παροχη σε είδος η χορήγηση κουπονιών βενζίνης σε εργαζόμενο για τη μετακίνησή του από και προς το εργοστάσιο της επιχειρησης και κινητή τηλεφωνία

[felli]

1. Με απόφαση του Δ.Σ. ανώνυμης εταιρείας. στους εργαζόμενους που απασχολούνται στο εργοστάσιό της  που βρίσκεται εκτός πόλεως , χορηγούνται μηνιαίως κουπόνια βενζίνης αξίας 100 ευρώ για κάθε εργαζόμενο, τα οποία καλύπτουν την δαπάνη μετακίνησής τους με δικά τους μέσα από και προς τον τόπο εργασίας τους, καθώς η επιχείρηση δεν διαθέτει μέσα μεταφοράς των εργαζομένων  που απασχολούνται στο εργοστάσιο ( δεν υπάρχει ούτε αστικό –υπεραστικό λεωφορείο γραμμής που να πηγαίνει ως εκεί).

Το ερώτημα είναι αν τα εν λόγω  κουπόνια  μπορούν να θεωρηθούν ως έξοδα κίνησης, που καλύπτονται από την επιχείρηση,  ή θεωρούνται ως παροχή σε είδος (άρθρο 13 παρ. 1 ν4172/2013) προς τους εργαζόμενους συμπεριλαμβανόμενη στο φορολογητέο εισόδημά τους ,οπότε και η επιχείρηση θα πρέπει να συμπεριλάβει ή όχι στις βεβαιώσεις αποδοχών των εν λόγω εργαζομένων το ποσό των  1.200,00€ (12μήνες Χ100 €) ή το ποσό των900€ (1200-300 €);

Σημειώνουμε ότι η επιχείρηση λαμβάνει τιμολόγιο προμήθειας καυσίμων και το καταχωρεί στα βιβλία της στο λογαριασμό 64.00….. « Έξοδα κίνησης επιβατικών αυτοκινήτων άνευ ΦΠΑ» και 63.98…. «ΦΠΑ μη εκπιπτόμενο στη φορολογία εισοδήματος».

2. Η εν λόγω επιχείρηση σε σχέση με την κινητή τηλεφωνία ακολουθεί την εξής πολιτική: Με απόφαση του Δ.Σ. της επιχείρησης καλύπτει το λογαριασμό κινητής τηλεφωνίας στελεχών και προέδρου με ανώτατο μηνιαίο όριο  τα 50€/ άτομο, πλην όμως ο λογαριασμός του κινητού τηλεφώνου ( παραστατικό – σύνδεση) δεν εκδίδεται στο όνομα της επιχείρησης αλλά στα εν λόγω άτομα. Στα βιβλία γίνεται ταμειακή εγγραφή με χρέωση του λογ. 62.03….δαπάνες κιν.τηλ. παρότι δεν υπάρχει παραστατικό στο ΑΦΜ της επιχείρησης.

   α)Η επιχείρηση μπορεί να εκπέσει τη δαπάνη αυτή;

   β)Αποτελεί παροχή σε είδος για τα στελέχη και τον πρόεδρο της επιχείρησης;

 

ερώτημα αναφορικά με τα κουπόνια βενζίνης που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι.doc

[alexdarmis]

Κατα την γνωμη μου:

 

1. Δεν θεωρουνται τα κουπονια βενζινης παροχη σε ειδος, με την λογικη οτι α) δεν φαινεται να ταιριαζουν με καποια απο τις παροχες που παρουσιαζει ενδεικτικα η ΠΟΛ 1219 και β) στην παροχη οχηματος δεν περιλαμβανονται οι δαπανες βενζινης. Απο τα παραπανω εγω δεν θα τις υπολογιζα σαν παροχη σε ειδος, αλλα ειναι εντελως προσωπικη εκτιμηση.

 

 

2. Κακως τις καταχωρειται αφου δεν ειναι στο ΑΦΜ της εταιρειας. Μονο για αυτο θα τις εκανα 100% αναμορφωση και φυσικα παροχη σε ειδος στα στελεχη και Προεδρο.

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

1. Με απόφαση του Δ.Σ. ανώνυμης εταιρείας. στους εργαζόμενους που απασχολούνται στο εργοστάσιό της  που βρίσκεται εκτός πόλεως , χορηγούνται μηνιαίως κουπόνια βενζίνης αξίας 100 ευρώ για κάθε εργαζόμενο, τα οποία καλύπτουν την δαπάνη μετακίνησής τους με δικά τους μέσα από και προς τον τόπο εργασίας τους, καθώς η επιχείρηση δεν διαθέτει μέσα μεταφοράς των εργαζομένων  που απασχολούνται στο εργοστάσιο ( δεν υπάρχει ούτε αστικό –υπεραστικό λεωφορείο γραμμής που να πηγαίνει ως εκεί).

Το ερώτημα είναι αν τα εν λόγω  κουπόνια  μπορούν να θεωρηθούν ως έξοδα κίνησης, που καλύπτονται από την επιχείρηση,  ή θεωρούνται ως παροχή σε είδος (άρθρο 13 παρ. 1 ν4172/2013) προς τους εργαζόμενους συμπεριλαμβανόμενη στο φορολογητέο εισόδημά τους ,οπότε και η επιχείρηση θα πρέπει να συμπεριλάβει ή όχι στις βεβαιώσεις αποδοχών των εν λόγω εργαζομένων το ποσό των  1.200,00€ (12μήνες Χ100 €) ή το ποσό των900€ (1200-300 €);

Σημειώνουμε ότι η επιχείρηση λαμβάνει τιμολόγιο προμήθειας καυσίμων και το καταχωρεί στα βιβλία της στο λογαριασμό 64.00….. « Έξοδα κίνησης επιβατικών αυτοκινήτων άνευ ΦΠΑ» και 63.98…. «ΦΠΑ μη εκπιπτόμενο στη φορολογία εισοδήματος».

 

Για το 1 συμφωνώ με τον συνάδελφο alexdarmis.

 

H ΠΟΛ.1219/6.10.2014  αναφέρει καθαρά:

 

«Περαιτέρω, με τις διατάξεις του άρθρου 13 ν. 4172/2013 προσδιορίζονται οι παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό του πρόσωπο ή κατά περίπτωση όπου ρητά προβλέπεται στο νόμο ένας εταίρος ή μέτοχος και οι οποίες συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις. Ειδικότερα, επί του άρθρου 13 του ν. 4172/2013 και με δεδομένο ότι, όταν μία παροχή δίνεται αποδεδειγμένα για την εκτέλεση εργασίας, δεν θεωρείται εισόδημα από μισθωτή εργασία, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

 

επίσης αναφέρει παρακάτω:

 

Στην έννοια των παροχών σε είδος που φορολογούνται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία εντάσσεται κάθε παροχή σε είδος που χορηγείται στο μισθωτό, με εξαίρεση τις παροχές που αποβλέπουν αποκλειστικά στην κάλυψη δαπανών ή αποκατάσταση ζημιών του φυσικού προσώπου στα πλαίσια της εργασιακής του σχέσης και κατά την εκτέλεση της εργασίας του, όπως ορίζεται στο άρθρο 12 παρ. 2 ν. 4172/2013, οι οποίες ως εκ του είδους τους, βαρύνουν τον εργοδότη, οπότε στην τελευταία αυτή περίπτωση η παροχή αυτή δεν έχει τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά του εισοδήματος

 

επίσης αναφέρει παρακάτω:

 

Ως τέτοιες παροχές , τις οποίες δεν καταλαμβάνει η παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 4172/2013 και οι οποίες δεν θεωρούνται παροχές σε είδος και κατά συνέπεια εισόδημα από μισθωτή εργασία, αναφέρονται: οι παροχές σε είδος, οι οποίες χορηγούνται προσωπικά προς τους δικαιούχους (*1), μόνο αυτούσια(*2)και όχι σε χρήμα (*3)και οι οποίες εξυπηρετούν λειτουργικές και παραγωγικές ανάγκες της επιχείρησης, συμβάλλουν στην αύξηση της παραγωγικότητάς της και στην ποιότητα των συνθηκών εργασίας ή αποτελούν μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων.

 

....εδώ θεωρώ διαβάζοντας όσα είπες ότι τηρούνται το (*1) το (*2) και το (*3)...

 

Οι δε περιπτώσεις - παραδείγματα  της ως άνω ΠΟΛ που υποχρεώνουν σε  δήλωση εισοδήματος από παροχή σε είδος είναι όλες για παροχές που δεν εξυπηρετούν λειτουργικές και παραγωγικές ανάγκες τις επιχείρησης . Η παροχή που θέτεις στο ερώτημά σου εξυπηρετούν ξεκάθαρα  λειτουργικές  ανάγκες της εταιρείας.

 

Ακόμα και η περίπτωση (με την λογική ότι το βενζινάδικο θα εξαργυρώνει το κουπόνι και θα εισπράττει χρήμα από την επιχείρηση) δεν μας αφορά αφού οι πληρωμές αυτές "αφορούν το αντικείμενο της εργασίας τους" :

ε) οι διάφορες πληρωμές που γίνονται απευθείας από τους εργοδότες σε τρίτους, όπως αυτές που γίνονται προς φροντιστήρια, σχολεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς, κατασκηνώσεις κ.λπ. και αφορούν την κάλυψη εξόδων διδάκτρων, βρεφονηπιακών σταθμών, κ.λπ. των ανωτέρω προσώπων, οι απευθείας πληρωμές που αφορούν την κάλυψη εξόδων συμμετοχής των προσώπων αυτών σε ημερίδες, προγράμματα ή σεμινάρια εκπαίδευσης, επιμόρφωσης ή επαγγελματικής κατάρτισης ή την κάλυψη συνδρομών σε περιοδικά και επιμελητήρια, που δεν αφορούν το αντικείμενο της εργασίας τους ή το επίπεδο της θέσης που κατέχουν, οι απευθείας πληρωμές που αφορούν την κάλυψη συνδρομών των προσώπων αυτών (σε γυμναστήρια, λέσχες κ.λπ.), καθώς και αυτές που αφορούν την κάλυψη ιατρικών εξόδων τους (π.χ. check-up).

 

Τέλος όπως είπε και ο alexdarmis τα καύσιμα είναι εκτός του πεδίου των παροχών σε είδος.

 

Για το επόμενο θέμα:

 

2. Η εν λόγω επιχείρηση σε σχέση με την κινητή τηλεφωνία ακολουθεί την εξής πολιτική: Με απόφαση του Δ.Σ. της επιχείρησης καλύπτει το λογαριασμό κινητής τηλεφωνίας στελεχών και προέδρου με ανώτατο μηνιαίο όριο  τα 50€/ άτομο, πλην όμως ο λογαριασμός του κινητού τηλεφώνου ( παραστατικό – σύνδεση) δεν εκδίδεται στο όνομα της επιχείρησης αλλά στα εν λόγω άτομα. Στα βιβλία γίνεται ταμειακή εγγραφή με χρέωση του λογ. 62.03….δαπάνες κιν.τηλ. παρότι δεν υπάρχει παραστατικό στο ΑΦΜ της επιχείρησης.

   α)Η επιχείρηση μπορεί να εκπέσει τη δαπάνη αυτή;

   β)Αποτελεί παροχή σε είδος για τα στελέχη και τον πρόεδρο της επιχείρησης;

 

 

Παροχή σε είδος θα μπορούσε να μην θεωρηθεί επειδή δεν υπάρχει το "προβλεπόμενο παραστατικό":

ΠΟΛ.1219/6.10.2014:

1. Με την παράγραφο 1 του άρθρου 13 του ν.4172/2013 ορίζεται ότι, με την επιφύλαξη των διατάξεων των παρ. 2, 3, 4 και 5 του ίδιου άρθρου, οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό πρόσωπο αυτού συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημά του στην αγοραία αξία τους, εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογικό έτος. Ως αγοραία αξία νοείται το κόστος της παροχής που βαρύνει τον εργοδότη, αποδεικνύεται από τα κατά νόμο προβλεπόμενα δικαιολογητικά και καταχωρείται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης συναλλαγών του.

 

Αλλά αυτή η σκέψη μπορεί να είναι ασφαλής; Όχι.

Για άλλον όμως λόγο μπορεί:

Επειδή η παροχή αυτή είναι για λειτουργικές ανάγκες της επιχείρησης (προκύπτει από όσα είπες για την απόφαση του Δ/Σ) εξ αυτού του λόγου ΔΕΝ πρέπει να φορολογηθεί ως Παροχή σε είδος.

 

Το αν αφορά η όχι Παροχή σε Είδος δεν έχει καμία σχέση με το αν μπορεί να εκπέσει η επιχείρηση το έξοδο. Το εξετάζουμε με εντελώς διαφορετικά κριτήρια.

Συγκεκριμένα βλέπουμε το άρθρο 22 του Κ.Φ.Ε. (Ν.4172/13)

 

Άρθρο 22. Εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες 

Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 του Κ.Φ.Ε., οι οποίες:

α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της,

β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση,

γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά. 

 

Θεωρώ ότι δεν είναι το κατάλληλο δικαιολογητικό ο λογαριασμός του τηλεφώνου που εκδίδεται σε άλλο ΑΦΜ και υπό αυτήν την έννοια δεν μπορεί να εκπέσει την δαπάνη.

Μήπως όμως μπορεί η εταιρεία να εκδώσει κάποιο κατάλληλο δικαιολογητικό ώστε να αποκτήσει το δικαίωμα έκπτωσης; 

Τι λες για τον Τίτλο Κτήσης ο οποίος θα εκδίδεται στα στοιχεία των μελών του ΔΣ με αναφορά στην απόφαση της Γ/Σ κάτι όπως στα έξοδα κίνησης; 

 

Τι λες για αυτό. Για ψάξτο λίγο και πες μας την γνώμη σου.