Η αλληγορία των βατράχων.

Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων.

Στόχος, ν' ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου.

Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν.

Ο αγώνας άρχισε.

Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν :

"Τι άσκοπος κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..."

Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους ίδιους τους, τους εαυτούς...

Ο κόσμος συνέχιζε το ίδιο:

"Τι κόπος! Μα γιατί προσπαθούν; Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να το καταφέρουν..."

Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν.

Μόνο ένας συνέχισε να σκαρφαλώνει.

Στο τέλος, μόνο αυτός και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή!

Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει πως τα κατάφερε ν' ανέβει στην κορυφή.

Τότε συνειδητοποίησαν όλοι, πως αυτός ο μόνος, νικητής...

...ήταν κουφός!!!