Προς το περιεχόμενο

ATHV

Silver members
  • Αριθμός μηνυμάτων

    368
  • ΜΕΛΟΣ

  • Τελευταία επίσκεψη

Σχετικά με τον ATHV

  • Ημερομηνία γέννησης 22/05/1972

Contact Methods

  • Website URL
    http://

Πρόσφατοι επισκέπτες προφιλ

2.622 προβολές προφίλ

ATHV's Achievements

  1. ATHV

    Υποψηφιότητες

    Δημοσιεύτηκαν τα ποσά που επιτρέπεται να δαπανήσουν οι υποψήφιοι βουλευτές στα πλαίσια της προεκλογικής τους εκστρατείας. Η οροφή λοιπόν των νομίμων δαπανών καθορίζεται στις 18.000€ για τις μονοεδρικές περιφέρειες και φτάνει μέχρι τα 135.000€ στη Β’ Αθηνών. Εξάλλου απαγορεύεται η χρηματοδότηση να υπερβαίνει τα 3.000€ ανά μεμονωμένο χρηματοδότη. Σε αντίθετη περίπτωση ο γενναιόδωρος αλλά απερίσκεπτος χρηματοδότης τιμωρείται με 15.000€ πρόστιμο και φυλάκιση έως 1 έτος! Βέβαια προκύπτουν δύο ουσιώδη ερωτήματα. Πρώτον, ποιού βουλευτή (των δύο κομμάτων εξουσίας) το κόστος της προεκλογικής εκστρατείας περιορίζεται στα νόμιμα πλαίσια και δεύτερον, τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια της Βουλής; ‘Μπαμπά’, με ρώτησε η κόρη μου, ‘εσύ θα γίνεις βουλευτής;’ ‘Για να γίνεις βουλευτής Ρηνιώ μου, πρέπει να σε ψηφίσει ο λαός’, απάντησα. ‘Θα σε ψηφίσει η μαμά’ ‘Η μαμά μόνο δε φτάνει, πρέπει να σε ψηφίσουν πολλές μαμάδες’ είπα, (άσε που η μάνα σου θα ψηφίσει εκείνο τον ηθοποιό με το θεληματικό πηγούνι) ‘Ο θείος Φίφης όμως μπαμπά θα γίνει βουλευτής, μου το είπε η μαμά’ επέμεινε η μικρή. ‘Ο θείος Φίφης πούλησε δυο οικόπεδα για να μαζέψει τα λεφτά που χρειάζονται για την προεκλογική του εκστρατεία. Άσε που ο θείος Φίφης είναι και μέλος κόμματος (κομματόσκυλο ήθελα να πω) κι έχει γνωριμίες’ ‘Γιατί μπαμπά; Πληρώνεις για να γίνεις βουλευτής;’ ‘Πληρώνεις ενοίκια εκλογικού κέντρου, αφίσες, διαφημίσεις, κεράσματα και τέτοια’ ‘Το ξέρω μπαμπά, είδα τη φωτογραφία του στην αθλητική εφημερίδα του παππού’, με πληροφόρησε η κόρη μου. ‘Με φόρμα ή με σορτσάκι;’ ‘Τί λες βρε μπαμπά;’, με μάλωσε, ‘με κουστούμι και γραβάτα. Είχε αγκαλιά ένα παιδάκι και το φιλούσε’ ‘Αγαπάει πολύ τα παιδάκια ο θείος Φίφης’ είπα ‘Μπαμπά, εγώ θα τον ψηφίσω τον θείο Φίφη’ Η κόρη μου, δεν έχει πάει ακόμα σχολείο. Εσύ αναγνώστη τι δικαιολογία έχεις που ψηφίζεις τον θείο Φίφη;
  2. ATHV

    Η νύμφη του Υμηττού

    Ξημέρωνε γλυκά η 15η του Σεπτέμβρη του 2007. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου χάϊδεψαν τις ανατολικές πλαγιές του Υμηττού και τρύπωσαν ανάμεσα στο πυκνό δάσος των κεραιών που φύεται στον αυχένα του. Μέσα στη σιγαλιά, μια αέρινη μορφή ανατάραξε τις λεπτές φωτεινές λουρίδες που διασπούσαν την πολύτιμη χλωρίδα. Η δεκαοχτάχρονη βοσκοπούλα, η Τηλεοπτική Δημοκρατία, ξεπρόβαλε χαριέσσα και έριξε την ακαταμάχητη ματιά της στον κάμπο. Μέσα στο απέραντο αστικό μαντρί κοιμόταν ακόμα μακάριο το κοπάδι της. Θα ήταν ήδη απομεσήμερο και το κοπάδι βοσκούσε ήσυχα στον κάμπο. Τα τσοπανόσκυλα, αντίθετα, ήταν πιο ανήσυχα απ’ ότι συνήθως. Τρέχαν δώθε κείθε να κουμαντάρουν τα ζωντανά, γαβγίζοντας –με ευγένεια ωστόσο καθώς είχαν και τρόπους-, άλλες φορές δάγκωναν μουλωχτά το ένα το άλλο, ρίχνοντας πάντα γοργές ματιές μην ενοχληθεί απ’ τη φασαρία η βοσκοπούλα. Αυτή τα κοιτούσε στοργικά. Είχε αδυναμία στα σκυλιά της∙ αυτά βγάζαν στο κάτω-κάτω όλη τη δουλειά. Αγαπούσε πολύ τα καθαρόαιμα Σταρβάϊλερ, τα Μεγκαντόγκ, τα Αντεννουά, τα Άλτερμαν και τα Αλφαντόρ και τα τάϊζε καλά. Ακόμα και κάτι μπάσταρδα που είχε, τους πέταγε κάνα κόκκαλο να ξελιμάξουν. Νύχτωσε και το κοπάδι μαζεύτηκε στο μαντρί του και κοιμήθηκε ευχαριστημένο και χορτάτο. Η βοσκοπούλα ξαπλωμένη μετρούσε τα αστέρια. Εξάλλου δεν την έπιανε ύπνος. Κοιμόταν ελάχιστα. Είναι απορίας άξιο πως κρατιόταν έτσι φρέσκια με τόσο λίγο ύπνο. Εκείνο το βράδυ όμως είχε ένα ακόμα λόγο να ξενυχτά. Ξημέρωνε η μέρα των μεγαλύτερων καλλιστείων σκύλων της τετραετίας. Η βοσκοπούλα ήξερε ότι τα σκυλιά της θα σάρωναν τα βραβεία και κρυφογελούσε μονάχη της. Τα σκυλιά της ήταν καλά στη δουλειά τους αλλά ήταν και όμορφα. Γι’ αυτό αυτή τη φορά είχε στείλει περισσότερα στα καλλιστεία από κάθε άλλη φορά. Μια σκέψη και δυο χαριτωμένα λακκάκια φύτρωσαν στα ροδαλά μαγουλάκια της: «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο».
  3. ATHV

    Αποδιοπομπαίοι προαγωγοί

    Τα γεγονότα της Έδεσσας προστέθηκαν στην αλυσίδα των διαδοχικών σοκ της πρόσφατης κοινωνικής επικαιρότητας σαν ένας κρίκος που παρά την νομοτέλεια της προσάρτησής του προκαλεί αναστάτωση στην αλυσοδεμένη κοινωνία. Η αντανακλαστική αντίδραση στην καταπάτηση κάθε κοινωνικού εσκαμμένου επιτείνεται εδώ από την ευπρόσιτη προσωπική ψηλάφηση του θέματος από τον καθένα μέσω των διαύλων της γονεϊκής και σεξουαλικής υπόστασής του. Έτσι η αποστασιοποίηση και η αυτοαθώωση είναι θέσεις αυτονόητες για τους συντριπτικά περισσότερους αφού είναι για τον καθένα εύκολο να φανταστεί τον εαυτό του στη θέση του θήτη και τα παιδιά του σ’ αυτή του θύματος. Η κοινωνική λοιπόν και προσωπική προσέγγιση προκαλούν μια δίπολη, αντανακλαστική και συναισθηματική απώθηση προς την εκδήλωση του φαινομένου, δεν είναι σε θέση ωστόσο να αγγίξουν τα αίτια. Τα αίτια βέβαια της φυσικής αυτουργίας του βιαστή μάλλον πρέπει να αναζητηθούν από την ψυχιατρική. Η σεξουαλική αποκλισιμότητα είναι πάντα κάτι το σχετικό με τις προτιμήσεις αυτών που την κρίνουν, όταν όμως συστατικό της στοιχείο είναι η βία – πόσο μάλλον κατά παιδιών – αποτελεί εγκληματική συμπεριφορά. Ο ρόλος των γονέων ήταν ασφαλώς αυτός που προκάλεσε την ισχυρότερη αντίδραση. Η προσωπική αναγωγή στο ρόλο του θήτη-πατέρα έχει πολλαπλάσιο συναισθηματικό βάρος από την αναγωγή στο ρόλο του θήτη-τρίτου. Γι’ αυτό πρέπει ίσως κανείς να προχωρήσει πέρα από την απλή καταδίκη των γονέων-προαγωγών, στην αιτιολόγηση της αποτρόπαιας αυτής πράξης, γιατί η ηθική αυτουργία, πιστεύω, εκτείνεται πολύ πέρα από τα όρια των συγκεκριμένων ατόμων. Προσεγγίζοντας το θέμα μακριά από τις επιμέρους λεπτομέρειες, στην συχνή εμφάνιση φαινομένων γονέων-προαγωγών ανήλικων παιδιών, διαπιστώνει κανείς ότι κοινή συνιστώσα και ικανή συνθήκη εκδήλωσης αποτελεί το χαμηλό βιοτικό επίπεδο και το χαμηλό επίπεδο μόρφωσης. Δεν αποτελεί βέβαια και αναγκαία συνθήκη γιατί παρεισφρύουν και προσωπικοί παράγοντες που σχετίζονται με τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών, όπως αυτός διαμορφώνεται από βιώματα και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Παράγοντες που πέρα από το ψυχολογικό βάρος τους – όπως τα τραυματικά βιώματα – είναι αυτοί που δομούν το σύστημα αξιών του κάθε ατόμου. Σε αυτή τη δομική διαδικασία, το οικογενειακό περιβάλλον του καθενός έχει τον πρωταρχικό ρόλο, κρίσιμο για την ευστάθεια ή καν την ύπαρξη ενός τέτοιου συστήματος. Ρόλο και επενέργεια έχουν φυσικά και οι κοινωνικές επιταγές. Παλαιότερα ο ρόλος αυτός διαδραματιζόταν στα πλαίσια των κλειστών μικρόκοσμων μιας τοπικής κοινωνίας, στη συνέχεια η αστικοποίηση και κατά συνέπεια η μεγέθυνση των κλιμάκων του τοπίου, οδήγησε στην αντικατάσταση των φορέων έκφρασης των κοινωνικών επιταγών, καθώς και την εισαγωγή νέων, συμβατών με τα σύγχρονα ήθη, προτύπων. Εν τέλει, τα συχνά διελκυστικά σύγχρονα κοινωνικά «πρέπει» ενεργούν αποσταθεροποιητικά στο σύστημα αξιών των ατόμων, ιδίως αυτών που τα θεμέλιά τους είναι σαθρά. Και επί του ζητούμενου. Παράγοντες κοινωνικοί επιβάλλουν την αυτονόητη(?) έκφραση της γονεϊκής αγάπης προς το παιδί με τη διασφάλιση ενός περιβάλλοντος στοργής και προστασίας του παιδιού και των προϋποθέσεων υγιούς πνευματικής και σωματικής ανάπτυξής του. Προβάλλουν την έκφραση αυτή ως κορυφαία αξία στο κοινωνικό σύστημα αξιών. Δυστυχώς δεν είναι όλοι οι γονείς σε θέση να εξασφαλίσουν τις ιδανικές συνθήκες, δεδομένης της ιδιαίτερης σημασίας που έχει η οικονομική κατάστασή τους ως προϋπόθεση για αυτό. Κι εδώ έρχεται να επενεργήσει διαταρακτικά ένα άλλο σύστημα κοινωνικών «πρέπει», το οποίο προβάλλεται από τον κύριο φορέα θέσπισης και προβολής ουσιαστικών ή ψευδεπίγραφων κοινωνικών προτύπων. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Προβάλλουν εξαιρετικά δυσανάλογα το πρότυπο της «επιτυχίας» ως μονόδρομο για τον σύγχρονο άνθρωπο. Η «επιτυχία» αυτή έχει ως μονάδα μέτρησης την εικονική αναλογία με την πρότυπη ζωή ψευδοχαρακτήρων που παρελαύνουν σε μία λεωφόρο-πασαρέλα εκτεινόμενη από το Χόλυγουντ μέχρι τα ελληνικά σήριαλ. Αυτός που το κλάσμα της ιπποδύναμης του αυτοκινήτου του προς την ιπποδύναμη του αυτοκινήτου του Χ χαρακτήρα είναι μικρότερο από ένα κρίσιμο πλαφόν, εντάσσεται άμεσα στην κατηγορία του αποτυχημένου. Δεν είναι τυχαίο ότι η χειρότερη βρισιά για έναν Αμερικάνο είναι να τον αποκαλέσεις loser, ασυγκρίτως χειρότερη από το να του βρίσεις τη μάνα! Δείγμα αντιπροσωπευτικό της μονάδας μέτρησης της επιτυχίας. Οι προβαλλόμενες αξίες περιστρέφονται δορυφορικά ως ηλεκτρόνια γύρω από το άτομο, που βαυκαλίζεται έτσι ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος. Σε ένα άτομο με διαταραγμένο οικοδόμημα αξιών, η ιεράρχησή τους αρχίζει να κλονίζεται, το φεγγάρι μοιάζει μεγαλύτερο απ’ τον ήλιο. Το άτομο σύρεται ανεπαίσθητα αλλά σίγουρα σε μία μυωπική κατάσταση. Μη μπορώντας να παρακολουθήσει την αλλοτρίωση που υφίσταται μετασχηματίζεται σε ένα νέο «επαναπρογραμματισμένο» άτομο, η άγνοια της αλλοτρίωσής του καταργεί τους διαύλους προσπέλασης των αξιών του, ή μάλλον τους ανακατεύει με τρόπο που εκπλήσσει τελικά και το ίδιο το άτομο. Μια τέτοια διαδικασία μπορεί να δώσει την δική της ερμηνεία για το πώς ένας γονέας μεταλλάσσεται από ασπίδα προστασίας σε εκμεταλλευτή μιας κατάστασης εκβιασμού προς τον βιαστή του παιδιού του. Η αποκάλυψη της αποτρόπαιας σχέσης γίνεται εμπόρευμα εξ’ ανακύκλωσης από τους ίδιους τους – εξωδικαστικούς μεν, εισαγγελικούς δε, αποδεκτούς σε κάθε περίπτωση – μηχανισμούς παραγωγής κοινωνικών προτύπων. Γίνεται τελικά η κολυμπήθρα στην οποία νίπτουμε τα χέρια μας όλοι οι υπόλοιποι αθώοι αλλά μύωπες.
×
×
  • Δημιουργία νέου...