Προς το περιεχόμενο
  • 0

ΑΜΟΙΒΗ ΤΕΚΜΑΡΤΑ ΚΑΙ ΙΚΑ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΥ


JVA

Ερώτηση

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟ . ΕΚΑΝΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ ΓΙΑ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ. Η ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΒΓΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΕΚΜΑΡΤΑ ΜΕ 51,11 ΓΙΑ 25 ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ. ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟΥ ΙΚΑ ΕΙΝΑΙ 105 ΜΕ 19,45% ΚΑΙ 30,21% Η ΟΧΙ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ?

ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΤΕΚΜΑΡΤΟ?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 132
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters For This Question

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • 0

Παντελώς άσχετο αλλά να τα ευλογήσω και λίγο !!!!!!!

Πριν λίγες μέρες οληκληρώθηκε έλεγχος από το ΙΚΑ σε επιχείρηση μας για 4-5 χρόνια περίπου με σύνολο μισθωτών 56 άτομα μπές -βγές κλπ (σερβιτόροι , λαντζέρηδες κλπ) .......

Αποτέλεσμα ..........

Σ Α Ρ Ω Μ Α !!!! :o

ή Μπιπ και δέρνουμε !!! :lol:

ΥΓ 1 Τρομερές ευχαριστίες σε Ντόκτορ ,Χρήστο (σελ) και παιδιά που έχουν ασχοληθεί με το θέμα της ασφάλισης των σερβιτόρων , τους είχαμε τρελάνει στην αρχή μέχρι να καταλάβουμε τι γίνεται (εγώ βέβαια δε παίζω σε αυτό το κομμάτι , στερ κυρίες και κύριοι !!!!!!!!!)

ΥΓ 2 Το κομμάτι της αμοιβής είναι αμφιλεγόμενο και τρομερά δυσνόητο , μη ξεχνάμε επίσης και το φορολογικό κομμάτι , αν δε κάνω λάθος (που δε κάνω) οι αμοιβές που εκπίπτουν δεν είναι οι τεκμαρτές αλλά οι πραγματικά καταβαλλόμενοες με ότι αυτό συνεπάγεται .....

ΥΓ 3 Να ξαναθέσω το θέμα της κατάργησης των τεκμαρτών και την ένταξη σε κανινικό κλιμάκιο μισθού για να μην υπάρχουν παρερμηνείες ?????

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Κατά την γνώμη μου όλοι κάνετε λάθος . Ούτε 25 ,26 ουτε 21,22 και χ1,2 αλλά Ωρομίσθιο και εκκαθάριση κάθε ημέρα .

Χρήστο η εκκαθάριση γίνεται σε μηνιαία βάση: "Για τους αμειβόμενους με ποσοστά, ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλλει κάθε μήνα την τυχόν προκύπτουσα διαφορά, εφ'όσον από τα ποσοστά και τον τυχόν προβλεπόμενο συμβολικό μισθό δεν συμπληρώνουν το εκάστοτε ημερομίσθιο του ανειδικεύτου εργάτη χωρίς καμία προσαύξηση επιδομάτων κ.λπ. εκτός από την εκάστοτε χορηγούμενη Α.Τ.Α." (Αποφ.112/85 του ΔΔΔΔ Αθηνών που αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των πάσης φύσεως Τουριστικών και Επισιτιστικών Καταστημάτων όλης της χώρας, ΔΕΝ 1986, σ.187).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Διαφωνουμε βρε Μητσο.. ;)

λυσε μου την ασκηση:

Σερβιτορος εγγαμος 5νθημερος πληρους απασχολησης με μικτο ημερομισθιο 33,04 (εγσσε)*

και

ανειδικευτος εργατης με τις ιδιες προυποθεσεις και μικτο ημερομισθιο.

Πως θα υπολογιζες τον καταβαλλομενο μισθο τους στο τελος του μηνα..πχ Μαιου?

*με την παραδοχη οτι τα ποσοστα του υπολειπονται του ελαχιστου της ΕΓΣΣΕ

και η διαφορα καλυπτεται απο τον εργοδοτη.

Θανάση(δες), αν ο σερβιτόρος αμειβόταν με κάποια ΣΣΕ (εθνική, κλαδική κ.λπ.) θα του έδινα 26 ημερομίσθια αλλά και 26 ένσημα (ασφαλιστικά ημερομίσθια).

Όμως ΔΕΝ αμείβεται με την ΕΓΣΣΕ αλλά η τελευταία λειτουργεί ως ένα πλαφόν στην αμοιβή του με ποσοστά.

Για το ΙΚΑ θεωρείται ότι πραγματοποιεί 25 ημέρες το μήνα και η μόνη ΣΣΕ που προβλέπει αμοιβή σερβιτόρου, πρόσεξε: βάσει ΣΣΕ και όχι ποσοστών, είναι αυτή των Ξενοδοχοϋπαλλήλων όλης της χώρας (κλαδική) η οποία και στην κατηγορία Β' (στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι σερβιτόροι) αλλά και στην κατηγορία Γ' (στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι βοηθοί σερβιτόρων) προβλέπει μισθό, δηλαδή και οι σερβιτόροι αλλά και οι βοηθοί τους λαμβάνουν 25 ημερομίσθια και ασφαλίζονται επίσης για 25 ημέρες μηνιαίως.

Δυστυχώς στη νομολογία που ψάχνω δεν έχει κανένα παράδειγμα μηνιαίας σύγκρισης ποσοστών - ημερομισθίου ΕΓΣΣΕ.

Οπότε, μέχρι να βρεθεί κάτι χειροπιαστό και ξεκάθαρο, θεωρώ ότι αφού οι μόνες αναφορές (έστω και έμμεσες) αναφέρουν 25 ημέρες, το μηνιαίο μέτρο σύγκρισης θα πρέπει να είναι το 25πλάσιο -και όχι το 26πλάσιο- του ανειδίκευτου εργάτη.

doctor

p.s. Broster, είσαι Θεός!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Χρήστο η εκκαθάριση γίνεται σε μηνιαία βάση: "Για τους αμειβόμενους με ποσοστά, ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλλει κάθε μήνα την τυχόν προκύπτουσα διαφορά, εφ'όσον από τα ποσοστά και τον τυχόν προβλεπόμενο συμβολικό μισθό δεν συμπληρώνουν το εκάστοτε ημερομίσθιο του ανειδικεύτου εργάτη χωρίς καμία προσαύξηση επιδομάτων κ.λπ. εκτός από την εκάστοτε χορηγούμενη Α.Τ.Α." (Αποφ.112/85 του ΔΔΔΔ Αθηνών που αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των πάσης φύσεως Τουριστικών και Επισιτιστικών Καταστημάτων όλης της χώρας, ΔΕΝ 1986, σ.187).

Σερβιτόρος εργάζεται μια ημέρα την εβδομάδα ,1 ώρα την ημέρα σε 8 διαφορετικοιύς εργοδότες . Ποιό είναι το ημερομίσθιο ασφαλείας που πρέπει να συκγρίνει ο κάθε εργοδότης ? Ποιά θα είνα η συνολική αμοιβή του σερβιτόρου για την μία ημέρα την εβδομάδα?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Θανάση ..

λύσε μου κι εσύ μια άσκηση..smile.gif

Σερβιτόρος αμειβόμενος κατά τα γνωστά.. υπολείπεται του ημερομίσθιου της ΕΓΣΕΕ 10 εργάσιμες του μήνα και 12 το ξεπερνά..

Η σύγκριση θα γίνει ανά ημέρα ή σε μηνιαία βάση?

Μηναια ειναι η εκκαθαριση οπως λεει και ο γιατρος μας παραπανω..

α)Για τον μηνα Ιουνιο 2010

ο σερβιτορος θα πληρωθει τουλαχιστον 33,04 Χ 26 μειον τις εισφορες ΙΚΑ

το ιδιο και ο ανειδικευτος συναδελφος του μειον ,βεβαια, τις αντιστοιχες εισφορες του.

β)Για τον μηνα Φεβρουαριο 2010 ομως...

ο σερβιτορος πληρωθηκε το κατ'ελαχιστον 25πλασιο του 33,04 μειον τις εισφορες του

ενω ο ανειδικευτος συναδελφος του ελαβε 24 ημερομισθια.

Που διαφωνειτε κυριοι και "διυλιζετε το κωνωπα"??... ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Σερβιτόρος εργάζεται μια ημέρα την εβδομάδα ,1 ώρα την ημέρα σε 8 διαφορετικοιύς εργοδότες . Ποιό είναι το ημερομίσθιο ασφαλείας που πρέπει να συκγρίνει ο κάθε εργοδότης ? Ποιά θα είνα η συνολική αμοιβή του σερβιτόρου για την μία ημέρα την εβδομάδα?

α) 33,04*0,15=4,96 ωρομίσθιο.

β) 4,96*ημέρες απασχόλησης του μήνα (π.χ. αν είναι κάθε Σάββατο, τότε για τον Ιούνιο θα είναι 4,96*4=19,84 ευρώ).

γ) Βρίσκουμε τα ποσοστά του, τα συγκρίνουμε με το 19,84 και έτσι προκύπτει η αμοιβή του.

Σκέφτομαι μόνο Χρήστο ότι με βάση τα ισχύοντα περί τεκμαρτών ημερομισθίων ο εν λόγω εργαζόμενος ενώ θα εργάζεται μία ημέρα, θα ασφαλίζεται με 8 Τ.Η. της 15ης ασφαλιστικής κλάσης για μία ημέρα απασχόλησης (ένα Τ.Η. ανά εργοδότη)!!!

Επίσης αν κάνουμε την αντίστοιχη εγγραφή, και με την παραδοχή ότι τα ποσοστά θα υπολείπονται του ημερομισθίου της ΕΓΣΣΕ, τότε θα έχουμε:

Μισθός: 19,84

Κρατήσεις: 50,11*4*19,45% =38,99

ΦΜΥ: 0

Πληρωτέο: 19,84-38,99= -19,15, δηλαδή ο σερβιτόρος αντί να πληρωθεί, θα πρέπει να πληρώσει!!!

Λέω να το στείλουμε στη Διοίκηση του ΙΚΑ, μου αρέσει!

doctor

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Μηναια ειναι η εκκαθαριση οπως λεει και ο γιατρος μας παραπανω..

α)Για τον μηνα Ιουνιο 2010

ο σερβιτορος θα πληρωθει τουλαχιστον 33,04 Χ 26 μειον τις εισφορες ΙΚΑ

το ιδιο και ο ανειδικευτος συναδελφος του μειον ,βεβαια, τις αντιστοιχες εισφορες του.

β)Για τον μηνα Φεβρουαριο 2010 ομως...

ο σερβιτορος πληρωθηκε το κατ'ελαχιστον 25πλασιο του 33,04 μειον τις εισφορες του

ενω ο ανειδικευτος συναδελφος του ελαβε 24 ημερομισθια.

Που διαφωνειτε κυριοι και "διυλιζετε το κωνωπα"??... ;)

Στο "α" διαφωνώ, ας μην επαναλαμβάνομαι, στο "β" το 25 που το βρήκες; 24άρι δεν είναι;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Στο "α" διαφωνώ, ας μην επαναλαμβάνομαι, στο "β" το 25 που το βρήκες; 24άρι δεν είναι;

τα'παμε,τα διαφωνησαμε...τελειωσαμε

καλη ορεξη Μητσο

;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Βρε αντί να διαφωνείτε..

και στο βαθμό που λόγω ενασχόλησης σας αφορά..

Δεν ετοιμάζεται μια πρόταση (όχι για τον συνήγορο του πολίτη) προς εργατικά και εργοδοτικά σωματεία, με σκοπό την υπογραφή σύμβασης με ημερομίσθιο/μισθό.. και την κατάργηση του ποσοστού κ.λ.π.

Τώρα που θα αρχίσουν να χτυπάνε μύγες.. γιατί μετά μπορεί να στραβώσει..biggrin.gif

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

987/2001 ΕΦ ΠΕΙΡ (332121)

(ΕΕΡΓΔ 2003/608)

Σερβιτόροι αναψυκτηρίων και συναφών καταστημάτων. Τρόπος αμοιβής τους,

η οποία χαρακτηρίζεται ως υποχρεωτικό φιλοδώρημα. Διάκρισή της από τα

προαιρετικά φιλοδωρήματα. Εννοια προαιρετικών φιλοδωρημάτων. Επίδομα

πολυετούς προϋπηρεσίας σερβιτόρων. Τρόπος αποδείξεώς της. Σύστημα 5νθήμερης

εβδομάδος εργασίας. Πότε επιτρέπεται η ανατροπή του. Μόνο εάν αποβαίνει

προς όφελος του εργαζομένου. Δικαίωμα σερβιτόρων για λήψη της κατά νόμο

προσαυξήσεως για παροχή εργασίας κατά Κυριακές, αργίες και κατά τη νύχτα.

Αμοιβή-αποζημίωση σερβιτόρων για παροχή παράνομης υπερωριακής εργασίας.

Προσωποκράτηση εργοδότη-εμπόρου για χρέος του προερχόμενο από μισθολογικές

οφειλές προς εργαζόμενό του. Μπορεί να διαταχθεί, εφ` όσον δεν επικαλείται

ούτε αποδεικνύει αδυναμία του να ανταποκριθεί στην ως άνω συμβατική του

υποχρέωση.

Εφετείο Πειραιώς 987/2001

Πρόεδρος: Ευάγγ. Σταυρουλάκης, Πρόεδρος Εφετών

Εισηγητής: Δημ. Κράνης, Εφέτης

Δικηγόροι: Αναστ. Πασσάς, Αλέξ. Τζαντζάνης

(...) Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων (...), αποδεικνύονται τα

ακόλουθα: Με προφορική σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου ο ενάγων,

ο οποίος διέθετε το προβλεπόμενο από το άρθρο 14 της υπ` αριθμ. ΑΙΒ/8577/1983

αποφάσεως του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, που εκδόθηκε κατ` εξουσιοδότηση

του α.ν. 2520/1920 και τροποποιήθηκε με την υπ` αριθμ. 8405/1992 απόφαση

του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, νόμιμα θεωρημένο

βιβλιάριο υγείας με αριθμό 9888/1994 της Δ/νσεως Υγιεινής της Νομ/χιας Αθηνών

(πρβλ. Α.Π. 1205/1991 ΕΕργΔ 1992, 607, Α.Π. 350/1995 ΕΕργΔ 1997, 14, Α.Π.

848/ 1996 ΕΕργΔ 1998, 116), προσλήφθηκε ως αρχισερβιτόρος (μαίτρ) από τον

εναγόμενο για να εργασθεί στο αναψυκτήριο που διαμόρφωνε ο αντίδικός του

στο Λόφο Δεξαμενής, στη Νίκαια Αττικής, και επρόκειτο να λειτουργήσει με

διακριτικό τίτλο "Π." σε μισθωμένο προς το σκοπό αυτό ακίνητο, που ανήκε

στο Δήμο Νίκαιας. Το ακίνητο παραδόθηκε τυπικά προς χρήση στον εναγόμενο

στις 28.2.1998 και από τότε άρχισε και η λειτουργία του αναψυκτηρίου. Για

την προετοιμασία όμως της λειτουργίας του και τη διαμόρφωση του χώρου του

καταστήματος απαιτήθηκε προηγουμένως αρκετός χρόνος, κατά τον οποίο ο

εναγόμενος είχε ουσιαστικά τη χρήση του καταστήματος. Κατά το διάστημα αυτό

οργάνωσε την επιχείρησή του και συμφώνησε τις πρώτες προσλήψεις προσωπικού,

μεταξύ των οποίων συμφώνησε στις 10.2.1998 και την πρόσληψη του ενάγοντος, ο

οποίος από την αρχή του γνωστοποίησε ότι ήταν έγγαμος, γεγονός άλλωστε γνωστό

στον εναγόμενο, αφού η πρόσληψη του ενάγοντος έγινε ύστερα από σύσταση του

αδελφικού φίλου της γυναίκας του εναγομένου Γ.Α. και μεταξύ των διαδίκων

αναπτύχθηκε ιδιαίτερη συνεργασία και φιλικός δεσμός [πρβλ. Α.Π. 1418/1984 ΝοΒ

1985, 1003, Βλαστός, Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, (1994), αριθμ. 747, σ. 966].

Στον παραπάνω χρόνο (10.2.1998) τοποθέτησε και ο ίδιος ο ενάγων την πρόσληψή

του κατά την αυτοπρόσωπη εμφάνισή του στις 26.4.2001 στη Διοικητική Eπιτροπή

του ΙΚΑ Νίκαιας, που εξέτασε αίτηση θεραπείας του εναγομένου κατά των υπ`

αριθμ. * ΠΕΕ και ** ΠΕΠΕΕ, που εκδόθηκαν σε βάρος του από το ΙΚΑ Νίκαιας,

ύστερα από καταγγελία του ενάγοντος, στην οποία ως περίοδος απασχολήσεώς

του στην επιχείρηση του εναγομένου, για την οποία δεν υπήρξε πλήρης ασφάλισή

του, αναφέρεται και πάλι ο χρόνος από 10.2.1998 - 8.2.1999. Συνεπώς, οι

αντίθετοι ισχυρισμοί του ενάγοντος στο πλαίσιο της παρούσας δίκης, δηλαδή

ότι προσλήφθηκε από τον εναγόμενο την 1.11.1997 και προετοίμασε τη λειτουργία

του καταστήματός του, είναι αβάσιμοι, όπως αναληθή είναι και όσα σχετικά

κατέθεσε ο μάρτυράς του και βεβαίωσαν ένορκα για λογαριασμό του οι Χ.Κ.

και Ι.Ρ. Αλλωστε τα πρόσωπα αυτά, όπως και ο ίδιος ο ενάγων, δεν μπόρεσαν

να αναφερθούν σε συγκεκριμένη συμβολή του στη διαμόρφωση του χώρου του

καταστήματος ούτε σε συγκεκριμένες επαφές του με προμηθευτές της επιχειρήσεως

του εναγομένου. Ετσι η όποια σχετική συμβολή του στην προετοιμασία της

λειτουργίας του αναψυκτηρίου περιορίζεται κατά το τελευταίο στάδιο της

προετοιμασίας, δηλαδή από την πρόσληψή του μέχρι την έναρξη λειτουργίας

του αναψυκτηρίου. Κατά το διάστημα αυτό από 10.22 - 8.2.1998 ο ενάγων, όπως

κι ο ίδιος παραδέχεται, δεν απασχολήθηκε καθημερινώς στην επιχείρηση του

εναγομένου, αλλά τρεις ημέρες την εβδομάδα για πέντε ώρες κάθε φορά, δηλαδή

από τις 11.00 - 16.00, ενώ δεν αποδείχθηκε απασχόλησή του κατά τις Κυριακές

του χρονικού αυτού διαστήματος. Δικαιούται έτσι για τις αντίστοιχες ημέρες

εργασίας του, στις οποίες περιορίζει τις σχετικές αξιώσεις του, αποδοχές με

βάση το κατώτατο ημερομίσθιο (ασφαλείας) του ανειδίκευτου εργατοτεχνίτη, στο

οποίο αποκλειστικά στηρίζει τους υπολογισμούς του. Το ημερομίσθιο αυτό για

έγγαμο εργατοτεχνίτη χωρίς προϋπηρεσία, αφού ο ενάγων μολονότι επικαλείται,

εντούτοις δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία της προϋπηρεσίας του και

ειδικότερα το βιβλιάριό του ασφαλίσεως στο ΙΚΑ, ήταν κατά την από 18.5.1998

ε.γ.σ.σ.ε. 7.001 δραχμές από 1.1.1998, οπότε για 5 ώρες ημερήσια απασχόληση

δικαιούται τα 5/8 του ημερομισθίου αυτού, δηλαδή 4.376 (7.001 Χ 5/8) δραχμές

και συνολικά για 9 ημέρες εργασίας του κατά το παραπάνω διάστημα 39.384

(4.376 Χ 9) δραχμές. Εσφαλμένα λοιπόν η εκκαλούμενη απόφαση απέρριψε τη

σχετική αξίωση του ενάγοντος για το σύνολο του από 1.11.1997 - 28.2.1998

χρονικού διαστήματος, ενώ έπρεπε να τη δεχθεί για το μερικότερο διάστημα από

10.22 - 8.2.1998 και να επιδικάσει έτσι σ` αυτόν το παραπάνω ποσό των 39.384

δραχμών, είναι δε αντίστοιχα εν μέρει βάσιμος ο δεύτερος λόγος της κρινόμενης

εφέσεώς του. Από 1.3.1998 που άρχισε η λειτουργία του αναψυκτηρίου, ο ενάγων

απασχολήθηκε κανονικά σ` αυτό ως αρχισερβιτόρος και μάλιστα δεν επέβλεπε

και δεν συντόνιζε απλώς τους άλλους σερβιτόρους, αλλά έπαιρνε και ο ίδιος

παραγγελίες και σερβίριζε τους πελάτες. Γενικά ο ενάγων με εντολή του

εναγομένου ήταν κατά βάση ο υπεύθυνος του καταστήματος. Σύμφωνα με το

άρθρο 54 παρ. 1, 36 ν. 2224/1994 οι σερβιτόροι των αναψυκτηρίων, όπως και

των λοιπών παρόμοιων καταστημάτων, δικαιούνται αμοιβής σε ποσοστό 16% στο

λογαριασμό των καθήμενων πελατών, χωρίς να υπολογίζονται σ` αυτόν οι

επιβαρύνσεις από φόρους και τέλη που αποδίδονται στο Δημόσιο ή σε Ο.Τ.Α.,

ενώ δεν αποκλείονται και υπερισχύουν οι ευνοϊκότεροι όροι αμοιβής που

καθορίζονται με σ.σ.ε., κανονισμούς εργασίας ή ατομικές συμβάσεις. Ο

εναγόμενος ισχυρίσθηκε πρωτόδικα και ο ισχυρισμός του εμπεριέχεται και στον

τρίτο λόγο της εφέσεώς του ότι η αμοιβή του ενάγοντος συμφωνήθηκε σε μηνιαίο

μισθό 350.000 δραχμών, ο οποίος από 1.11.1998 αυξήθηκε σε 400.000 δραχμές,

ενώ μέχρι τότε εισέπραττε και αναλογία από τα ποσοστά στο λογαριασμό

των πελατών, που δικαιούνταν και εισέπρατταν οι λοιποί σερβιτόροι του

καταστήματος. Την πρόσληψή του με μηνιαίο μισθό περίπου 350.000 δραχμές και

ποσοστά από τους συναδέλφους του παραδέχθηκε και ο ενάγων στις 26.4. 2001,

όταν κατά τα προεκτεθέντα εμφανίσθηκε αυτοπροσώπως στη Διοικητική Επιτροπή

του ΙΚΑ Νίκαιας. Αντίθετα στο πλαίσιο της παρούσας δίκης αρνείται κάθε

συμφωνία για αμοιβή του με μηνιαίο μισθό και ισχυρίζεται ότι από την αρχή,

η αμοιβή του συμφωνήθηκε αποκλειστικά στο νόμιμο ποσοστό του επί του

λογαριασμού των πελατών του καταστήματος. Ανεξάρτητα από το ακριβές

περιεχόμενο της συμφωνίας των διαδίκων γεγονός είναι ότι ο ενάγων στην πράξη

δεν αμείφθηκε με μηνιαίο μισθό 350.000 ή 400.000 δραχμών και δεν μπορεί

βέβαια να γίνει πιστευτός ο ισχυρισμός του εναγομένου ότι λόγω της μεταξύ

τους αμοιβαίας εμπιστοσύνης τα ποσά αυτά καταβάλλονταν κανονικά χωρίς να

υπογράφεται αντίστοιχη εξοφλητική απόδειξη. Ετσι, ο ενάγων δικαιούται σε

κάθε περίπτωση τη νόμιμη αμοιβή του, δηλαδή το νόμιμο ποσοστό του επί του

λογαριασμού των πελατών του αναψυκτηρίου, στο οποίο περιορίζει αντίστοιχα τις

σχετικές αξιώσεις του. Κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς του ο εναγόμενος

κατέβαλε σ` αυτόν κατά το διάστημα από 1.3.1998 - 30.9.1998 μόνο το 10% επί

του λογαριασμού των πελατών, ενώ εδικαιούτο καθαρό ποσοστό 12,165%, δηλαδή

το νόμιμο ποσοστό του (16%) μείον φόρους και δημοτικά τέλη. Οφείλεται λοιπόν

στον ενάγοντα κατά τους ισχυρισμούς του διαφορά ποσοστού 2,165% (12,165%-10%)

επί του λογαριασμού των πελατών ή κατ` ισοδύναμη έκφραση επί των αντιστοίχων

εισπράξεων του αναψυκτηρίου, ενώ από 1.10.1998 και μετέπειτα ο ίδιος

ισχυρίζεται ότι ο εναγόμενος κατέβαλε ο αυτόν σταθερό ημερομίσθιο 10.000

δραχμών, επειδή οι εισπράξεις του αναψυκτηρίου δεν επαρκούσαν για την κάλυψη

της νόμιμης αμοιβής του, δηλαδή το ποσο στό του επί του λογαριασμού των

πελατών υπολειπόταν του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, που αποτελεί σε

κάθε περίπτωση το ημερομίσθιο ασφαλείας (βλ. άρθρο 3 της υπ` αριθμ. 102/1984

αποφάσεως του Δ.Δ.Δ.Δ. Αθηνών, που κηρύχθηκε εκτελεστή με την υπ` αριθμ.

21768/1984 και υποχρεωτική με την υπ` αριθμ. 11452/1985 ΑΥΕ. πρβλ. Α.Π.

1361/1992 ΕΕργΔ 1994, 868, Α.Π. 118/1997 ΕΕργΔ 1998, 372).

Ο ενάγων δεν πρόβαλε αξιώσεις ως προς το ημερομίσθιο των 10.000 δραχμών για το διάστημα

από 1.10.1998 - 31.1.1999 και πράγματι από τις προσκομιζόμενες από τον

αντίδικό του αποδείξεις πληρωμής προκύπτει ότι τουλάχιστον από το Νοέμβριο

1998 μέχρι και τις 31.1.1999 εισέπραξε κατά μήνα για 25 ημέρες κανονικής

εργασίας του 246.250 δραχμές, που αντιστοιχούν σε ημερομίσθιο 9.850 δραχμών

[σ.σ. καταβαλλόμενος μισθός διά 25].

Για το διάστημα από 1.28.2.1999 ο ενάγων πρόβαλε μεν με την αγωγή του αξίωση

επιδικάσεως σ` αυτόν των αντίστοιχων ημερομισθίων του, συνολικού ποσού

80.000 δραχμών (10.000 δρχ. Χ 8 ημέρες), ωστόσο όμως δεν παραπονείται με

την κρινόμενη έφεσή του για την παράλειψη του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου να

κρίνει και να επιδικάσει την αξίωσή του αυτή, την οποία έτσι εγκατέλειψε.

Το νόμιμο ποσοστό του ενάγοντος στο λογαριασμό των πελατών του αναψυκτηρίου

χαρακτηρίζεται ως υποχρεωτικό φιλοδώρημα (βλ. και Α.Π. 317/1993 ΕΕργΔ

1994,237, Εφ.Πειρ. 190/ 2000 ΕΕργΔ 2001, 706) και αντιδιαστέλλεται από τα

φιλοδωρήματα που καταβάλλουν προαιρετικά στους σερβιτόρους μιας επιχειρήσεως

οι πελάτες της για την παρεχόμενη σ` αυτούς εξυπηρέτηση, τα οποία, όπως

προκύπτει από τα άρθρα 648, 649, 653 Α.Κ., 3 παρ. 2 ν. 2112/1920 και 6 ν.

765/1943, που διατηρήθηκε σε ισχύ με την ΠΥΣ 324/1946, αποτελούν μέρος

του μισθού τους μόνον όταν με ρητή ή σιωπηρή συμφωνία μεταξύ εργοδότη

και εργαζομένου ο πρώτος έχει επιτρέψει στο δεύτερο να λαμβάνει τέτοια

φιλοδωρήματα και αυτά εισπράττονται τακτικά, έτσι ώστε να επαυξάνουν τις

αποδοχές του, διαφορετικά δεν πρόκειται για μισθολογική παροχή (πρβλ. Α.Π.

13/1992 ΔΕΝ 1992,601). Ο ενάγων μολονότι σερβίριζε και ο ίδιος τους πελάτες

του αναψυκτηρίου, ωστόσο ως αρχισερβιτόρος δεν εισέπραττε από αυτούς τα

χρήματα των λογαριασμών για τα είδη που κατανάλωναν και κατ` επέκταση δεν

εισέπραττε ούτε προαιρετικά φιλοδωρήματα, τα οποία καθημερινώς εισέπρατταν

οι λοιποί σερβιτόροι του αναψυκτηρίου εν γνώσει και με τη συγκατάθεση του

εναγομένου, γι` αυτό και επαυξάνουν κατά τ` ανωτέρω τις τακτικές αποδοχές

του. Τα φιλοδωρήματα αυτά (τίπς) καταχωρούνταν σε πρόχειρο τετράδιο, που

τηρούσαν μεταξύ τους οι σερβιτόροι του αναψυκτηρίου και το οποίο προσκόμισαν

και επικαλούνται αμφότεροι οι διάδικοι. Στο ίδιο τετράδιο με την ένδειξη

ποσοστά οι σερβιτόροι καταχωρούσαν και το ποσό από το λογαριασμό των

πελατών, που απέδιδε ημερη σίως σ` αυτούς ο εναγόμενος (υποχρεωτικό

φιλοδώρημα). Το συνολικό ποσό διανεμόταν μεταξύ του ενάγοντος και των λοιπών

σερβιτόρων του καταστήματος. Με τον τρόπο αυτό ο ενάγων εισέπραξε για

προαιρετικά φιλοδωρήματα και ποσοστά επί του λογαριασμού των πελατών (...),

συνολικά για το διάστημα από 1.3.1998 - 30.9.1998 εισέπραξε 2.696.180

δραχμές. Αν ληφθεί υπόψη ότι τα προαιρετικά φιλοδωρήματα, που απέδιδαν

οι λοιποί σερβιτόροι στον ενάγοντα, ήταν σύμφωνα και με τους δικούς του

υπολογισμούς, που στηρίζονται στις εγγραφές του πρόχειρου τετραδίου (...),

δηλαδή συνολικά κατά το διάστημα από 1.3.1998 - 30.9.1998 709.917 δραχμές,

οπό τε σε ποσοστά επί του λογαριασμού των πελατών του καταστήματος εισέπραξε

ποσό 1.986.263 δραχμών (2.696.180 709.917). Ο ενάγων θεωρεί ότι το ποσό από

το λογαριασμό των πελατών, που απέδιδε ο εναγόμενος στους σερβιτόρους κατά το

παραπάνω διάστημα, αντιστοιχεί σε ποσοστό 10% και με τη σκέψη αυτή υπολογίζει

(...). Ο υπολογισμός αυτός του ενάγοντος, καθώς και οι όμοιοι υπολογισμοί του

μάρτυρά του και των προσώπων που βεβαίωσαν ένορκα για λογαριασμό του, είναι

αυθαίρετοι και δεν επιβεβαιώνονται από το πρόχειρο τετράδιο των σερβιτόρων,

στο οποίο είναι καταχωρημένο μόνο το αποδιδόμενο σ` αυτούς ποσό από το

λογαριασμό των πελατών, χωρίς κατά τα λοιπά να αναφέρεται η ποσοστιαία

σχέση του ποσού αυτού με τις αντίστοιχες συνολικές μηνιαίες εισπράξεις του

καταστήματος, οι οποίες επίσης δεν προσδιορίζονται αριθμητικά στο πρόχειρο

τετράδιο. Οι εισπράξεις αυ τές προκύπτουν μόνο από τις σχετικές λογιστικές

καταστάσεις που προσκόμισε ο εναγόμενος και έχει υπογράψει ο λογιστής και

μάρτυράς του στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου Μ.Χ., σύμφωνα με τις

οποίες οι εισπράξεις ανήλθαν σε (...). Ετσι το 12,165% επί των εισπράξεων

αυτών, στο οποίο ο ενάγων υπολογίζει την καθαρή νόμιμη αμοιβή των σερβιτόρων

του αναψυκτηρίου και κατά τους ισχυρισμούς του διανέμεται ισομερώς μεταξύ

τους, ισούται (...), οπότε ο ενάγων δικαιούται κατ` επέκταση νόμιμη αμοιβή

σε ποσοστά επί του λογαριασμού των πελατών του καταστήματος και ανάλογα με

τον αριθμό των σερβιτόρων κατά τον αντίστοιχο μήνα (...), δηλαδή συνολικά

2.185.954 δραχμές. Εφόσον λοιπόν κατά τα προεκτεθέντα έχει λάβει έναντι

του ποσού αυτού 1.986.263 δραχμές οφείλεται σ` αυτόν η διαφορά των 199.691

δραχμών (2.185.954 1.986.263) και συνεπώς η πρωτόδικη απόφαση, η ο ποία του

εmδίKασε για την αιτία αυτή το μεγαλύτερο ποσό των 389.033 δραχμών, εσφαλμένα

τις αποδείξεις εκτίμησε, όπως βάσιμα εν μέρει υποστηρίζεται με τον τρίτο λόγο

της εφέσεως του εναγομένου, ενώ αντίθετα είναι εξ ολοκλήρου αβάσιμος ο τρίτος

λόγος της εφέσεως του ενάγοντος, με τον οποίο αυτός παραπονείται κατά της

πρωτόδικης αποφάσεως, επειδή αυτή δεν του επιδίκασε για την ίδια αιτία το

συνολικό ποσό των 473.028 δραχμών, που ζήτησε με την αγωγή του. Στο σημείο

αυτό πρέπει πάντως να παρατηρηθεί ότι ο ενάγων εσφαλμένα αφαιρεί από το

ποσοστό της νόμιμης αμοιβής του, δηλαδή από το 16% επί του λογαριασμού των

πελατών του καταστήματος, ποσοστό 3,835% για φόρους και τέλη που αποδίδονται

στο Δημόσιο ή σε Ο.Τ.Α. και διεκδικεί έτσι μόνο τη διαφορά των 12,165%, αφού

για τον υπολογισμό της αμοιβής του οι επιβαρύνσεις για φόρους και τέλη

αφαιρούνται σύμφωνα με το άρθρο 54 ν. 2224/1994 από το ποσό του λογαριασμού

των πελατών και επί του καθαρού ποσού, που προκύπτει, υπολογίζεται η αμοιβή

του σε πλήρες ποσοστό 16% (πρβλ. Α.Π. 321/1987 ΕΕργΔ 1988, 69. βλ., και

Ληξουριώτης, ΕΕργΔ 1994, 866). Ο υπολογισμός όμως αυτός, ο οποίος καταλήγει

σε ευνοϊκότερο οπωσδήποτε αποτέλεσμα για τον ενάγοντα, δεν μπορεί να

ληφθεί υπόψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο και να επιδικασθεί έτσι σ`

αυτόν μεγαλύτερο ποσό αμοιβής του, αφού αυτός σαφώς με την αγωγή του έχει

περιορίσει τη σχετική αξίωσή του στο 12,165% επί του λογαριασμού των πελατών

του αναψυκτηρίου (πρβλ. άρθρο 106 Κ.Πολ.Δ.). Εκτός από την αμοιβή σε ποσοστό

επί του λογαριασμού των πελατών (υποχρεωτικό φιλοδώρημα), που δικαιούται

ο ενάγων για το διάστημα από 1.3.1998 - 30.9.1998, και το ημερομίσθιο των

10.000 δραχμών για το διάστημα από 1.10.1998 και μετέπειτα, ως προς το οποίο

κατά τα προεκτεθέντα δεν προβάλλει αξιώσεις, αυτός δικαιούται για όλη τη

διάρκεια της συμβάσεως εργασίας του και το συμβολικό μισθό, που όπως και η

παλαιότερη ρύθμιση της υπ` αριθμ. 97/ 1979 αποφάσεως του Δ.Δ.Δ.Δ. Αθηνών

(πρβλ. Α.Π. 1103/1988 ΕΕργΔ 1989, 789), προβλέπει για τους σερβιτόρους των

αναψυκτηρίων και λοιπών συναφών καταστημάτων και η βασική υπ` αριθμ. 77/1981

απόφαση του Δ.Δ.Δ.Δ. Αθηνών, που κηρύχθηκε εκτελεστή με την υπ` αριθμ.

16222/1981 και υποχρεωτική με την υπ` αριθμ. 16862/1981 ΑΥΕ (Α.Π. 762/1989

ΕΕργΔ 1990, 429), και στην οποία παραπέμπουν και όλες οι μεταγενέστερες

διαιτητικές αποφάσεις ή σ.σ.ε. κατά τους όρους της που δεν την τροποποιούν.

Ο συμβολικός αυτός μισθός διαμορφώθηκε με την από 8.7.1998 σ.σ.ε. "για τους

όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των τουριστικών και επισιτικών

καταστημάτων", που κατατέθηκε με αριθμό 70/1998 στο Υπουργείο Εργασίας και

κηρύχθηκε υποχρεωτική με την υπ` αριθμ. 12268/1998 ΑΥΕ, σε 34.159 δραχμές από

1.1.1998 και σε 35.013 δραχμές από 1.7.1998. Σύμφωνα με την από 3.8.1993

παλαιότερη σ.σ.ε. για τους όρους αμοιβής και εργασίας του ίδιου προσωπικού

(ΠΚΥΕ 87/1993, υποχρεωτική με τη 15266/1993 ΑΥΕ), που εξακολουθεί να ισχύει

κατά τις ρυθμίσεις της, οι οποίες δεν τροποποιήθηκαν με τις μεταγενέστερες

σ.σ.ε, ή διαιτητικές αποφάσεις, ο συμβολικός μηνιαίος μισθός των σερβιτόρων

προσαυξάνεται με επίδομα πολυετούς υπηρεσίας στον αυτό ή σε διαφορετικούς

εργοδότες, που ορίζεται σε ποσοστό 10% για κάθε τριετία και μέχρι πέντε

τριετίες συνολικά. Για την απόδειξη της προϋπηρεσίας σε άλλο εργοδότη και τη

χορήγηση του επιδόματος πολυετίας προβλέπεται από την υπ` αριθμ. 77/1981

διαιτητική απόφαση, που εξακολουθεί επίσης να ισχύει κατά τη σχετική ρύθμισή

της (Κεφ. Γ` παρ. 3), η προσκόμιση ανάλογου πιστοποιητικού του εργοδότη, που

υποχρεούται να το χορηγήσει μέσα σε δύο μήνες αφότου ζητηθεί, ή η προσκόμιση

του βιβλιαρίου ασφαλίσεως στο ΙΚΑ σε συνδυασμό με υπεύθυνη δήλωση του

ν.δ. 105/1969 και ήδη άρθρο 8 ν. 1599/1986. Οπως όμως προαναφέρθηκε,

τέτοια στοιχεία δεν προσκομίζονται από τον ενάγοντα ούτε πολύ περισσότερο

αποδεικνύεται ότι προσκομίσθηκαν από αυτόν στον εναγόμενο και συνεπώς

δεν μπορεί να αναγνωρισθεί η επικαλούμενη 12ετής προϋπηρεσία του και να

προσαυξηθεί έτσι ο συμβολικός μισθός του με επίδομα πολυετίας σε ποσοστό 40%.

Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το αν ο ενάγων γνωστοποίησε άτυπα στον εναγόμενο

την επικαλούμενη προϋπηρεσία του ή αν ο τελευταίος γνώριζε την ύπαρξή της,

αφού για τη χορήγηση του επιδόματος πολυετίας προβλέπεται αποκλειστικός

τρόπος αποδείξεως της προϋπηρεσίας για την αποφυγή καταστρατηγήσεων (Α.Π.

1271/1993 ΕλλΔνη 1995, 166) και μάλιστα για την κατοχύρωση του εργοδότη από

δυσάρεστες εκπλήξεις πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προϋπηρεσία λαμβάνεται υπόψη

μόνον αφότου υποβλήθηκαν στον εργοδότη τα έγγραφα που την αποδεικνύουν (πρβλ.

Α.Π. 588/1993 ΕΕργΔ 1994, 270, Α.Π. 1332/1997 ΕΕργΔ 1999, 477. βλ. και Α.Π.

613/1982 ΕΕργΔ 1983, 27, Α.Π. 1418/1984 όπ. ανωτ., Α.Π. 1433/ 1990 ΕΕργΔ

1992, 180. Βλαστός, όπ. ανωτ.), διαφορετικά η προϋπηρεσία μπορεί να ληφθεί

υπόψη μόνο ύστερα από ομολογία του εργοδότη (Α.Π. 588/1993, όπ. ανωτ.) ή

έμπρακτη αναγνώριση από αυτόν του δικαιώματος του μισθωτού για απόληψη

επιδόματος πολυετίας (Εφ.Αθ. 1472/ 2000 αδημ). Για το διάστημα λοιπόν από

1.3.1998 - 30.6.1998 ο ενάγων δικαιούται συμβολικό μισθό χωρίς προσαύξηση

με επίδομα πολυετίας 34.159 δραχμές μηνιαίως και συνολικά 136.636 δραχμές

(34.159 δρχ. Χ 4 μήνες), ενώ για το διάστημα των επόμενων 6 μηνών από

1.7.1998 - 31.12.1998, στο οποίο με την αγωγή του περιορίζει τις αξιώσεις

του, δικαιούται μηνιαίο συμβολικό μισθό 35.013 δραχμές και συνολικά 210.078

δραχμές (35.013 δρχ. Χ 6 μήνες), δηλαδή γενικό σύνολο 346.714 δραχμές, έναντι

των οποίων δεν υπήρξε η οποιαδήποτε καταβολή από τον εναγόμενο. Συνεπώς,

η εκκαλούμενη απόφαση, η οποία για τα παραπάνω διαστήματα επιδίκασε στον

ενάγοντα για συνολικό συμβολικό μισθό του το μεγαλύτερο ποσό των 485.400

δραχμών, που αυτός ζήτησε, αφού προς το σκοπό αυτό συνυπολόγισε και επίδομα

πολυετίας σε ποσοστό 40%, εσφαλμένα το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και

είναι συνακόλουθα εν μέρει μόνο βάσιμος ο τέταρτος λόγος της εφέσεως του

εναγομένου, με τον οποίο αυτός, σε συνδυασμό και με τον δεύτερο λόγο της

εφέσεώς του, παραπονείται κατά της πρωτόδικης αποφάσεως, επειδή αυτή τον

καταδίκασε γενικώς στην καταβολή συμβολικού μισθού στον ενάγοντα. Η σύμβαση

εργασίας του ενάγοντος έληξε στις 8.2.1999 ύστερα από έγγραφη καταγγελία του

εναγομένου, ο οποίος τον απέλυσε προσδιορίζοντας την αποζημίωσή του σε 49.250

δραχμές, δηλαδή σε πέντε ημερομίσθια των 9.850 δραχμών. Στο έγγραφο της

αταγγελίας αναφέρεται ότι ήταν έγγαμος και ότι εργάσθηκε ως σερβιτόρος, ενώ

ψευδώς και προσχηματικά αναφέρεται ως χρόνος προσλήψεώς του η 2.11.1998,

δηλαδή ο χρόνος που αναγράφηκε και στην από 4.11.1998 καθυστερημένη αναγγελία

της προσλήψεώς του στον ΟΑΕΔ, οπότε και ασφαλίστηκε επίσης καθυστερη μένα στο

ΙΚΑ. Κατά τη διάρκεια της συμβάσεώς του και ειδικότερα κατά το διάστημα από

1.3.1998 - 8.2.1999 ο ενάγων εργάσθηκε όλες τις ημέρες της εβδομάδας και τις

Κυριακές, αφού η επιχείρηση του εναγομένου δεν ακολουθούσε το σύστημα της

εβδομάδας των πέντε εργάσιμων ημερών, σύμφωνα με το οποίο το νόμιμο ωράριο

εργασίας είναι εννέα ώρες την ημέρα, δηλαδή υπάρχει αύξηση του ορίου της

ημερήσιας απασχολήσεως των μισθωτών από οκτώ, κατά κανόνα, ώρες σε εννέα και

η επιπλέον αυτή ώρα δεν αποτελεί πλέον υπερωριακή απασχόληση (πρβλ. Α.Π. 119/

1997 ΕΕργΔ 1998, 519), ενώ αποτελεί νόμιμη (ιδιόρρυθμη) υπερωρία η απασχόληση

μετά την 45η και μέχρι τη συμπλήρωση 48 ωρών την εβδομάδα (άρθρο 6 της από

26.2.1975 ε.γ.σ.σ.ε. που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με την

υπ` αριθμ. 11400/1975 απόφαση του Υπουργού Απασχολήσεως και κυρώθηκε με το

ν. 133/1975, σε συνδυασμό με άρθρο 6 της από 14.2.1984 ε.γ.σ.σ.ε. που

δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με την υπ` αριθμ. 11770/1984

απόφαση του Υπουργού Εργασίας` πρβλ. και Εφ.Αθ. 5801/ 1996 ΕΕργΔ 1997,

1122). Βέβαια το σύστημα αυτό, το οποίο καταλαμβάνει από 1.1.1985 και τα

αναψυκτήρια (άρθρο 2 της υπ` αριθμ. 102/1984 αποφάσεως του Δ.Δ.Δ.Δ. Αθηνών`

πρβλ. και Εφ.Πειρ. 190/2000, όπ. ανωτ.), δεν μπορεί κατ` αρχήν να ανατραπεί

με την ιδιωτική βούληση ή στην πράξη με την τακτική απασχόληση των μισθωτών

κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας, αφού κατά την ορθότερη γνώμη οι σχετικές

διατάξεις περί πενθημέρου είναι αναγκαστικές (Γκούτος, ΕΕργ Δ 1997, 578) και

ιεραρχικά ανώτερες από την ιδιωτική βούληση ή την πρακτική της επιχειρήσεως

(Εφ.Αθ. 1799/2000 αδημ.). Εφόσον όμως το εφαρμοζόμενο στην πράξη σύστημα

της εβδομάδας των έξι εργασίμων ημερών εξυπηρετεί καλλίτερα το συμφέρον

του εργαζομένου για τον υπολογισμό γενικώς των αποδοχών του, όπως στη

συγκεκριμένη περίπτωση δέχεται και ο ενάγων, επιτρέπεται η απόκλιση από

το πενθήμερο σύστημα εβδομαδιαίας εργασίας με βάση τη διαπνέουσα ολόκληρο

το εργατικό δίκαιο αρχή της προστασίας και της εύνοιας υπέρ των μισθωτών,

η οποία ισχύει και στη σχέση περισσότερων πηγών δικαίου, διαφορετικής

ιεραρχικής βαθμίδας, που ρυθμίζουν την εργασιακή σχέση (Α.Π. 382/1998 ΕΕργΔ

2000, 306). Με εφαρμοζόμενο λοιπόν σύστημα εβδομαδιαίας εργασίας το εξαήμερο,

η εργασία του ενάγοντος κατά το διάστημα από 1.3.1998 - 30.6.1998 διαρκούσε

από τις 09.00 μέχρι την 01.00 ώρα της επόμενης ημέρας με τρίωρη μεσημβρινή

διακοπή, δηλαδή εργαζόταν ημερησίως 13 ώρες, ενώ κατά τις Κυριακές του

διαστήματος αυτού εργαζόταν συνεχώς χωρίς μεσημβρινή διακοπή για 16 πλήρεις

ώρες. Ετσι, σε εβδομαδιαία βάση από Δευτέρα μέχρι και Σάββατο εργαζόταν 78

ώρες (6 ημέρες Χ 13 ώρες), από τις οποίες οι 5 ώρες ημερησίως και οι 30 ώρες

εβδομαδιαί ως (5 ώρες Χ 6 ημέρες) αποτελούν υπερωριακή απασχόλησή του, αν

ληφθεί υπόψη ότι κατά το άρθρο 9 παρ. 1 ν.δ. 1037/1971 το νόμιμο ωράριο

εργασίας του ήταν ημερησίως 8 ώρες και εβδομαδιαίως 48 ώρες (πρβλ. Α.Π.

22/1981 ΝοΒ 1981, 1241, Α.Π. 119/1997 όπ. ανωτ., Α.Π. 257/1999 ΕΕργΔ 2000,

479). Αντίστοιχα η διάρκεια της υπερωριακής απασχολήσεώς του κατά τις

παραπάνω Κυριακές ήταν - οκτώ ώρες (16 ώρες συνεχούς απασχολήσεως οκτώ ώρες

νόμιμου ωραρίου), ενώ οι ώρες της νυκτερινής εργασίας του σύμφωνα με την υπ`

αριθμ. 77/1981 διαιτητική απόφαση (Κεφ. Γ` παρ. 7) ήταν τρεις ώρες από 24ωρο

σε 24ωρο (22.00 - 01.00). Κατά το διάστημα από 1.7.1998 - 8.2.1999, κατά το

οποίο μειώθηκε η κίνηση των πελατών στο αναψυκτήριο, αλλά και η συνεχής

παρουσία του ενάγοντος ως αρχισερβιτόρου δεν ήταν τόσο αναγκαία όσο το πρώτο

διάστημα της λειτουργίας του, αυτός συνέχισε μεν να εργάζεται όλες τις ημέρες

της εβδομάδας και τις Κυριακές, με διάρκεια όμως ημερήαιας απασχολήσεως από

τις 09.00 - 12.300 και από τις 20.00 - 01.00, συμπεριλαμβανομένων και των

Κυριακών, δηλαδή εργαζόταν ημερησίως 8 1/2 ώρες, από τις οποίες η μισή ώρα

συνιστά υπερωριακή απασχόληση, σε εβδομαδιαία δε βάση από Δευτέρα μέχρι και

Σάββατο η υπερωριακή απασχόλησή του συνοψίζεται σε τρεις ώρες, πλέον της

μισής ώρας υπερωρίας της Κυριακής, ενώ η νυκτερινή εργασία του ήταν 3ωρη ανά

24ωρο. Τα παραπάνω προκύπτουν από τη συγκριτική αξιολόγηση των καταθέσεων

των μαρτύρων των διαδίκων και των ένορκων βεβαιώσεων, που αυτοί προσκόμισαν,

σε συνδυασμό με τους πίνακες εβδομαδιαίας αναπαύσεως και ωρών εργασίας του

προσωπικού για τους μήνες Νοέμβριο 1998 Ιανουάριο 1999, που φέρουν την

υπογραφή του εναγομένου, και τις αντίστοιχες αποδείξεις πληρωμής με την

υπογραφή του ενάγοντος. Στους πίνακες αυτούς η απασχόληση του ενάγοντος από

24ωρο σε 24ωρο εμφανίζεται να διαρκεί από τις 09.00 - 13.00 και από τις 20.00

- 01.00 ή τις 24.00, συμπεριλαμβανομένων και των Κυριακών. Η υπερωριακή

δηλαδή απασχόληση του ενάγοντος, που προκύπτει από τους πίνακες αυτούς, είναι

για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο 1998 μεγαλύτερη (ωριαία) σε ημερήσια

βάση από αυτή που αναφέρει ο ίδιος στην αγωγή του. Γενικά όμως οι παραπάνω

πίνακες είναι ανακριβείς προπάντων ως προς τις ημέρες της εβδομαδιαίας

αναπαύσεως (ρεπό), που φέρεται ότι χορηγήθηκαν κάθε Δευτέρα και Πέμπτη στον

ενάγοντα, αφού αν πράγματι δεν εργαζόταν τις ημέρες αυτές, τότε θα έπρεπε να

δηλώνεται κάποιος άλλος σερβιτόρος στη θέση του και τέτοια δήλωση ειδικά το

δίμηνο Νοεμβρίου - Δεκεμβρίου 1998 δεν υπάρχει στους πίνακες. Για την εργασία

του κατά τις Κυριακές και εξαιρετέες εορτές (αργίες) ο ενάγων δικαιούται

προσαύξηση 75% στο κατώτατο ημερομίσθιο (ασφαλείας) του ανειδίκευτου

εργατοτεχνίτη, ενώ για την εργασία του κατά τις νύκτες δικαιούται προσαύξηση

25% στο ίδιο ημερομίσθιο, σύμφωνα με την υπ` αριθμ. 77/1981 διαιτητική

απόφαση (Κεφ. Γ` παρ. 7), που τροποποίησε με την πρόβλεψή της αυτή τις

αντίθετες διατάξεις των υπ` αριθμ. 8900/1946, 18310/1946 και 25825/1951

αποφάσεων των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, με τις οποίες οι αμειβόμενοι

με ποσοστά σερβιτόροι εξαιρούνταν από τη χορηγούμενη με τις αποφάσεις αυτές

προσαύξηση 75% η ανάλογα 25% για εργασία κατά τις Κυριακές, εξαιρετέες εορτές

και νύκτες (Α.Π. 930/ 1990 ΕΕργΔ 1992, 279, Α.Π. 1206/1991, όπ. ανωτ.). Κατά

τα προεκτεθέντα το ημερομίσθιο ασφαλείας έγγαμου, όπως ο ενάγων (πρβλ. Εφ.Αθ.

1950/1995 ΕΕργΔ 1996, 647), εργατοτεχνίτη ήταν σύμφωνα με την από 18.5.1998

ε.γ.σ.σ.ε. (...). Η υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος γινόταν χωρίς τις

σχετικές προϋποθέσεις και διατυπώσεις του ν.δ. 1037/1971 και συνεπώς ήταν

παράνομη. Κατά το άρθρο 1 παρ. 2 ν. 435/ 1976 ο μισθωτός σε περίπτωση

παράνομης υπερωριακής απασχολήσεώς του δικαιούται από την πρώτη ώρα, πέρα από

τις απαιτήσεις του για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό που αποκόμισε ο εργοδότης

του από τη χωρίς νόμιμη αιτία υπερωριακή απα σχόλησή του, και πρόσθετη

αποζημίωση ίση με το 100% του καταβαλλόμενου ωρομισθίου του (Α.Π. 119/1997

όπ. ανωτ., Α.Π. 581/1999 ΕΕργΔ 2000, 568). Ως καταβαλλόμενο ωρομίσθιο νοείται

το τμήμα του μισθού ή του ημερομισθίου, το οποίο κατά τις ημέρες υπερωριακής

εργασίας αναλογεί σε κάθε ώρα νόμιμης απασχολήσεως του μισθωτού με βάση τις

αντίστοιχες συμφωνίες ή διατάξεις. Δεν ερευνάται δηλαδή το ύψος των τακτικών

αποδοχών του μισθωτού υπό καθεστώς πλήρους απασχολήσεώς του, αλλά ενδιαφέρει

μόνο το οφειλόμενο και καταβαλλόμενο κατά τον κρίσιμο χρόνο ωρομίσθιο, στο

οποίο δεν περιλαμβάνονται πρόσθετες τακτικές παροχές που δεν καταβάλλονται

κατά το χρόνο που ο μισθωτός παρέχει υπερωριακή εργασία. Επομένως, μόνο αν

η υπερωριακή απασχόληση συμπίπτει με παροχή εργασίας κατά την Κυριακή ή

άλλη αργία ή κατά τη νύκτα συνυπολογίζονται στο ωρομίσθιο οι αντίστοιχες

προσαυξήσεις σε ποσοστό 75% ή 25% (Ολ.Α.Π. 3/1999 ΕΕργΔ 2000, 1115, Ολ.Α.Π.

4/1999 ΔΕΝ 1999, 279). Ο μισθωτός που αμείβεται με ποσοστά και πραγματοποίησε

παράνομη υπερωρία, δεν έχει μεν κατά του εργοδότη του απαίτηση από τον

αδικαιολόγητο πλουτισμό, εφόσον έλαβε και για την υπερωριακή αυτή απασχόλησή

του τα νόμιμα ποσοστά του και ο εργοδότης του δεν κατέστη συνεπώς

αδικαιολόγητα πλουσιώτερος σε βάρος του, δικαιούται όμως σε κάθε περίπτωση

την πρόσθετη αποζημίωση σε ποσοστό 100% επί του καταβαλλόμενου ωρομισθίου,

αφού η διάταξη του άρθρου 1 παρ. 2 ν. 435/ 1976 δεν κάνει την οποιαδήποτε

αντίθετη επιφύλαξη (Α.Π. 1206/1991, Α.Π. 1361/1992, Α.Π. 317/1993 όπ. ανωτ.).

Ο τρόπος προσδιορισμού του ωρομισθίου, που προ βλέπουν οι διατάξεις του

άρθρου 5 της από 26.2.1975 ε.γ.σ.σ.ε. για τον υπολογισμό μεταξύ άλλων και της

αμοιβής ή αποζη μιώσεως της υπερωρίας, προϋποθέτει αμοιβή με σύστημα μισθού ή

ημερομισθίου ή μικτό έστω σύστημα και επομένως δεν εφαρμόζεται σε μισθωτούς

που αμείβονται με ποσοστά, οι οποίοι για τον ίδιο λόγο δεν δικαιούνται κατά

το άρθρο 7 παρ. 7 της υπ` αριθμ. 6/1979 αποφάσεως του Δ.Δ.Δ.Δ. Αθηνών

(11282/1979 ΑΥΕ) και αμοιβή για υπερεργασία (Α.Π. 1361/1992, Α.Π. 317/1993

όπ. ανωτ.). Στην περίπτωση αυτή το ωρομίσθιο για τον υπολογισμό της

υπερωριακής αμοιβής ή αποζημιώσεως των αμειβόμενων με ποσοστά μισθωτών

βρίσκεται με τη διαίρεση του μέσου ημερομισθίου, που εκφράζουν τα ποσοστά

ορισμένης περιόδου, δια του αριθμού των ωρών του νόμιμου ωραρίου εργασίας

τους (Α.Π. 1206/1991 όπ. ανωτ.). Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ενάγων,

μολονότι θα μπορούσε, δεν ζητεί τον υπολογισμό της υπερωριακής αποζημιώσεώς

του και επί του συμβολικού μισθού του (πρβλ. Α.Π. 22/1981 όπ. ανωτ.), αλλά

την υπολογίζει αποκλειστικά επί του ωρομισθίου που εξάγεται από το μέσο

ημερομίσθιό του με βάση το σύνολο των υποχρεωτικών και προαιρετικών

φιλοδωρημάτων που δικαιούται κατά μήνα, ενώ σε σχέση με την υπερωριακή,

απασχόλησή του κατά τις Κυριακές, θεωρεί ότι δικαιού ται προσαύξηση 175% επί

του ίδιου παραπάνω ωρομισθίου. Ο τελευταίος αυτός υπολογισμός είναι, σύμφωνα

με όσα προαναφέρθηκαν, εσφαλμένος και η αποζημίωση, που δικαιούται ο ενάγων

για την υπερωριακή, απασχόλησή του κατά τις Κυριακές, ισούται και πάλι, όπως

και τις καθημερινές, με το 100% επί του παραπάνω ωρομισθίου, με συνυπολογισμό

όμως και της προσαυξήσεως σε ποσοστό 75% επί του ωρομισθίου ασφαλείας

του έγγαμου ανειδίκευτου εργατοτεχνίτη. Ετσι ο ενάγων, ο οποίος κατά τα

προεκτεθέντα δικαιούται (...) 2.012.984 δραχμές (1.488.450 + 287.638 +

236.896). Εναντι του ποσού αυτού προκύπτει από τις προσκομιζόμενες από τον

εναγόμενο αποδείξεις πληρωμής για τους μήνες Νοέμβριο 1998, Δεκέμβριο 1998

και Ιανουάριο 1999 ότι ο ενάγων έλαβε από τον αντίδικό του τα ποσά αντίστοιχα

των 70.158, 79.020 και 59.080 δραχμών, δηλαδή συνολικά 208.258 δραχμές, οπότε

οφείλεται σ` αυτόν και για τις τρεις παραπάνω αιτίες, δηλαδή για αποζημίωση

της υπερωριακής απασχολήσεώς του και για προσαυξήσεις λόγω εργασίας του κατά

τις Κυριακές, εξαιρετέες εορτές και νύκτες, το ποσό του 1.804.726 (2.012.984

208.258) δραχμών. Συνεπώς, η εκκαλούμενη απόφαση που επιδίκασε στον ενάγοντα

για τις αιτίες αυτές διαφορετικά ποσά και συνολικά το μεγαλύτερο ποσό του

1.895.678 δραχμών, δηλαδή 1.276.080 (1.006.800 + 269.280) δραχμές για

αποζημίωση της υπερωριακής απασχολήσεώς του, 339.354 δραχμές για προσαύξηση

των αποδοχών του λόγω εργασίας του κατά τις Κυριακές και εξαιρετέες εορτές

και 280.244 δραχμές για προσαύξηση των αποδοχών του λόγω νυκτερινής εργασίας

του, εσφαλμένα το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και κακώς τις αποδείξεις

εκτίμησε, όπως εν μέρει βάσιμα υποστηρίζεται με τους πρώτο, πέμπτο και όγδοο

λόγους της εφέσεως του εναγομένου, αλλά και τον τέταρτο λόγο της εφέσεως του

ενάγοντος, ενώ αντίστοιχα είναι εξ ολοκλήρου αβάσιμοι ο έκτος και έβδομος

λόγος της εφέσεως του εναγομένου και ο πέμπτος λόγος της εφέσεως του

ενάγοντος. Εξ άλλου ο ενάγων κατά το χρόνο της προσλήψεώς του από τον

εναγόμενο ήταν ήδη πτυχιούχος του εστιατορικού τμήματος του κλάδου

μετεκπαιδεύσεως της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων (βλ. το υπ` αριθμ. Φ.309/

69/12232/1986 πιστοποιητικό της Σχολής) και το γεγονός αυτό το γνωστοποίησε

έγκαιρα στον αντίδικό του (πρβλ. Εφ.Θεσσ. 409/1989 ΕλλΔνη 1989, 1008), ο

οποίος μάλιστα στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στο σχετικό προσόν του ενάγοντος

για να τον προσλάβει ως αρχισερβιτόρο και να του αναθέσει στην πράξη

καθήκοντα υπευθύνου του αναψυκτηρίου. Αλλωστε λόγω της σχέσεως εμπιστοσύνης

και του αρχικά φιλικού δεσμού που αναπτύχθηκε μεταξύ τους, δεν ήταν δυνατόν

να αγνοεί ο εναγόμενος την ύπαρξη του παραπάνω πτυχίου επαγγελματικής

καταρτίσεως του ενάγοντος, όσα δε διαφορετικά υποστηρίζει με τον δεύτερο λόγο

της εφέσεώς του είναι και πάλι αβάσιμα και απορριπτέα. Κατ` εφαρμογή έτσι των

άρθρων 5 α.ν. 567/1937, 5 ν. 4032/1960, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με

το άρθρο 20 ν. 1077/1980, και 19 παρ. 1 ίδιου νόμου (1077/1980), ο ενάγων, ο

οποίος μετεκπαιδεύθηκε επιτυχώς στη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων, σύμφωνα

με τα οριζόμενα στο άρθρο 3 ν. 3594/1956, θεωρείται στις εργασιακές σχέσεις

του με τον εναγόμενο υπάλληλος κατά το τυπικό κριτήριο και δικαιούται

αποζημίωση απολύσεως υπαλλήλου λόγω της καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας

του από τον εναγόμενο (πρβλ. Α.Π. 1066/1991 ΕΕργΔ 1993, 219). Η αποζημίωση

αυτή, σύμφωνα με τα άρθρα Ια, 3 παρ. Ια και 2 ν. 2112/1920, 2 και 5 παρ.

1 ν. 3198/1955, ισούται με τα ημερομίσθια του τε λευταίου μήνα πριν από την

απόλυσή του υπό καθεστώς πλήρους απασχολήσεώς του, τα οποία αυτός με την

αγωγή του περιορίζει μηνιαίως σε 25, ισχυρίζεται όμως ότι δικαιούται συνολικά

τα ημερομίσθια δύο μηνών εργασίας του, αφού κατά την άποψή του η σύμβασή

του διήρκεσε περισσότερο από ένα έτος. Ο σχετικός όμως αγωγικός ισχυρισμός

του αποδείχθηκε αβάσιμος, αφού κατά τα προεκτεθέντα η σύμβαση εργασίας του

διήρκεσε από 10.2.1998 - 8.2.1999, δηλαδή λιγότερο από ένα έτος, και συνεπώς

η εκκαλούμενη απόφαση, η οποία επιδίκασε σ` αυτόν αποζημίωση απολύσεως ίση με

25 ημερομίσθιά του, προσαυξημένα κατά το 1/6, που αντιστοιχεί στην αναλογία

των επιδομάτων του εορτών και άδειας, ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και

καλώς τις αποδείξεις εκτίμησε, είναι δε αβάσιμος και απορριπτέος ο τελευταίος

λόγος της εφέσεώς του, που υποστηρίζει διαφορετικά.

Βέβαια η εκκαλούμενη

απόφαση προσδιόρισε το η μερομίσθιο του ενάγοντος από 1.10.1998 και μετέπειτα

(οπότε σταμάτησε να αμεί βεται με ποσοστά) σε 10.000 δραχμές, και έτσι

επιδίκασε σ` αυτόν 291.667 δραχμές [(10.000 δρχ. Χ 25 ημ.) + 1/6], ενώ κατά

τα προεκτεθέντα το ακριβές ημερομίσθιό του ήταν κατά το παραπάνω διάστημα

9.850 δραχμές, [σ.σ. δηλαδή 246.250 που ήταν ο μισθός διά 25]

ως προς το σφάλμα όμως αυτό της πρωτόδικης αποφάσεως δεν

διατυπώνεται σχετικό παράπονο με την έφεση του εναγομένου και συνεπώς δεν

μπορεί να διορθωθεί στο πλαίσιο της παρούσας δίκης (άρθρο 522 Κ.Πολ.Δ.).

Κατά παραδοχή έτσι όσων λόγων κρίθηκαν κατά τα προεεθέντα εν μέρει βάσιμοι,

πρέπει οι συνεκδικαζόμενες δύο αντίθετες εφέσεις να γίνουν δεκτές και από

ουσιαστικής πλευράς και να εξαφανισθεί στο σύνολό της η πρωτόδικη απόφαση,

ώστε να προκύψει ε νιαίος εκτελεστός τίτλος με ενότητα επίσης περιεχομένου

(πρβλ. Α.Π. 7481984 ΕλλΔνη 1985, 642, Εφ.Αθ. 6731/1992 ΕλλΔνη 1993, 158,

Εφ.Πειρ. 663/2000 αδημ.). Στη συνέχεια αφού διακρατηθεί και εκδικασθεί από

το δικαστήριο τούτο η υπόθεση (άρ θρο 535 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), πρέπει η ένδικη

αγωγή, η οποία στηρίζεται στις διατάξεις που προαναφέρθηκαν, καθώς και στις

διατάξεις των άρθρων 648, 653, 655 Α.Κ., να γίνει εν μέρει δεκτή στην ουσία

της και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον ενάγοντα για τις

παραπάνω αιτίες το συνολικό ποσό των 2.682.182 δραχμών (...) νομιμοτόκως

(άρθρο 346 Α.Κ.) από την επομένη της εmδόσεως σ` αυτόν της αγωγής του

αντιδίκου του μέχρι την εξόφληση και με την επανάληψη των αιτιολοιών της

πρωτόδικης αποφάσεως ως προς το κονδύλιο της αποζημιώσεως απολύσεως του

ενάγοντος, ως προς το οποίο η απόφαση αυτή ουσιαστικώς δεν εθίγη. Το χρέος

του εναγομένου, που ασκεί κατά κύριο επάγγελμα εμπορική εmχείρηση και είναι

έτσι έμπορος (άρθρο 1 Εμπ.Ν. σε συνδ. αναλόγως με άρθρο 2 του β.δ. 2

(14.5.1835 "περί της αρμοδιότητος των εμποροδικείων"), τεκμαίρεται (άρθρο

8 παρ. 2 ίδιου β.δ.) και είναι εμπορικό, αφού προέρχεται από δραστηριότητα

εξυπηρετική της εμπορίας του (παράγωγη εξ υποκειμένου εμπορικότητα` β) και

Κ. Ρόκας, Εμπ.Δικ., Γεν. Μερ., [1972], παρ. 11, σ. 35-36, παρ. 16 σ. 46-50).

Συνεπώς ως μέσο έμμεσης αναγκαστικής εκτελέσεως της αποφάσεως προς είσπραξη

του επίδικου χρέους επιβάλλεται κατ` άρθρο 1047 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. να διαταχθεί

σε βάρος του εναγομένου προσωπικκή κράτηση διάρκειας μέχρι 6 μηνών, αφού

όπως ορθά επισημαίνει και ο ενάγων με τον πρώτο λόγο της εφέσεώς του,

παραπονούμενος για την απόρριψη του σχετικού αιτήματός του στον πρώτο βαθμό,

με την έκδοση του ν. 2462/1997 "για την κύρωση του Διεθνούς Συμφώνου για τα

ατομικά και πολιτικά δικαιώματα Κ.λπ." δεν καταργήθηκε το άρθρο 1047 παρ. 1

Κ.Πολ.Δ. ούτε γενικώς ο θεσμός της προσωπικής κρατήσεως για την εξόφληση

συμβατικών υποχρεώσεων εμπόρων για εμπορικές απαιτήσεις, αλλά το νόημα της

διατάξεως του άρθρου 11 του κυρωτικού νόμου, που ορίζει ότι "κανείς δεν

φυλακίζεται αποκλειστικά λόγω της αδυναμίας του να εκπληρώσει συμβατική

υποχρέωση", είναι ότι η προσωπική κράτηση για την εκπλήρωση συμβατικών

υποχρεώσεων εξαιρετικά αποκλείεται αν γίνει επίκληση και αποδειχθεί αδυναμία

του οφειλέτη να ανταποκριθεί στη συμβατική υποχρέωσή του (Α.Π. 60/ 2001

ΕλλΔνη 2001, 920, Εφ.Αθ. 9738/ 1998 ΕλλΔνη 1999, 200. Εφ.Θεσσ. 57/ 1999 ΝοΒ

2000, 62), στη συγκεκριμένη δε περίπτωση τέτοια αδυναμία δεν υπάρχει και

αντίθετα, όπως ο ίδιος ο εναγόμενος ισχυρίζεται με τις προτάσεις του και

βεβαίωσε και ο μάρτυράς του, είναι φερέγγυος και διαθέτει ικανά περιουσιακά

στοιχεία.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Επίσης, για να το πάρουμε ανάποδα:

"Η αποζημίωση για τους μισθωτούς (σερβιτόρους και βοηθούς..) που αμείβονται μόνο με ποσοστά στους λογαριασμούς των πελατών,υπολογίζεται βάσει του μέσου όρου των αποδοχών (ποσοστών) των δύο τελευταίων μηνών προ της καταγγελίας της σχέσης εργασίας, διαιρουμένων διά είκοσι πέντε (25) για τον προσδιορισμό του ημερήσιου μισθού (25 εργάσιμες ημέρες). Στην προκειμένη περίπτωση το ποσό της αποζημίωσης δεν μπορεί να είναι μικρότερο από εκείνο που προκύπτει με βάση τη μισθολογική κλάση στην οποία ο μισθωτός, κατά διάταξη της νομοθεσίας του ΙΚΑ (Άρθρο 25 παρ.5 του Α.Ν.1846/1951, όπως αντικαταστάθηκε με το Άρθρο 1 παρ.4 του Ν.825/78), κατατάσσεται (Άρθρο 5 παρ.2 του Ν.3198/55 ΔΕΝ 1979 σ.639, Α.Π. 1103/1988 ΔΕΝ 1989 σ.360 [...]" (Κωδικοποίηση Συλλογικών Ρυθμίσεων Εργασίας, 2008, τόμ.Α', ΠΙΜ, σ.171).

Με λίγα λόγια, αν διαιρεθεί ο μ.ο. των ποσοστών των τελευταίων δύο μηνών με το (2*26=)52 και όχι με το (2*25=)50, προκειμένου να γίνει η σύγκριση με το ισχύον τεκμαρτό ημερομίσθιο, υπάρχει ο κίνδυνος η αποζημίωση να υπολογιστεί λάθος, αφού έτσι μειώνεται το μέσο ημερομίσθιο του σερβιτόρου.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

α) 33,04*0,15=4,96 ωρομίσθιο.

β) 4,96*ημέρες απασχόλησης του μήνα (π.χ. αν είναι κάθε Σάββατο, τότε για τον Ιούνιο θα είναι 4,96*4=19,84 ευρώ).

γ) Βρίσκουμε τα ποσοστά του, τα συγκρίνουμε με το 19,84 και έτσι προκύπτει η αμοιβή του.

doctor

Άρα για 1 ημέρα =ωρομίσθιο χ ώρες χ ημέρα

για 2 .....

για 3.....

για όλες τις εργάσιμες του μήνα?

κατά την γνώμη μου η μηνιάια εκκαθάριση δε σημαίνει ότι δε μπορω να κάνω εκκαθάρισση ανα εβδομάδα ή ανα ημέρα

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΔ. ΣΤΙΣ ΑΠΔ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΕΚΜΑΡΤΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ? 51,11*25 ΔΗΛΑΔΗ ΣΩΣΤΑ? ΑΛΛΟ ΤΙ ΘΑ ΔΙΝΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΣΕΙ Ο ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ. Η ΑΠΔ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0
επισκέπτη ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ ΜΕ ΕΤΗΣΙΟ ΤΖΙΡΟ 100,000.00 ΕΥΡΩ ΠΟΙΑ ΑΜΟΙΒΗ ΛΟΓΙΣΤΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΛΟΓΙΚΗ?

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΔ. ΣΤΙΣ ΑΠΔ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΕΚΜΑΡΤΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ? 51,11*25 ΔΗΛΑΔΗ ΣΩΣΤΑ? ΑΛΛΟ ΤΙ ΘΑ ΔΙΝΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΣΕΙ Ο ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ. Η ΑΠΔ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ.

Η ασφάλιση και η ΑΠΔ θα είναι με βάση τα τεκμαρτά, αυτό είναι ξεκάθαρο. Αρκεί να μην δίνετε σταθερές αποδοχές που υπερβαίνουν το τεκμαρτό διότι θα έχετε άλλα μετά με το ΙΚΑ....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Καλησπέρα! Έχω διαβάσει πολλά από όσα έχουν γραφτεί στο forum σχετικά με την αμοιβή και ασφάλιση σερβιτόρων και βοηθών αλλά και πάλι έχω κάποιες απορίες!

Έστω βοηθός σερβιτόρου σε εστιατόριο με πρόγραμμα εργασίας τη βδομάδα : Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο : 16.00-24.00

1) Ως προς την ασφάλιση είναι απόλυτα κατανοητό ότι ανεξαρτήτως πραγματικού προγράμματος εργασίας θα ασφαλιστεί για 25 ημέρες το μήνα και οι εισφορές του θα υπολογιστούν με βάση το σχετικό Τ.Η. (δηλ. βάση υπολογισμού εισφορών = 25*ΤΗ)

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ο βοηθός σερβιτόρου έχει ΚΠΚ 101 (ΙΚΑ ΜΙΚΤΑ ΤΕΑΜ : 16% Α & 28,06% Ε), όμως με την εισφορά υπέρ ΔΛΟΕΜ τα ποσοστά αυτά γίνονται 15% & 29,06% αντίστοιχα. Αυτό πως μπορώ εγώ να το εμφανίσω στη μισοδοσία και κατ’ επέκταση στην ΑΠΔ ; Και αν τελικά δεν μπορώ, απλά δεν το λαμβάνω υπόψη και οι εισφορές υπολογιζονται με το 16% & 28,06% ;

2) Ως προς την αμοιβή του συγκεκριμένου βοηθού σερβιτόρου η οποία θα φαίνεται στη μισθοδοσία του (μικτες αποδοχές), είναι υποχρεωτικός ο υπολογισμός της βάσει ποσοστών επί των λογαριασμών των πελατών του εστιατορίου ; Ρωτάω γιατί προφανώς θα διευκόλυνε περισσότερο ο υπολογισμός της αμοιβής του βάσει του ημερομισθίου ασφαλείας (ΕΓΣΣΕ-ημερομίσθιο ανειδ.εργάτη).

3) Ως προς τoν ακριβή υπολογισμό της αμοιβής:

Έστω ότι τελικά υπολογίζω την αμοιβή του με βάση το ημερομίσθιο του ανειδ. εργάτη, ο υπολογισμός της αμοιβής θα γίνει με την κατάλληλη αναγωγή του βασικού ημερομισθίου της ΕΓΣΣΕ στο μειωμένο ωράριο εργασίας του βοηθού (Τρ-Πε-Σα : 16.00-24.00) , την προσαύξηση του (25%) για τις νυχτερινές ώρες (22.00-24.00) κι έπειτα τον πολλαπλασιασμό του με τις πραγματικές εργάσιμες ημερες του μήνα ;;;;;

Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι δεν έχει επιδόματα (π.χ. γάμου, πολυετίας κλπ) και ότι εγώ τις εργάσιμες ημέρες του μήνα τις υπολογίζω ως εξής: ΤΡ-ΠΕ-Σ = 3ημέρες την εβδομάδα ------ 1 μήνας = 4,2 βδομάδες ------- 3*4,2 = 13 ημέρες το μήνα ! Είναι σωστός αυτός ο τρόπος υπολογισμού των ημερών ;

Ισχύει μήπως κάτι άλλο επειδή πρόκειται για 3ήμερη 8ωρη εργασία τη βδομάδα (εκ περιτροπής) ;;;;

4) Ως προς την απόδειξη πληρωμής του εργαζομένου:

Θα αναγράφονται οι μικτές αποδοχές όπως τις υπολόγισα με τον παραπάνω τρόπο ΜΕΙΟΝ τις εισφορές εργαζομένου που υπολογίστηκαν βάσει του Τ.Η. = πληρωτέες αποδοχές ;;;;

Το σύνολο των τεκμαρτών αποδοχών (25*TH) υποθέτω δε θα φαίνεται στην απόδειξη (ούτε για πληροφοριακούς λόγους) Σωστά ;;;

5) Ως προς το ΦΜΥ:

Yπολογίζεται βάσει της πραγματικής αμοιβής ( μείον τις τεκμαρτές εισφορές εργαζομένου) και όχι βάσει των συνολικών τεκμαρτών αποδοχών (25*ΤΗ) Σωστά ;;;

6) Ως προς τα έγγραφα της επιθεώρησης εργασίας (ατομική σύμβαση μερ.απασχ. και ΚΩΕ), θα περιλαμβάνουν τις πραγματικές ώρες, ημέρες και αποδοχές (αν δεν αμείβεται με ποσοστά) και δεν θα αναφέρεται πουθενά ότι χρησιμοποιείται το ΤΗ για την ασφάλιση του, σωστά ;;;

7) Ως προς τις τεκμαρτές αποδοχές (25*ΤΗ): Τελικά αυτές θα φαίνονται ΜΟΝΟ στην ΑΠΔ (με τύπο αποδοχών 13) και πουθενά αλλου ;;;;;

8) Ως προς την ΑΠΔ: στο ΠΩ και ΟΕ για τον συγκεκριμένο βοηθό σερβιτόρου (πρόγραμμα εργασίας ΤΡ-ΠΕ-ΣΑ 16.00-24.00), θα βάλω ‘ΝΑΙ’ και ‘ΟΧΙ’ αντίστοιχα ή μήπως αυτό έχει σχέση με το ότι τον ασφαλίζω για 25 ημέρες οπότε θα πρέπει να βάλω όλες εργάσιμες (αν και αυτό δε μου φαίνεται λογικό) ;;;

Συγνώμη για τη βροχή ερωτήσεων κι επίσης συγνώμη αν κάποιες από αυτές είναι χαζές αλλά παραείμαι νέα στο επάγγελμα !

Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΔ. ΣΤΙΣ ΑΠΔ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΕΚΜΑΡΤΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ? 51,11*25 ΔΗΛΑΔΗ ΣΩΣΤΑ?

Έτσι ακριβώς!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Καλησπέρα! Έχω διαβάσει πολλά από όσα έχουν γραφτεί στο forum σχετικά με την αμοιβή και ασφάλιση σερβιτόρων και βοηθών αλλά και πάλι έχω κάποιες απορίες!

Έστω βοηθός σερβιτόρου σε εστιατόριο με πρόγραμμα εργασίας τη βδομάδα : Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο : 16.00-24.00

1) Ως προς την ασφάλιση είναι απόλυτα κατανοητό ότι ανεξαρτήτως πραγματικού προγράμματος εργασίας θα ασφαλιστεί για 25 ημέρες το μήνα και οι εισφορές του θα υπολογιστούν με βάση το σχετικό Τ.Η. (δηλ. βάση υπολογισμού εισφορών = 25*ΤΗ)

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ο βοηθός σερβιτόρου έχει ΚΠΚ 101 (ΙΚΑ ΜΙΚΤΑ ΤΕΑΜ : 16% Α & 28,06% Ε), όμως με την εισφορά υπέρ ΔΛΟΕΜ τα ποσοστά αυτά γίνονται 15% & 29,06% αντίστοιχα. Αυτό πως μπορώ εγώ να το εμφανίσω στη μισοδοσία και κατ’ επέκταση στην ΑΠΔ ; Και αν τελικά δεν μπορώ, απλά δεν το λαμβάνω υπόψη και οι εισφορές υπολογιζονται με το 16% & 28,06% ;

2) Ως προς την αμοιβή του συγκεκριμένου βοηθού σερβιτόρου η οποία θα φαίνεται στη μισθοδοσία του (μικτες αποδοχές), είναι υποχρεωτικός ο υπολογισμός της βάσει ποσοστών επί των λογαριασμών των πελατών του εστιατορίου ; Ρωτάω γιατί προφανώς θα διευκόλυνε περισσότερο ο υπολογισμός της αμοιβής του βάσει του ημερομισθίου ασφαλείας (ΕΓΣΣΕ-ημερομίσθιο ανειδ.εργάτη).

3) Ως προς τoν ακριβή υπολογισμό της αμοιβής:

Έστω ότι τελικά υπολογίζω την αμοιβή του με βάση το ημερομίσθιο του ανειδ. εργάτη, ο υπολογισμός της αμοιβής θα γίνει με την κατάλληλη αναγωγή του βασικού ημερομισθίου της ΕΓΣΣΕ στο μειωμένο ωράριο εργασίας του βοηθού (Τρ-Πε-Σα : 16.00-24.00) , την προσαύξηση του (25%) για τις νυχτερινές ώρες (22.00-24.00) κι έπειτα τον πολλαπλασιασμό του με τις πραγματικές εργάσιμες ημερες του μήνα ;;;;;

Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι δεν έχει επιδόματα (π.χ. γάμου, πολυετίας κλπ) και ότι εγώ τις εργάσιμες ημέρες του μήνα τις υπολογίζω ως εξής: ΤΡ-ΠΕ-Σ = 3ημέρες την εβδομάδα ------ 1 μήνας = 4,2 βδομάδες ------- 3*4,2 = 13 ημέρες το μήνα ! Είναι σωστός αυτός ο τρόπος υπολογισμού των ημερών ;

Ισχύει μήπως κάτι άλλο επειδή πρόκειται για 3ήμερη 8ωρη εργασία τη βδομάδα (εκ περιτροπής) ;;;;

4) Ως προς την απόδειξη πληρωμής του εργαζομένου:

Θα αναγράφονται οι μικτές αποδοχές όπως τις υπολόγισα με τον παραπάνω τρόπο ΜΕΙΟΝ τις εισφορές εργαζομένου που υπολογίστηκαν βάσει του Τ.Η. = πληρωτέες αποδοχές ;;;;

Το σύνολο των τεκμαρτών αποδοχών (25*TH) υποθέτω δε θα φαίνεται στην απόδειξη (ούτε για πληροφοριακούς λόγους) Σωστά ;;;

5) Ως προς το ΦΜΥ:

Yπολογίζεται βάσει της πραγματικής αμοιβής ( μείον τις τεκμαρτές εισφορές εργαζομένου) και όχι βάσει των συνολικών τεκμαρτών αποδοχών (25*ΤΗ) Σωστά ;;;

6) Ως προς τα έγγραφα της επιθεώρησης εργασίας (ατομική σύμβαση μερ.απασχ. και ΚΩΕ), θα περιλαμβάνουν τις πραγματικές ώρες, ημέρες και αποδοχές (αν δεν αμείβεται με ποσοστά) και δεν θα αναφέρεται πουθενά ότι χρησιμοποιείται το ΤΗ για την ασφάλιση του, σωστά ;;;

7) Ως προς τις τεκμαρτές αποδοχές (25*ΤΗ): Τελικά αυτές θα φαίνονται ΜΟΝΟ στην ΑΠΔ (με τύπο αποδοχών 13) και πουθενά αλλου ;;;;;

8) Ως προς την ΑΠΔ: στο ΠΩ και ΟΕ για τον συγκεκριμένο βοηθό σερβιτόρου (πρόγραμμα εργασίας ΤΡ-ΠΕ-ΣΑ 16.00-24.00), θα βάλω ‘ΝΑΙ’ και ‘ΟΧΙ’ αντίστοιχα ή μήπως αυτό έχει σχέση με το ότι τον ασφαλίζω για 25 ημέρες οπότε θα πρέπει να βάλω όλες εργάσιμες (αν και αυτό δε μου φαίνεται λογικό) ;;;

Συγνώμη για τη βροχή ερωτήσεων κι επίσης συγνώμη αν κάποιες από αυτές είναι χαζές αλλά παραείμαι νέα στο επάγγελμα !

Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Σωστός σε όλα!

Μερικές επισημάνσεις:

1. Στην ΑΠΔ δεν έχεις θέμα με το "σπάσιμο" των εισφορών (15+29,06 αντί του 16+28,06). Η ΑΠΔ φεύγει κανονικά.

2. Όσον αφορά την ασφάλιση, επειδή είναι 3 οι ημέρες της απασχόλησης, δηλαδή υπάρχει εκ περιτροπής εργασία, θα υπολογίζεις 3 ασφαλιστικές ημέρες (επί του Τ.Η.) την εβδομάδα και όχι 4 (εκεί να δω τι θα πεί το ΙΚΑ που τα θέλει όλα δικά του). Άρα, μηνιαίως οι ημέρες ασφάλισης θα "παίζουν" ανάλογα με τον αριθμό ημερών εργασίας.

3. Η αμοιβή, με βάση την ΕΓΣΣΕ θα είναι 1,20 ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη για κάθε ημέρα απασχόλησης και θα "παίζει" κι αυτή ανάλογα με τον αριθμό ημερών εργασίας του μήνα.

4. Στην επιθεώρηση εργασίας, στη στήλη αποδοχές θα γράφεις "με ποσοστά" και φυσικά δεν χρειάζεται να αναγράψεις κάπου στον πίνακα τον τρόπο ασφάλισης (είναι κάτι που αφορά το ΙΚΑ).

5. Στην ΑΠΔ: όλες εργάσιμες: ΟΧΙ, πλήρες ωράριο: ΝΑΙ.

6. ΠΡΟΣΟΧΗ: δεν τον ασφαλίζεις για 25 ημέρες το μήνα αλλά για όσες εργαστεί. Μην μπερδεύεσαι με την καθ'ημέρα απασχόληση σε μειωμένο ωράριο, εκεί το ΙΚΑ δεν δέχεται π.χ. το 4ωρο, 5ωρο και λοιπά και ζητά ασφάλιστρο επί ολοκλήρου του Τ.Η. ενώ στην εκ περιτροπής εργασία δεν ισχύει αυτό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0
επισκέπτη Μαρια

Καλησπέρα :)

Οντας καινούργια στο επάγγελμα θα ήθελα να με βοηθήσετε στην εξής απορία..οι σερβιτόροι θα φορολογιθούν με βάση το τεκμαρτό εισόδημα ή τις πραγματικές αμοιβές?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

Καλησπέρα :)

Οντας καινούργια στο επάγγελμα θα ήθελα να με βοηθήσετε στην εξής απορία..οι σερβιτόροι θα φορολογιθούν με βάση το τεκμαρτό εισόδημα ή τις πραγματικές αμοιβές?

Με βάση τις πραγματικές αμοιβές (ΠΟΛ.52/13.3.1984). Το τεκμαρτό είναι μόνο για την ασφάλιση.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 0

ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

ΕΙΜΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΣΤΟΚΟΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ . :wacko: :unsure:

ΘΑ ΑΝΟΙΞΩ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΒΑΡΔΙΑ 16.00-22.00, 4 ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟ;

Υ.Γ.

ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...