2837/0030/11.11.2003 2837/0030/11.11.2003

Αριθ. 2837/0030/11.11.2003

ΦΕΚ 1685/Β

Ηλεκτρονική Υπηρεσία Χορήγησης εγγράφων μέσω του συστήματος www.e-oikonomia.gr. (gsis.gr)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 18 του Νόμου 2753/1999 (ΦΕΚ249 Α'), με την οποία παρέχεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να ορίζει τον τύπο και το περιεχόμενο εγγράφου που θα αναπληρώνει κάθε πιστοποιητικό, το οποίο καθορίζεται με βάση τις φορολογικές ή άλλες ισχύουσες διατάξεις.

2. Τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 26 του Νόμου 1882/1990 (ΦΕΚ 43 Α'), σύμφωνα με την οποία οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή του μέτρου της φορολογικής ενημερότητας ρυθμίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

3. Την 1109793/6134-11/0016/24.11.1999 ΠΟΛ.1223/24.11.1223 (ΦΕΚ 2134 Β') απόφαση του Υπουργού Οικονομικών όπως ισχύει.

4. Τις 1014179/258/Α0012/12.2.2001 (ΠΟΛ.1036/12.2.2001) και 1023240/1107 /163/0014/2.3.2001 (ΠΟΛ.1055/2.3.2001) αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, με τις οποίες ρυθμίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις εγγραφής χρηστών στο Σύστημα TAXISnet για την υποβολή Δηλώσεων Φορολογίας Εισοδήματος και Περιοδικών Δηλώσεων Φ.Π.Α. αντίστοιχα.

5. Το Π.Δ. 284/88 περί Οργανισμού του Υπουργείου Οικονομικών, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

6. Την 1065956/863/Α006/15.7.2003 (ΦΕΚ 985 Β') κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, με την οποία μεταβιβάζονται αρμοδιότητες στους Υφυπουργούς Οικονομικών.

7. Την ανάγκη απλούστευσης των διαδικασιών χορήγησης, σε κάθε ενδιαφερόμενο φορολογούμενο, αντιγράφου της Δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματός του και του Εκκαθαριστικού του Σημειώματος καθώς και Βεβαίωσης Φορολογικής Ενημερότητάς του για χρέη προς το Δημόσιο.

8. Το γεγονός ότι από την παρούσα απόφαση δεν προ-καλείται δαπάνη στον Κρατικό Προϋπολογισμό, αποφασίζουμε:

ΑΡΘΡΟ 1

Ηλεκτρονική Υπηρεσία Χορήγησης Δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος, Εκκαθαριστικού Σημειώματος και Βεβαίωσης Φορολογικής Ενημερότητας

Στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών δημιουργείται νέα Ηλεκτρονική Υπηρεσία, η οποία λειτουργεί μέσω διαδικτύου και είναι διαθέσιμη στην επιλογή «e-Εισόδημα» της δικτυακής πύλης www.e-oikonomia.gr.

Η νέα Ηλεκτρονική Υπηρεσία δίνει τη δυνατότητα, με τη χρήση ηλεκτρονικής μεθόδου επικοινωνίας μέσω του υφιστάμενου ιστοχώρου (e-oikonomia.gr/e-εισόδημα):

Α. Σε κάθε φορολογούμενο / φυσικό πρόσωπο, να λαμβάνει άμεσα:

α. Τις Δηλώσεις Φορολογίας Εισοδήματος τις οποίες υπέβαλε με οποιονδήποτε τρόπο (ηλεκτρονικά ή στη Δ.Ο.Υ.) για τα οικονομικά έτη 2003 και εφεξής και οι οποίες εκκαθαρίστηκαν από τη Γ.Γ.Π.Σ.

β. Τα Εκκαθαριστικά Σημειώματα Φορολογίας Εισοδήματος για τα οικονομικά έτη 2003 και εφεξής.

Β. Σε κάθε φορολογούμενο / φυσικό ή νομικό πρόσωπο, να αιτείται τη χορήγηση Βεβαίωσης Φορολογικής Ενημε-ρότητάς του για χρέη προς το Δημόσιο, την οποία θα λαμβάνει την επόμενη ημέρα, μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου για την ύπαρξη των εκ του νόμου απαιτούμενων προϋποθέσεων.

ΑΡΘΡΟ 2

Περιεχόμενο των ηλεκτρονικά χορηγούμενων εγγράφων

Η Δήλωση Φορολογίας Εισοδήματος, το Εκκαθαριστικό Σημείωμα και η Βεβαίωση Φορολογικής Ενημερότητας που χορηγούνται με τη χρήση ηλεκτρονικής μεθόδου επικοινωνίας μέσω του υφιστάμενου ιστοχώρου (e-oikono-mia.gr/e-εισόδημα), αποτελούν διοικητικά έγγραφα και είναι έγκυρα για κάθε χρήση από τους ενδιαφερομένους.

Τα ηλεκτρονικά χορηγούμενα έγγραφα φέρουν μηχανική αποτύπωση της σφραγίδας της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, καθώς και μηχανική αποτύπωση της υπογραφής του Γ ενικού Γ ραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων ή υπαλλήλου της Υπηρεσίας αυτής που ορίζεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων, προς τον οποίο παρέχεται με την παρούσα η σχετική εξουσιοδότηση.

Η ηλεκτρονικά χορηγούμενη Δήλωση Φορολογίας Εισοδήματος και το Εκκαθαριστικό Σημείωμα είναι ακριβή αντίγραφα και περιλαμβάνουν όλα τα στοιχεία των πρωτοτύπων. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εκκαθάρισης της υποβληθείσας Δήλωσης, ο ενδιαφερόμενος θα ενημερώνεται σχετικά μέσω του ιστοχώρου.

Η ηλεκτρονικά χορηγούμενη Βεβαίωση Φορολογικής Ενημερότητας η οποία είναι ακριβές αντίγραφο περιέχει τα προσωπικά στοιχεία του αιτούντος και τη φράση «ΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΕΝΗΜΕΡΟΣ». Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι o αιτών δεν είναι φορολογικά ενήμερος ή ότι για λειτουργικούς ή τεχνικούς λόγους δεν είναι εφικτή η έκδοση της βεβαίωσης και απαιτείται η παρουσία του στη Δ.Ο.Υ. θα ενημερώνεται σχετικά μέσω του ιστοχώρου.

ΑΡΘΡΟ 3

Προϋποθέσεις χρήσης της Υπηρεσίας Δυνατότητα χρήσης της Ηλεκτρονικής Υπηρεσίας

έχουν όλοι οι φορολογούμενοι, εφ’ όσον έχουν ήδη πιστοποιηθεί στο σύστημα e-oikonomia.gr/TAXISnet και διαθέτουν τους απαραίτητους κωδικούς χρήστη.

Γ ια τα θέματα που αφορούν στη διαδικασία πιστοποίησης στο σύστημα e-oikonomia.gr/TAXISnet, ισχύουν οι 1014179/258/Α0012/12.2.2001 (ΠΟΛ 1036/2001) και 1023240/1107 /163/0014/2.3.2001 (ΠΟΛ 1055/2001) αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

Οι κωδικοί χρήστη αποτελούν απόρρητο προσωπικό στοιχείο, ταυτοποιούν τον συγκεκριμένο φορολογούμενο και επιτρέπεται μόνο σε αυτόν να τους διαχειρίζεται και να τους μεταβάλλει ώστε μόνον αυτός ή πρόσωπα της επιλογής του να έχουν τη δυνατότητα χρήσης τους.

ΑΡΘΡΟ 4 Έλεγχοι χρήσης της Υπηρεσίας

Στη Γ.Γ.Π.Σ. τηρείται ιστορικό αρχείο, στο οποίο καταγράφονται οι κινήσεις των χρηστών της Ηλεκτρονικής Υπηρεσίας.

Ειδικά σε ότι αφορά στις χορηγούμενες Βεβαιώσεις Φορολογικής Ενημερότητας, το ιστορικό αρχείο περιλαμβάνει αναλυτικά και δύναται να αναπαράγει σε κάθε περίπτωση ελέγχου, όλες τις υποβληθείσες σχετικές αιτήσεις, καθώς και τις χορηγηθείσες κατά περίπτωση βεβαιώσεις.

ΑΡΘΡΟ 5 Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 11 Νοεμβρίου 2003

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ


















---------------


Β. Από την ερμηνεία των προπαρατεθεισών διατάξεων συνάγονται τα ακόλουθα:

1. Το δικαίωμα γνώσεως ή πληροφορήσεως θεμελιώνεται συνταγματικώς, κατ' εξοχήν, στη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 5 Α, η οποία κατοχυρώνει το δικαίωμα για πληροφόρηση με παράλληλη υποχρέωση όσων κατέχουν πληροφορίες να τις διαθέτουν, εφόσον αυτές δεν εμπίπτουν στους περιορισμούς του δευτέρου εδαφίου (λόγοι εθνικής ασφάλειας, καταπολεμήσεως του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων τρίτων).
 
2. Ειδικώς το δικαίωμα προσβάσεως στα διοικητικά έγγραφα, το οποίο εμπεριέχεται στην έννοια του δικαιώματος στην πληροφόρηση, ρυθμίζεται νομοθετικώς με τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 2690/1999, (βλ. και προϊσχύσασα διάταξη του άρθρου 16 του ν. 1599/1986), κατ' εφαρμογή των ανωτέρω συνταγματικών επιταγών. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι κάθε πρόσωπο έχει, κατ' αρχήν, δικαίωμα να λαμβάνει γνώση των εγγράφων, τα οποία συντάσσονται από τις δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της διοικητικής δράσεως, με εξαίρεση αυτά, τα οποία περιοριστικώς αναφέρονται στην παράγραφο τρία (3) του άρθρου αυτού. Αντιστοίχως, θεσπίζεται υποχρέωση της Διοικήσεως να γνωστοποιεί, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, τα διοικητικά έγγραφα στον διοικούμενο, ο οποίος έχει υποβάλει σχετικό αίτημα. Για τη θεμελίωση του δικαιώματος γνώσεως δεν απαιτείται η συνδρομή εννόμου συμφέροντος του αιτούντος, αλλά αρκεί το εύλογο ενδιαφέρον του, η ύπαρξη του οποίου κρίνεται κατά την εχέφρονα κρίση του υπευθύνου της αρμόδιας δημόσιας υπηρεσίας (ΣτΕ 841/1997, 3130/2000, Γνωμ. ΝΣΚ 727/2001, 16/2003, 92/2005, 75/2006). Ως εύλογο, όμως, ενδιαφέρον δεν νοείται το ενδιαφέρον κάθε πολίτη για την εύρυθμη άσκηση από τα διοικητικά όργανα των γενικών καθηκόντων τους και την τήρηση των νόμων, αλλά εκείνο το οποίο προκύπτει, κατά τρόπο αντικειμενικό, από την ύπαρξη μιας συγκεκριμένης προσωπικής εννόμου σχέσεως, η οποία συνδέεται με το περιεχόμενο των διοικητικών στοιχείων, στα οποία ζητείται η πρόσβαση. (ΣτΕ
1214/2000).

Το δικαίωμα γνώσεως εγγράφων κάμπτεται, α) επί συνδρομής οποιασδήποτε από τις θεσπιζόμενες με τις παραγράφους 3 και 5 του άρθρου 5 Κ.Δ.Δ. εξαιρέσεις (απόρρητο από ιδιωτική ή οικογενειακή ζωή τρίτου, απόρρητο από ειδικές διατάξεις όπως λ.χ. φορολογικό απόρρητο, συζητήσεις Υπουργικού Συμβουλίου, πρόκληση ουσιώδους δυσχέρειας στην έρευνα δικαστικών, διοικητικών, αστυνομικών ή στρατιωτικών αρχών, ύπαρξη δικαιωμάτων πνευματικής ή βιομηχανικής ιδιοκτησίας) και β) στην περίπτωση καταχρήσεως δικαιώματος, κατά τη γενική διάταξη της παρ. 3 άρθρου 25 του Συντάγματος, του άρθρου 281 ΑΚ και των άρθρων 3 και 4 παρ. 3 του Κ.Δ.Δ. (Αν. Τάχου, ο.π., σελ. 221, του ιδίου, Η πρόσβαση στα διοικητικά στοιχεία, σελ. 294, Π. Λαζαράτου, Το δικαίωμα προσβάσεως στα διοικητικά στοιχεία, Δ.25, 1013, γνωμ. Ολ. Ν.Σ.Κ. 482/1995, γνωμ. Ν.Σ.Κ. 107/2007). Πάντως, ενόψει της σπουδαιότητας του δικαιώματος γνώσεως, οι ως άνω εξαιρέσεις αναφέρονται αφενός μεν εξαντλητικώς και αφετέρου, ως τέτοιες, πρέπει να ερμηνεύονται στενώς (Χρυσόγονου, Ατομικά δικαιώματα..., έκδ. 2002, 395, Χ. Χρυσανθάκη, Η σχέση κράτους-πολίτη..., έκδ. 1996, 32, Εισ. ΑΠ 6/2006). Η κρίση εάν, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, συντρέχουν οι προϋποθέσεις ασκήσεως του δικαιώματος ανήκει στην αρμοδιότητα των δημοσίων υπηρεσιών. (Ολ. Ν.Σ.Κ. 727/2001, 482/1995, γνωμ. Ν.Σ.Κ. 107/2007), τυχόν δε απόρριψη του αιτήματος του ενδιαφερομένου πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς, εν όψει και του ότι σχετική άρνηση της διοικήσεως αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη υποκείμενη σε αίτηση ακυρώσεως (Α. Τάχου, ο.π., σελ. 216, ΣτΕ 3130/2000, 205/2000, 1397/1993).

Επομένως, στο πλαίσιο εφαρμογής των ως άνω διατάξεων του άρθρου 5 του Ν.2690/1999, επιβάλλεται στη Διοίκηση να αρνείται να γνωστοποιεί έγγραφα ή να παρέχει στοιχεία που τηρούνται στην υπηρεσία, όταν μεταξύ άλλων παραβιάζεται απόρρητο, το οποίο
προβλέπεται από ειδικές διατάξεις. Εξάλλου, οι υπάλληλοι έχουν υποχρέωση να διαφυλάσσουν το απόρρητο των πληροφοριών και στοιχείων που περιέρχονται σε γνώση τους διότι δεσμεύονται και από το καθήκον εχεμύθειας του Υ.Κ. (υπηρεσιακό απόρρητο). Ειδική μνεία του καθήκοντος εχεμύθειας περιλαμβάνεται και σε διατάξεις φορολογικού περιεχομένου. Ειδικότερα, αυτοί που λαμβάνουν γνώση κατά την εφαρμογή φορολογικών διατάξεων, τραπεζικών ή άλλων συναλλαγών, υποχρεούνται να τηρούν το απόρρητο των συναλλαγών τούτων, (άρθρο 85 παρ. 8 του Ν. 2238/1994). Επίσης αυτοί που λαμβάνουν γνώση επαγγελματικού μυστικού από τα φορολογικά στοιχεία ή από τα βιβλία και στοιχεία των υποχρέων υποχρεούνται στην τήρησή του (άρθρο 35 του Π.Δ. 186/1992). Θα πρέπει τέλος να αναφερθεί ότι οι υπάλληλοι του ΔΕΚ, σύμφωνα με την παρ.6 του άρθρου 2 του Ν.2343/1995, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους έχουν μεν πρόσβαση σε κάθε πληροφορία ή στοιχείο που αφορά ή είναι χρήσιμο για την άσκηση του έργου και της αποστολής τους, μη υποκείμενη στους περιορισμούς της νομοθεσίας περί φορολογικού, τραπεζικού, χρηματιστηριακού και επιχειρηματικού απορρήτου, υποχρεούται όμως στην τήρηση των διατάξεων περί εχεμύθειας του άρθρου 26 του Υ.Κ. Η υποχρέωση εχεμύθειας όμως των φορολογικών Αρχών δεν αντιτάσσεται στις περιπτώσεις των φορολογημένων που έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν γνώση των διοικητικών εγγράφων και των πληροφοριών που τους αφορούν.
 
Σχετικά με την υποχρέωση της Διοικήσεως να δίδει γενικώς «πληροφορίες στους ενδιαφερόμενους, η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με την υπ' αριθμ.723/2000 γνωμοδότηση της, κατέληξε, κατά πλειοψηφία στην εξής άποψη:
«Ότι ο νομοθέτης με υπόβαθρο την ρηθείσα Συνταγματική διάταξη και επιθυμία του να υλοποιήσει τη βασική και θεμελιώδη αρχή της δημοσιότητας και διαφάνειας στη δράση της Διοικήσεως, αρχικά με το Ν. 1599/1986 και στη συνέχεια με το Ν.2690/1999, θέσπισε κανόνες σύμφωνα με τους οποίους κάθε ενδιαφερόμενος ή έχων ειδικό έννομο συμφέρον δικαιούται να λαμβάνει γνώση των διοικητικών ή ιδιωτικών εγγράφων, αντιστοίχως, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο νόμο αυτό. Ο νομοθέτης την κατά τη Συνταγματική διάταξη «πληροφόρηση» συγκεκριμενοποιεί, καθ' ο είχε δικαίωμα, στο δικαίωμα του «ενδιαφερόμενου πολίτη», να λάβει γνώση των διοικητικών εγγράφων, που ενδιαφέρει εν προκειμένω και δη είτε με μελέτη του εγγράφου στο κατάστημα της υπηρεσίας είτε με την χορήγηση σ' αυτόν αντιγράφου του συγκεκριμένου εγγράφου. Ο αυτός όμως νομοθέτης απέφυγε, εν γνώσει του, να υποχρεώσει τη Διοίκηση, σε παροχή, γενικώς «πληροφοριών», εκτός του παραπάνω τρόπου, μη επιθυμώντας να εμπλέξει τη Διοίκηση σε ερμηνείες ή συμπεράσματα επί εγγράφων ή να υποχρεώσει αυτή σε σύνθετες ενέργειες προκειμένου να παράσχει «πληροφορία», με κίνδυνο η πληροφόρηση να είναι ατελής ή μη προσήκουσα. Για το λόγο αυτό θέτει στη διάθεση του ενδιαφερομένου αυτά τούτα τα διοικητικά έγγραφα, τα οποία εκείνος θα επιλέξει και θα ζητήσει να μελετήσει ή να λάβει αντίγραφα τους, προκειμένου ο ίδιος να διαμορφώσει γνώμη για την νομιμότητα τους και το περιεχόμενο τους χωρίς να πλανάται υποψία ότι υπήρξε «παραπληροφόρηση του» από τη Διοίκηση. Δηλαδή δι' αυτού του τρόπου εξασφαλίζεται πληρέστερα η δημοσιότητα και η διαφάνεια στη δράση της Διοικήσεως...»

3. Περαιτέρω, οι αφορώσες το φορολογικό απόρρητο ρυθμίσεις θεσπισθείσες προς το σκοπό της προστασίας των συμφερόντων των φορολογουμένων, συνιστούν ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο προστασίας του φορολογικού απορρήτου, που καλύπτει το σύνολο των στοιχείων εκείνων τα οποία δημιουργούν ή προσδιορίζουν την φορολογική ενοχή του φυσικού ή νομικού προσώπου στα πλαίσια της αμέσου ή εμμέσου φορολογίας. Η καθιέρωση του απορρήτου των φορολογικών στοιχείων αποβλέπει προεχόντως στην προστασία του συμφέροντος του φορολογουμένου, ο οποίος έτσι αποφεύγει ανεπιθύμητες υπεισελεύσεις τρίτων εντός του κύκλου των μεθόδων και ενεργειών του κατά την οργάνωση και εκτέλεση των οικονομικών_αυτού σχεδίων, προγραμμάτων και εκ τούτων αποτελεσμάτων (βλ. γν. Ολ.Ν.Σ.Κ. 186/2002,623/1995, 112/2002). Το απόρρητο τούτο υφίσταται και δρα δεσμευτικώς μεταξύ της αρμόδιας φορολογικής αργής και του φορολογουμένου προσώπου και δημιουργεί βασικώς την υποχρέωση της πρώτης και των αρμοδίων εν γένει οργάνων, όπως αποφεύγουν κάθε ενέργεια με την οποία το περιεχόμενο του απ αυτούς τηρουμένου φακέλου περί του φορολογουμένου ήθελε περιέλθει σε πρόσωπο μη εξομοιούμενο υπό του δικαίου προς αυτόν τούτο τον φορολογούμενο υπέρ του οποίου λειτουργεί το ρηθέν απόρρητο (βλ.γνωμ.Ολομ.ΝΣΚ 186/2001, 710/1993). Επομένως, το φορολογικό απόρρητο δεν μπορεί να αντιταχθεί κατά του φορολογουμένου, αλλά μόνο υπέρ αυτού και έναντι τρίτων και δεν είναι δυνατόν η Διοίκηση να αρνηθεί να χορηγήσει σε διοικούμενο αντίγραφα διοικητικών εγγράφων ή πληροφορίες που προκύπτουν από τέτοια έγγραφα, φορολογικού περιεχομένου, που τον αφορούν, εκτός αν υπάρχει ειδική διάταξη που απαγορεύει αυτό, όπως η, βάσει των γενικών διατάξεων του άρθρου 5 του Κ.Δ.Δ, προσωρινή δυνατότητα τέτοιας αρνήσεως εκ μέρους της Διοικήσεως, εάν αυτή κρίνει ότι η παροχή τέτοιων πληροφοριών είναι δυνατόν να δυσχεράνει ουσιωδώς την έρευνα δικαστικών, διοικητικών, αστυνομικών ή στρατιωτικών αρχών σχετικώς με την τέλεση εγκλήματος ή διοικητικής παραβάσεως (γνωμ ΝΣΚ 193/2003).

Από την αυστηρή και απόλυτη διατύπωση των περί φορολογικού απορρήτου διατάξεων, σαφώς, προκύπτει ότι, τ' αναφερόμενα σ' αυτές στοιχεία, είτε αυτούσια είτε υπό μορφή εκ τούτων προκυπτουσών πληροφοριών, δεν δύνανται να χορηγηθούν σε τρίτο, έστω και προβάλλοντα έννομο συμφέρον, (βλ. Γνωμ. Ν.Σ.Κ. 391/1972, 186/2001 Ολ.) και ότι τούτο ισχύει έναντι οποιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, κάθε δημόσιας αρχής κ.λ.π. πλην των οριζομένων εξαιρέσεων στο νόμο.

Οι μόνες επιτρεπόμενες παραβιάσεις του φορολογικού απορρήτου αναφέρονται σαφώς και περιοριστικώς στην παρ.5 του άρθρου 85 του Κ.Ν. 2238/1994, του νομοθέτη θέλοντος να υποδηλώσει κατ' αυτό τον τρόπο, εναργώς, την αυστηρότητα και τυπικότητα των συγκεκριμένων διατάξεων, οι οποίες λόγω της φύσεώς τους, ως αυστηρού δικαίου, δεν επιδέχονται διασταλτική ερμηνεία ή ανάλογη εφαρμογή.

Εκ των άνω παραδοχών παρέπεται αναγκαίως ότι στις διατάξεις του φορολογικού απορρήτου εντάσσονται, καλυπτόμενες απ' αυτό, και όλες οι ενέργειες και πράξεις των αρμοδίων φορολογικών οργάνων, που γίνονται στο πλαίσια διοικητικών ερευνών σχετικώς με φορολογικές υποθέσεις εξ αφορμής υποβολής από τρίτο σχετικής καταγγελίας. Και τούτο διότι η καταγγελία αποτελεί απλό έναυσμα για πραγματοποίηση σχετικής έρευνας από τις αρμόδιες υπηρεσίες, η τυχόν δε διαπίστωση της τέλεσης ή μη φορολογικών παραβάσεων και η επιβολή ή μη των προβλεπομένων κυρώσεων στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις έρευνες και τους ελέγχους των αρμοδίων κρατικών οργάνων και τα πραγματικά περιστατικά που αυτά διαπίστωσαν, συντάσσοντας τις οικείες πορισματικές εκθέσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται οι εκθέσεις ελέγχου και κάθε άλλο φορολογικό στοιχείο των καταγγελλομένων προσώπων, (γνωμ. Ολομ. Ν.Σ.Κ. 482/95 Ολ., ατομ.γνωμ.628/2002).

Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή, θα οδηγούσε σε κλονισμό και αμφισβήτηση του αυστηρού χαρακτήρα των περί φορολογικού απορρήτου διατάξεων, αφού θα ήταν ευχερές στον κάθε τρίτο με μια αβάσιμη και όλως προσχηματική καταγγελία να λαμβάνει γνώση των στοιχείων του φορολογικού φακέλου του καταγγελλόμενου, με απρόβλεπτες συνέπειες για το φορολογικό μας σύστημα, αλλά και γενικότερα για την εθνική μας οικονομία.
 
III. Εν όψει, συνεπώς, των προεκτεθέντων, το Α' Τμήμα του Ν.Σ.Κ. γνωμοδότησε ομοφώνως ότι το υποβληθέν κατά τα ανωτέρω αίτημα πρέπει να απορριφθεί από την Υπηρεσία ως μη νόμιμο, καθόσον τα αιτούμενα στοιχεία, τα οποία λήφθηκαν υπόψη και απετέλεσαν αντικείμενο διοικητικής έρευνας σε βάρος φορολογουμένης επιχείρησης (Τράπεζας) που έλαβε χώρα μετά από καταγγελία του αιτούντος, καλύπτονται από τις περί φορολογικού απορρήτου διατάξεις του άρθρου 85 του Ν. 2238/1994. Εξάλλου, τυχόν ικανοποίηση του εν λόγω αιτήματος θα συνιστούσε επιπλέον και παραβίαση του καθήκοντος εχεμύθειας των υπαλλήλων του Δ.Ε.Κ., που προβλέπεται τόσον από ειδικές διατάξεις της φορολογικής νομοθεσίας κατά τα προεκτεθέντα, όσον και από το άρθρο 26 του Υπαλληλικού Κώδικα.