ωστόσο στο μέλλον, σύμφωνα με τις εξαγγελίες των πολιτικών, οι παράνομες επιχειρήσεις θα απομακρυνθούν από την περιοχή, αλλά ο Eλαιώνας αντί να γίνει ένας πνεύμονας πρασίνου θα τσιμεντοποιηθεί... Eκτός από το γήπεδο θα ανεγερθούν και εμπορικά συγκροτήματα».
    Το... βασίλειο της φτώχειας και της εξαθλίωσης
    Tον Aύγουστο επόπτες υγείας της Nομαρχίας Aθηνών επισκέφθηκαν τους καταυλισμούς στον Eλαιώνα. Mετά την αυτοψία απέστειλαν αναφορά στον Δήμο Aθηναίων και τη Γενική Aστυνομική Διεύθυνση, ζητώντας την απομάκρυνση των Tσιγγάνων από την περιοχή. Tι γίνεται όμως με τα βουνά των αποβλήτων και των απορριμμάτων; Oπου και να κοιτάξει κανείς βλέπει σωρούς σκουπιδιών.
    Aμίαντος, πλαστικά, έπιπλα, αδρανή και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς από απορρίμματα και απόβλητα... κοσμούν τον Eλαιώνα.
    Tην εικόνα της εξαθλίωσης συμπληρώνουν οι παραγκουπόλεις των Tσιγγάνων, όπου εκτιμάται ότι ζουν περισσότερα από χίλια άτομα.
    Tα παιδιά δεν είναι εμβολιασμένα και μεγαλώνουν μέσα στα σκουπίδια. Oύτε νερό δεν υπάρχει στους καταυλισμούς και οι γυναίκες ζητιανεύουν νερό από τις παραπλήσιες επιχειρήσεις. Oι αρουραίοι παρελαύνουν κάθε βράδυ και μάλιστα έχουν δαγκώσει παιδάκια και όπως λένε οι γονείς τους ευτυχώς που έχουν γερούς οργανισμούς και αντέχουν... Tο κλιμάκιο της Nομαρχίας Aθηνών που επισκέφθηκε τον Aύγουστο τους καταυλισμούς ενημέρωσε τους Tσιγγάνους ότι πρέπει να φύγουν...
    «Πού να πάω μες στον χειμώνα με πέντε παιδιά»; λέει ο 25χρονος Mάριο που ήρθε στην Aθήνα με την οικογένειά του από την Aλβανία πριν από τρία χρόνια. «Aς μας δώσουν κοντέινερ σαν κι αυτά που έδωσαν στους σεισμοπαθείς, να μπορέσουμε κι εμείς να ζήσουμε. Aφήσαμε τα σπίτια μας στην Aλβανία, γιατί καταστραφήκαμε από τον Mπερίσα. Hρθαμε εδώ για μια καλύτερη ζωή»...
    H 8χρονη Mαντόνα είναι μαθήτρια της τρίτης δημοτικού και έχει ζήσει τα μισά χρόνια της ζωής της στο παράπηγμα που έστησε πρόχειρα ο πατέρας της στον καταυλισμό. Oταν τη ρωτήσαμε τι θα ήθελε να κάνουν οι πολιτικοί για εκείνη και τα αδέλφια της για να είναι ευτυχισμένη απάντησε: «Θέλω ένα πραγματικό σπίτι. Nα μην μπορούν το κρύο και τα νερά της βροχής να μπαίνουν μέσα»...
    http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=534...amp;pubid=69493
    doctor
  13. doctor
    Ο μάγκας ο Σαλονικιός
    Του ΦΑΙΔΩΝΑ ΜΑΛΙΓΚΟΥΔΗ
    Η τρέχουσα επικαιρότητα, που, κατά κανόνα, προσδιορίζει και το περιεχόμενο του ημερήσιου γραπτού λόγου, μας υποχρεώνει να καταπιαστούμε σήμερα (χωρίς ιδιαίτερο, είναι αλήθεια, ενθουσιασμό) με την, τηλεοπτική κατά κύριο λόγο, εικόνα, με την οποία μετέχει στα δημόσια δρώμενα των ημερών ο αξιότιμος κύριος νομάρχης της Θεσσαλονίκης.
    Μια σκιαγράφηση θα επιχειρήσουμε σήμερα, τονίζοντας κυρίως τα διαχρονικά τυπολογικά χαρακτηριστικά που εμφανίζει η (τηλεοπτική) εικόνα του προσώπου αυτού των ημερών. Χαρακτηριστικά τα οποία, με άλλα λόγια, συνθέτουν το πανάρχαιο, όσο και διαχρονικό, πορτρέτο ενός πρωταγωνιστή της δημόσιας ζωής: του δημαγωγού.
    Πριν προχωρήσουμε ωστόσο στο κυρίως αντικείμενο, ας προτάξουμε μια παρένθετη και ad hoc επισήμανση: με τη γραφική εικόνα του «Σαλονικιού μάγκα με παντελόνια που δεν πουλάει τα καρντάσια του» που έσπευσαν να προβάλουν με ιδιαίτερο ζήλο όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, προσέφερε ο κύριος νομάρχης μια σημαντική υπηρεσία στην παράταξή του, περισπώντας την προσοχή της κοινής γνώμης από το κυρίαρχο κοινωνικό φαινόμενο των ημερών μας, που δεν είναι άλλο από τη διαφθορά που βασιλεύει στις τάξεις των αιρετών μας αρχόντων.
    Το πρώτο και κατ' εξοχήν τυπολογικό χαρακτηριστικό, το οποίο και κατατάσσει τον αξιότιμο κ. νομάρχη στην πανάρχαια κοινωνική κατηγορία των δημαγωγών, είναι η απόλυτη προτεραιότητα την οποία δηλώνει ότι αποδίδει στη «λαϊκή βούληση». Χαρακτηριστικό που περιγράφεται στην ειδική βιβλιογραφία με τον τεχνικό όρο majorita-rianism (πλειοψηφισμός) και το οποίο θέλει ως αυθεντικό εκφραστή του τον έναν και μοναδικό ηγέτη, ο λόγος του οποίου ταυτίζεται με τη φωνή των ακραιφνών γηγενών.
    «Σαλονικιώτικος» λοιπόν ο λόγος του κ. νομάρχη, με τους απαραίτητους σολοικισμούς, που αφουγκράζεται ο λαός «του», και ο οποίος στις 15 Οκτωβρίου (με ένα ποσοστό 42%, όπως προβλέπει) θα τον «δικαιώσει» από τη λάσπη που πετούν τώρα εναντίον του (ή, κατά τον ίδιο, τις κατηγορίες που «επισυνάπτουν» εναντίον του) οι κάθε λογής επίβουλοι αντίπαλοί του. Ενα ιδεολογικό γνώρισμα κοινό σε ολόκληρο το φάσμα των πολιτικών σχημάτων εκείνων που θέτουν σε υποδεέστερη μοίρα τους δημοκρατικούς θεσμούς αλλά και τη νομική κουλτούρα.
    Ενα δεύτερο χαρακτηριστικό που κατατάσσει τυπολογικά τη δημόσια εικόνα του κ. νομάρχη στην κατηγορία των δημαγωγών είναι ο επιδεικτικός ευσεβισμός που σπεύδει, με κάθε ευκαιρία, να προβάλλει δημόσια. Χαρακτηριστικό το οποίο δεν ανιχνεύεται βέβαια σε όλες τις ευρωπαϊκές παραλλαγές του ακροδεξιού λαϊκισμού, της δημαγωγίας, και χαρακτηρίζει μάλλον τις βαλκανικές και παραμεσόγειες κοινωνίες.
    Ο αντι-ελιτισμός είναι το τρίτο τυπολογικό χαρακτηριστικό που αντανακλάται από το δημόσιο λόγο του κ. νομάρχη.
    Η δημόσια καταγγελία του ότι τα Μέσα Ενημέρωσης κυριαρχούνται από μια ολιγάριθμη κάστα (τη «δημοσιογραφική αλητεία των Αθηνών») που δρα συνωμοτικά στο σκοτάδι, είναι ένα ακόμη στερεότυπο γνώρισμα της δημαγωγίας, του δεξιού λαϊκισμού.
    Τα απλουστευτικά σχήματα που, είναι αλήθεια, έχουν απήχηση στη λαϊκή μάζα τού τοπικού πατριωτισμού, που θέλει τους καλούς και τους σωστούς Ελληνες να κατοικούν γύρω από το καμπαναριό της ενορίας και τους επίβουλους «ξένους» να είναι αμφιβόλου ανδρισμού, «φραπεδόμαγκες με στριγκ», είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο δεν κουράζεται να προβάλλει ο κ. νομάρχης.
    Αθηναίοι εναντίον Θεσσαλονικέων: μια αντίθεση, χωρίς κανένα έρεισμα στην πραγματικότητα, η καλλιέργεια της οποίας δεν εξυπηρετεί παρά δημαγωγικούς σκοπούς.
    Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς σήμερα ποια θα είναι η έκβαση του αγώνα στον οποίο επιδίδεται ο κ. νομάρχης, με τα δικά του μέσα, το πιθανότερο είναι ότι μετά τη 15η Οκτωβρίου θα βρει πράγματι τη «δικαίωση», όπως ο ίδιος την επιδιώκει. Στο συντάκτη του σημερινού σημειώματος δεν μένει, συνεπώς, τίποτε άλλο παρά να υπενθυμίσει την απόφανση, την οποία διατύπωσε ένας μεγαλοαστός πολιτικός, ο W. Rathenau, υπουργός Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, λίγο πριν πέσει θύμα πολιτικής δολοφονίας από τους Ναζί:
    «Η δημοκρατία ταυτίζεται με τη λαϊκή κυριαρχία μόνον στην περίπτωση ενός πολιτικά ενσυνείδητου λαού. Στην περίπτωση που ο λαός είναι πολιτικά απαίδευτος, η "δημοκρατία" δεν είναι παρά μικροπολιτικός παραγοντισμός και λεκτικές διαμάχες μικροαστών στο καφενείο».
    [email protected]. gr
    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/09/2006
    ***************
    Νόμιζα ότι ο Ψωμιάδης το έπαιζε κακομοίρης.
    Τελικά κατάλαβα ότι δεν παίζει θέατρο.
    Ψηφίστε τον...
    Εδώ οι Αμερικάνοι ψήφισαν τον Μπους...
    doctor
  14. doctor
    2 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
    Για άλλη μια φορά, οι τότε χαρακτηριζόμενοι ως γραφικοί, αρνητικοί, μεμψίμοιροι, περιθωριακοί, ακόμη και ... ανθέλληνες, επιβεβαιώθηκαν.
    Και μάλιστα επιβεβαιώθηκαν μόλις δύο μήνες μετά τους Αγώνες:
    http://ta-nea.dolnet.gr/data/D2004/D1030/1el18a.gif
    Πόσο μάλλον, μετά από ... 2 χρόνια!
    Απολαύστε:
    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 13/8/2006
    Τα όμορφα στάδια που όμορφα καίγονται
    Της ΚΑΤΙΑΣ ΜΑΚΡΗ
    Το Λονδίνο θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2012. Το κεντρικό του στάδιο θα είναι 80.000 θέσεων, αλλά είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε μεταολυμπιακά να μετατραπεί σε ένα γήπεδο με 20.000 καρέκλες. Το κολυμβητήριό τους πάλι αποτελείται από πολλές πτυσσόμενες πισίνες! Την επομένη των Αγώνων θα ξεστηθούν και θα πάνε σε άλλες βρετανικές πόλεις ή σε αφρικανικές χώρες. Το αγγλικό σκεπτικό είναι «Να μην πάθουμε ό,τι οι καημένοι οι Ελληνες που έχτισαν μεγαθήρια και δεν ξέρουν τι να τα κάνουν».
    Δύο χρόνια μετά τις περήφανες ημέρες των Ολυμπιακών της Αθήνας, γίναμε πάλι παράδειγμα προς αποφυγήν.
    Δικαίως, αφού απ' το σύνολο των γηπέδων που χτίστηκαν με κόστος από 40 έως 60 εκατ. ευρώ έκαστο, για δύο έχουν υπογραφεί συμβάσεις με ιδιώτες -μιας κατ' ευφημισμόν «μεταολυμπιακής αξιοποίησης»- ενώ άλλα 6 θα φιλοξενήσουν υπουργεία ή δημόσια κτίρια. Ποια ήδη «ιδιωτικοποιήθηκαν;».
    * Το Ολυμπιακό Κέντρο Γαλατσίου, που στοίχισε 60.782.177,64 ευρώ, μετατρέπεται -με σύμβαση για 40 χρόνια- σε θεόρατο εμπορικό κέντρο και από την ολυμπιακή του μορφή μένει μόνο το κέλυφος.
    * Το γήπεδο στο Γουδί παραχωρήθηκε σε ιδιώτη για καλλιτεχνικές και άλλες εκδηλώσεις, ενώ η κυβέρνηση είναι κοντά στην υπογραφή σύμβασης και για το κτίριο που χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο τύπου στο Μαρούσι.
    Ολα όμως θέλουν να τα ξεφορτωθούν, γι' αυτό τα κρατούν κλειστά, ακολουθώντας τον άγραφο νόμο της κτηματομεσιτικής αγοράς: «Οταν θες να μεταβιβάσεις ένα σπίτι δεν το μισθώνεις, γιατί μετά δεν θα μπορείς να κάνεις έξωση στον ενοικιαστή». Ετσι, αθλητικοί σύλλογοι και πολίτες κοιτούν τα λουκέτα.
    Σε καμιά πόλη η μεταολυμπιακή αξιοποίηση δεν αποδείχθηκε εύκολη υπόθεση, αλλά και καμιά δεν άργησε τόσο και δεν απογοήτευσε τόσο πολύ τον κόσμο που πλήρωσε...
    Η σύγκριση με τη Βαρκελώνη και το Σίδνεϊ είναι χαστούκι για την Αθήνα:
    * Η πρωτεύουσα της Καταλονίας έφτιαξε μόνο 8 στάδια, εκ των οποίων τα δύο ήταν προκάτ. Δεν επένδυσε σε μεγαθήρια και έριξε όλα τα λεφτά για να αλλάξει η πόλη. Γκρέμισε τους παλιούς τοίχους που «έκοβαν» τη Βαρκελώνη από τη θάλασσα, ξήλωσε τις σιδηροδρομικές γραμμές κι έφτιαξε μια παραλία 15 χλμ. με ξενοδοχεία, γκαλερί και συνεδριακά κέντρα.
    Οσο για τα 5.000.000 δολ., που ήταν το κέρδος των Αγώνων; Το «Ιδρυμα Ολυμπιακή Βαρκελώνη» τα επανεπένδυσε για έργα εξωραϊσμού, με αποτέλεσμα σήμερα η ανεργία στη Καταλονία να κυμαίνεται στο μισό απ' ό,τι σ' όλη την υπόλοιπη Ισπανία.
    * Το Σίδνεϊ άργησε δύο χρόνια για να ανοίξει το homebush bay (17 χλμ. μακριά), αλλά σήμερα είναι το μεγαλύτερο πάρκο ψυχαγωγίας στον κόσμο. Ούτε οι Αυστραλοί αποδείχθηκαν άγιοι. Το 2002 πούλησαν έναντι 70 εκατ. δολ. (για 7 χρόνια) το δικαίωμα χρήσης του ονόματος του Ολυμπιακού Σταδίου σε μεγάλη εταιρεία τηλεπικοινωνιών (Telstra, λέγεται το στάδιο σήμερα) και μ' αυτά τα χρήματα δημιούργησαν την εταιρεία «Sydney Olympic Park» ως φορέα διαχείρισης της έκτασης.
    Εδωσαν πολλές χρήσεις σε ιδιώτες, οι οποίοι κάποια γήπεδα τα μετέτρεψαν σε εμπορικά ή συνεδριακά κέντρα, έχτισαν ξενοδοχεία, ενώ ακόμη κι οι ολυμπιακές πισίνες, όπως διαφημίζεται στο site τους, διατίθενται για δεξιώσεις.
    * Στην Αθήνα η επέτειος της διετίας συμπληρώνεται σήμερα. Πόσες ακόμη θα περάσουν έως ότου βρεθεί μια λύση (έστω κι όχι η ιδανική) για τα στάδια;
    Ακολουθεί αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας:
    http://www.enet.gr/online/online_text/c=11...512940,11330540
    ************
    Ελπίζω να κατάλαβαν και οι τελευταίοι ευκολόπιστοι ότι όλες οι εγκαταστάσεις έγιναν χωρίς κανέναν απολύτως σχεδιασμό για την μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες χρήση τους.
    Όλες οι εγκαταστάσεις έγιναν με μόνο κριτήριο την μίζα, την ρεμούλα και τις αδιαφανείς διαδικασίες.
    Το φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων, μαζί με την φούσκα του Χρηματιστηρίου απέδειξαν πόσο ηλίθιος είναι ο ελληνικός λαός στην πλειοψηφία του, που παρά την κατάφωρη κοροϊδία που υπέστη, συνεχίζει και στηρίζει πολιτικά και εκλογικά τα δύο κόμματα που έχουν ρημάξει την Ελλάδα.
    Ο κάθε λαός έχει τους κυβερνώντες που του αξίζουν...
    Τα ΜΜΕ φλόμωσαν τον κόσμο τότε με μαλακίες, του στυλ μετά τους Αγώνες η Αθήνα θα γίνει ... Βαρκελώνη κ.λπ. και ΚΥΡΙΩΣ παρουσίαζαν όσους αντιδρούσαν σε αυτό το καραγιοζιλίκι, σε αυτή την πλαστική φιέστα ως γραφικούς...
    Σήμερα τα ίδια ΜΜΕ δείχνουν τα αφημένα στην τύχη τους στάδια αλλά κανένας δεν ασχολείται στην χώρα αυτή του ωχαδερφισμού και της αδιαφορίας...
    doctor
  15. doctor
    Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΞΙΝΟΥ (Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών)
    Μετά από ένα χειμώνα εξαντλητικό και ψυχοφθόρο στην τσιμεντούπολη, με την κακή ποιότητα ζωής, χωρίς πράσινο, χωρίς ελπίδα, ο κάθε «Αθηναίος» προσπαθεί να βρει τρόπο να αποδράσει από το καμίνι και, συνήθως, προτιμάει να καταφεύγει κοντά στη θάλασσα.
    «Καλά να πάθει». Ελα όμως που, όπου υπάρχει πλέον παραλία, όπου υπάρχει αιγιαλός, είναι κατειλημμένος από «καφετέριες» ή «εκχωρήσεις μίσθωσης ομπρελών κ.λπ.», που έχουν μετατραπεί σε νυχτερινά κέντρα. Φθάνεις λοιπόν στον προορισμό σου, ωραία και καλά, προσπαθείς να αποξενωθείς από τα προβλήματά σου, να αποστασιοποιηθείς από τις πιεστικές καθημερινές ενασχολήσεις. Να ηρεμήσεις. Να διακόψεις το καθημερινό άγχος σου. Εχεις ήδη αρχίσει να προετοιμάζεσαι ψυχολογικά γι' αυτή την αλλαγή, «ως μάννα εξ ουρανού», έτοιμος να φορτώσεις τις μπαταρίες σου. Ξαφνικά εκεί, στο ενδιάμεσο, μόλις προσπαθείς να μεταβείς σε άλλη διάσταση, ευχάριστη, ακούς μια «μουσική» στη διαπασών και πετάγεσαι επάνω.
    Ποιος γείτονας έβαλε τόσο δυνατά τη μουσική; Και ανακαλύπτεις ότι ο «γείτονας» είναι ο μισθωτής του αιγιαλού, πράγματος εκτός συναλλαγής, που, για μια χούφτα ευρώ, τον μετέτρεψε σε κέντρο αναψυχής. Τι κι αν δεν έχει άδεια υγειονομικού ενδιαφέροντος, τι κι αν το κέντρο του είναι σφραγισμένο. Αυτός είναι ο απόλυτος άρχων και κυρίαρχος, και τσιμουδιά όλοι σας. Α, σκέφτεσαι, θα καλέσω την Αστυνομία μας, να παρέμβει και να ελέγξει την παρανομία. Αντε να πάρω αύριο, γιατί έχει αρχίσει να βραδιάζει και θα χαλαρώσω οριστικά, χωρίς να συγχίζομαι.
    Ελα μου όμως, που μετά τη μία, άλλες «επιχειρήσεις» (καφετέριες τις ονόμασαν, νυχτερινά μπαρ τις γνωρίζουν), που έχουν κάνει κατάληψη του αιγιαλού, θυμίζουν με τη «μουσική τους» πολεμικό συναγερμό. Ολο και πιο δυνατά, να καταλάβουμε όλη την περιοχή. Να γνωρίζουν ότι εμείς είμαστε τ' αφεντικό του καλοκαιριού, ότι η περιοχή είναι υπό το δικό μας έλεγχο. Η ωραία αυτή και φιλόξενη ατμόσφαιρα, διάρκειας τουλάχιστον 4 ωρών, τουτέστιν μέχρι τις 5 τα ξημερώματα, υποχρεωτικά σε συντροφεύει μέχρι το πρωί, σπάζοντάς σου κυριολεκτικά τα νεύρα.
    Ε, αρκετά, αναρωτιέσαι, ήλθε η ώρα να καλέσω την Αστυνομία. Ευγενικά, ευγενέστατα απευθύνεσαι στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, για να εισπράξεις έκπληκτος την πρώτη απάντηση της χαμογελαστής «αστυνόμευσης». «Ε, δε βαριέσαι, παντού συμβαίνουν αυτά. Θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε». Μα λειτουργούν παράνομα, είναι ποινικά αδικήματα, αντιτείνεις και επιμένεις. Για να σε ξεφορτωθεί σε ημιδιαβεβαιώνει, με βαριά καρδιά ομολογουμένως, ότι κάτι θα γίνει. Αρχίζεις να αισθάνεσαι, πλέον, άσχημα. Σκέφτεσαι: μήπως εγώ έχω διαπράξει κάποιο παράπτωμα ή και παρανομία, ιδιαίτερα όταν στη συνέχεια αντιλαμβάνεσαι ότι όχι μόνον ουδέν έπραξαν τα αστυνομικά όργανα, αλλά μόλις διαμαρτυρόσουν, αυτομάτως η εκκωφαντική μουσική σταματούσε για ένα δεκάλεπτο, για να ξαναρχίσει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Δίνοντάς σου, έτσι, την απάντηση για το «ποιος κάνει κουμάντο».
    Ολες οι προσπάθειες για το αυτονόητο, την εφαρμογή του νόμου, πέφτουν στο κενό. Σε γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Ετσι οι επιφορτισμένοι με την αστυνόμευση της περιοχής, στην καλύτερη περίπτωση ακούν τη διαμαρτυρία σου, και στη χειρότερη δεν σηκώνουν το τηλέφωνο. Και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για έλεγχο και εφαρμογή του νόμου. Οσες φορές, ακόμη και εγγράφως, και να επιστήσεις την προσοχή τους στις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά τους, που είναι απλά για κάθε ευνομούμενη χώρα. Μήνυση για μία σειρά παραβιάσεων του Ποινικού Κώδικα και κίνηση της αυτόφωρης διαδικασίας. Τι ξεστόμισα; Ευνομούμενη πολιτεία; Τι είναι πάλι τούτο; Πώς το θυμηθήκαμε; Σε ποια χώρα ζούμε; Ετσι λοιπόν, τόσο ήρεμα, ξέγνοιαστα οι παραθεριστές αντλούν δυνάμεις για να επιστρέψουν στις δουλειές τους μετά 10, 15, 20 μέρες. Βλασφημώντας την ώρα και τη στιγμή που εγκατέλειψαν το «τσιμεντένιο άστυ», που αρχίζει και φαντάζει ως μικρότερο κακό.
    Αφού λοιπόν δεν μπορείς, εξαντλώντας όλο σου το είναι, να πείσεις τους εντεταλμένους με την αστυνόμευση να πράξουν το καθήκον τους, τι απομένει άραγε; Ασφαλώς, θα μου πείτε, η προσφυγή στη Δικαιοσύνη, το ύστατο καταφύγιο του κάθε πολίτη. Καμία αμφιβολία περί αυτού.
    Είναι όμως τραγικό, οδυνηρό, ψυχοφθόρο, προσβλητικό, απάνθρωπο, και δεν ξέρω ποιος χαρακτηρισμός άλλος ταιριάζει, να γίνεσαι ένα ακόμη θύμα βάναυσης μεταχείρισης -γιατί περί αυτού πρόκειται, όταν σε αντιμετωπίζουν μ' αυτόν τον επαίσχυντο τρόπο- προσπαθώντας να τους πείσεις να σε προστατεύσουν, όπως έχουν υποχρέωση, και αυτοί να σφυρίζουν αδιάφορα, λες και κάνουν αγγαρεία.
    Ξέρω ότι χιλιάδες παραθεριστές υποφέρουν από όλες αυτές τις ημιπαράνομες, έως παράνομες, επιχειρήσεις, που ασεβούν έναντι του νόμου, περιφρονούν το Κράτος Δικαίου και συμπεριφέρονται ως νονοί, έχοντας προφανώς κάλυψη. Πρόσφατη είναι και η έρευνα εισαγγελέα Εφετών για τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή δικαιοδοσίας του, με διαπιστώσεις που προσβάλλουν τη στοιχειώδη λειτουργία του Κράτους Δικαίου. Οταν οι παραβιάσεις αυτές είναι συστηματικές και κατάφωρες, προκαλώντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα και οδηγώντας σε αγανάκτηση χιλιάδες παραθεριστές, όχι τόσο για όλους αυτούς τους παρανομούντες, αλλά περισσότερο γι' αυτούς που, αν δεν τους καλύπτουν, στην καλύτερη περίπτωση τους ανέχονται -γιατί άραγε- εύκολα αναρωτιέται κανείς τελικά, ποιος κυβερνά αυτές τις περιοχές. Οι τοπικές αρχές ή οι τοπικές μαφίες; Χωρίς να ξεχνούμε ότι ίσως τη βασικότερη ευθύνη φέρουν και αυτοί που εκμισθώνουν τους αιγιαλούς με ευτελές τίμημα, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και ζημιώνοντας το κράτος.
    ΥΓ. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα, μπορεί να είναι και συμπτωματική
    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/08/2006
    http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=98411180
  16. doctor
    Παραπομπή της Ελλάδας για την απουσία βιολογικού καθαρισμού σε 24 πόλεις
    Η Ελλάδα παραπέμπεται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν εξασφάλισε την κατάλληλη επεξεργασία των αστικών λυμάτων σε 24 πόλεις και κωμοπόλεις, αποφάσισε την Πέμπτη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
    Η προθεσμία για τη λειτουργία των υποδομών αυτών έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2000.

    Η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα λύματα μπορεί να μεταφέρουν από παθογόνους μικροοργανισμούς, και περιέχουν επίσης θρεπτικά στοιχεία, όπως άζωτο και φώσφορο, τα οποία προκαλούν υπερβολική ανάπτυξη των φυκιών (ευτροφισμός) και να υποβαθμίσει έτσι τα οικοσυστήματα.
    Κύμφωνα με την κοινοτική οδηγία για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (91/271/ΕΚ), οι πόλεις και οι κωμοπόλεις με πληθυσμό άνω των 15.000 κατοίκων οφείλουν να διαθέτουν αποχετευτικά δίκτυα για τη συλλογή των λυμάτων τους καθώς και εγκαταστάσεις δευτεροβάθμιας επεξεργασίας λυμάτων (δηλαδή βιολογικής επεξεργασίας), ώστε οι ρύποι να απομακρύνονται πριν από τη διοχέτευσή των λυμάτων στη θάλασσα ή στα γλυκά νερά.
    Από την Κατερίνη έως το Ηράκλειο
    Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα, 24 πόλεις και κωμοπόλεις των 15.000 και άνω κατοίκων δεν διαθέτουν αποχετευτικά συστήματα και εγκαταστάσεις δευτεροβάθμιας επεξεργασίας.
    Πρόκειται συγκεκριμένα για την Αρτέμιδα, τη Ραφήνα, τη Νέα Μάκρη, το Κορωπί, το Μαρκόπουλο, τα Μέγαρα, τα Ν. Κυδωνιά, τα Μάλια, τη Χρυσούπολη, τον Γαλατά του Πόρου, την Τρίπολη, την Κατερίνη, την Πρέβεζα, το Λιτόχωρο, τη Ζάκυνθο, την Αλεξάνδρεια, την Λευκίμη, τη Ναύπακτο, την Ηγουμενίτσα, την τουριστική ζώνη της Θεσσαλονίκης, το Ηράκλειο, την Έδεσσα, την Κάλυμνο και την Παροικιά της Πάρου. Η Επιτροπή θεωρεί ότι επεξεργασία των λυμάτων δεν πραγματοποιείται στις εν λόγω πόλεις και κωμοπόλεις παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δικαιούται και έχει λάβει σημαντική κοινοτική χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία και το Ταμείο Συνοχής για τη βελτίωση της περιβαλλοντικής υποδομής της.
    Η τελική γραπτή προειδοποίηση για παράβαση της σχετικής οδηγίας απεστάλη στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2005. Η Κομισιόν σημειώνει ότι από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην απάντηση των ελληνικών αρχών προκύπτει σαφώς πως σε ορισμένους οικισμούς της ανατολικής Αττικής (Αρτεμις, Ραφήνα, Νέα Μάκρη, Κορωπί) δεν έχουν καν ξεκινήσει οι διαδικασίες αδειοδότησης για την κατασκευή της αναγκαίας υποδομής.
    Στους περισσότερους από τους υπόλοιπους οικισμούς, οι κατασκευές έχουν αρχίσει αλλά θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να τεθούν σε πλήρη λειτουργία τα συστήματα συλλογής και επεξεργασίας λυμάτων, καταλήγει η απόφαση της Πέμπτης.
    Και για τα απόβλητα των πλοίων
    Εκτός από το θέμα των ακατέργαστων λυμάτων, η Επιτροπή αποφάσισε την παραπομπή της Ελλάδας και τεσσάρων ακόμα χωρών -Γαλλία, Ιταλία, Φινλανδία, Πορτογαλίας- επειδή «δεν τήρησαν την κοινοτική νομοθεσία σχετικά με τη βελτίωση του βαθμού διάθεσης και της χρήσης λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου».
    Τα κράτη-μέλη θα έπρεπε, όπως αναφέρει η Επιτροπή, να είχαν καταρτίσει και εφαρμόσει σχέδια παραλαβής και χειρισμού αποβλήτων πλοίων για όλους τους λιμένες τους έως τις 27 Δεκεμβρίου 2002
    news.in.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ
    http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntit...mp;lngDtrID=252
    Για τον βιολογικό καθαρισμό βλ.παρακάτω:
    http://www.neo.gr/website/ergasiamathiti/38.htm
    ************
    Αφού δεν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι από μόνοι μας, ας μας κάνουν οι καμπάνες της Ε.Ε.
  17. doctor
    Μια αιωνιότητα μέσα στο σκοτάδι
    Προϊστορικό οικοσύστημα ανακαλύφθηκε σε κρυφή σπηλιά του Ισραήλ
    ΑΠΕ
    Ιερουσαλήμ
    Ένα μοναδικό προϊστορικό οικοσύστημα, ηλικίας πιθανώς εκατομμυρίων ετών, ανακαλύφθηκε σε μια άγνωστη μέχρι σήμερα σπηλιά στο κεντρικό Ισραήλ. Με το που μπήκαν στον απάτητο χώρο, οι επιστήμονες ανακάλυψαν άγνωστα είδη καρκινοειδών και ασπόνδυλων.
    «Μέχρι στιγμής οκτώ είδη ζώων έχουν βρεθεί στη σπηλιά, όλα άγνωστα στην επιστήμη. [...] Κανένα από όσα εξετάσαμε δεν είχε μάτια, κάτι που σημαίνει ότι έχασαν την όρασή τους στην πορεία της εξέλιξης» δήλωσε ο βιολόγος Δρ Χ.Ντίμαντμαντου Εβραϊκού Πανεπιστημίου του της Ιερουσαλήμ.
    «Είναι μια σπηλιά απίστευτης βιοποικιλότητας» σχολιάζει.
    Το σπήλαιο εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια γεώτρησης σε λατομείο κοντά στην πόλη Ράμλε στο κεντρικό Ισραήλ, αναφέρει το Reuters. Οι επιστήμονες που κλήθηκαν να εξετάσουν το χώρο εντόπισαν αμέσως καρκινοειδή, σαν γαρίδες, και άλλα ασπόνδυλα που θυμίζουν σκορπιούς. Όλα έχουν το χαρακτηριστικό υπόλευκο χρώμα των σπηλαιόβιων οργανισμών.
    Το οικοσύστημα πιθανώς δημιουργήθηκε πριν από πέντε εκατομμύρια χρόνια, όταν η Μεσόγειος κάλυπτε τμήμα του σημερινού Ισραήλ, εκτιμούν οι ερευνητές. Η σπηλιά φαίνεται να έχει μείνει απομονωμένη όλο αυτό το διάστημα.
    Δείγματα των παράξενων οργανισμών υποβλήθηκαν σε γενετικές αναλύσεις, οι οποίες επιβεβαίωσαν ότι πρόκειται για νέα είδη.
    Το σπήλαιο έχει τώρα σφραγιστεί προκειμένου να συνεχιστεί η μελέτη χωρίς τον κίνδυνο μόλυνσης από τον έξω χώρο.
    news.in.gr
    http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntit...10&lngDtrID=252
  18. doctor
    Σπουδαία ανακάλυψη
    «Κατασκευάστηκε πλαστικό μπουκάλι νερού, που αποσυντίθεται σε τέσσερις έως δώδεκα μήνες! Αν ληφθεί υπ' όψιν ότι το πλαστικό χρειάζεται 1.000 χρόνια για να αποσυντεθεί, προβάλλει αυτονόητη η σημασία της ανακάλυψης...
    Το πλαστικό μπουκάλι κατασκευάστηκε από καλαμπόκι (!), και ήδη κυκλοφορεί στη Βρετανία... Το κατασκεύασε η μη κερδοσκοπική βιολογική εταιρεία Belu και αποσυντίθεται σε 9-12 μήνες σε οικιακές συσκευές κομποστοποίησης, ενώ με τη διαδικασία μαζικής ανακύκλωσης διαλύεται σε 4 μήνες»...
    «Αν το πείραμα πετύχει -γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος, στο «Εθνος»- στόχος της καμπάνιας που ξεκίνησε στη Βρετανία είναι το φιλικό στο περιβάλλον υλικό να αντικαταστήσει τις πλαστικές σακούλες, τα δοχεία, τους δίσκους, τα μπουκάλια και διάφορα άλλα πλαστικά απόβλητα, που κατακλύζουν τη Δύση και ανακυκλώνονται με μεγάλη δυσκολία».
    -«Σύμφωνα με τον "Ιντιπέντεντ", παρόμοιες συσκευασίες, φιλικές στο περιβάλλον, σχεδιάζουν να φτιάξουν και πολυεθνικοί κολοσσοί. Η Coca-Cola πειραματίζεται με ένα βιοαποσυντιθέμενο μπουκάλι, η Nestle με συσκευασίες σοκολάτας που διαλύονται στο νερό. Αλλες εταιρείες ετοιμάζονται να λανσάρουν βιοαποσυντιθέμενες σακούλες για τα ψώνια».
  19. doctor
    Εφημερίδα Έθνος, 16/5/2006
    PEΠOPTAZ: BAΣIΛHΣ IΓNATIAΔHΣ
    O Eβρος ασφυκτιά ανάμεσα στα φράγματα
    και τα αναχώματα που περιορίζουν την κοίτη του και διεκδικεί
    να πάρει πίσω τον ζωτικό του χώρο. Oι τρεις χώρες που διασχίζει,
    πρέπει να πάψουν να τον αντιμετωπίζουν ως «εχθρό» και καλούνται
    να συνεργαστούν, όπως έκαναν η Γερμανία με την Oλλανδία για τον Pήνο,
    ώστε να σταματήσουν να πλημμυρίζουν κάθε χρόνο.

    Eλληνες και ξένοι επιστήμονες, που συμμετέχουν σε ευρωπαϊκή
    πρωτοβουλία για τις διασυνοριακές περιοχές, χαρακτηρίζουν μεγάλο
    μέρος των εκτάσεων που πλημμυρίζουν κάθε χρόνο στον Eβρο ως
    «πλημμυρικά πεδία», που ανήκουν στον ζωτικό χώρο του ποταμού
    και κακώς δόθηκαν για αγροτική χρήση στις αρχές της δεκαετίας του 90.
    Παράλληλα, χαρακτηρίζουν και τα περισσότερα από τα αναχώματα
    κατά μήκος του ποταμού ως λανθασμένη αμυντική ενέργεια,
    που δεν μπορεί να τιθασεύσει τη ροή του.
    H «Eυρωπεριοχή Eβρος - Mαρίτσα - Mέριτς», που ιδρύθηκε
    πριν από τέσσερα χρόνια με πρωτοβουλία του υπερνομάρχη Eβρου - Pοδόπης,
    Xρήστου Xατζόπουλου, συμμετέχει στο θεματικό έργο
    «Ποτάμια Σύνδεσης» (Rivercross) και διοργανώνει τριήμερο συνέδριο
    για τον Eβρο από αύριο έως την Παρασκευή στην Aλεξανδρούπολη,
    για να παρουσιάσει το έργο της.
    «Λέγεται διεθνώς ότι τα αναχώματα στα ποτάμια ανήκουν
    σε δύο κατηγορίες: αυτά που έσπασαν κι αυτά που πρόκειται να σπάσουν.
    Δεν είναι δυνατόν με αμυντικά μέτρα να τιθασεύσεις το ποτάμι»,
    είπε χαρακτηριστικά στο «Eθνος» ο λέκτορας της Πολυτεχνικής Σχολής
    του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Στέλιος Σκιάς, και πρόσθεσε:
    «O Eβρος θέλει πίσω τον ζωτικό του χώρο. Kάθε χρόνο ξοδεύουμε
    δισεκατομμύρια για αποζημιώσεις αγροτών και για αποκατάσταση
    φραγμάτων, για να ξανασπάσουν του χρόνου και να κάνουμε πάλι τα ίδια.
    Aντί γι αυτό, θα μπορούσαμε να τα διαθέσουμε για αναδιάρθρωση
    καλλιεργειών, κίνητρα για απόδοση εκτάσεων εκεί που ανήκουν,
    χώρους αποθήκευσης νερού και άλλα μέτρα».
    Oι επιστήμονες θα θέσουν στο συνέδριο το παράδειγμα του Pήνου,
    του Δούναβη και άλλων διασυνοριακών ποταμών της Eυρώπης
    και θα καλέσουν τις τρεις χώρες να το ακολουθήσουν στον Eβρο.
    H Γερμανία και η Oλλανδία συνεργάστηκαν, θυσίασαν κάποιες εκτάσεις,
    διαπλάτυναν την κοίτη του Pήνου και κατάργησαν τις παρακάμψεις του,
    ξαναδίνοντας στο ποτάμι τον φυσικό του δρόμο, έχοντας τη
    συνεργασία των πολιτών σε κάθε βήμα.
    Για τον Eβρο, όσες διακρατικές συμφωνίες έγιναν μέχρι σήμερα,
    είναι διμερείς, μεταξύ Eλλάδας και μίας από τις Tουρκία και Bουλγαρία,
    ενώ δεν έχει υπάρξει έως σήμερα κάποιος κοινός θεσμοθετημένος φορέας
    που θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα συνολικά, θα το καταγράψει σε επίπεδο
    λεκάνης και θα προχωρήσει σε ολοκληρωμένη διαχείριση των νερών.
    http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=534...d=2&pubid=43789
    Πληροφορίες για τον ποταμό Έβρο:
    http://www.aneta.gr/cfdocs/gr/evros_delta_1.htm
  20. doctor

    Τα δέντρα των πόλεων

    Από doctor,

    Τα ταπεινά και καταφρονεμένα δέντρα των πόλεων
    «Το παραμύθι του Σελ Σιλβερστάιν
    ("Το δέντρο που έδινε", εκδόσεις Δωρικός)
    θυμήθηκε η Αντουανέτ Κάμπελ,
    όταν εργάτες του Δήμου της Ουάσιγκτον
    έκοψαν κατά λάθος μια μεγάλη βελανιδιά που είχε μπροστά
    στο σπίτι της. Εγινε έξω φρενών. Κι εξοργίστηκε
    ακόμη πιο πολύ, όταν διαπίστωσε το άλλο πρωί πως το αιρ κοντίσιον
    του σπιτιού της ξεκινούσε δύο ώρες νωρίτερα από το κανονικό.
    Γιατί φτάνει ένα μονάχα δέντρο με πυκνή φυλλωσιά για να
    εξοικονομήσει ένα σπίτι 80 δολάρια τον χρόνο σε ενέργεια.
    Ναι, έτσι είναι τα ταπεινά και καταφρονεμένα δέντρα των πόλεων.
    Δροσίζουν την ατμόσφαιρα, μειώνουν τη ρύπανση, "ρουφούν"
    τις καταιγίδες και αποτρέπουν τις πλημμύρες, ανεβάζουν μέχρι
    και 25% την αξία των σπιτιών που βρίσκονται κοντά.

    Πόσο αξίζει ένα δέντρο; Η Αμερικανική Δασινή Υπηρεσία έχει
    υπολογίσει επακριβώς την αξία του. Παράδειγμα:
    Μια φλαμουριά ύψους 15 μέτρων στην Ουάσιγκτον αποθηκεύει
    1,4 τόνους διοξειδίου του άνθρακα και κατακρατεί 124 γραμμάρια
    διοξειδίου του θείου από την ατμόσφαιρα κάθε χρόνο.
    Για να αφαιρεθεί η ίδια ποσότητα αυτών των ρύπων από την ατμόσφαιρα,
    θα χρειαζόταν ετήσια δαπάνη 5,44 δολαρίων.
    Αν πολλαπλασιάσουμε αυτό το ποσό με τα 1,9 εκατομμύρια δέντρα
    της Ουάσιγκτον, θα καταλάβουμε το όφελος. Ο Δήμος του Μπόλντερ,
    στο Κολοράντο, έχει υπολογίσει ότι κάθε δέντρο κατακρατεί
    5.000 λίτρα βρόχινου νερού ετησίως, γλιτώνοντας την πόλη από
    αντιπλημμυρικά έργα αξίας 523.311 δολαρίων.
    Το δέντρο πάντα έδινε περισσότερα από
    όσα έπαιρνε από τους ανθρώπους».
    ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ - «ΝΕΑ»
  21. doctor
    ΣΟΥΗΔΙΑ
    Κάνει το πρώτο βήμα στην ανανεώσιμη ενέργεια, για βιοκαύσιμα μιλά η Ε.Ε.
    Πετρελαϊκή απεξάρτηση
    ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ
    Η Σουηδία ετοιμάζεται να κάνει το μεγαλύτερο ενεργειακό βήμα μπροστά από κάθε άλλη αναπτυγμένη δυτική οικονομία και να απεξαρτηθεί πλήρως από το πετρέλαιο εντός 15 ετών, κι αυτό χωρίς να δημιουργήσει μια νέα γενιά πυρηνικών σταθμών.
    Θάλασσα: η μεγάλη... βιομηχανία παραγωγής ενέργειας
    Την ίδια ώρα, με στόχο την προώθηση της παραγωγής καυσίμων από πρώτες ύλες γεωργικής προέλευσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε στις Βρυξέλλες μια νέα στρατηγική για τα βιοκαύσιμα. Οσον αφορά την προσπάθεια της Σουηδίας -μιας χώρας εννέα εκατομμυρίων κατοίκων- να γίνει στην πράξη η πρώτη απελευθερωμένη από το πετρέλαιο οικονομία, αποτελεί το προϊόν σχεδιασμού μιας επιτροπής βιομηχάνων, ακαδημαϊκών, αγροτών που θα δώσουν «αναφορά» στο Κοινοβούλιο εντός ολίγων μηνών.
    Τέλος στα ορυκτά καύσιμα
    Σκοπός είναι, όπως ανακοίνωσε η σουηδική κυβέρνηση, να αντικατασταθούν όλα τα ορυκτά καύσιμα με ανανεώσιμα, προτού οι σοβαρές κλιματολογικές αλλαγές καταστρέψουν τις οικονομίες των διαφόρων χωρών και η αυξανόμενη σπανιότητα του πετρελαίου οδηγήσει σε νέες αυξήσεις της τιμής του.
    Η Μόνα Σάχλιν, υπουργός της αειφόρου ανάπτυξης στη Σουηδία, περιγράφει την ενεργειακή εξάρτηση από το πετρέλαιο ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος κόσμος.
    Η Σουηδία, που επλήγη σοβαρά από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου στη δεκαετία του 1970, βασίζεται σήμερα κυρίως στην πυρηνική και την υδροηλεκτρική ενέργεια και βασίζεται στα ορυκτά καύσιμα για τις μεταφορές.
    Η απόφασή της να εγκαταλείψει το πετρέλαιο την τοποθετεί στην κορυφή της παγκόσμιας πράσινης λέγκας. Η Ισλανδία ελπίζει μέχρι το 2050 να τροφοδοτεί αυτοκίνητα και σκάφη με υδρογόνο που θα προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές, ενώ η Βραζιλία σκοπεύει να κινεί το 80% των μεταφορικών της μέσων με αιθανόλη που λαμβάνεται από τα ζαχαρότευτλα, μέσα σε πέντε χρόνια.
    Την περασμένη εβδομάδα ο Τζορτζ Μπους εξέπληξε τους αναλυτές τονίζοντας ότι οι ΗΠΑ είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένες από το πετρέλαιο και πρέπει να μειώσουν τις εισαγωγές από τη Μέση Ανατολή, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζει αύξηση της πυρηνικής της ενέργειας. Σε ανάλογη κατεύθυνση κινείται και η βρετανική κυβέρνηση, που έχει δεσμευθεί να εξασφαλίζει το 10% της ηλεκτρικής ενέργειας που χρειάζεται από ανανεώσιμες πηγές έως το 2012.
    Βιοκαύσιμα η Ε.Ε.
    Εν τω μεταξύ η στρατηγική που ενέκρινε χθες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει σκοπό να προωθήσει την παραγωγή και χρήση βιοκαυσίμων τόσο στην Ε.Ε. όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες προωθώντας την ανταγωνιστικότητά τους ως προς το κόστος και ενισχύοντας την έρευνα.
    Τα βιοκαύσιμα παράγονται από μια ανανεώσιμη πηγή, τη βιομάζα, και θεωρείται ότι αποτελούν άμεσο υποκατάστατο των ορυκτών καυσίμων στον τομέα των μεταφορών, έτσι ώστε να ενσωματώνονται στα συστήματα εφοδιασμού καυσίμων.
    (Ασ. Πρες, ΑΠΕ)
    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/02/2006
  22. doctor

    ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ;

    Από doctor,

    Τι είναι τα βιοκαύσιμα;
    Πόσο πίσω είναι η Ελλάδα σε αυτό τον τομέα;
    Τι γνωρίζουμε γι' αυτά;
    Από τι παράγονται;
    Γνωρίζετε ότι σε άλλες χώρες από ζωικά λίπη και από ... πατάτες παράγουν καύσιμα;
    Ακολουθεί ένα υπέροχο άρθρο του Μανόλη Βουτυράκη, που είναι Φυσικός Περιβαλλοντολόγος
    Πρόεδρος του Συλλόγου Προώθησης των Α.Π.Ε. στην Κρήτη.
    http://www.ecocrete.gr/index.php?option=co...sk=view&id=1790



  23. doctor
    Κάλλιο αργά, παρά ποτέ...

    Το πρώτο αιολικό πάρκο, ισχύος 17MW,
    στην περιοχή Σιδηροκάστρου του Νομού Σερρών,
    εγκαινιάστηκε στις 11 Απρίλη
    από τον υπουργό Μακεδονίας Θράκης Γεώργιο Καλαντζή.
    Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ενεργειακή επένδυση
    του νομού Σερρών και την πρώτη επένδυση
    αιολικής ενέργειας στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας.
    Σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας,
    πρόκειται για επένδυση 17 εκατ. ευρώ
    που εντάχθηκε στις διατάξεις ενίσχυσης του
    Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, συμβάλλοντας στην
    απορροφητικότητα των κοινοτικών πόρων.
    Η επένδυση αναμένεται να οδηγήσει σε μείωση των εκπομπών
    διοξειδίου του άνθρακα κατά 43.000 τόνους ετησίως,
    συμβάλλοντας τόσο στον εθνικό στόχο να αποτελεί μέχρι το 2010
    η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμές πηγές το
    20,1% του συνόλου, όσο και στην προστασία του περιβάλλοντος.
    Το Αιολικό Πάρκο αποτελεί τμήμα του συνολικού
    προγράμματος επενδύσεων του Ομίλου Μυτιληναίος σε
    ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συνολικής ισχύος άνω των
    100 MW και προϋπολογισμού άνω των 100 εκατ. ευρώ.
    Πηγή: ΕΡΤ 10/4/2006
    Βλ.επίσης:
    http://www.energotech.gr/ell/wind3.htm
  25. doctor
    Ο Μεγάλος Αρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας. Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας.

    Ο Μεγάλος Αρχοντας της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ' αυτά που του λέει ο Αρχοντας Σήτλ με την ίδια βεβαιότητα που οι λευκοί αδελφοί μας μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στην αλλαγή των εποχών. Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια. Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή.
    Πρέπει να ξέρετε ότι κάθε σωματίδιο της γης είναι ιερό για το λαό μου.
    Κάθε λαμπερό φύλλο, κάθε αμμουδιά, κάθε ομίχλη στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε έντομο με το βούισμα του είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου. Ο χυμός που τρέχει μέσα στα δένδρα περιέχει τις μνήμες του ανθρώπου με το ερυθρό δέρμα. Οι πεθαμένοι του λευκού ανθρώπου λησμονούν τη γενέτειρά τους όταν πάνε να περπατήσουν στ' άστρα. Οι δικοί μας πεθαμένοι ποτέ δεν ξεχνούν αυτήν την όμορφη γη, γιατί η μητέρα του ανθρώπου έχει ερυθρό δέρμα.

    Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας.
    Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας. Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός είναι αφέλφια μας. Οι βουνίσιες κορυφές, οι χυμοί των λιβαδιών, η ζεστασιά του σώματος του μικρού αλόγου και ο άνθρωπος - όλα αυτά - ανήκουν στην ίδια οικογένεια.
    Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας, αυτά σβήνουν τη δίψα μας. Τα ποτάμια κουβαλούν τα κανώ μας και τρέφουν τα παιδιά μας. Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε και να διδάσκετε στα παιδιά σας ότι τα ποτάμια είναι δικά μας αδέλφια και αδέλφια δικά σας. Θα πρέπει από κει και πέρα να φροντίζετε τα ποτάμια τόσο καλά όσο κι' έναν αδελφό σας.
    Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει το δικό μας τρόπο ζωής. Το ίδιο του κάνει ένα κομμάτι γης ή ένα άλλο, γιατί αυτός είναι ένας ξένος που έρχεται τη νύχτα για να βγάλει από τη γη ό,τι χρειάζεται.
    Η γη δεν είναι αδελφός του αλλά εχθρός του. Αφού την κατακτήσει, την εγκαταλείπει και συνεχίζει το δρόμο του. Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της χωρίς να τον πειράζει. Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του.
    Μεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα που μπορεί κανείς ν' αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες.


    Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ' αφήσει πίσω του μόνο έρημο.
    Δεν το καταλαβαίνω. Ο δικός μας τρόπος του Είναι, είναι διαφορετικός από τον δικό σας.
    Δεν υπάρχει καμμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί ν' ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων της άνοιξης ή το τρίψιμο των φτερών ενός εντόμου.
    Αλλά ίσως να είναι έτσι επειδή εγώ είμαι ένας αγριάνθρωπος και δεν μπορώ να καταλάβω τα πράγματα.
    Ο θόρυβος της πόλης φαίνεται ότι βρίζει τ' αυτιά.
    Και τι ζωή είναι αυτή, όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ν' ακούσει την μοναχική κραυγή του ερωδιού ή τη νυχτερινή συνομιλία των βατράχων γύρω από το πηγάδι;
    Εμείς οι Ινδιάνοι προτιμάμε τον απαλό ήχο του ανέμου που χαϊδεύει την επιφάνεια της λίμνης και τη μυρουδιά του ανέμου που καθάρισε η βροχή του μεσημεριού ή αρωμάτισε το άρωμα των πεύκων.
    Ο αέρας είναι κάτι το πολύτιμο για τον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα, γιατί όλα τα πράγματα μοιράζονται την ίδια πνοή: το ζώο, το δέντρο και ο άνθρωπος.
    Ο λευκός άνθρωπος μπορεί να μην αισθάνεται τον αέρα που αναπνέει. Οπως ο άνθρωπος που αγωνιά πολλές μέρες, γίνεται αναίσθητος στη δυσωδία. Αλλά αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε ότι ο αέρας είναι πολύτιμος για μας. Οτι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ' όλη τη ζωή που συντηρεί. Κι' αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να την διατηρείτε αμόλυντη και ιερή σαν τόπο όπου ακόμα και ο λευκός άνθρωπος μπορεί να πάει για ν' απολαύσει τον γλυκαμένο από τα άνθη της πεδιάδας άνεμο.
    Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας.
    Ολα όσα επηρεάζουν τη γη επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Οταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους.
    Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του.
    Ολα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ θα τα κάνει στον εαυτό του. Ολα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα ενώνει μιά οικογένεια. Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του - σαν φίλος με φίλο - δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα. Ισως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια.
    Ξερουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του. Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε. Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Ελεός του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για τον λευκό. Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς σημαίνει ότι υποτιμά πολύ τον Δημιουργό της.
    Οι λευκοί άνθρωποι θα περάσουν, ίσως και πριν από τις άλλες φυλές.
    Αν μολύνετε το κρεββάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίματα. Αλλά ακόμα και την τελευταία ώρα θα φωτιστείτε με την ιδέα ότι ο Θεός σας έφερε σ' αυτή τη γη και σας έδωσε την κυριαρχία πάνω της και πάνω στον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα για κάποιο ειδικό σκοπό.
    Τέτοιο πεπρωμένο είναι για μας μυστήριο, γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει όταν θα έχουν εξολοθρευτεί όλοι οι βούβαλοι, όταν θα έχουν δαμαστεί όλα τα άγρια άλογα, όταν οι πιο μυστικές γωνιές των δασών θα μυρίζουν άνθρωπο και όταν η θέα προς τους πράσινους λόφους θα εμποδίζεται από ένα πλήθος από σύρματα που μιλάνε.
    Πού είναι το πυκνό δάσος;
    Εξαφανίστηκε.

    Πού είναι ο αετός;
    Εξαφανίστηκε!

    Ετσι τελειώνει η ζωή και αρχίζει και αρχίζει η επιβίωση.
    http://home.att.net/~paul.dowling/archive/forest.jpg
    http://ski-zermatt.com/mattnet/pics/summer...rest%20path.jpg
    http://www.greenpeace.org/greece/campaigns/91303
×
×
  • Δημιουργία νέου...