Αποτελέσματα live αναζήτησης

Κωδ. 049 σε εκπρόθεσμες δηλώσεις! Μια κατάφωρη αδικία

16 Ιούλιου 2014 Σχόλια
  • Εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης 7 λεπτά

Κωνσταντίνος Δημ. Γραβιάς
Πτυχιούχος Οικον. Παν/μίου Πειραιά
Λογιστής - φοροτεχνικός



Πέρασαν ήδη δύο ημέρες από την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος και δεν έχει καταλαγιάσει ακόμη ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε από τις αντιδράσεις του κλάδου των λογιστών – φοροτεχνικών. Εκατοντάδες συνάδελφοι βρίσκονται από χθες σε απόγνωση και καλούνται να επωμιστούν υπέρογκα πρόστιμα και προσαυξήσεις, αφού το υπ. Οικ. δεν έδωσε παράταση στην καταληκτική ημερομηνία υποβολής των δηλώσεων.

Δεν θα αναλύσουμε εκ νέου το θέμα της ανάλγητης στάσης της ηγεσίας του υπ. Οικ. να μην παρατείνει την καταληκτική προθεσμία υποβολής των δηλώσεων, ούτε τη μη συμμόρφωσης των υπευθύνων στις διατάξεις του νόμου, αφού κάναμε μνεία χθες στο άρθρο μας με θέμα «Αφού δεν τηρήσατε τον νόμο, γιατί δεν δείξατε λίγο φιλότιμο;», καθώς και σε παλαιότερα άρθρα. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας ήταν μαζική η αντίδραση των συνδικαλιστικών φορέων σχετικά με το κλείσιμο της εφαρμογής για την υποβολή των δηλώσεων Ε1.

Οι ποινές για την εκπρόθεσμη υποβολή των δηλώσεων, σύμφωνα και με την απόφαση  Αριθ. πρωτ.: Δ12Α 1103636 ΕΞ 14.7.2014 που κοινοποιήθηκε χθες, είναι οι ακόλουθες:

«[...] α. πρόσθετος φόρος ένα τοις εκατό (1%) επί του οφειλόμενου με τη δήλωση φόρου για κάθε μήνα καθυστέρησης, με αφετηρία υπολογισμού την 15η Ιουλίου 2014.

β. για τις περιπτώσεις που δεν προβλέπεται η επιβολή πρόσθετου φόρου ή δεν προκύπτει ποσό φόρου για καταβολή, επιβάλλεται το πρόστιμο του άρθρου 4 παρ. 1 εδάφιο 1 του ν. 2523/1997, με τον περιορισμό το καταβλητέο σε κάθε μία περίπτωση ποσό, να μην ξεπερνά τα εκατό (100) ευρώ [...]»

Όμως, εκτός των ανωτέρω, η εκπρόθεσμη υποβολή των δηλώσεων Ε1 έφερε στο φως για πολλοστή φορά, μία ακόμη κατάφωρη αδικία για όσους δεν κατόρθωσαν να υποβάλλουν εμπρόθεσμα τις δηλώσεις αυτές.

Βάσει των διατάξεων του άρθρου 9 του ν. 2238/1994  «[...] Το ποσό των αποδείξεων δαπανών, που απαιτείται να προσκομισθούν, ορίζεται σε ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του δηλούμενου και φορολογούμενου με την κλίμακα της παραγράφου αυτής ατομικού εισοδήματος. Το ποσό των αποδείξεων που προσκομίζεται δεν απαιτείται να υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες πεντακόσια (10.500) ευρώ. Οι δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί γίνονται αποδεκτές μόνον εφόσον έχουν περιληφθεί στην εμπρόθεσμη δήλωση1, λογίζονται συνολικά και για τους δύο συζύγους και επιμερίζονται μεταξύ τους ανάλογα με το δηλούμενο και φορολογούμενο σύμφωνα με την κλίμακα της παραγράφου αυτής ατομικό εισόδημα.
Στην περίπτωση που δεν προσκομίζεται το απαιτούμενο ποσό αποδείξεων αγορών, τότε ο φόρος προσαυξάνεται κατά τη θετική διαφορά μεταξύ του απαιτούμενου ποσού αποδείξεων, με ανώτατο όριο τις δέκα χιλιάδες πεντακόσια (10.500) ευρώ και του προσκομισθέντος ποσού αποδείξεων, η οποία πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 22%. Εξαιρούνται της υποχρέωσης προσκόμισης αποδείξεων οι δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν στην αλλοδαπή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα λοιπά πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 47 του ΚΦΕ, όσοι διαμένουν σε οίκο ευγηρίας, σε ψυχιατρικά καταστήματα και οι φυλακισμένοι. [...]».

Εν ολίγοις, αν υποβάλεις εκπρόθεσμα τη δήλωσή σου και ο φόρος προκύπτει με βάση την κλίμακα των μισθωτών και συνταξιούχων της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του ν. 2238/1994, τότε αυτός δεν μειώνεται.

Για τις άλλες δαπάνες (π.χ. ιατρικές, κ.λπ.) του ιδίου άρθρου και νόμου, δεν υπάρχει τέτοιος περιορισμός αναφορικά με την εμπρόθεσμη ή εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης. Εκεί οι δαπάνες γίνονται δεκτές!

Εδώ εγείρεται το γνωστό ερώτημα: Είναι δίκαιο ένας φορολογούμενος που δαπάνησε τα ανωτέρω ποσά και έχει στην κατοχή τα προβλεπόμενα παραστατικά να τιμωρείται τόσο αυστηρά από τον φορολογικό νομοθέτη επειδή δεν υπέβαλε τη δήλωσή του εμπρόθεσμα; Ποιος ο λόγος μιας τέτοιας ποινής;

Αν μάλιστα στο ανωτέρω ερώτημα προστεθεί το γεγονός ότι αναφορικά με τις φετινές δηλώσεις εισοδήματος η ευθύνη για την εκπρόθεσμη υποβολή τους βαρύνει εξ ολοκλήρου την ηγεσία του υπ. Οικονομικών -για του λόγους που έχουμε επισημάνει μέσω της αρθρογραφίας-, τότε αντιλαμβάνεστε ότι η ευθύνη είναι διπλή για τους ιθύνοντες.

Από την παράθεση όλων των ανωτέρω προκύπτει ότι, είναι πέρα για πέρα άδικη η βούληση του νομοθέτη να θέλει να τιμωρήσει όσους δεν κατόρθωσαν να υποβάλουν τη δήλωσή τους εμπρόθεσμα, ενώ έχουν δαπανήσει τα σχετικά ποσά -τα οποία έχουν αναγράψει στον κωδ. 049- και διαθέτουν τα προβλεπόμενα παραστατικά.

Δεν συνάδει με καμία λογική αυτή η αντιμετώπιση ή για να είμαστε ακριβείς, ταιριάζει «γάντι» με τη λογική του παραλόγου που έχει διαποτίσει πλειάδα νομοθετικών διατάξεων -φορολογικών και όχι μόνο-, του δικαικού μας συστήματος.

Παράδειγμα: Έστω ένας μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 8.500,00 ευρώ ο οποίος έχει αναγράψει στον κωδ. 049 το ποσό των 2.200,00. Με τα δεδομένα αυτά αν είχε υποβάλει εμπρόθεσμα τη δήλωσή του δεν θα πλήρωνε καθόλου φόρου γιατί θα είχε την έκπτωση φόρου λόγω των αποδείξεων. Αν ο ίδιος φορολογούμενος είχε υποβάλει τη δήλωσή του εκπρόθεσμα έστω και για μία ημέρα, τότε τα ποσά του κωδ. 049 δεν θα λαμβάνονταν υπόψη και θα έπρεπε να καταβάλει φόρο ίσο με 467,50 ευρώ!

Σημείωση: Να τονίσουμε στο σημείο αυτό ότι στον νέο Ν. 4172/2013 (βλ. άρθρο 16), δεν υπάρχει τέτοιος περιορισμός -εμπρόθεσμη ή εκπρόθεσμη δήλωση- σχετικά με την έκπτωση φόρου λόγω αποδείξεων, δείγμα πως ο νομοθέτης κατάλαβε τον λάθος συλλογισμό του -αναφορικά με το θέμα αυτό-, που είχε υιοθετήσει στον προγενέστερο κώδικα φορολογίας εισοδήματος. 

Πάμε όμως στο δια ταύτα. Το πρόβλημα θα λυθεί μόνο αν η ηγεσία του υπ. Οικ. αναλάβει τις ευθύνες της και δώσει άμεση λύση στο μέγα πρόβλημα που δημιουργήθηκε εξ αιτίας των δικών της λαθών και παραλείψεων. Δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι εκατοντάδες επαγγελματίες θα οδηγηθούν σε οικονομική καταστροφή αν δεν υπάρξει λύση στο πρόβλημα. Χώρια όμως απ΄την οικονομική καταστροφή υπάρχει και η ψυχική καταρράκωσή των συναδέλφων που εξαιτίας της κατάστασης αυτής τσαλακώθηκε η επαγγελματική και ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους και επλήγη ανεπανόρθωτα το κύρος και η αξιοπιστία τους απέναντί στους πελάτες τους.

Η μόνη δίκαιη λύση είναι να κατατεθεί τροπολογία που θα δίνει τη δυνατότητα σε όσους δεν κατόρθωσαν να υποβάλουν τις δηλώσεις εμπρόθεσμα, να μπορέσουν να το πράξουν μέσω ειδικής διάταξης νόμου. Έτσι θα αποφύγουν όλοι τις συνέπειες της εκπρόθεσμης υποβολής.

Αν δεν ακολουθηθεί αυτή η λύση -που κατά τη γνώμη μας είναι η ενδεδειγμένη και θα ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας-, τότε μπορούμε να πάμε σε μια δεύτερη λύση, προκειμένου να μην επιβαρυνθούν οι πολίτες αλλά κυρίως οι συνάδελφοι λογιστές-φοροτεχνικοί με τις ποινές από την εκπρόθεσμη υποβολή των δηλώσεων. Σχετικά με το θέμα των αποδείξεων και του κωδικού 049 του εντύπου Ε1, προτείνουμε να κατατεθεί άμεσα τροπολογία που θα τροποποιεί τη συγκεκριμένη διάταξη έτσι ώστε να έχουν το δικαίωμα έκπτωσης ακόμη και όσοι υπέβαλαν εκπρόθεσμα τη δήλωσή τους. Δηλαδή η επίμαχη διάταξη να διαμορφωθεί ως ακολούθως:«[...] μόνον εφόσον έχουν περιληφθεί στην αρχική ή συμπληρωματική δήλωση [...]». Έτσι δεν θα επιβαρυνθούν με φόρο οι μισθωτοί, συνταξιούχοι κ.λπ. αφού θα γίνουν δεκτές οι αποδείξεις του κωδ. 049. Στη συντριπτική πλειοψηφία οι μεγάλες επιβαρύνσεις σε φόρο που έχουν προκύψει λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής, αφορούν αυτές τις περιπτώσεις.
Με τη δεύτερη αυτή λύση θα παραμένουν μόνο οι ποινές που αναφέρονται ανωτέρω στην απόφαση  Αριθ. πρωτ.: Δ12Α 1103636 ΕΞ 14.7.2014


Ευελπιστούμε η ηγεσία τους υπ. Οικ. να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβει άμεσα τις ευθύνες της και να προχωρήσει στην πρώτη λύση που προτείνουμε. Αποτελεί χρέος της να διορθώσει άμεσα την αδικία που προκλήθηκε και να δώσει λύση στο αδιέξοδο όλων αυτών που από χθες έχουν χάσει τον ύπνο τους και την ψυχική τους ηρεμία. Αν παρόλα αυτά αυτό δεν είναι εφικτό -για λόγους που εμείς δεν γνωρίζουμε-, τότε πρέπει να υιοθετηθεί η δεύτερη λύση. Όπως και να χει πρέπει άμεσα να υπάρξει διευθέτηση του προβλήματος έτσι ώστε να επανέλθει η ηρεμία στον κοινωνικό ιστό.




Υποσημειώσεις

[1] Οι προγενέστερες διατάξεις ανέφεραν όμως,  «[...] μόνον εφόσον έχουν περιληφθεί στην εμπρόθεσμη δήλωση [...]». Να θυμίσουμε ότι η διάταξη για την διατήρηση του αφορολογήτου σε συνδυασμό με την προσκόμιση αποδείξεων καθιερώθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του ν. 3842/2010. Στη συνέχεια, παρόλο που υπήρξαν τροποποιήσεις στο άρθρο 9 του ν. 2238/1994, το επίμαχο σημείο που αφορούσε στις αποδείξεις σε σχέση με την εμπρόθεσμη δήλωση παρέμειναν μετά τις τροποποιήσεις που υπέστη το άρθρο αυτό διαδοχικά με τους ν. 3986/2011, 4024/2011 και 4110/2013.  Από τις προϊσχύουσες διατάξεις προέκυπτε ότι, αν οι δαπάνες είχαν συμπεριληφθεί σε εμπρόθεσμη δήλωση (αρχική ή τροποποιητική) γινόταν δεκτές. Αν όμως είχαν υποβληθεί σε εκπρόθεσμη δήλωση, τότε δεν γινόταν δεκτές με αποτέλεσμα να οι φορολογούμενοι να επιβαρύνονται με το γνωστό «πέναλτι». 


Δημιουργία νέας κατηγορίας

Κατηγορίες προσωπικής βιβλίοθήκης