tvRXS

Συνάδελφε, αν δε πειράζει, μπορείς να μας δώσεις μία τάξη μεγέθους της αποτίμησης αυτής της εργασίας?

Απαντώ στον εαυτό μου, μετά από έρευνα επί του θέματος... Μπορεί να γίνει συμψηφισμός με μελλοντικές αποδοχές, μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζομένου (οπότε και προτείνεται να συντάσσεται σχετικό συμφωνητικό). Εναλλακτικά, μπορεί η επιχείρηση να εγείρει απαίτηση (αγωγή) και να διεκδικήσει δικαστικά το ποσό. Και, στο σημείο αυτό, ευχαριστώ τον εαυτό μου για την απάντησή μου στο ερώτημά μου.

Σε περίπτωση μεταβολής ασφάλισης αναδρομικά (αλλαγή από μικτά σε βαρέα εκ των υστέρων για δύο χρόνια πίσω), δικαιούται η επιχείρηση να αναζητήσει και από τον εργαζόμενο τις κρατήσεις που του αναλογούν αναδρομικά? ίσως με παρακράτηση από τις τρέχουσες αποδοχές?

Λογικά, αν ο μισθός του καλύπτει το ελάχιστο κατώτατο επίπεδο (586), θα πληρώνει μόνο το 10ευρω του ΟΑΕΔ...

Σε οφειλή που η προθεσμία πληρωμής έληγε 28/2/17 (παρακράτηση φόρου 12/2016) και δεν πληρώθηκε, το taxis υπολογίζει σήμερα 29/3/17 τόκο για δύο μήνες εκπρόθεσμης υποβολής, επειδή λέει η αρχική προθεσμία ήταν 28/2 και σήμερα έχει περάσει και η 28/3, άρα μπήκαμε στον δεύτερο μήνα!!! Βέβαια στην ΠΟΛ 1252/2015 αναφέρεται ότι ο τόκος (του αρ.53 Ν.4174) "υπολογίζεται σε μηνιαία βάση κατά την είσπραξη για ολόκληρο μήνα". Έχει τύχει σε κανέναν?

Το ασάλιωτο είναι σίγουρο, για τα υπόλοιπα...

Αυτό δεν ισχύει και σίγουρα μπορεί να παρασύρει πολλούς. Όποιος διατυπώνει τέτοιες επιπόλαιες θέσεις δε μοιάζει με κάποιον που "δε χαϊδεύει αυτιά". Οι προϋποθέσεις αλλαγής φορολογικής κατοικίας είναι συγκεκριμένες και το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο το παρουσιάζετε. Εσείς είστε απόλυτα ξεκάθαρος στους πελάτες σας για το θέμα της φορολογικής κατοικίας?

Βρε παιδιά, πρακτικό έκτακτης Γ.Σ. ΕΠΕ για κάποιο θέμα πλην τροποποίησης καταστατικού και οικονομικών καταστάσεων, δημοσιεύεται στο ΓΕΜΗ ή το κρατάμε μόνο στο αρχείο? Γιατί θέλουν κάποιοι να τροποποιήσουν τις αμοιβές διαχειριστών αναδρομικά από 1/1/17... Λέτε να υπάρξει θέμα?

Μία - μάλλον φιλοσοφική - απορία: Αν από μεταγενέστερο έλεγχο προκύψουν αποκρυβέντα εισοδήματα χρήσεων από 1/1/16 και μετά, εκτός από φόρους, ΦΠΑ, κλπ. θα βεβαιώνονται επί αυτών των ποσών και επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές (που θα οφείλονταν εφόσον είχαν δηλωθεί στις χρήσεις που αφορούσαν)???

Αγαπητέ συνάδελφε εγώ δεν παριστάνω κάτι, έγινε μία συγκεκριμένη ερώτηση και σε αυτό απάντησα. Αν αυτό είναι το λιγότερο ή το περισσότερο, θα το κρίνει ο ερωτών όχι εμείς οι υπόλοιποι που δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες για τη συγκεκριμένη περίπτωση και τις ιδιαιτερότητές της. Μπορεί να το επιστρέψει στον προμηθευτή που του το έστειλε (άλλωστε αν είναι στην Ελλάδα τα στοιχεία του θα φαίνονται στο παραστατικό διακίνησης) ή σε μία εταιία logistics με την οποία συνεργάζεται το eshop ή όπου του υποδείξει (μαγκιά του) ο άνθρωπος με τον οποίο θα επικοινωνήσει τελοσπάντων. Να κάνω κι εγώ μία απλή ερώτηση: αν σε κάποιο θέμα έχετε περισσότερες απορίες από απαντήσεις, τότε γιατί απαντάτε, και μάλιστα με επιθετικό τόνο?

Ανεξαρτήτως βιωσιμότητας του εγχειρήματος ή τυπικών κωλυμάτων (πάντως εμπόριο με έδρα το σπίτι γίνεται, υπό την προϋπόθεση ότι δεν αποθηκεύονται αποθέματα), στο θέμα της τιμολόγησης υπάρχουν δύο επιλογές: είτε ηλεκτρονικό παραστατικό λιανικής (με σήμανση) είτε έκδοση από ΦΤΜ ή με σήμανση και αποστολή στον πελάτη (ανεξάρτητα από την παράδοση του προϊόντος, ακόμα και μετά την παραλαβή του).

Όταν ο εργαζόμενος απεργεί, στερεί από την επιχείρηση τον πόρο που της επιτρέπει να λειτουργεί και έτσι ασκεί πίεση. Μία ιδιωτική επιχείρηση όταν έχει αιτήματα από το κράτος, δεν έχει νόημα να απεργεί γιατί η πίεση που ασκεί είναι αμελητέα (το ίδιο και περισσότερο αυτό ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα...). Η ισχυρότερη δυνατή πίεση προς το δημόσιο είναι η αποχή από την πληρωμή φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων! Αν δηλαδή οι σύλλογοι καλούσαν τα μέλη τους (όλων των επιχειρήσεων, όχι μόνο των λογιστών!) να μην πληρώσουν φόρους και εισφορές για ένα μήνα (και βλέπουμε...) ποιά πιστεύετε ότι θα ήταν η αντίδραση του κόσμου και της κυβέρνησης? Το πρόβλημα δεν είναι οι προσαυξήσεις, άλλωστε κάθε απεργία έχει κόστος, όμως θεωρώ ότι ως μορφή αντίδρασης θα ήταν απείρως αποτελεσματικότερη. Μάλιστα ίσως και να μη χρειαζόταν καν να υλοποιηθεί, μόνο στο άκουσμα θα είχε γίνει χαμός!

Ρε παιδιά, με αυτό το αίσχος του ΓΕΜΗ μήπως πρέπει να ασχοληθεί κάποιος? (αναφέρομαι βασικά στην υπηρεσία εντός του ΕΒΕΑ, με την οποία έχω και τις περισσότερες συναλλαγές) Και δεν εννοοώ κυρίως τους λογιστές, όσο τις ίδιες τις επιχειρήσεις και τους φορείς που τις εκπροσωπούν. Τι αναμονές και καθυστερήσεις είναι αυτές? Περνάνε οι μήνες και πρόοδος καμία στις αιτήσεις. Τί υπηρεσία μίας στάσης και κουραφέξαλα? Μας έχουν κάνει να αναπολούμε τις εποχές του Πρωτοδικείου με νοσταλγία... Το δεκάρικο να πέφτει κάθε φορά, και μετά βλέπουμε... Γιατί καμία καλή ιδέα δεν φαίνεται να λειτουργεί στον καταραμένο τόπο?

Δηλώνω εκ των προτέρων ότι δεν έχω ειδική επιστημονική γνώση επί του θέματος και δεν μπορώ να μπω στην ουσία. Θεωρώ όμως ότι έχω τη δυνατότητα να κάνω ένα λογικό συνειρμό και να συνδέσω μία αιτία με ένα αποτέλεσμα. Η παραπάνω πρόταση ξεφεύγει από τα όρια της (δικής μου τουλάχιστον) λογικής και αγγίζει τα όρια του παραλογισμού... Δηλαδή με το να πεις ότι η γενοκτονία δεν είναι γενοκτονία αλλά εθνοκάθαρση, δίνεις άλλοθι στην πρακτική αυτή, αδιανόητο! Το μόνο που καταφέρνουν οι τερατώδεις υπερβολές είναι να κάνουν να φαίνεται, έστω και ελάχιστα, συμπαθής ο αηδιαστικός υπουργός.

Δεν χρειάζεται να με πείσετε ότι το σύστημα της ελεύθερης αγοράς οδηγεί εκ φύσεως σε συσσωρεύσεις και ανισότητες, είναι δεδομένο. Γι’αυτό θεωρώ ότι το ιδανικό σύστημα απαιτεί ένα βαθμό κρατικής παρέμβασης για την εξάλειψη των ανισοτήτων (το λέω πολύ χονδρικά). Η γενική πολιτική τοποθέτηση του καθενός όμως δεν αλλάζει τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού προβλήματος, και των λαθών στην αντιμετώπιση της τελευταίας πενταετίας, που νομίζω ότι προκύπτουν ξεκάθαρα από τα μεγέθη του προϋπολογισμού. Δυστυχώς στενοχωριέμαι όχι γιατί απέχουμε στις πολιτικές πεποιθήσεις μας, αλλά γιατί δεν κατέχουμε (ή δεν εφαρμόζουμε) τις τεχνικές μιας απλής συζήτησης, ώστε να βγαίνει κάποιο συμπέρασμα. Εκεί που μιλάμε για νούμερα, υπεισέρχονται ιδεολογικά σχήματα. Εκεί που αναλύουμε την τελευταία πενταετία, ξαφνικά πάμε στο 1992. Κάνει ο ένας μία ερώτηση, απαντά ο άλλος με γενική τοποθέτηση επί άλλου θέματος. Σταματώ και εγώ γιατί κουράσαμε εαυτούς και υπολοίπους. Και πάλι φίλοι.